Źródło: Wykład Godzinek o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Panny Maryi 1873r.
Zawartość strony
O nabożeństwie miesięcznym.
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych.
Najpierw, że niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w w każdym miejscu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.
Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj., gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących nawet pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi, i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.
Uwaga o odpustach.
Źródło: Głos duszy 1881;
Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.
Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach.
„Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała Św. Teresa, a ja mu obiecuję Niebo“.
Odpusty:
1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeśli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.
2) 7 lat i 7 kwadragen za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.
3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)
Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.
3 GRUDNIA — DZIEŃ 3.
WEZWANIE DUCHA ŚWIĘTEGO.
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
Litania Loretańska do Najświętszej Maryi Panny
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco Jedyny Boże,
Święta Marya, Módl się za nami!
Święta Boża Rodzicielko,
Święta Panno nad Pannami,
Matko Jezusa Chrystusa,
Matko Łaski Bożej,
Matko najczystsza,
Matko najśliczniejsza,
Matko niepokalana,
Matko nienaruszona,
Matko najmilsza,
Matko przedziwna,
Matko Dobrej Rady
Matko Stworzyciela,
Matko Odkupiciela,
Panno roztropna,
Panno czcigodna,
Panno wsławiona,
Panno można
Panno łaskawa,
Panno wierna,
Zwierciadło sprawiedliwości,
Stolico mądrości,
Przyczyno naszej radości,
Naczynie duchowne,
Naczynie poważne,
Naczynie osobliwego nabożeństwa,
Różo duchowna,
Wieżo Dawidowa,
Wieżo z kości słoniowej,
Domie złoty,
Arko przymierza,
Bramo niebieska,
Gwiazdo zaranna,
Uzdrowienie chorych,
Ucieczko grzesznych,
Pocieszycielko strapionych,
Wspomożenie wiernych,
Królowo Aniołów,
Królowo Patriarchów,
Królowo Proroków,
Królowo Apostołów,
Królowo Męczenników,
Królowo Wyznawców,
Królowo Dziewic,
Królowo Wszystkich Świętych,
Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta,
Królowo Wniebowzięta,
Królowo Różańca Świętego,
Królowo Pokoju,
Królowo Korony Polskiej,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…
ANTYFONA.
Pod Twoją Obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko: naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno Chwalebna i Błogosławiona. O Pani, o Pani, o Pani nasza! Orędowniczko nasza! Pośredniczko nasza! z Synem Twoim nas pojednaj, Synowi Twojemu nas polecaj, Synowi Twojemu nas oddawaj.
V. Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko.
R. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.
V. Módlmy się: Panie, nasz Boże, daj nam, sługom Swoim, cieszyć się trwałym zdrowiem duszy i ciała i za wstawiennictwem Najświętszej Maryi, zawsze Dziewicy, uwolnij nas od doczesnych utrapień i obdarz wieczną radością. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
R. Amen.
ROZMYŚLANIE.
Witaj Panno nad Panny!
„Jam Kwiat polny i Lilia podolna. — Widziały Mnie inne córki i za najszczęśliwszą wysławiały” (Cantic.). „Wiele córek zebrało bogactwa, Tyś przewyższyła wszystkie!” (Prov. 31, 29).
Tak mówi Pismo Święte o anielskiej cnocie panieństwa, szczególnie o najwyższym stopniu doskonałości w tej cnocie u Najczystszej Bogarodzicy. Pytanie więc: „Cóż to jest, być Panną — dalej, cóż to być Panną nad Pannami?” —
Panieństwo — według przepisów Nowego Zakonu jest cnotą osobliwszą i tak nadzwyczajną, że — jak Sam Chrystus Pan powiada u Św. Mateusza w rozdz. 19 — ów ją tylko posiada, którego nią szczególnie Pan Bóg Sam obdarzył. Nie dosyć bowiem na tym, nie wstępować do stanu małżeńskiego, przeciwnie znaczy to: i w stanie samotności wystrzegać się pilnie wszystkich uczynków i słów, i nawet myśli, które by jakkolwiek duszę splamić mogły; znaczy to prowadzić bój najzaciętszy przeciw zmysłowości ciała od dziecinnego wieku aż do lat życia najpóźniejszych, aż do tchu ostatniego, albowiem pod ile ciało oddycha, przystępne jest wszelkim rojom pokus. W takiej więc walce nikt nie osiągnie zwycięstwa bez nadzwyczajnej Łaski Pana Boga. Nie można jednak mówić: „A więc panieństwo dla człowieka ułomnego jest rzeczą zupełnie niepodobną!” Oj nie tak! Albowiem i z Pisma Świętego i z Ksiąg Żywotów Świętych wiemy, że Pan Bóg rzeczywiście tegoż osobliwszego Daru po wszystkie wieki udzielał i udzielać będzie tym, którzy Go pokornie i gorąco proszą. Jednakowoż i ci, którzy błogosławiony Dar panieńskiej czystości otrzymali, muszą go przechowywać z najsumienniejszą troskliwością, muszą w pokornej i bezustannej modlitwie, w pilnym unikaniu okazji do grzechu, w mocnej ufności w Pomoc Boską mężnie walczyć i zwyciężać aż do śmierci, gdyż ten tylko jest prawdziwą panną, który zawsze zwycięża, ani jeden raz pokusom nie ulegając. Jedna przegrana nie zamyka w prawdzie Nieba przed tobą, — ale odbiera koronę panieństwa na wszystkie wieki! — Spojrzyj — no Ty, który o możebności tej cnoty wątpisz, spojrzyj na nieprzejrzane szeregi zachwycającej piękności Panien Kościoła Chrystusowego, począwszy od Św. Jana aż do ostatnich Aniołów ziemi Dnia Sądnego; spojrzyj, a oglądaj, jako wszystkie stany, wszystkie wieki, wszystkie narody w tych to pachnących, rozkosznych liliach niebieskich mają swoich zastępców! Te kwiaty są osobliwszą ozdobą prześlicznego Nieba i przedmiotem największej, hojnie wynagradzającej Dobroci Boga.
