(19 Listopada)

Źródło: Ks. Wojciech Szmyd T.J. Odpusty 1930r.; Arndt Augustyn T. J., Odpusty, Kraków, 1890.

W dniu 19 listopada odpust zupełny, który wszyscy wierni mogą dostąpić w kościołach lub publicznych kaplicach OO. Bernardynów, Reformatów, Franciszkanów i Kapucynów.

Ponadto:

Kto codziennie przez cały ten miesiąc albo publicznie w kościele albo prywatnie odmawia jakie modlitwy za dusze w Czyśćcu, zyskuje:

• 7 lat i tyleż kwadragen odpustu w każdy dzień.
• Odpust zupełny raz jeden w ostatnim dniu lub w ciągu siedmiu następujących dni, pod warunkiem Spowiedzi, Komunii Świętej, nawiedzenia kościoła lub publicznej kaplicy i pomodli się na intencję Ojca Św.

Leon XIII. 17 stycznia 1888. Race. 309.

PAMIĘTAJ! Po jednej Komunii Świętej można uzyskać wiele odpustów zupełnych. Należy wypełnić za każdym razem przypisane warunki do jego uzyskania.

Litania do Św. Elżbiety Węgierskiej

Źródło: Brewiarzyk trzeciego zakonu świętego ojca Franciszka 1887

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!

Synu Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, Matko Miłosierdzia, módl się za nami!

Święta Elżbieto, królewno węgierska i księżno turyngska, Boga nad wszystko miłująca,

Święta Elżbieto, któraś służyła Bogu od swego dzieciństwa,

Święta Elżbieto, szczególnie nabożna do Najświętszej Panny Maryi,

Święta Elżbieto, któraś się w opiekę Św. Jana Ewangelisty zupełnie oddała,

Święta Elżbieto, naśladowniczko i godna córko Św. Ojca Franciszka,

Święta Elżbieto, ozdobiona darami niebieskimi,

Święta Elżbieto, ożywiona duchem męstwa i stałości,

Święta Elżbieto, pokorna służebnico Boska wpośród okazałości dworskich,

Święta Elżbieto, mistrzyni życia chrześcijańskiego,

Święta Elżbieto, wzorze przedziwny dobrych obyczajów,

Święta Elżbieto, fiołku woniejący pokorą,

Święta Elżbieto, gorliwa naśladowniczko cnót Św. Ojca Franciszka,

Święta Elżbieto, powszechnie za matkę ubogich znana,

Święta Elżbieto, szczodra szafarko dóbr ziemskich,

Święta Elżbieto, prawdziwa opiekunko sierot,

Święta Elżbieto, troskliwa karmicielko ubogich,

Święta Elżbieto, miłosierna wspomożycielko wszystkich w potrzebie będących,

Święta Elżbieto, skwapliwa pocieszycielko strapionych,

Święta Elżbieto, starannie pielęgnująca chorych,

Święta Elżbieto, odważna gardzicielko znikomości ziemskich,

Święta Elżbieto, zaszczycie Trzeciego Zakonu Św. Ojca Franciszka,

Święta Elżbieto, wierna oblubienico Chrystusowa,

Święta Elżbieto, gołębico jęcząca od Ran Jezusowych,

Święta Elżbieto, ubóstwo stale miłująca,

Święta Elżbieto, wdowo cierpliwa w uciskach,

Święta Elżbieto, srodze prześladowana przez krewnych,

Święta Elżbieto, zawsze stała w przeciwnościach,

Święta Elżbieto, znakomita cnotami i cudami,

Święta Elżbieto, przykładzie ochotnego posłuszeństwa,

Święta Elżbieto, ślepym wzrok przywracająca,

Święta Elżbieto, cudowna wskrzesicielko umarłych,

Święta Elżbieto, skuteczna pośredniczko u Tronu Łaskawego Boga,

Święta Elżbieto, zaszczycie i chwało narodu swego,

Święta Elżbieto, czujna obrono wszystkich Cię wielbiących,

Do Ciebie jako matki naszej uciekamy się,

Do Ciebie wołamy, o Oblubienico Najwyższego Pana,

Do Ciebie wzdychamy, o pocieszycielko zasmuconych,

Ciebie wzywamy, o potężna Patronko nasza,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…

V. Módlmy się: Miłosierna na ubogich Święta Matko Elżbieto, któraś wolała sama głód i pragnienie cierpieć, żebyś głodne nakarmiła sieroty, uproś nam cząstkę niebieskich bogactw, abyśmy tu Dobrocią Boską nasycali się, a nigdy wiecznego nie zaznali głodu. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twego, Który z Tobą żyje i króluje w Jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków.

R. Amen.

Należy odśpiewać pieśń: Elżbieto Święta, Węgierska królowa!

