18 GRUDNIA – DZIEŃ 18.

 

 

Źródło: Wykład Godzinek o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Panny Maryi 1873r.

 

 

 

 

Wezwanie do Ducha Świętego.

V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.

R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.

V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.

R. A cała ziemia będzie odnowiona.

V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.

R. Amen.

 

 

Litania Loretańska do Najświętszej Maryi Panny

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!

Synu Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, Módl się za nami!

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad Pannami,

Matko Jezusa Chrystusa,

Matko Łaski Bożej,

Matko najczystsza,

Matko najśliczniejsza,

Matko niepokalana,

Matko nienaruszona,

Matko najmilsza,

Matko przedziwna,

Matko Najświętsza,

Matko Bolesna,

Matko Miłosierdzia,

Matko Dobrej Rady

Matko Stworzyciela,

Matko Odkupiciela,

Panno roztropna,

Panno czcigodna,

Panno wsławiona,

Panno można

Panno błogosławiona,

Panno łaskawa,

Panno wierna,

Zwierciadło sprawiedliwości,

Stolico mądrości,

Przyczyno naszej radości,

Naczynie duchowne,

Naczynie poważne,

Naczynie osobliwego nabożeństwa,

Różo duchowna,

Wieżo Dawidowa,

Wieżo z kości słoniowej,

Domie złoty,

Arko przymierza,

Bramo niebieska,

Gwiazdo zaranna,

Uzdrowienie chorych,

Ucieczko grzesznych,

Pocieszycielko strapionych,

Wspomożenie wiernych,

Królowo Aniołów,

Królowo Patriarchów,

Królowo Proroków,

Królowo Apostołów,

Królowo Męczenników,

Królowo Wyznawców,

Królowo Wszystkich Świętych,

Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta,

Królowo Wniebowzięta,

Królowo Różańca Świętego,

Królowo Rodzin,

Królowo Pokoju,

Królowo Korony Polskiej,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…

ANTYFONA.

Pod Twoją Obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko: naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód  racz nas zawsze wybawiać, Panno Chwalebna i Błogosławiona. O Pani, o Pani, o Pani nasza! Orędowniczko nasza! Pośredniczko nasza! z Synem Twoim nas pojednaj, Synowi Twojemu nas polecaj, Synowi Twojemu nas oddawaj.

V. Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko.

R. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.

V. Módlmy się: Panie, nasz Boże, daj nam, sługom Swoim, cieszyć się trwałym zdrowiem duszy i ciała i za wstawiennictwem Najświętszej Maryi, zawsze Dziewicy, uwolnij nas od doczesnych utrapień i obdarz wieczną radością. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

R. Amen.

 

 

ROZMYŚLANIE.

Runo Gedeona!

 

„I rzekł Gedeon do Boga: położę to runo wełny na bojowisku, jeśli rosa będzie na sa-mej wełnie, a na wszystkiej ziemi suchość, będę wiedział, że przez rękę moją wyzwolisz Izraela,… i znów niechaj samo runo suche będzie, a wszystka ziemia zmokła! I uczynił Bóg jako żądał” (Ks. Jud. 6, 37, 39).

Runo jest to owcza skóra z wełną świeżo z bydlęcia zdjęta. Proroctwa starozakonne i kazania świętego Jana Chrzciciela przyrównuję często Jezusa do cichego baranka na zabicie prowadzonego. Jeżelić tak, któż wtedy dziwować się będzie, jakże w Godzinkach może być Najświętsza Panna Marya zwana runem? w Nie; jako w runie mieszkał ów niewinny Baranek, a gdy prowadzony był na zabicie, wtedy Jego rozstanie się z najukochańszą Matką było nierównie boleśniejsze, jak zdzieranie runa z żywego bydlątka. W rozmyślaniu następującym ma runo Gedeonowe znaczyć Najświętszą Pannę Maryę.

