DNIA 2. LISTOPADA.

 

Modlitwa Św. Alfonsa

„Panie mój, Jezu Chryste, Królu chwały, uwolnij od kar czyśćcowych dusze wszystkich wiernych zmarłych. Wyzwól je z mocy szatań­skiej, aby przepaść ich nie pochłonęła i nie po­grążyły się w ciemnościach; niechaj Michał Ar­chanioł wprowadzi je do tej błogosławionej ojczy­zny, którą przyrzekłeś Abrahamowi i potomkom jego”.

„Mój Boże, dawco przebaczenia, który tak pragniesz nas zbawić, proszę szczególniej Twą łaskawość, abyś za orędownictwem błogosławionej Maryi, zawsze Panny, i wszystkich Świętych duszom braci naszego Zgromadzenia, naszych krew­nych, dobrodziejów, do uczestnictwa w wiecznej szczęśliwości dojść dozwolił. — Daj, Panie, wieczny spoczynek tym duszom błogosławionym i wszystkim innym, które cierpią w więzieniu czyśćcowem; niech światłość wiekuista im świeci, niechaj zaraz osiągną wieczne odpocznienie w nie­bie, zgotowane dla sprawiedliwych”. (* II, 467).

 

 

Modlitwa na Dzień zaduszny.

 

Ojcze Przedwieczny! wejrzyj na dusze w ogniach czyśćcowych gorejące, i na okrutne ich upały, któreś mądrością wynalazł, i wszechmocnością natężył, na zupełne wyzwolenie za grzechy, co one ochotnie znoszą z Boskiej i Ojcowskiej woli Twojej i sprawiedliwości, nad któremi niech będą skłonione uszy Twoje na słuchanie ich narzekań w owych okrutnych mękach, i ulituj się nad niemi. Daj im się już oglądać, bo to ich więcej boli, że Ciebie, Boga swojego i Ojca najukochańszego nie oglądają, niżeli największe katowanie. Zmiłuj się tedy, Boże, nad temi więźniami, przez wszystką dobroć Serca Twego, przez biczowanie, koronowanie, krzyżowanie i Śmierć sromotną Jedynego Syna Twego Jezusa Chrystusa! A Krwią Jego Najświętszą z pięciu Ran się lejącą, zagaś ich upały, obmyj najmniejsze plamy i przyjmij już do Królestwa Niebieskiego. A czego im jeszcze nie dostaje do zupełnego dosyć uczynienia za grzechy swoje, na to miejsce ofiarujemy nieskończonego wyboru zasługi Chrystusowe, Krew Jego i Śmierć, wszystkie Ofiary Mszy Świętych, ofiarujemy zasługi Najświętszej Maryi Panny i wszystkich Świętych Męczenników męczeństwa i katownie, temi się tedy ubłagaj, a wyzwól ich z okrutnego ognia czyścowego, Najświętsza Marya Panno! Matko i Patronko dusz w Czyścu zostających! Pokaż dowód tego macierzyństwa Swego, a ulitowawszy się, wybaw tych więźniów Swoją przyczyną z ciężkich upałów. Przyczyńcie się i Wy, wszyscy Święci i Święte, osobliwie Ty, święty Wawrzyńcze Męczenniku; wszak Ci Bóg dał tę łaskę za wytrzymanie ognistej męki, że wybawiasz z Czyśca, wybawże i teraz za niegodną prośbą moją, niech wynijdą oglądać Boga i Stwórcę swojego, w którego wierzyły i od Niego się odpuszczenia i Nieba spodziewają. Amen.

 

 

NABOŻEŃSTWO ZA DUSZE W CZYŚCU.

Modlitwa z odpustem.

Boże, który raczyłeś zostawić nam znaki Twej Męki na świętem prześcieradle, w które owinięte Twe Ciało Najświętsze, zdjęte z krzyża przez Józefa z Arymatei: spraw litościwie, abyśmy przez śmierć i pogrzeb Twój do chwalebnego Zmartwychwstania doprowadzeni zostali. Który żyjesz i  królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków. Amen.

(Papież Klemens VII nadał odp. zupełny albo możność wybawienia duszy z czyśca każdemu, kto będąc w stanie łaski, powyższą modlitwę pobożnie odmówi).

 

 

Modlitwa do Duszy Pana Jezusa za dusze w Czyścu.

Uwielbiam Cię i błogosławię, najśliczniejsza Duszo Chrystusowa, ozdobiona wszystkiemi cnotami. Stokrotne Ci składam dzięki za niepojęcie wielkie katusze, jakieś za nas wycierpiała. O najheroiczniejsza Duszo! która pragniesz zbawienia i szczęścia dusz ludzkich, zlituj się nad duszami w czyścu. Racz za nie Bogu Ojcu ofiarować swe przebyte cierpienia i zasługi; pośpiesz im na ratunek do czyśca i zabierz z niego dusze moich krewnych, znajomych, poległych na wojnie światowej rodaków, oraz innych dusz jak największą ilość, aby się z nich radowała Twoja Dusza w Niebie. Amen.

 

Modlitwy za dusze Zmarłych.

Za zmarłą osobę. O Panie! polecamy Ci duszę sługi Twego (służebnicy Twojej) N., aby, rozstawszy się z tym światem, Tobie żył(a), a cokolwiek z ułomności ludzkiej zgrzeszył(a) racz mu (jej) z nieskończonego miłosierdzia swego odpuścić. Przez Chrystusa Pana naszego.