Elżbieto Święta, Węgierska królowa!
Na wspomożenie nasze bądź gotowa;
Ratuj nas zawsze twymi modlitwami
I zasługami.

Wszystkieś swe skarby ubogim rozdała,
Sieroty, wdowy zawsześ wspomagała,
Chorym i nędznym łaskawieś służyła,
Pókiś tu żyła.

Ubogiś Zakon Franciszka przyjęła
I podłąś suknię za purpurę wzięła;
Dziwnie świat depcąc siebieś zwyciężała,
Ciało karała.

Spraw to u Boga twoimi modłami,
Niech pogardzamy świata marnościami,
Byśmy do Nieba na gody trafili,
Tam z Tobą żyli.   Amen.

V. Módl się za nami Święta Elżbieto.

R. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.

V. Módlmy się: Wiernych Twoich serca, Boże Miłosierny, racz oświetlić i dla chwalebnych modlitw Błogosławionej Elżbiety, daj nam rozkoszami świata pogardzać, a niebieskim zawsze cieszyć się weselem. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twego, Który z Tobą żyje i króluje w Jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków.

R. Amen.

Rozmyślanie na uroczystość Św. Elżbiety

Źródło: Nowy Brewiarzyk Tercyarski przez O. L.K. 1910

I. „Miły mój mnie, a ja Jemu”.

Od lat młodocianych ta wielka Służebnica Boża, mogła się odzywać tymi słowy Oblubienicy Pańskiej.

Serce Jej zawsze oddane było Panu Bogu, a nie światu, stworzeniom i miłości własnej. Serce to jednakże było dziwnie tkliwe, kochające, rzewne, lecz wszystkie w nim uczucia z Miłości Bożej popłynęły i powracały do Pana Boga.

Zobacz czy w sercu twoim tak samo, czy Miłość Boża króluje w tobie tak wszechwładnie, czy kochasz wszystkich dla Pana Jezusa i w Nim tylko samym? O jakże późno zacząłem Cię kochać mój Boże, a jak prędko ustaję w miłowaniu Cię, Panie, pomimo tylu przyrzeczeń. Kocham wszystko, co nawet nie jest godne miłości mej, a nie kocham z całego serca, jak należy, Ciebie Boże, któryś godzien jest najwyższej miłości. Dusza kochająca Pana Boga nie może myśleć tylko o Panu Bogu, nie może mówić tylko o Panu Bogu. Wszystko co myśli, mówi, nie jest czym innym, tylko miłością. Dusza, która kocha prawdziwie Pana Boga, wyrzeka się wszelkich innych uczuć, które by jej przeszkadzały w miłości Pana Boga, wszystkie jej zamiary, pragnienia, uczynki kieruje ku Panu Bogu, zapomina o sobie, pragnie żyć w Panu Bogu.

Duszo moja stworzona jesteś na Obraz i Podobieństwo Boże, odkupiona Najdroższą Krwią Jezusa Chrystusa, poświęcona Panu Bogu przez Wiarę, ubogacona władzą cnót, wyniesiona do rzędu Aniołów nawet; kochajże Tego, od Którego tak zostałaś ukochaną; Który stworzył wszystkie rzeczy, jakie Ci się zdają być godne miłości twojej, i Który je opatrzył tym wszystkim, co je czyni miłymi w oczach twoich. On jest początkiem i końcem wszystkiego, czym jesteś i co posiadasz. Jakże dobry jest Pan! jako Miłosierdzie Jego jest nieskończone! jakże więc miłości godzien!

Wybierz Go więc za przyjaciela sobie, On jeden tylko pozostanie ci wiernym. Gdy cię opuszczą wszyscy inni, On Sam przy tobie zostanie.

II.

Im więcej Święta Elżbieta postępowała w doskonałości, tym wierniej te słowa: „Miły mój mnie, a ja Jemu” – do niej stosować się mogły. Pan Jezus chciał, aby to serce tak czyste zerwało wszystkie więzy na ziemi i dlatego wyzuwał je z przywiązań godziwych, świętych. Mąż, dzieci, wierne przyjaciółki, dobra ziemskie, wszystko to było odjęte Świętej Elżbiecie. Pozostała samotną, ubogą, prześladowaną, odepchniętą od najbliższych, bez żadnej ludzkiej pociechy. Lecz wtedy właśnie Pocieszyciel Niebieski, cały się oddał umiłowanej swojej. Pewnego razu Pan Jezus z Majestatu Chwały powiedział Jej: „Jeśli chcesz być ze Mną, Ja zawsze będę z Tobą i już nic nas nie rozłączy”. O słodkie i zachwycające słowo! Jeśli pragniesz usłyszeć je w twej duszy, daj się wyzuć ze wszystkiego, daj się ukrzyżować Łasce i Miłości Jezusa Chrystusa. Bądź cały Jego – On cały będzie twoim.

III.

