Zawartość strony
Źródło: Książeczka o Świętym Józefie. Rozmyślania i modlitwy na miesiąc marzec 1905
Miesiąc Marzec X. L. Chiavarino, tłum. A.K. Salezjanin, Wyd. II, Nakładem Księży Salezjanów, 1914r.
MIESIĄC MARZEC NA CZEŚĆ ŚW. JÓZEFA.
Nauka.
Cały miesiąc marzec jest poświęcony Św. Józefowi, ponieważ święto Świętego Józefa przypada właśnie 19. marca.
Dlaczego miesiąc marzec poświęcony został Św. Józefowi?
Czytamy w księdze Genesis (pierwsza księga Pisma Świętego), że gdy lud egipski udawał się w czasie głodu do faraona po pożywienie, ten mu odpowiadał: Idźcie do Józefa (Ite ad Joseph)! Był tym Józefem syn Patryarchy Jakuba, przez własnych pokrzywdzony braci, który w nagrodę za swą cnotę został namiestnikiem Egiptu.
W podobny sposób odzywa się i do nas Kościół Święty na początku tego miesiąca marca. On wam mówi: Udajcie się do Józefa, otoczcie jego Ołtarz, a nie będziecie zawiedzeni. Jesteście uciśnieni wielu potrzebami, nękani przykrościami, zagrożeni niebezpieczeństwami, zwalczani przez tylu nieprzyjaciół, a równocześnie cichymi, słabymi: oto udajcie się pod Opiekę Św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Panny Maryi. Za jego wstawieniem otrzymacie Łaski, których wam potrzeba, zyskacie niezbędne wam światło i siłę, jakiej wam teraz brakuje. Czy usłuchacie, najmilsi bracia, zachęty Kościoła? Nie wątpię o tym, albowiem to tak liczne zebranie się przed Obrazem Świętego, jest tego oczywistym dowodem, a ta wasza chęć i dobra wola doda wam otuchy, że nie tylko chętnie będziecie słuchali przez cały miesiąc sławienia cnót Świętego, ale także odniesiecie z tego nabożeństwa tysiączne korzyści. A Św. Patryarcha, patrząc na was z Nieba, będzie was obsypywał przeobficie swymi Łaskami. W dzisiejszym dniu wykażę wam, że słusznie poświęcamy miesiąc marzec czci Św. Józefa. Czemuż o tym wątpić? Czy Św. Józef nie jest Świętym największym ze Wszystkich Świętych? Z pewnością, gdybyśmy zasługi jakiejś osoby oceniać chcieli według świata, według bogactw, którymi może rozporządzać na swoje ubiory, w jakie się ubiera, według przepychów, którymi się otacza, według stanowiska zajmowanego w społeczeństwie, nie znaleźlibyście nie podziwienia godnego we Św. Józefie. On nam się przedstawia tylko jako człowiek biedny i prosty rzemieślnik. Ale to ubóstwo nieznanym jest bogactwem, ta prostota ukrywa największą mądrość. Ten człowiek, o którego świat nie dbał, jest mężem, którego Pan Bóg obsypał Swymi Łaskami, jest mężem, którego Pan wybrał od wieczności na Oblubieńca Tej, co miała być Matką Boga; jest głową tego domu, gdzie miał urodzić się Zbawiciel świata; jest tym, co względem Boga Wcielonego miał obowiązki i godność opiekuna. Wzgardzony przez świat, został wywyższony w sposób nadzwyczajny przez Pana Boga. Jak więc nie mamy uznać godności, jaką Pan Bóg go ozdobił? Pan Bóg chce być czczonym za pośrednictwem Swych Świętych i czy zgodziłby się na to, żeby zapomniany był Święty, który mu jest najdroższy Niewdzięcznymi stalibyśmy się Maryi. Ona także względem Najświętszej Panny czciła wielce Swego Oblubieńca, wymawiała jego imię ze czcią i miłością serdeczną. Umiłowała Swego Oblubieńca, albowiem bogaty on był w cnoty, pełen Łask i