Dwa razy doświadczał Gedeon Pana. Był bowiem od Boga powołany na wybawcę Izraela z rąk Madianitów i Amalekitów, ale on słowom Anioła niezupełnie wierzył; zdawało mu się rzeczą niepodobną, żeby on do tak wielkiego zadania miał być zdatny, żąda więc znaku od Pana Boga tak, jak później Zachariasz i inni. Wziąwszy więc w wieczór runo czyli skórę owczą z wełną, rozpostarł na płaszczyźnie pola i rzekł: „po tym poznam, że mnie Bóg woła, abym był wodzem w wojnie przeciw nieprzyjaciołom, jeśli rosa będzie tylko na wełnie a inna ziemia i pole zostaną suche”‘. Nie czekał długo, aliści runo pomimo suchości pola było tak pełne rosy, iż wstawszy Gedeon w nocy i wycisnąwszy runo, napełnił miednicę rosą. Miał więc znak, którego żądał, ale jeszcze nie wierzył, myśląc że pierwszy znak mógłby być rzeczą naturalną, domaga się więc od Boga rzeczy zupełnie przeciwnej: runo ma być suche a wszystka ziemia i pole zmokłe od rosy! Po wtóre uczynił Pan Bóg onej nocy jako Gedeon żądał, i tak stał się Gedeon wodzem i sędzią w Izraelu przez czterdzieści lat, a ziemia miała pokój przez wszystkie dni jego.

Z codziennego doświadczenia wiadomo, że gdy rosa pada, na trawie najpierw spostrzec można wilgoć, bo w trawę wilgoć nie-wsiąka, na wełnie zaś nie pokaże się zaraz rosa, bo wełna wodę w siebie wciąga. Lecz u Gedeona zupełnie przeciwnie. Jest to dowodem, że tu niebyła rosa zwyczajna, albo raczej nie w zwyczajny sposób padająca, tę rosę Pan Bóg nie jakoś tylko dla runa spuścił, a to w bardzo wielkiej obfitości. Na płaszczyźnie bojowiska leży runo baranka, suchość dokoła, na trawie nie znajduje się ani kropelka rosy, na runo zaś spadła w takiej obfitości, że Gedeon całą miednicę nią napełnił! Tu rosa niebieska znaczy nieprzebrane skarby owych łask, które dobroć boska z pomiędzy wszystkich stworzeń jedynej Maryi — tylko runie Baranka udzielić raczyła. Pełne było Runo, pełna Miednica rosy, równie jak Anioł Gabryel mówił pozdrawiając Maryę: „Łaskiś Bożej pełna!” Ta rosa spadła z nieba na Runo jeszcze przed nocą, albowiem wprzód niż noc grzechowa cały świat okryła tj. zaraz w raju obrana była Panna Marya do tej godności, która Jej potem była dana. W nocy doświadczał Gedeon Pana po dwa razy; kiedy noc grzechu już opanowała cały świat i już miało się zbliżyć zbawienie, uczynił Bóg z Runem swym drugi cud: Gedeon żąda od Boga, iż całe bojowisko ma być wodą oblane oprócz runa! Woda grzechu rozlana była na wszystkich ludzi, smutne skutki pierwszego grzechu rozlały się na całą ziemię i wszelkie żywioły, jedyne Runo ani zwilżone niebyło: „suchość była na nim,” mówi Pismo Święte, — albowiem Marya nie tylko od grzechu uczynkowego, lecz, co rzecz nadzwyczajna, od grzechu pierworodnego uwolnioną została. Jako Baranek nasz Jezus Chrystus „we wszystkim stal się nam równy wyjąwszy grzech”, tak i Runo Jego, Matka Marya niepokalaną miała być i czystą od jakiejkolwiek zmazy. Runo z rosą niebieską i suchością cudowną było dla Gedeona znakiem że może iść do boju, że mu Bóg da zwycięstwo. Poszedł i zwyciężył aż do śmierci!

