Zawartość strony
O nabożeństwie miesięcznym
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych. Najpierw, że niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miesiącu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.
Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących nawet pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.
Uwaga o odpustach.
Źródło: Głos duszy 1881;
Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.
Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała Św. Teresa, a ja mu obiecuję Niebo“.
Odpusty: 1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeśli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.
2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.
3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)
Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.
WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
DZIEŃ 17.
CZYTANIE DUCHOWNE.
ROZWAŻANIE. CHÓR ARCHANIOŁÓW.
„Pan z głosem Archanioła zstąpi z Nieba” — (1 Tes. IV, 16).
1. Archaniołowie, powiada Św. Dionizy, trzymając pośrednie miejsce między Książętami a Aniołami, już to jednoczą się z Książętami, aby wedle ich doskonałości, zespalali Aniołów w spójnię jedności, miłości, czystej i świętej intencji; już to jednoczą się z Aniołami, i albo wprost sami, jako Aniołowie Zwiastowania niosą ludziom różne objawy Boże, albo im takowe za pośrednictwem Aniołów oznajmiają; to są, dodaje Św. Grzegorz Nissejski, Niebiosów pszczółki, co zbierają słodycz z różnych wyżej i niżej rosnących kwiatów; starają się ile mogą dorównać w świętej doskonałości tym co w niej nad nich są wyniesieni, którzy swą wyższością są dla nich przykładem; i znowu patrząc na doskonałości jakie istnieją w niższym Chórze Aniołów, pragnąc być wielkimi w cnocie i godności, zapalają się świętem współzawodnictwem, by też doskonałości bardziej w nich jeszcze jaśniały.
To znamię Archaniołów niech mi będzie wzorem, iżbym naśladował cnoty innych ludzi i tych, co wyżej nade mną w godności stoją, i owych, co są poniżej mnie. Wyższych bowiem dał mi Bóg, aby mi byli przykładem, a co do niższych, byłoby hańbą dla mnie, gdybym przewyższając ich w stanowisku, niższym od nich był w cnocie. Powtórzę tu raczej z Św. Augustynem: „Jak to, wstydzić się będziemy iść w ślady za tymi, co nas wyprzedzili? Wstydźmy się raczej, że za nimi nie pośpieszamy.
2. Archaniołowie tak jak Aniołowie, mówi Św. Grzegorz Nisseński, są stróżami, zwiastunami dla ludzi: posłannictwo ich wszakże jest wznioślejsze. Oni, dodaje tenże Ojciec Kościoła, są dani za Aniołów stróżów tym osobom, co zajmują pierwsze godności w Kościele, w Chrześcijaństwie, np. Papież, Biskupi, i w ogólności wszystkie osoby urzędy znakomite posiadające. I to także, dodaje ten Święty, ma w nas wrażać większy szacunek godności, w prawym zwierzchnictwie nad nami postanowionych osób, czy to w porządku duchownym, czy świeckim.
Panie i Boże, ja wyznaję, że wszelka prawa władza od Ciebie pochodzi, i takowej dla Ciebie i dla sumienia chcę być posłusznym, a ponieważ Panie widzisz we mnie nieraz pyszne i zarozumiałe myśli, zarozumiałość i nieugiętość lub szemranie przeciw Zwierzchności, przeto błagam Cię przez przyczynę Chóru Archaniołów, usuń z serca mego ten kwas niezdrowy, a słodycz i uległość w prowadź do mej duszy.
3. Archanioły Pan niejednokrotnie do ludzi posyła. Imiona także trzech Archaniołów wyczytujemy wymienione w Piśmie Bożym. A Św. Grzegorz Papież powiada, że w tych imionach znaczenie i godność Archaniołów jest wyrażona. Michał znaczy: „Któż jak Bóg!” Gabryel: „Potęga Boga”. Rafał: „Uzdrowienie Boże”. Kiedy duch pychy, Bogu równym być zamierzył i mówił: „Wstąpię na Niebiosa nad gwiazdami położę stolicę moja, będę równym Najwyższemu”, wtenczas Michał potęgą imienia swego zwalczył smoka, który strącony jest w płomienie wiecznego odrzucenia.
Do Najświętszej Dziewicy, posłany był Gabryel, Moc Boga, bo właśnie tego zwiastować przychodził, który piekła moce i potęgi miał zwalczyć. Do Tobiasza posłany był Rafał, Uzdrowienie Boże, ponieważ świętemu starcowi, grzebiącemu z miłości ku bliźnim, ciała zmarłych, bez pogrzebu porzucanych po ulicach miasta, przyniósł zleczenie, wzrok utracony przywrócił. Zleczył też Sarę, żonę młodego Tobiasza i wybawił ją z mocy Asmodea.