wielkiej świątobliwości, był Jej wiernym Towarzyszem podczas wygnania na tej ziemi, jak jest Nim teraz w Chwale Niebieskiej; był Jej podporą, pomocą w trudnościach tego życia, a obecnie jest współuczestnikiem Jej Wiecznej Szczęśliwości. My więc, będąc nabożnymi do Matki Najświętszej, nie możemy zapomnieć o Jej Oblubieńcu. Inaczej nie byłyby Jej miłymi uczucia nasze. Nawet powinności, jakie nas wiążą z Jezusem Chrystusem, obowiązują nas równocześnie, żebyśmy czcili i byli nabożnymi do Św. Józefa! Przecież nie może On zapomnieć, że większą część Życia śmiertelnego spędził w obecności Św. Józefa, że w Jego domku został wychowany, że on Go żywił i strzegł przed tymi, co chcieli Go zabić. Czy nie był Mu poddany jako syn ojcu, kiedy był na ziemi i czy go nie czcił jako ojca? Tak, najmilsi, kiedy wstępujemy do jakiego domu, najbardziej zważamy na osoby, co w nim największą mają władzę. Otóż przebywając w domu Jezusa i Maryi, czyż możemy zaniedbać Św. Józefa, który tak ściśle jest z Nimi złączony i tak od Nich szanowany? Jeżeli uczestniczymy w Łaskach Odkupiciela, mamy to do zawdzięczenia także Św. Józefowi. On bowiem został wybranym przez Boga, aby strzegł Dziewictwa Panny Maryi, a szanował to, co się w Niej poczęło z Mocy Ducha Świętego. On jest tym, który nam wychował Zbawiciela, i stał się ojcem i narzędziem, którym posłużył się Pan Bóg, aby udaremnić podstęp Heroda, zamierzającego zgładzić Pana Jezusa. Egipcjanie byli wdzięczni patryarsze Józefowi Starego Testamentu, albowiem zaopatrzył ich w zasoby żywności na czas głodu i darzył ich chlebem, kiedy go potrzebowali. A czy może Św. Józef nie ocalił nam Pana Jezusa, Który rzekł Sam o Sobie: „Jam jest chlebem żywota?” Otóż większy mamy jeszcze powód do wdzięczności względem Św. Józefa! A jakimże sposobem możemy okazać Mu tę wdzięczność, jeżeli nie tym, że będziemy żywić nabożeństwo do niego i będziemy czynili go przedmiotem naszej czci? Zostawmy więc światu wolność czczenia swych wielkich mężów, którzy po większej części innej nie mają zasługi nad tę, że nadużywali Łask Pana Boga i zabijali ludzkość złymi przykładami, złą nauką i bezecnym obrażaniem Pana Boga i Kościoła. My zaś gromadźmy się zawsze ze czcią około świętego Józefa, albowiem w nim jest prawdziwa zasługa i prawdziwa wielkość. Przez Niego możemy być wspomagani i podtrzymywani we wszelkich potrzebach, co nam potwierdza Św. Teresa, mówiąc: Niechże będzie, jaka chce Łaska, której potrzebujemy, jeżeli się tylko udamy po nią do Św. Józefa, niezwłocznie wysłuchani będziemy. Jakże wielkie wtedy korzyści zyskamy, jeżeli poświęcimy szczerze ten miesiąc czci Św. Józefa! On może wszystko u Pana Jezusa! Postanówmy sobie przeto dzisiaj stanowczo, że się codziennie przed jego znajdziemy Ołtarzem przez cały miesiąc, a ponadto jeszcze, że wszystkie nasze myśli i uczucia skierujemy ku Niemu jako ku naszemu największemu Opiekunowi i Powiernikowi.
PRZYKŁAD. Wystrzał z pistoletu.
W obecnych czasach, kiedy postęp tak wielkie święci tryumfy, nie ma nic okropniejszego nad owe prawie codzienne samobójstwa. Szuka się środka na to, aby uleczyć te umysły i serca nieszczęśliwe, ale na próżno. Jedynie Św. Józef umie jeszcze temu zaradzić.