O Runo z niebieską Twą rosą, Matko Marya, Łaski Bożej pełna, Panno Niepokalanie Poczęta, ty będziesz i dla mnie nieomylnym znakiem zwycięstwa! Mnie otacza zuchwalszy jeszcze wróg, jak Gedeona; ja muszę walczyć z moim własnym ciałem i z pożądliwościami jego, muszę walczyć przeciw niezliczonym zdradom i chytrościom tego świata, muszę walczyć przeciw nieustannym pokusom i najazdom złego ducha; ciemna noc otacza zmysły moje, nie słyszę przestróg sumienia mego, nie widzę sideł zewsząd mnie otaczających, to uważam za dobre, co mi najwięcej szkodzi, nadto lekkomyślny jestem często w drodze do wieczności myśląc, że koniec mój jeszcze daleki, choć grób dla mnie już może otwarty, i cóż mam uczynić śród takich niebezpieczeństw? Wiem co uczynię! Jako Gedeon wstanę wśród nocy i pójdę do Pana, pójdę do Maryi, a rosą Jej Łask napełnię miednicę serca mego! Będę prosił, będę błagał tak długo, aż mi nie odmówi pomocy, nie odmówi opieki, nie odmówi wszak to Matka wszechmożna i litościwa nie odmówi zwycięstwa aż do śmierci!

Nie zasłużył-li Gedeon na naganę, że nie był posłuszny na pierwsze zawołanie boże i znaków się domagał? Zaiste że nie; można bowiem utrzymywać że, gdyby ociąganie jego było grzechem, byłby go Bóg ukarał, jak Zacharyasza, albo by znaków żądanych nie był uczynił. Wszystko to dopuścił Pan Bóg dla tego, abyśmy w Gedeonie mieli przykład ostrożności. Jako on, tak i my powinniśmy niedowierzać słabym siłom naszym, i we wszystkim powinniśmy prosić o wspomożenie boże. Gedeon obawia się iść do boju bez wyraźnego znaku, bez rzeczywistego upewnienia Pomocy Boskiej. Jakoż zupełnie inaczej my! My wojny się nie lękamy, śpieszymy do mej , nawet co gorsza, sami jej szukamy! Któż nie zatrwoży się na taka lekkomyślność! Z kimże to my bój toczymy? Oby tylko z Madiamtami i Amalekitami, by tylko z ludźmi! Ale nas czeka wojna z nieskromnym ciałem naszym, ze złośliwym światem, a osobliwie ze złym duchem, którego wszędzie pełno jak mówi Św. Paweł. Ta nasza wojna jest o tyle niebezpieczniejsza, że nasz przeciwnik nie tylko bardzo mocny, ale oraz niewidzialny i często w postaci dobrych, pięknych, najniewinniejszych rzeczy przeciw nam występujący; a więc bój z nim bardzo trudny. Cóż więc za głupstwo takiego nieprzyjaciela drażnić i do pojedynku wyzywać. Cóż za grzeszna lekkomyślność mówić: „Choć ja idę do karczmy, choć wiem, że tam natrafię tego lub owego, ale ja się do złego nie dam namówić, wiem ja co czynię! Niech 0ni piją, w karty grają, brzydko mówią i — czynią, ja się tylko przyglądam i przysłuchuję, a wyśmiewam się z nich, że takie głupstwa prowadzą!” Patrzcie co za nowomodny Święty! Więc ty patrzysz na to, ty tego słuchasz, od czego Pan Bóg rozgniewany odwraca swe oczy, ty się z tego śmiejesz, co dla Jezusa jest nowym biczowaniem i krzyżowaniem? Człowiecze, sama przytomność twoja na takim miejscu już jest grzechem i jeszcze bezustanną okazją do nowych grzechów. Tobie ułomny człowiecze Pan Bóg nigdy nie powie: „idź między owych złych ludzi, rozmawiaj z nimi bo ja będę z tobą;” tyś nie Gedeon! Ale i w tych pokusach, którym ujść nie możesz, musisz prosić Boga, by cię ani na moment nie odstąpił, inaczej bowiem upadniesz natychmiast jako dziecko ręką matki nietrzymane. Chociażbyś był w dobrem silny jak Goliat a od Boga łaskami obdarzony jak Św. Paweł — nie chodź tani gdzie nie musisz; kto lubi niebezpieczeństwo zginie w nim. Tylko jeżeli cię twój stan, twoja powinność, twoja Święta Wiara, jeżeli cię święta sprawa boża gdzieś woła — idź spokojnie, a nie bój się ani Goliata; — jako Daniel między lwami głodnymi nienaruszony został, bo Pan Bóg był z nim, tak Pan Bóg i teraz żołnierzom swojej świętej sprawy zawsze jest bliski z pomocą i zwycięstwem. Gdybyś zaś mimowolnie wpadł w ręce zwodzicieli, albo gdyby cię pomimo ostrożności jednak kusiciele ogarnęli, na ten czas lękać się nie byłoby dobrze. Tedy należy najpierw do Pana Boga i Najświętszej Matki Jego z ufnością udać się o pomoc, w takiej nocy duchownej wstań Gedeonie, napełnij rosą Runa niebieskiego miednicę serca twego, a walcz. Najpewniejsze zwycięstwo jest — bez namyślania się uciekać z takiego miejsca — uciekać — uciekać! Niech tam myślą o tobie co chcą, bylebyś tylko przed Panem Bogiem obstał! A dopiero gdzie się nie da uciekać, tam własne twoje walczenie połączone z gorącą modlitwą zjedna ci Pomoc Boską i zwycięstwo.