Za rodziców. Boże, któryś nam ojca i matkę czcić rozkazał, zmiłuj się łaskawie nad duszami rodziców naszych i racz im grzechy odpuścić, a nam samym w światłości i radości wiekuistej daj ich oglądać.
Za braci, krewnych i dobrodziejów. Boże, odpuszczenia dawco i zbawienia ludzi miłośniku! prosimy łaskawości Twojej, abyś braci, krewnych, powinowatych i dobrodziejów, którzy już z tego świata zeszli, za przyczyną błogosławionej zawsze Panny Maryi i Wszystkich świętych, do udziału w wiecznej szczęśliwości raczył doprowadzić.

Za wszystkich wiernych i zmarłych. Boże, wszystkich wiernych Stwórco i Odkupicielu! racz dać duszom sług i służebnic Twoich wszystkich grzechów odpuszczenie, aby zmiłowania, którego zawsze pragnęli, przez nabożne modły nasze coprędzej dostąpili.

 

Modlitwa dzieci za dusze dzieci w Czyścu.

(100 dni odp. dla dzieci raz na dzień. Leon XIII. 1886).

Najsłodszy Zbawicielu, Jezu Chryste, któryś za życia swego okazywał tak wielką miłość dla dzieci! oto my dzieci i tak samo, jak i one, od Ciebie błogosławione, błagamy Cię: otwórz bramy Niebios dla naszych braciszków, którzy żałośnie wzdychają w przybytku cierpień i pokuty. Użycz nam, aby one odtąd czuwały nad nami i naszymi rodzicami i nad naszym wspólnym Ojcem świętym w Rzymie. — O najświętsza Panno, Matko nasza najlepsza! módl się za nami i za biednemi dziatkami w czyścu cierpiącemi. — Zdrowaś Maryją.

 

 

Dzień Zaduszny.

Ojciec św. Benedykt XV. udzielił kapłanom przywileju odprawiania 3 Mszy św. w dniu 2 listopada, a wiernym wszystkim dał możność uzyskania w tym dniu obfitych odpustów.
Oto wszyscy katolicy mogą w Dzień Zaduszny uzyskać odpust zupełny, dla dusz czyścowych przeznaczony, tylekroć, ilekroć odwiedzą w tym dniu którykolwiek kościół i pomodlą się według myśli Ojca św. za dusze w czyścu. Ów przywilej miały od dawna kościoły OO. Benedyktynów: w czasie wojny Ojciec św. udzielił go wszystkim kościołom.
Warunkiem odpustu jest spowiedź i Komunja Św, Osoby, które codziennie komunikują i dwa razy na miesiąc się spowiadają, nie potrzebują osobnej spowiedzi odprawić; Komunję św. trzeba przyjąć albo 1-go, albo 2-go listopada. Czas odpustu tego zaczyna się w Uroczystość Wszystkich Świętych o godzinie 12 w południe, a kończy się w Dzień Zaduszny o godzinie 12 w nocy;
Korzystajmy gorliwie z tej łaski Kościoła Świętego i nieśmy pomoc tym, którzy nam za to wymodlą u Boga szczęśliwą wieczność.

 

 

Sposób modlenia się za dusze w Czyścu cierpiące.

 

Za te dusze modlić się potrzeba, które za żywota najbardziej kochały Pannę Najświętszą, gdyż przez to czynisz miłą rzecz Matce Bożej.
Za te dusze, które za żywota najczęściej modliły się za zmarłych, gdyż te są godne, aby im też wzajemnie świadczono.
Za te dusze, które największe męki cierpią, gdyż ich bóle godne są politowania i ratunku.
Za te dusze, za któremi się nikt nie przyczynia, nie mając krewnych, ani przyjaciół, gdyż te są od wszystkich opuszczone, potrzebują twojej pomocy.
Za te dusze, które już dawno w Czyścu zostają, gdyż się za tak długo cierpiącymi modlić godzi o skrócenie mąk ciężkich.
Za te dusze, które by najdłużej w mękach zostawały, gdyby nie były wyratowane, należy bowiem do takiej przysługi nie dać się uprzedzić.
Za te dusze, które cierpią za bardzo mały występek, należy się i za te przyczynić, gdyż łatwo je można wyzwolić, kiedy niewiele zawiniły.
Za te dusze, które są w największym stanie szczęśliwości, te bowiem skutecznie służyć ci mogą w Niebie.
Za te dusze, które są najbliższe do oglądania chwały Boskiej, tym najłatwiej Niebo uprosisz.
Za te dusze, które z twej przyczyny cierpią męki, za tymi jesteś obowiązany się modlić.
Za dusze ojca, matki, dziadka, babki, krewnych i przyjaciół, do tego bowiem sama krew i afekt powinny być powodem.
Za te dusze, które nagle zeszły z tego świata, bez przygotowania się, bez spowiedzi, te najbardziej godzi się ratować.
Za te dusze, które za żywota dobrze ci czyniły, do tego wdzięczność powinna być powodem.
Za dusze, które za żywota źle ci czyniły, trapiąc cię, prześladując i obmawiając; chrześcijańska miłość te każę ratować.
Za te dusze, którym dobrze czyniłeś za żywota, godzi się tymże po śmierci większą pomoc świadczyć,
Za te dusze, którym, kiedy żyli, źle czyniłeś, trapiąc je i obmawiając, należy tedy, abyś im to po śmierci nagrodził.