Chcesz li wiedzieć, którą bronią te, na wszystkie wieki szczęśliwe dusze przeciw złym skłonnościom walczyły? Jedni żyli w odludnych pustyniach, dzikie tylko zwierzę mając za towarzyszów i świadków bezustannej modlitwy i postów, i karcenia ciała, a że ich Pan Bóg stąd odwołał; inni w klasztorach od lat dziecinnych bawiąc uciekali przed światem wpierw, niż go poznali; inni zaś żyli we świecie, ale umieli nim gardzić, a katując ciało czynili je duszy poddanym. Święty Paweł, Św. Antoni i tysiące ich uczniów na pustyni, Św. Rozalia w ciasnej jaskini, Św. Aleksy pod schodami pałacu rodzicielskiego, Św. Kunegunda, Św. Pulcheria, Św. Kazimierz i inni na tronach cesarskich i królewskich, Święte Klary, Katarzyny, Teresy i Alojzowie w klasztorach zasługiwali sobie na koronę panieństwa; jeszcze inni z miłości ku anielskiej cnocie nawet śmierci męczeńskiej się nie lękając — jak Święte Barbara, Agnieszka i Małgorzata — i niezliczone inne potrafiły z lilią panieństwa połączyć palmę śmierci najchwalebniejszej, śmierci mieczem katowskim zadanej! O kwiaty niebieskie, któż piękność waszą opisać może? Słusznie o was mówi Pismo Święte: Że u Boga znaneście są i u ludzi, że piękność wasza tak zachwycająca, iż gdyście tu żyły na świecie musiano was podziwiać, a gdyście odeszły do Nieba, świat po was tęsknił! Zaiste błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądają!
Jeżelić zaś być Panną już jest szczęściem niewysłowionym, cóż dopiero być Panną nad Pannami! „Wiele córek zebrało bogactwa, Tyś przewyższyła wszystkie”, mówi Pismo Święte o Najświętszej Pannie Maryi. Słusznie mówi, że przewyższyła wszystkie, gdyż wszelkie Panny są niby gwiazdy na niebie, ale Marya jest Słońcem. Inne panny, jakkolwiek jaśniały czystością, jednak ułomne były, zniewolone do boju nieustannego z nieposłusznym ciałem, ale Marya była czystością bez zmazy; inne, chociaż cnotliwe — rodziły się z grzechem pierworodnym, Marya jedyna Niepokalanie Poczęta; w innych jaśniał tylko ten lub ów promyk cnotliwości, Marya była we wszystkim i zawsze najdoskonalszym Arcydziełem Wszechmocnej Ręki Stworzyciela. „O jakżeś piękna przyjaciółko moja, o jako żeś piękna, wszystkaś piękna i nie masz w Tobie zmazy; jak lilia między cierniem, takeś Ty między Pannami! Idziesz jako zorza powstająca, piękna jako księżyc, wybrana jako słońce!” — tak mówi Duch Święty, opowiadając zachwycającą piękność Maryi. Panną była na Ciele, Panną i w najskrytszych tajemnościach Duszy. Kiedy zaś o Pannach mówi Pismo Święte, że w Niebie będą zawsze w bliskości Baranka, że za Nim zawsze postępować będą gdziekolwiek pójdzie, śpiewając pieśń jedyną, której inni Święci wtórować nie będą w stanie — jakoż dopiero wynagrodzi Pan Bóg czystość Maryi, która nie tylko jest Świętą, lecz Najświętszą, nie tylko Panną, lecz nawet Matką Panieństwa, Przeczystą Matką Niepokalanego Baranka-Chrystusa! O Niebo! przyszła Ojczyzno nasza, jako żeś śliczne, ale Niebo Panieństwa, — a Niebo przy Samej Pannie nad Pannami któż Twoje piękności odgadnie!
