Rozmyślanie.

I. Mądrość światowa — fałszywą światłością.

II. Mądrość Odwieczna — prawdziwą mądrością.

„Jezu, światłości prawdziwa, zmiłuj się nad nami” (z Litanii do Najświętszego Imienia Jezus).

I. — W Piśmie Świętym jak i w Liturgii kościelnej spo­tykamy się bardzo często z pojęciem i symbolem „świa­tła”. Światłem jest nazwany Chrystus Pan. Światło wiecznej lampki przypomina nam Obecność Chrystusa Pana. Zasta­nówmy się dzisiaj nad tym najbardziej ulubionym sym­bolem naszej Religii. Pan Jezus jest odblaskiem Światła Wiecz­nego. Wyszedł On, jak modlimy się w Credo, z Ojca, jako Światłość z Światłości, jako Bóg prawdziwy z Boga praw­dziwego. Ponieważ świat pogrążony był w ciemnościach grzechu i bałwochwalstwa, dlatego zjawił się Pan Jezus jako prawdziwa światłość, aby rozproszyć mroki panujące na świecie (Jan 1,9). Pan Jezus jest nazwany Światłem najpierw dlatego, że jest naszym życiem. Czym jest słońce dla wszystkich istot organicznych na ziemi, tym jest Pan Jezus dla życia nadprzyrodzonego wszystkich dusz. Ale ludzie umiłowali bardziej ciemności niż światło, toteż do dziś jeszcze panują wśród świata częściowe ciemności, a ci którzy je pokochali i w nich pragną żyć, nazywają je światłem. Tego rodzaju fałszywym światłem jest błędna wiara, pycha ludzka i wszelkie bogactwa ziemi, z któ­rych się chcą chlubić ludzie. Wszystko to są zwodnicze, błędne światełka, które zamiast zaprowadzić ludzi do szczęścia, wiodą ich do wiecznej ciemności.

Zaślepione dzieci świata uważają się za mądre i roz­tropne, gdy umieją przeprowadzić swoje plany, używać podstępów, zaspokajać swoje żądze; całą ich mądrością — to używać tej ziemi. Ale taka światowa roztropność jest głupotą przed Panem Bogiem. Jak żałośnie będą oni kiedyś wołać przy końcu świata: my szaleni, życie dzieci Bożych uznawaliśmy za głupotę, a oto sami „zbłądziliśmy z drogi prawdziwej i nie świeciła nam światłość sprawiedli­wości i słońce zrozumienia nie wzeszło nam” (Ks. Mądr. 5, 6).

II. — Pan Jezus Sam jest prawdziwą Światłością i podaje nam nieomylną Prawdę. On jest ową „Światłością prawdziwą, która oświeca człowieka na ten świat przychodzącego” (Jan 1, 9), aby mógł rozpoznać, czym jest wszystko stworzenie samo w sobie, a czym nie jest. O wszystkim mamy sądzić i wszystko oceniać według tego, czym jest w Oczach Pana Boga, i co o tym Pan Bóg sądzi; a co Pan Bóg o wszyst­kim sądzi, powiedział nam Pan Jezus. On dopiero oświecił świat i człowieka. Toteż powiedział o Sobie: „Jam jest Światłość świata; kto za Mną idzie, nie chodzi w ciem­ności, ale będzie miał światłość żywota” (Jan 8, 12). Pan Jezus, prawdziwa Światłość, oświeca nas Swoją Nauką i Swoim Przykładem; Jego Nauka pokazuje nam najłatwiejszą i najpewniejszą drogę do Nieba, iż każdy może powiedzieć: „Pochodnią dla nóg moich słowo twoje i światłością dla ścieżek moich” (Ps 118, 105). Jeszcze więcej oświeca Pan Jezus świat Swoim Najświętszym Przy­kładem, który ma służyć ludziom ku zbudowaniu i naśladowaniu. O jakże jasno błyszczą promienie z tego światła, które wystawione zostało na drewnianym świeczniku krzyża! Przez Swój Przykład prowadzi nas Pan Jezus, jak niegdyś słup ognisty lud izraelski przez pu­stynię tego, nędznego życia, abyśmy szczęśliwie dojść mogli do Ziemi Obiecanej. Bądźmy przeto dziećmi świa­tłości; Boski Zbawiciel wzywa nas do tego słowami: „Chodźcie, póki światłość macie, żeby was ciemności nie ogarnęły” (Jan 12, 35). Osoby zakonne winny być głęboko uświadomione, czym jest Pan Jezus, Jego Nauka Krzyża i czym jest życie duchowne. Starajmy się oświe­cać, poznając Ewangelię, a z Niej Przykłady Pana Jezusa.

Modlitwa:

Jezu, Światłości prawdziwa, Mądrości Wieczna! Jak pięknie i prawdziwie mówił Święty Bernard o Tobie: „Gdy Ty w sercu wschodzisz, wtedy świeci tam prawda, wtedy próżną się wy­daje światłość świata, a płonie Słodka Miłość”. Obym nigdy nie zamykał mego serca dla twoich oświeceń! Ale ponieważ pozwalasz znowu wschodzić dla mnie Twej Boskiej Światłości, wtedy proszę Cię: podtrzymuj we mnie pochodnię Wiary, aby nie zagasła! Panie zostań ze mną, oświecaj mnie, bo się ma ku wieczorowi. Amen.

Zachęcamy:

1. Do uczczenia Najświętszego Imienia Jezus w nabożeństwie miesiąca Stycznia ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo styczniowe ku czci Najświętszego Imienia Jezus.
2. Do uczczenia Najświętszego Imienia Jezus: Nabożeństwo ku czci Najświętszego Imienia Jezus.

© salveregina.pl 2023