W małym miasteczku południowej Europy została dotknięta wielkim nieszczęściem pewna rodzina. Dnia 19 marca 1870 r. syn tej rodziny, mający około 33 lat, tak sobie wziął coś do głowy, iż z rozpaczy strzelił sobie z rewolweru w serce. Jednakże nie padł zaraz trupem, ale tylko śmiertelnie się zranił. Pomimo stanu rozpaczliwego, ustawicznie złorzeczył i domagał się, iżby go dobito. Nie chciał ani słyszeć o tym, żeby żałować za grzechy i pojednać się z Panem Bogiem. – Oto czym jest odwaga tych nieszczęśliwych, co bez wiary nie umieją najmniejszego znieść nieszczęścia! Rozpacz ostatnią ich deską i ratunkiem, a zbrodnia końcem. Na tę wiadomość cała rodzina pogrążyła się w boleści nie do opisania, i wszyscy widzieli, że nie ma gdzie indziej szukać innej pomocy, tylko u Św. Józefa, w którego dniu to nieszczęście ich spotkało. Z wielką ufnością pomodlili się do Świętego Patrona i natychmiast zostali wysłuchani. Wieczorem około 10-ej godziny młodzieniec pomimo wielkich boleści przebudził się, jakby z letargu i wszystkich obecnych prosił o przebaczenie za dane zgorszenia, również prosił o Spowiedź i Komunię Świętą. Kiedy się wszyscy modlili, Św. Józef pracował nad sercem młodzieńca i nawracał go. Po Spowiedzi zauważono, że trudno choremu jest przełknąć najmniejszą rzecz; proszono znowu z wiarą Św. Józefa, a natychmiast i ta przeszkoda ustąpiła. Młodzieniec przyjął z wielką pobożnością Komunię Świętą, po czym przez resztę czasu nie czynił nic innego tylko całował krzyż, który trzymał w ręku i okazywał wielkie poddanie się Woli Bożej i gotowość na śmierć. Nie było nikogo pomiędzy obecnymi, co by nie mówił, że to właśnie za sprawą Św. Józefa ów młodzian się nawrócił i tak przykładnie pojednał się z Bogiem.
Postanowienie.
Starajmy się rozpocząć ten miesiąc z czystym sumieniem, a kto by go nie miał, niech je oczyści dobrą Spowiedzią.
Odpusty.
Wierni, którzy podczas całego miesiąca marca jakiekolwiek modlitwy i ćwiczenie się w cnotach, wykonują, zyskują następujące odpusty:
1) Odpust 300 dni na każdy dzień miesiąca marca.
2) Odpust zupełny w dzień dowolnie obrany pod warunkiem Spowiedzi, Komunii Świętej i modlitwy na intencję Ojca Św. (Nastał zwyczaj odmówić na intencję Ojca Świętego: 5 Ojcze nasz, 5 Zdrowaś Marya, 5 Chwała.
(Pius IX. 27. Apr. 1865)
Wierni mający ważną przeszkodę do odprawienia nabożeństwa w miesiącu marcu, zyskują te same Odpusty, gdy jaki inny miesiąc poświęcą Świętemu Józefowi. (Pr. Beringer 8.J., Die Ablasse. 1900. 306)
Można nawet wtedy zyskać te odpusty, gdy kto urządzi owe miesięczne nabożeństwo tak, iż je zakończy w święto Józefa Świętego dnia 19. marca.
Polecamy tu następujący sposób nabożeństwa:
1) Na każdy dzień odprawić te modlitwy i rozmyślania, które tu w książeczce się znajdują.
2) Ćwiczyć się w tych cnotach, przez które Św. Józef znalazł Łaskę u Boga, przede wszystkim ćwiczyć się w cierpliwości.
3) W święto Św. Józefa przyjąć godnie Święte Sakramenty Pokuty i Ołtarza, dołączając 5 Ojcze nasz, 5 Zdrowaś, 5 Chwała na intencję Ojca świętego, dla zyskania Odpustu zupełnego.
Następujące odpusty dawniej przywiązane były do pewnych modlitw. Dn. 27. kwietnia 1865 rozciągnął Pius IX. Dekr. Św. Kongr. odpust na wszelkie pobożne ćwiczenia, bądź to w modlitwie, bądź w cnotach, które kto odprawi na cześć św. Józefa przez miesiąc marzec podobnym sposobem jak się zwykło obchodzić miesiąc maj. Można nawet wtedy zyskać te odpusty, gdy kto urządzi to miesięczne nabożeństwo tak, iż je zakończy w święto Św. Józefa 19. marca. Wierni mający ważną przeszkodę do odprawienia nabożeństwa w miesiącu marcu, zyskają odpusty, gdy inny miesiąc poświęcają Św. Józefowi.