A jakoż z twoją czystością? — Głębokie westchnienie będzie możno jedyną odpowiedzią. Ileż jest owych szczęśliwych, którzy choć dziecięce lata zeżyli w czystości? Z żalu płacząc przypominamy sobie owe niby te niewinne zabawy, które już były trucizną, choć dusza nie wiedziała, że truciznę pije! A potem: grzechy przy paszeniu bydła — grzechy dzieci oddalonych od strzegącego oka matki! A potem: o brzydkie obyczaje dorastającej młodzieży! Przy muzykach cieszyło się ciało, a dusza od hańby umierała; szatan się śmiał, a Święty Stróż Anioł płakał! A potem: po muzyce — czegóż były świadkiem ulice, szopy, stodoły, sieni! Ojciec czeka aż późno w noc, a syna nie widać! Matka nie śpi, słucha, wygląda, a córki jak nie ma tak nie ma! Gdzież jest? — A potem: któż, wstępując do stanu świętego małżeństwa, pyta o cnotę? Któż szczęśliwie doczekał, a że go Pan Bóg z narzeczoną połączy w kościele przed Ołtarzem? Któż miał ślub wpierw przed diabłem, a potem dopiero w kościele? A potem: któż i w tym stanie pamiętał, że małżeństwo jest to Święty Sakrament, że nie tylko dusza, ale i ciało człowieka ma się niegdyś dostać do Nieba? A potem: nareszcie zbliży się śmierć, a kapłan udziela Ostatnie Święte Namazanie i wymawia wolno te słowa: „Niech ci odpuści Pan Bóg to wszystko cokolwiek żeś przez widzenie i słyszenie, i powonienie, i mówienie, i dotykanie zgrzeszył”, cóż ci się wtenczas będzie przypominało? — Cóż widziały oczy, a nie miały widzieć? Cóż usta, cóż ręce, cóż nogi czyniły, a nie miały czynić? — Pamiętajże co mówi Paweł Święty: „Że jawne są uczynki ciała, jako to: porubstwo, nieczystość, niewstydliwość, wszeteczeństwo…, a którzy takowe rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie dostąpią” (Gal. 5, 9).
ZAKOŃCZENIE
Ucieczko grzesznych, módl się za nami!
Zdrowaś Marya... itd.
O Marya bez grzechu pierworodnego poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy.
Pamiętaj, o Najdobrotliwsza Panno Marya, że od wieków jeszcze nigdy nie słyszano, ażeby kto, uciekając się do Ciebie, Twej Pomocy wzywając, Ciebie o Przyczynę prosząc, miał być od Ciebie opuszczony. Tą nadzieją ożywiony uciekam się do Ciebie, o Marya, Panno nad Pannami i Matko Jezusa Chrystusa, przystępuję do Ciebie, biegnę do Ciebie, stawam przed Tobą jako grzeszny człowiek drżąc i wzdychając. O Pani świata, nie racz gardzić moimi prośbami, o Matko Słowa Przedwiecznego, racz wysłuchać mnie nędznego, który do Ciebie z tego padołu płaczu o pomoc wołam! Bądź mi pomocą we wszystkich moich potrzebach, teraz i zawsze, a osobliwie w godzinę śmierci mojej, o Łaskawa, o Litościwa, o Słodka Panno Marya! Amen.
Przez Twoje Święte Panieństwo i Niepokalane Poczęcie, o Najświętsza Panno Marya, oczyść serce, ciało i duszę moją! Amen.
Najsłodsze Serce Jezusa, ratuj duszę moją!
Niepokalane Serce Najświętszej Panny Maryi, módl się za nami!
Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a Światłość Wiekuista niechaj im świeci na wieki, niech odpoczywają w pokoju! Amen.
Tu nastąpi pieśń do Najświętszego Sakramentu i końcowe Błogosławieństwo.
Końcowe pożytki duchowe.
1. Jeżeliś nie jest Aniołem czystości — bądźże pokutnikiem.
2. W Niebie obok Maryi – jest także miejsce i dla Św. Magdaleny. —
3. Wielki jest grzech nieczystości, ale daleko większy nie wierzyć w Miłosierdzie Boskie i nie chcieć się poprawić.
© salveregina.pl 2023