Opłakiwanie Chrystusa włoskiego malarzaa Andrei Mantegni. Obraz znajduje się w Mediolanie
Posłuchaj
Ten niezbyt duży, prawie monochromatyczny obraz budził podziw. Zapewne nie w związku z popularnym w renesansowej sztuce tematem, lecz raczej sposobem jego przedstawienia, niezwykłą “invenzione”. Andrea Mantegna ukazał bowiem ciało Chrystusa w dużym skrócie perspektywicznym od strony stóp.
Obraz został odnaleziony w domu Mantegni w Mantui po jego śmierci. Syn malarza sprzedał go kardynałowi Sigismondo Gonzadze i tak “Opłakiwanie Chrystusa” rozpoczęło drogę po wielkich europejskich kolekcjach; wraz z kolekcją Gonzagów kupił go Karol I Stuart w 1628 roku, następnie trafił do kardynała Mazarina, a ostatecznie w latach 20. XIX wieku za pośrednictwem Antonia Canovy kupiono obraz do Pinacoteca di Brera w Mediolanie.
PRZEKAŻ 1.5% PODATKU
na rozwój Salveregina. Bóg zapłać
KRS: 0000270261 z celem szczegółowym: Salveregina 19503
Tam obraz umieszczony jest w bogatej, złotej ramie, za szybą, na wysokości wzroku widza. Przy takiej ekspozycji efekt iluzjonistyczny, niewątpliwie zamierzony przez Mantegnę, nieco zanika. Kilka lat temu neorealistyczny, włoski reżyser Ermanno Olmi, być może pamiętający jeszcze kadr ze śmiercią Ettore w “Mamma Roma” Pasoliniego (wzorowanym na “Martwym Chrystusie” Mantegni), umieścił obraz bez ramy, w ciemnym pomieszczeniu na wysokości 67 cm nad ziemią. W takiej aranżacji silny skrót perspektywiczny i wrażenie, że widz tak, jak pozostałe lamentujące postacie, klęczy i uczestniczy w opłakiwaniu Chrystusa stało się bardziej sugestywne. Mistrz renesansowej perspektywy założył bowiem, że każdy stojący u stóp Chrystusa może poczuć się jak Maria Magdalena, która własnymi łzami omywa Jego ciało.
Andrea Mantegna, “Opłakiwanie Chrystusa”, lata 80. XV wieku (Pinacoteca di Brera, Madiolan)
Andrea Mantegna zdawał sobie sprawę, że jego dzieło jest zbyt szokujące dla współczesnych mu odbiorców. Dlatego zapewne pozostawił je do śmierci w swojej pracowni, zdaniem niektórych historyków sztuki miał zamiar umieścić obraz nad swoim grobem. Ostatecznie po śmierci malarza płótno sprzedano dla pokrycia zobowiązań i obecnie znajduje się w zbiorach Pinakoteki Brera w Mediolanie.
Źródło:
Polskie Radio
za wikipedia.pl