XXIII TYDZIEŃ PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. WTOREK. Rozmyślanie. Mądrość Boża. O. BERNARDYN GOEBEL

Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. II., 1965r.

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

Wsparcie - Wesprzyj ofiarą nasze dzieło!

Rozmyślanie.

MĄDROŚĆ BOŻA.

Kto na ziemi posiada wielką potęgę, ten nie zawsze cieszy się dużym zaufaniem. Człowiek potrafi nadużyć władzy i potęgi; wielcy władcy nie zawsze kierowali się świętością i dobrocią w sprawowaniu władzy. Zupełnie inaczej jest z Wszechmocą Bożą. Wszechmocny Pan Bóg jest Bogiem Najmądrzejszym, Najświętszym, Najlepszym.

1. O Mądrości Bożej świadczy przyroda.

Dowodem Mądrości Bożej jest najpierw świat nad nami, miliony słońc, niezliczone ciała niebieskie, które z zawrotną szybkością i matematyczną dokładnością biegną po swych torach już miliony lat. Nie wiemy dokładnie, jakim bliższym celom służą ruchy tamtych odległych światów. Znamy trochę lepiej nasz system słoneczny. Oto ruch ziemi dokoła słońca i dokoła własnej osi sprawia, że mamy światło i ciepło w odpowiedniej ilości, mamy dzień i noc, cztery pory roku, warunki klimatyczne, co znów stwarza warunki dla rozwoju życia w jego najróżnorodniejszej postaci i bogactwie. Najbardziej skomplikowane i najdokładniejsze mechanizmy stworzone przez człowieka, najrozleglejsze i najnowocześniejsze sieci komunikacyjne są zabawką w porównaniu z olbrzymim mechanizmem wszechświata. Newton przyglądał się bardzo pomysłowo zbudowanemu modelowi gwiaździstego nieba. Znajomy uczonego, bezbożnik z podziwem zapytał, kto zbudował model. „Nikt” — odpowiedział Newton.

O Mądrości Bożej świadczy świat wokół nas, który jest również wielkim cudem mądrości i myśli. Weźmy taką zwykłą rzecz, jak śnieg. Śnieg spełnia wielką rolę w życiu natury. Pod wpływem słońca zewnętrzna warstwa śniegu w ciągu dnia. trochę topnieje i na noc zamarzając, tworzy cienką skorupkę. Ta skorupka chroni dolną warstwę śniegu, która z kolei niby ciepła kołdra okrywa zasiewy; znajdujące się między płatkami śniegu powietrze wystarcza dla życia roślin. Na wiosnę, kiedy budzącej się przyrodzie potrzeba więcej wody, topniejący śnieg dostarcza wilgoci. Góry, w których gromadzi się więcej śniegu i w których wolniej on topnieje, stanowią niejako naturalny zbiornik wody. To tylko jeden z niezliczonych przykładów. A jakim Cudem Mądrości jest życie, jego wzrost, owocowanie, rozmnażanie się? Najmniejszy organizm żywy to cudownie działająca fabryka chemiczna wyposażona w precyzyjne maszyny.

Najwspanialej jaśnieje jednak Mądrość Boża w człowieku. Każdy członek ludzkiego ciała jest zdatnym i godnym narzędziem ducha, prawdziwym Arcydziełem Stwórcy. Weźmy np. oko. Jest ono najsprawniej działającym i najprzemyślniej zbudowanym aparatem fotograficznym. Aparat ten nastawia się automatycznie, klisza się od razu wywołuje i mamy w jednej chwili kolorową fotografię. Aparat ten jest umieszczony w mocnej, ale miękko wysłanej obsadzie kostnej, chronionej jeszcze przez brwi i rzęsy. Powieki są z jednej strony twardą ochroną oka, a z drugiej dzięki temu, że się wiecznie poruszają, utrzymują soczewkę w czystości i sprawności. Jeśli jakieś obce ciało dostanie się do oka, specjalne gruczoły natychmiast wydzielają obfite łzy, z którymi to ciało albo samo wypływa albo łatwiej pozwala się usunąć. To wszystko dzieje się zupełnie niezależnie od woli. — Dotknęliśmy sprawy tylko przelotnie, a jednak i to przelotne spojrzenie każe nam wołać: „Wielki jest Pan i Mądrości Jego nie masz końca” (Ps 104/103/, 24).