Odpusty: 1) 300 dni za każdy dzień marca poświęcony na cześć Św. Józefa. 2) Odpust zupełny w dzień dowolnie obrany. Warunki: Spowiedź Święta, Komunia Święta i modlitwa na intencję Papieża.
30 marzec.
WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
I. ROZMYŚLANIE.
Śmierć Świętego Józefa.
Święty Józef w Nazarecie ukryte od świata prowadził życie. Dni swoje przeplatał modlitwą i pracą. Przepisy Zakonu sumiennie wypełniał, przez cnoty i sprawiedliwość swoją miał ogólny szacunek u wszystkich Nazareńczyków. Ludzie uważali go za męża sprawiedliwego i mniemali, że jest ojcem Pana Jezusa, nie wiedząc, że Ojcem Pana Jezusa jest Ojciec Niebieski.
Święty Józef uważał za największe szczęście, Że mógł służyć Zbawicielowi świata, pokarm Mu przynosić, piastować, przyodziewać i w pomieszkaniu swoim tulić Go. Pociechą Józefa w chorobie i utrapieniach tego życia był Chrystus Pan i Najświętsza Marya Panna.
Tak w pokoju przeminęły sędziwe lata pokornego Św. Józefa. Śmierć, której każdy człowiek podlega, nie ominęła Św. Józefa. Lecz Patryarcha Nowego Zakonu śmierci się nie lękał! Pragnął być rozwiązanym z tym światem. Gdy umierał, pocieszała go Niepokalanie Poczęta Matka Jezusa, a Pan nasz Jezus Chrystus wskazał mu drogę do Nieba. Spokojną i lekką śmiercią umarł Święty Józef. Aniołowie zaprowadzili duszę jego na Łono Abrahama.
Święty Józefie, uproś nam szczęśliwą godzinę śmierci. Niechaj przy zgonie naszym będą obecni Pan Jezus i Marya, i Święty Józef i Wszyscy Święci!
Modlitwa.
Przedwieczny Synu Boży, przez Miłość Twoją dla Świętego Józefa, który Cię tak wiernie strzegł na ziemi, miej Litość nad nami w godzinie śmierci, zmiłuj się nad biednymi konającymi! A duszom wiernych zmarłych daj odpoczynek wieczny, Światłość Wiekuista niechaj im świeci. Amen.
5 Ojcze nasz, 5 Zdrowaś Marya, 5 Chwała Ojcu na intencję Ojca Świętego.
Przygotuj się do śmierci przez zachowanie Przykazań Boskich.
II. ROZMYŚLANIE.
Zmartwychwstanie Świętego Józefa.
Jest pobożna i droga dla serc chrześcijańskich tradycja, że Pan Jezus wskrzesił Św. Józefa, kiedy On Sam Zmartwychwstał i że go przeniósł z ciałem i duszą do Nieba, w dzień Swego Chwalebnego Wniebowstąpienia. Św. Franciszek Salezy, bardzo nabożny do Świętego Józefa, chce, żeby nikt o tym nie wątpił. Św. Bernard ze Sieny pewnego dnia powiedział z ambony, że Św. Józef znajduje się w Niebie z ciałem i duszą, a Pan Bóg jakby na potwierdzenie tego, co Święty mówił, ukazał nad jego głową krzyż złoty. Inaczej rzeczywiście być nie może, jeżeliby bowiem ciało Św. Józefa nie było zmartwychwstało, to dlaczegóżby Pan Bóg, Który w tak cudowny sposób wskazywał nieraz miejsca, gdzie były ciała Świętych, trzymał w ukryciu ciało Świętego Józefa? Jeżeli by było na ziemi, to musiano by wiedzieć, gdzie to ciało się znajduje, ale żaden kościół nie szczycił się nigdy jego posiadaniem, jako też nikt się nie chwalił, że posiadał relikwie Ciała Najświętszej Maryi Panny; jest to więc dowodem, że ciało Św. Józefa zmartwychwstało i wzięte zostało do Nieba, jako zmartwychwstało i w Niebo wstąpiło Ciało Najświętszej Maryi Panny. Ta Święta Rodzina, Która na ziemi była doskonałym Przykładem