 

 

ZAKOŃCZENIE 

 

 

Ucieczko grzesznych módl się za nami!

Zdrowaś Marya… itd.

O Marya bez grzechu pierworodnego poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy.

Pamiętaj, o Najdobrotliwsza Panno Marya, że od wieków jeszcze nigdy nie słyszano, ażeby kto, uciekając się do Ciebie, Twej Pomocy wzywając, Ciebie o Przyczynę prosząc, miał być od Ciebie opuszczony. Tą nadzieją ożywiony uciekam się do Ciebie, o Marya, Panno nad Pannami i Matko Jezusa Chrystusa, przystępuję do Ciebie, biegnę do Ciebie, stawam przed Tobą jako grzeszny człowiek drżąc i wzdychając. O Pani świata, nie racz gardzić moimi prośbami, o Matko Słowa Przedwiecznego, racz wysłuchać mnie nędznego, który do Ciebie z tego padołu płaczu o pomoc wołam! Bądź mi pomocą we wszystkich moich potrzebach, teraz i zawsze, a osobliwie w godzinę śmierci mojej, o Łaskawa, o Litościwa, o Słodka Panno Marya!

Przez Twoje Święte Panieństwo i Niepokalane Poczęcie, o Najświętsza Panno Marya, oczyść serce, ciało i duszę moją!

Najsłodsze Serce Jezusa, ratuj duszę moją!

Niepokalane Serce Najświętszej Panny Maryi, módl się za nami!

Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a Światłość Wiekuista niechaj im świeci na wieki, niech odpoczywają w pokoju! Amen.

 

 

Tu nastąpi pieśń do Najświętszego Sakramentu i końcowe Błogosławieństwo.

 

 

Końcowe pożytki duchowe:

1. Młodzieńcze, Dziewczyno! wierzysz-li że własne twoje ciało jest najniebezpieczniejszym nieprzyjacielem twoim?
2. Miej baczność na ręce twoje, miej baczność na oczy twoje, baczność na uszy twoje.
3. „Jeżeli się nie będziesz w bojaźni Pańskiej ustawicznie trzymał, prędko będzie dom twój wywrócony!” Ekkl. 27, 4

 

 

Zachęcamy do uczczenia Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego: Nabożeństwo na okres Adwentu

 

 

 

© salveregina.pl 2022