Zawartość strony
O nabożeństwie miesięcznym
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych. Najpierw, że niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miesiącu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.
Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących nawet pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi, i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.
Uwaga o odpustach.
Źródło: Głos duszy 1881;
Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.
Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała Św. Teresa, a ja mu obiecuję Niebo“.
Odpusty: 1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeśli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.
2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.
3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)
Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.
WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
DZIEŃ 17.
CZYTANIE DUCHOWNE.
Rozważania od 1-30 z: S. Augustyna, norbertanka, Miesiąc błogosławionej Bronisławy 1935r.
ROZWAŻANIE 17. WZÓR WSTRZEMIĘŹLIWOŚCI ŻYCIA.
Każdy człowiek z naturalnego popędu dąży do obfitości w posiadaniu tego wszystkiego, co przedstawia pewne dobro, gdyż posiadanie go sprawia mu radość i zadowolenie. Zależnie jednak od tego, w którą stronę zwrócimy tę dążność, stanie się ona dobrą lub złą; albo nas wzniesie na wyżyny życia duchownego, jeśli ją zwrócimy do Boga i rzeczy nadprzyrodzonych lub popchnie nas w przepaść występku, jeśli zwrócimy ją do rzeczy niskich, przyziemnych.
Stąd zawsze te dwa obozy: niebo lub ziemia, dobro lub zło. Wprawdzie nie wszystko, co z ziemi pochodzi jest złe, gdyż Pan Bóg stworzył ten świat dla użytku człowieka, a więc dla jego dobra. Jednak tajemnicą dobrego używania dóbr ziemskich jest cnota wstrzemięźliwości. Tego nas uczy nie tylko moralność chrześcijańska, ale nawet natura. Mamy na to mnóstwo przykładów. Pokarm i napój użyty w miarę, utrzymuje życie człowieka i daje siły jego ciału, używany jednak niewstrzemięźliwie, staje się zabójczy, tak, że zdaniem lekarzy więcej jest chorób z nadmiernego odżywiania organizmu niż z niedostatecznego. Tak samo wszelkie rozrywki w miarę użyte, dają potrzebne po pracy wytchnienie; kto jednak oddaje im się nadmiernie, traci zdrowie, a nawet i życie.
Pan Bóg w Dobroci Swojej przywiązywał pewną dozę przyjemności do czynności naturalnych, zachowujących życie człowieka na ziemi, by w ten sposób ułatwić i umilić mu ich spełnianie, a równocześnie uchronić naturę przed wyczerpaniem, które musiałoby nastąpić wskutek częstego powtarzania się tychże czynności. Przez brak wstrzemięźliwości człowiek nadużywa tego Daru Bożego i oddaje się tym czynnościom nie dla spełnienia Woli Bożej i w granicach zakreślonych przez Prawo Boże, ale szukając chciwie samych przyjemności z pominięciem obowiązków, nałożonych przez Boga. W ten sposób popełniają ludzie mnóstwo występków, które rujnują ich sławę, zdrowie i życie, a duszę zakuwają w pęta szatańskie.
Najszerszy więc zakres cnoty wstrzemięźliwości polega na tym, by używać dóbr ziemskich w granicach przez prawo Boże określonych i w celu wytkniętym przez Boga, by one, utrzymując życie nasze na ziemi, pomagały nam do osiągnięcia zbawienia duszy. I taki zakres wstrzemięźliwości musi posiadać każdy człowiek, jeśli chce się utrzymać w granicach swojej godności. Tym więcej potrzebna jest ta cnota dla Chrześcijanina, gdyż bez niej niepodobna przejąć się duchem Chrystusa Pana. Na wyższe stopnie tej cnoty wstępują dusze wybrane i Święci.
W litanii do Bł. Bronisławy odmawiamy wezwanie: „Bł. Bronisławo, Przykładzie wstrzemięźliwości życia, módl się za nami!” Czcimy w ten sposób już nie tylko wstrzemięźliwość zwyczajną w życiu bł. Bronisławy, ale heroizm Świętych. Pod wpływem gorącej miłości Bożej powstrzymywała się Bł. Bronisława nie tylko od rzeczy złych, ale i dozwolonych.
Pan Bóg umieścił ją na łonie zamożnej rodziny, która mogła jej dać wszystkie wygody, tak ponętne dla większości ludzi. Mogła więc używać ich do syta, nie troszcząc się o jutro. Jednak Bł. Bronisława opuszcza to wszystko na pierwsze wezwanie Boga do życia zakonnego, ogołoconego z wszelkich przyjemności doczesnych.
Lecz i w życiu zakonnym są różne stopnie, na które wstępować może dusza wybrana według miary Łaski i własnej gorliwości. Magnesem, który pociąga dusze na wyżyny wyrzeczenia się rzeczy ziemskich jest ta prawda, że człowiek nie może posiadać w wielkiej ilości dóbr ziemskich i niebieskich, gdyż jego serce jest zbyt małe. Dlatego wybierać musi między Niebem a ziemią i między Stwórcą a stworzeniem. I w miarę tego jak usuwa się stworzenie z serca ludzkiego, napełnia je Bóg Darami Swej Łaski i Sobą Samym. Jeśli więc w życiu Bł. Bronisławy spostrzegamy taką obfitość Łask Bożych, widać z tego, jak wysoko wzniosła się w wyrzeczeniu się dóbr stworzonych i dlatego dał nam ją Bóg jako przykład wstrzemięźliwości życia.