W zupełnym oddaniu się Panu Bogu Święta Elżbieta żadnych granic nie kładła. Nigdy nie powiedziała dosyć, nigdy się w niczym nie oszczędzała, a dla miłości umiłowanego Pana Jezusa, tak królewna, ta księżna panująca, stała się służebnicą ubogich i chorych. Wkrótce też Ogień Miłości Bożej strawił tę lampę gorejącą i świecącą. W krótkim żywocie szczytu doskonałości dostąpiła. Zaledwie 24 lat przeżywszy uleciała do Nieba, zaczynając jeszcze na ziemi, w chwili błogosławionej śmierci swojej, śpiew miłości i tryumfu, który ciągnie się przez całą wieczność tam, gdzie Oblubieniec Niebieski oddał się Jej zupełnie, jak Ona zupełnie także oddaną Mu była za życia na tym świecie.

Chcesz umrzeć, jak Ona umarła – żyj jak Ona żyła i przez Jej przyczynę proś o tę wielką Łaskę, abyś umiał bez wyłączenia się żadnego oddać Temu, który bez wyłączenia oddał się także, oddaje się ciągle w Przenajświętszym Sakramencie. Amen.

Modlitwa do Św. Elżbiety, księżny Turyngskiej

Źródło: Brewiarzyk trzeciego zakonu świętego ojca Franciszka 1887

O Święta Elżbieto, naczynie wybrane cnót najwznioślejszych. Tyś światu pokazała swym jaśniejącym przykładem, co potrafią sprawić w duszy chrześcijańskiej miłość, wiara i pokora. Wszystkich władz serca Twego użyłaś na to, aby jedynie Boga Twego kochać, a kochałaś Go miłością tak czystą i gorącą, że przez nią stałaś się godną kosztować już tu na ziemi przedsmaku łask i słodyczy niebieskich udzielanych duszom wezwanych na gody wszelkiej czci godnego Boskiego Baranka. Oświecona światłem nadprzyrodzonym i wiarą niezachwianą okazując się prawdziwą córą Ewangelii, dostrzegłaś w osobie bliźniego osobę naszego Pana Jezusa Chrystusa, jedynego miłości Twojej przedmiotu. Dlatego też nie znałaś żadnej większej radości nad przestawanie z ubogimi, posługiwanie im, osuszanie ich łez, pokrzepianie ich ducha i świadczenie im wszelkiej miłosiernej usługi w chorobach i wszystkich tych nędzach, którym podlega rodzaj ludzki.

Stałaś się ubogą, by ulżyć ubóstwu bliźniego, ubogą w dobra tego świata, by się wzbogacić Dobrami Niebios. Zamieniwszy tron na chatkę najlichszą, płaszcz królewski na ubogą suknię Św. Franciszka serafickiego, stałaś się tak pokorną, że się oddałaś chociaż niewinna, życiu ostrej pokuty i ubóstwa. Ze świętą radością ściskałaś Krzyż Boskiego Zbawiciela, przyjmując chętnie na wzór Jego obelgi i najniesprawiedliwsze prześladowania. Zapomniałaś o świecie i o sobie, by jedynie tylko pamiętać o Bogu.

O najmiłościwsza Święta Elżbieto, jednoczymy nasze głosy z tylu twoimi pobożnymi czcicielami. O tak bardzo od Boga umiłowana, raczże być niebiańską przyjaciółką duszom naszym i dopomagaj, aby się stały przyjaciółkami Jezusa, Twego Oblubieńca. Z wysokości Nieba zwróć ku nam jedno z tych czułych spojrzeń, którymi tu na ziemi leczyłaś najstraszliwsze choroby ludzkie. W wieku, w którym żyjemy, w tym wieku, tak zepsutym w swych obyczajach, a tak zimnym zarazem i obojętnym dla Rzeczy Bożych, uciekamy się do Ciebie z wielką ufnością, abyś nas oświeciła Twoim światłem, zagorzała ogniem wysokiej Twej miłości i wyjednała nam pokój duszy.

Wielbiąc Boga za to, że powiększył w tym świecie Chwałę Swego Imienia blaskiem Twych cnót heroicznych i Twą wieczną nagrodą za nie, prosimy Cię, o najdroższa Święta Elżbieto, błogosław nam Ty z Błogosławionej Stolicy Chwały, na której zasiadasz tak blisko Świętego Świętych, ochraniaj nas wśród niebezpiecznej pielgrzymki naszej, wyjednaj nam Twą przyczyną odpuszczenie grzechów naszych i otwórz nam drogę prowadzącą do uczestnictwa wraz z Tobą w Królestwie Bożym. Amen.

Odpust 300 dni raz na dzień za odmówienie powyższej modlitwy z sercem skruszonym i nabożnie. (Pius IX. Brew. d. 9 sierpn. 1861).

© salveregina.pl 2023