porządku, spokoju, zgody, umiarkowania w radościach i cierpieniach, jest także złączoną w Niebie, a króluje z duszą i ciałem ponad Wszystkimi Aniołami i ponad Wszystkimi Świętymi. Cóż nam zostawił Św. Józef na ziemi? Swój dom w Nazarecie, swoją laskę, obrączkę ślubną, płaszcz, którym okrywał Pana Jezusa, Swoją miłość i Swoją Opiekę. O tak, zostawiłeś nam Twoją miłość, Twoją Opiekę, o wielki Patryarcho, a Twoja Opieka, Twoja miłość niech nas nigdy nie opuszcza, wszyscy niech się zbawią z Tobą i blisko Ciebie w Niebie niech przebywają! Także my zmartwychwstaniemy kiedyś, tak nas nauczył Pan Jezus, tak nas zapewnia nasza Wiara. A zatem starajmy się już odtąd zapewnić sobie zmartwychwstanie podobne zmartwychwstaniu naszego Świętego, naśladując jego żywot, ćwicząc się w Jego cnotach, ponieważ jeżeli jest prawdą, że dobrzy zmartwychwstaną przy końcu świata chwalebnie i tryumfalnie, jest także prawdą, że źli zmartwychwstaną ohydni, szpetni, aby byli zawstydzeni przed całym światem.
PRZYKŁAD. Święty Józef łamie strzały nieprzyjacielskie.
W historii wysp Marjańskich w księdze 10-ej czytamy następujący przykład: Waleczny i sławny dowódca hiszpański Don Quiroga był bardzo nabożny do Św. Józefa. W częstych, a nawet ustawicznych bitwach, jakie musiał staczać z pogańskimi ludami tych wysp, zawsze doznawał Opieki tego Świętego, która dla niego była jakoby tarczą niezwyciężoną. Doświadczył on tego szczególnie na jednej z wyżej wymienionych wysp, gdzie musiał walczyć kilka razy z poganami, a rozporządzając siłami o wiele mniejszymi niż oni, pomimo tego zawsze zwyciężał, ponieważ żaden z jego żołnierzy nie zostawał raniony. Waleczny dowódca wszystką chwałę swych zwycięstw przypisywał Św. Józefowi, wiedząc bardzo dobrze, z jak wielką starannością czuwał Niebieski Opiekun nad zachowaniem jego małej armii. Pewnego dnia został napadnięty przez wielką liczbę pogan, która rzuciła na jego szeregi niezliczoną ilość strzał zatrutych. W tym przypadku wszyscy byliby zginęli, gdyby Św. Józef, wezwany z ufnością przez walecznego i nabożnego dowódcę, nie był im przyszedł w pomoc. W rzeczywistości całe wojsko zobaczyło w powietrzu naszego Świętego, który łamał strzały nieprzyjacielskie i spuszczał je pod stopy żołnierzy, przeciwko którym były wypuszczone. Zwycięstwo odniesione na wyspach Marjańskich za wstawieniem się Św. Józefa było tak wielkie, że Św. Józef stał się prawdziwą pomocą Chrześcijan przeciwko wrogom Kościoła Świętego.
Postanowienie: Postaram się o obrazek i medalik Św. Józefa i będę je zachowywał ze czcią i uszanowaniem.
PRZEKAŻ 1.5% PODATKU
na rozwój Salveregina. Bóg zapłać
KRS: 0000270261 z celem szczegółowym: Salveregina 19503
UCZCZENIE ŚW. JÓZEFA, OBLUBIEŃCA NMP.
Modlitwa bardzo skuteczna do Św. Józefa
Źródło: Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa 1883
O Święty Józefie, Ojcze i Opiekunie Dzieci Maryi, Stróżu wierny, któremu Bóg powierzył pieczę nad Zbawcą świata i nad Mary Panną nad Pannami, błagam Cię przez Jezusa i Marya, wysłuchaj mnie w tej potrzebie N. (tu wymień o co chcesz prosić) i spraw także, abym wolny(a) od wszelkiego grzechu, czystym zawsze sercem służył(a) Jezusowi, Maryi i Tobie. Amen.