Idźmy więc za tym przykładem! Niech on porywa serca nasze ku Bogu i rzeczom niebieskim, bo przez to zwiększy się miara szczęścia naszego tu na ziemi i w Niebie.
Modlitwa o kanonizację.
Boże, Który wybrałeś Bł. Bronisławę, aby wdziękiem cnót swoich pociągała serca nasze ku Tobie i dlatego utrzymywałeś cudownie cześć dla niej przez sześć wieków w Kościele Twoim i okazałeś jak ona Ci jest miłą, wysłuchując łaskawie modlitwy, zanoszone przez jej przyczynę, prosimy Cię pokornie, racz wsławić nowymi cudami tę wierną Służebnicę Twoją, by zaliczona w grono Świętych, odbierała cześć od wszystkich Wyznawców Chrystusowych, dla Chwały Imienia Twego Najświętszego. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Litania do Bł. Bronisławy
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco Jedyny Boże,
Święta Marya, módl się za nami.
Święta Boża Rodzicielko,
Święta Panno nad pannami,
Błogosławiona Bronisławo,
Bł. Bronisławo, oblubienico Pana Jezusa,
Bł. Bronisławo, służebnico wierna Najświętszej Maryi Panny,
Bł. Bronisławo, siostro rodzona Św. Jacka,
Bł. Bronisławo, córko czcigodna Św. Norberta,
Bł. Bronisławo, Różo wonna w Zakonie norbertańskim,
Bł. Bronisławo, Chlubo i strażniczko zwierzynieckiego klasztoru,
Bł. Bronisławo, Profesko Zgromadzenia zwierzynieckiego,
Bł. Bronisławo, w młodym wieku na Służbę Bogu się oddająca,
Bł. Bronisławo, Pochodnio przed Tronem Boskim gorejąca,
Bł. Bronisławo, Serce Boskie rozweselająca,
Bł. Bronisławo, pogardzicielko światowej próżności,
Bł. Bronisławo, za nic poczytująca doczesne wielkości,
Bł. Bronisławo, z światem nic wspólnego nie mająca,
Bł. Bronisławo, pogromicielko szatana,
Bł. Bronisławo, straszliwa całemu piekłu,
Bł. Bronisławo, orlico w rozważaniu pobożnym ku Niebu się wzbijająca,
Bł. Bronisławo, miłośnico Ran Chrystusa,
Bł. Bronisławo, krzyże i umartwienia chętnie dla Boga znosząca,
Bł. Bronisławo, obrazie i wzorze cierpliwości,
Bł. Bronisławo, przykładzie wstrzemięźliwości życia,
Bł. Bronisławo, Miłośnico ubóstwa,
Bł. Bronisławo, Lilio czystości,
Bł. Bronisławo, zwierciadło ochotnego posłuszeństwa,
Bł. Bronisławo, wzorze najgłębszej pokory,
Bł. Bronisławo, Zwierciadło cnót znamienitych,
Bł. Bronisławo, mistrzynio świątobliwości,
Bł. Bronisławo, siostry swe przykładami umacniająca,
Bł. Bronisławo, Opiekunko do Ciebie się uciekających,
Bł. Bronisławo, uzdrowienie chorych,
Bł. Bronisławo, opiekunko sierot i dusz w czyśćcu zostających,
Bł. Bronisławo, w utrapieniach i w nieszczęściach osłodo,
Bł. Bronisławo, od morowego powietrza lud wierny zasłaniająca,
Bł. Bronisławo, Panieńskiej czystości najcelniejsza ozdobo,
Bł. Bronisławo, Przyjaciółko Ciebie szczerze miłujących,
Bł. Bronisławo, doznana obrono ludu krakowskiego,
Bł. Bronisławo, Patronko Królestwa Polskiego,
My grzeszni Pana Boga przez Ciebie prosimy: Przyczyń się za nami!
Przez świątobliwość życia Twego, uproś nam zamiłowanie życia świątobliwego, Wysłuchaj nas, Panno.
Przez głęboką pokorę Twoją, uproś nam wzgardę próżności światowych,
Przez obfitość Łask Bożych Tobie udzielonych uproś nam grzechów odpuszczenie i zbawienie duszy,
Przez obecność Boga przy śmierci Twojej uproś nam Obecność Boską w godzinie śmierci naszej,
Przez szczęśliwą śmierć Twoją uproś nam konanie dobre i śmierć w Łasce Bożej,
Bądź nam matką w życiu i przy zgonie, Ciebie prosimy,
Bądź nam obroną od nagłej i niespodziewanej śmierci, Ciebie prosimy.
Bądź nam tarczą i zasłoną w prześladowaniach, Ciebie prosimy,
Bądź dusz w czyśćcu zostających ratunkiem, Ciebie prosimy,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…
℣. Módl się za nami Błogosławiona Bronisławo!
℟. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.
℣. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.
℟. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Módlmy się: Łaskawy i Wszechmogący Boże, Wieczna słodyczy Ciebie kochających, dzielna tarczo nadzieję w Tobie pokładających, Korono panieńskiej czystości, proszę Cię, przez przyczynę i zasługi Błogosławionej Bronisławy służebnicy Twojej, nie gardź naszym pokornym błaganiem, a broń nas od niesławy wiecznej jaką nam nieprzyjaciel dusz ludzkich zgotować usiłuje. Przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.
R. Amen.
© salveregina.pl 2023