O tych trzech Archaniołach, oddzielnie jeszcze mówić będziemy. Nie twierdzimy także, aby oni rzeczywiście byli z tego Archaniołów Chóru. Kościół nic w tym względzie nie wyrzekł; z Świętych zaś Ojców Kościoła, niektórzy zaliczają Św. Michała do rzędu Serafów i pierwsze Mu między wszystkimi Niebianami miejsce naznaczają, Księciem Wszystkich Aniołów Go mianują. Nie mamy zamiaru zgłębiać tej, li tylko ciekawości dotyczącej kwestii, chcemy raczej rozbudzić w sercach uwielbienie Boga Wielkiego i Potężnego w Swych Świętych Aniołach.
O Panie i Boże! i moje oczy duszne bywają często ociemniałe: oświecajże mnie Światłem Swej Łaski, daj mi Moc Twoją, abym Nią ukrzepiony, zwalczył wszystkie przeciwności i pociski szatańskie, a Tobie wiernie służył.
PRZYKŁAD.
(z Brewiarza Rzymskiego).
Św. Grzegorz Wielki Papież, miał święty zwyczaj codziennie do stołu przyjmować pielgrzymów, lub dwunastu ubogich, którym sam usługiwał. Pewnego dnia, nagle zajaśniała jadalnia. W pośród dwunastu ubogich, ujrzano siedzącego trzynastego, w świetnych szatach, jasnością otoczonego. Brewiarz wspomina, że prócz Anioła, miał szczęście inną razem mieć przy stole i samego Króla Aniołów, Jezusa. Pokój, w którym ten cud nastąpił, zamieniono na kaplicę i stół marmurowy, przy którym to zdarzenie miało miejsce, dziś jeszcze można widzieć w Rzymie, zachowany przy kościele Św. Grzegorza, na górze Gelio, należącym obecnie do Kamedułów. Odtąd także powstał zwyczaj, iż na pamiątkę pomienionego cudu, Ojciec Święty w Wielki Czwartek trzynastu kapłanom umywa i całuje nogi, usługuje im do stołu. Mieliśmy szczęście, ten pocałunek Ojca Świętego Piusa IX, dowodzący najwyższej pokory chrześcijańskiej, w roku 1859 otrzymać; a następnie, sam Papież do stołu nam usługiwał.
Wspomina także Brewiarz Rzymski, że Św. Filip Nerjusz, rozdając zawsze hojnie ubogim jałmużnę, udzielił ją także Aniołowi. Nocną także porą niosąc biednym wsparcie i jałmużnę, wpadł był w dół głęboki, z którego ręką Aniołów, bez obrażenia był wydobyty. Duchów Anielskich i samej że Królowej Aniołów widzeniem często w ciągu życia, był udarowany.
Westchnienie do Aniołów.
Aniele Boży, którego widział Gedeon wstępującego w płomieniu w Niebo (Ks. Sędziów XIII, 18), wyproś nam Łaskę, aby modły nasze z płomiennej wzniesione duszy, Anioły ponieśli przed Tron Pana.
W. Wstawiajcie się za nami wszystkie Aniołów Chóry.
O. Aby Król Aniołów przyjął nas w Niebian grono.
Modlitwa kościelna.
Boże, Który cudownym porządkiem różne posłannictwa między Anioły i ludzie rozdzielasz, racz sprawić łaskawie, aby ci, którzy nieustannie przed Oblicznością Twoją są obecni i służą Tobie na Niebiosach, nas także na
ziemi nieustannie w swej straży i pieczy mieli. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Litania do Anioła Stróża
Panie, zmiłuj się nad nami! Chryste, zmiłuj się nad nami! Panie, zmiłuj się nad nami!
Chryste, wysłuchaj nas! Chryste, usłysz nas!
Ojcze z Nieba, Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryo, Królowo Nieba; módl się za nami.
Święty Aniele, Stróżu mój;
Święty Aniele, Opiekunie mój we wszelkich niebezpieczeństwach;
Święty Aniele, moja obrono od wszelkich napaści;
Święty Aniele, mój najwierniejszy oblubieńcze;
Święty Aniele, mój nauczycielu;
Święty Aniele, mój przewodniku;
Święty Aniele, świadku wszystkich mych uczynków;
Święty Aniele mój wspomożycielu we wszystkich trudnościach;
Święty Aniele, mój orędowniku u Boga;
Święty Aniele, mój obrońco;
Święty Aniele, miłujący czystość;
Święty Aniele, miłujący niewinność;
Święty Aniele, najposłuszniejszy Bogu;
Święty Aniele, przewodniku mojej duszy;
Święty Aniele, wzorze czystości;
Święty Aniele, wzorze posłuszeństwa;
Święty Aniele, mój doradco w chwilach wątpliwości;
Święty Aniele, mój stróżu w żywocie doczesnym;
Święty Aniele, moja tarczo w godzinie śmierci;
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!
Boże! Któryś w niewysłowionej Opatrzności raczył posłać Swoich Aniołów jako naszych Stróżów, spraw łaskawie, byśmy my pokornie proszący, mieli zawsze tę obronę i mogli cieszyć się ich wieczną kompanią. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, Który żyje i króluje z Tobą, w Jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków. Amen.
© salveregina.pl 2023