Oddanie się w Opiekę Św. Józefowi
Źródło: Brewiarzyk tercyarski dla użytku braci i sióstr III Zakonu Św. O. Franciszka 1900
O wielki Święty, przychodzę do Ciebie z ufnością i biorę Cię dzisiaj i na całe życie moje za osobliwego Patrona, Opiekuna i Przewodnika mej duszy i ciała, moich myśli i słów, moich czynności, życzeń i skłonności, mojej czci i mojego dobra, a także mojego życia i śmierci, i postanawiam sobie nigdy nie zapominać o Tobie, ale wychwalać Twoje święte Imię i pomnażać Chwałę Twoją, o ile to będzie w mocy mojej. Proszę Cię, o Święty Józefie, przyjmij mnie za sługę Twojego (służebnicę Twoją), bądź obecnym wszystkim moim czynnościom i nie opuszczaj mnie nigdy, a szczególnie w godzinę śmierci mojej. Amen.
Modlitwa do Św. Józefa za Kościół Cierpiący i Wojujący
Źródło: Brewiarzyk tercyarski dla użytku braci i sióstr III Zakonu Św. O. Franciszka 1900
Ojcze Przedwieczny, ofiarujemy Ci Krew, Mękę i Śmierć Chrystusa, Boleści Najświętszej Panny i Św. Józefa za odpuszczenie grzechów naszych, za wybawienie dusz w Czyśćcu cierpiących, za potrzeby Matki naszej Kościoła Świętego i za nawrócenie grzeszników.
(100 dni odpustu za każdy raz. Pius IX. 30 Kwiet. 1860).
Św. Józefie, Przewodniku nasz, opiekuj się nami i Kościołem Świętym!
(50 dni odpustu za każdy raz dla należących do czci nieustającej św. Józefa. Pius IX. 27 Stycz. 1863).
Św. Józefie, powierniku Najświętszego Serca Jezusa, módl się za nami!
(100 dni odp. raz w dzień. Pius IX. 3 Czerwca 1874).
Modlitwa do Świętego Józefa w pracach i ucisku duszy.
Źródło: Brewiarzyk tercyarski dla użytku braci i sióstr III Zakonu Św. O. Franciszka 1900
O Święty Józefie, któryś był wybrany za Opiekuna i Ojca słabości Dziecięctwa Jezusa, ja także do tej przemożnej opieki się zwracam stroskanym sercem moim. Po Bogu i Matce Jego Najświętszej, nie mam nikogo na ziemi i w Niebie, do kogo bym z taką, jak do Ciebie ufnością łzami napełnione oczy wznosił(a); więc wejrzyj na mnie i prośby mojej wysłuchaj, bo ja bardzo Twego ratunku i wspomożenia dziś pragnę. Wejrzyj na mnie i ulituj się Św. Józefie, bo otom jest wydany(a) na trudy, prace i niepokoje życia; oto trwoga mnie pokonuje, gdy myślą dalsze swe życie obejmuję; oto ręce opadają mi w pracy, gdy jej owocu nie widzę; więc naucz mnie pamiętać o Twej pokornie i cicho znoszonej boleści, gdy w ubożuchnym żłóbku Boga Dzieciny nie miałeś czym osłonić; o tym spokoju, z jakim wypełniałeś rozkazy Boże, nie badając bynajmniej ich znaczenia; o tym trudzie i znoju, z jakim żywiłeś Pana świata całego, aby przykład Twój kazał zamilknąć każdej bolesnej skardze, jaka się z serca mego wyrywa. Tak, w przykładzie Twoim chcę czerpać swą siłę, cierpliwość i spokój; chcę iść wytrwale ślad w ślad za Tobą po bezdrożach świata; bez żadnej ludzkiej opieki, sama z ciężarem pracy przechodzącej nieraz me siły, chcę nieść go odważnie do końca życia mojego; miotany(a) najgwałtowniejszym uczuciem rozżalenia, tęsknoty i trwogi, chcę wytrwać w spokoju duszy i pogodzie serca dla szczęścia tych, dla których jestem potrzebny(ą); ale o Św. Józefie, niech w takich chwilach Opieka Twoja otoczy drogę, którą przebywam, i trud, z którym walczyć muszę, i burzę uczuć, która mnie usiłuje pochłonąć. Jezus, który pieszczotą słodził przykrości Twojej z Nim i Matką Jego wędrówki, który Ci w pracy jak Swemu Ojcu pomagał; który Cię pokrzepiał w ostatniej chwili Twojej, nie zamknie i teraz serca przed głosem Twoim w Niebiosach, więc wstaw się za mną do Niego i proś: by w bólu dał sercu memu odwagę; by w pracy dał siłę i zdrowie ciału mojemu, aby rzeki wiatrom i burzy w mej duszy: uciszcie się: aby mi jako Piotrowi kazał iść po toni wód do Siebie i aby mi rękę podał, gdy będę mniemać, że się przepaść pod moimi stopami otwiera. O Święty Józefie, oddaję się Twej Przyczynie do Syna Twojego i błagam, bądź przed Nim moim Patronem, bądź wsparciem moim w życiu, obroną moją w śmierci i daj mi skonać z Twoim, Maryi i Jezusa Imieniem na ustach. Amen.
Litania do Św. Józefa.
Źródło: Nowy zbiorek modlitw z największymi odpustami 1913
Bądź wola Twoja modlitwy i rozmyślania na wszystkie 1934
Wianek ku czci Najświętszéj Maryi Panny Wyd.9 1881 W. Lessinski
Kyrie eleison! Chryste eleison! Kyrie eleison!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco Jedyny Boże,
Święta Marya, módl się za nami!
Święty Józefie,
Święty Józefie, Przesławny potomku Dawida,
Święty Józefie, ozdobo i światłości Patryarchów,
Święty Józefie, Oblubieńcze Matki Boskiej,
Święty Józefie, przeczysty stróżu Najświętszej Dziewicy,
Święty Józefie, żywicielu Syna Bożego,
Święty Józefie, troskliwy obrońco Chrystusa,
Święty Józefie, Głowo i Przewodniku Najświętszej Rodziny,
Święty Józefie najsprawiedliwszy,
Święty Józefie najczystszy,
Święty Józefie najroztropniejszy.
Święty Józefie najmężniejszy,
Święty Józefie najposłuszniejszy,
Święty Józefie najwierniejszy,
Święty Józefie, przykładzie cierpliwości.
Święty Józefie, miłośniku ubóstwa,
Święty Józefie, wzorze ciężko pracujących,
Święty Józefie, chlubo i ozdobo życia domowego.
Święty Józefie, opiekunie dziewic.
Święty Józefie, umocnienie rodzin,
Święty Józefie, pociecho w niedoli.
Święty Józefie, nadziejo chorujących,
Święty Józefie, patronie umierających,
Święty Józefie, postrachu duchów ciemności,
Święty Józefie, opiekunie Kościoła Świętego,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Kyrie eleison! Chryste eleison! Kyrie eleison!
Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…
V. Postanowił Go panem domu swego.
R. I książęciem wszystkiej posiadłości swojej.
V. Módlmy się. Boże, Któryś w Niewysłowionej Dobroci raczył wybrać Świętego Józefa na oblubieńca Najświętszej Rodzicielki Swojej, spraw, prosimy, abyśmy zasłużyli na orędownictwo w Niebiesiech Tego, Którego jako opiekuna czcimy na ziemi. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
R. Amen.
Zatwierdzona i obdarzona odpustem 300 dni raz na dzień. (Plus X, 18 mar. 1900 roku). (5 lat odpustu)
Akty strzeliste do Św. Józefa
Źródło: W krzyżu zbawienie: książka do nabożeństwa dla katolików 1892
O Święty Józefie, Miłośniku Najświętszego Serca Jezusowego, módl się za nami.
(300 dni odpustu. — Pius IX., 3. czerwca 1874 r.)
Daj nam, Św. Józefie! niewinne prowadzić życie.
I niech pod Twoją Opieką zawsze będzie ono bezpiecznym.
(300 dni odpustu. — Leon XIII., 18. marca 1882.)
© salveregina.pl 2024