— Zastosowanie. Uwielbiajmy pokornie Mądrość Bożą. Uwielbiajmy ją w wypadkach naszych czasów i naszego życia. Wydaje się nam ona czasem zagadkowa, niejasna i dlatego wątpliwa, ale to z naszej winy: nie umiemy się na niej poznać. Czy prosty i pozbawiony wrodzonego poczucia piękna człowiek pozna się na wielkim dziele sztuki? Albo czy małe dziecko zna się na gospodarstwie domowym? Ojciec Święty Pius XII, powiedział w jednym ze swych przemówień: „Wszyscy ludzie, nawet najgłębsi myśliciele i najwytrawniejsi nauczyciele są wobec Boga jak dzieci. Oceniają oni wypadki z krótkiej perspektywy zmiennego czasu, Bóg spogląda na nie z wyniosłego stanowiska wieczności. Mają oni przed oczyma ograniczony wycinek niewielu lat, natomiast Bóg widzi przed sobą wszystkie stulecia. Ludzie ważą wypadki według najbliższych przyczyn i bezpośrednich skutków, Bóg widzi ich ostatnie przyczyny i mierzy je według bardzo odległych skutków. Chcieliby, żeby natychmiast stała się sprawiedliwość, i gorszą sią przemijającą potęgą wrogów Boga, cierpieniem i uniżeniem dobrych. Ojciec niebieski obejmuje, przenika i w świetle wieczności opanowuje wypadki współczesne i wieki, które końca mieć nie będą. Pełen współczucia dla ludzkiej słabości, niewiedzy i niecierpliwości, nadto kocha ludzi, by mógł się z powodu ludzkich win pomylić na swych drogach mądrości i miłości” (29. 6. 1941).

— Postanowienie. Pokorne uwielbienie Mądrości Bożej.

2. O Mądrości Bożej świadczy ekonomia zbawienia.

Dzieje świata są właściwie dziejami zbawienia. Wszystkie wypadki historyczne zmierzają ku ostatecznemu swemu celowi: oddawaniu Panu Bogu Chwały przez uświęcenie i zbawienie człowieka. Dlatego Chrystus Pan jest treścią i ośrodkiem historii i ludzkości, bo przez Chrystusa Pana ma być wykonany plan zbawienia człowieka. W adwentowych rozmyślaniach podziwialiśmy już, jak mądrze Pan Bóg przygotowywał wszystkie narody na Przyjście Chrystusa Pana. Niejeden też raz w zdumieniu rozważaliśmy wielką Mądrość Bożą jaśniejącą w Jego Życiu. Oto Wcielenie Syna Bożego jest największym uniżeniem Pana Boga a wywyższeniem człowieka; ubóstwo Pana Boga staje się bogactwem człowieka. Śmierć Pana Jezusa, która w zamysłach wrogów miała być Jego zagładą, zmieniła się w Jego uwielbienie, a nasze zbawienie i życie. A czyż założenie, wyposażenie i działanie Kościoła Świętego poprzez dzieje — nie jest najwymowniejszym dowodem Mądrości Bożej? — Wszędzie tylko dotykamy sprawy, a jednak na usta ciśnie się wyznanie: „Jakże liczne są Dzieła Twoje, a wszystkoś mądrze urządził” (Ps 104/103/, 24).

— Zastosowanie. Z ufnością powierzmy siebie Mądrości Bożej. Niech się dzieje, Panie, Wola Twoja, choć jej nie rozumiem! — Naśladujmy Mądrość Bożą i tak jak Ona, starajmy się oceniać wszystko z punktu widzenia wieczności. Taki bowiem jest głęboki sens słów Pisma Świętego: „Wszelka mądrość od Pana Boga jest i z Nim zawsze była i jest przed wiekami” (Ks. Syr. 1, 1).

— Postanowienie. Ufność i naśladowanie Mądrości Bożej.

Modlitwa.

„O Mądrości, Któraś wyszła z Ust Najwyższego, dosięgając potężnie od końca do końca i zarządzając wszystko łagodnie: przyjdź i wskaż nam drogę roztropności!” (Antyfona „O”). Amen.

Zachęcamy do: