5 GRUDNIA – DZIEŃ 5.

Źródło: Wykład Godzinek o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Panny Maryi 1873r.

V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.

R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.

V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.

R. A cała ziemia będzie odnowiona.

V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.

R. Amen.

Litania Loretańska do Najświętszej Maryi Panny

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!

Synu Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, Módl się za nami!

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad Pannami,

Matko Jezusa Chrystusa,

Matko Łaski Bożej,

Matko najczystsza,

Matko najśliczniejsza,

Matko niepokalana,

Matko nienaruszona,

Matko najmilsza,

Matko przedziwna,

Matko Najświętsza,

Matko Bolesna,

Matko Miłosierdzia,

Matko Dobrej Rady

Matko Stworzyciela,

Matko Odkupiciela,

Panno roztropna,

Panno czcigodna,

Panno wsławiona,

Panno można

Panno błogosławiona,

Panno łaskawa,

Panno wierna,

Zwierciadło sprawiedliwości,

Stolico mądrości,

Przyczyno naszej radości,

Naczynie duchowne,

Naczynie poważne,

Naczynie osobliwego nabożeństwa,

Różo duchowna,

Wieżo Dawidowa,

Wieżo z kości słoniowej,

Domie złoty,

Arko przymierza,

Bramo niebieska,

Gwiazdo zaranna,

Uzdrowienie chorych,

Ucieczko grzesznych,

Pocieszycielko strapionych,

Wspomożenie wiernych,

Królowo Aniołów,

Królowo Patriarchów,

Królowo Proroków,

Królowo Apostołów,

Królowo Męczenników,

Królowo Wyznawców,

Królowo Wszystkich Świętych,

Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta,

Królowo Wniebowzięta,

Królowo Różańca Świętego,

Królowo Rodzin,

Królowo Pokoju,

Królowo Korony Polskiej,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…

ANTYFONA.

Pod Twoją Obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko: naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód  racz nas zawsze wybawiać, Panno Chwalebna i Błogosławiona. O Pani, o Pani, o Pani nasza! Orędowniczko nasza! Pośredniczko nasza! z Synem Twoim nas pojednaj, Synowi Twojemu nas polecaj, Synowi Twojemu nas oddawaj.

V. Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko.

R. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.

V. Módlmy się: Panie, nasz Boże, daj nam, sługom Swoim, cieszyć się trwałym zdrowiem duszy i ciała i za wstawiennictwem Najświętszej Maryi, zawsze Dziewicy, uwolnij nas od doczesnych utrapień i obdarz wieczną radością. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

R. Amen.

ROZMYŚLANIE.

Zawitaj pełna Łaski, prześliczna Światłości!

„Umiłował Ją Pan więcej niż wszystkie niewiasty, a miała przed nim Łaskę i Miłosierdzie nad wszystkie, i rzekł do Niej: »Czegóż chcesz Królowo? byś też i połowicę królestwa prosiła, będzieć dano«” (Esther 2, 17. 5, 8). „Bądź pozdrowiona Łaski pełna, Pan z Tobą, Błogosławionaś Ty między niewiastami” (Łuk. 1, 28).

Pełna Łaski! co za nadzwyczajne pozdrowienie! Jak daleki świat i jak szeroki, przez wszystkie cztery tysiące lat starego zakonu jęczały narody pod ciężkością jarzma grzechowego, spełniało się, co w Raju przepowiedziano było nieszczęśliwym rodzicielom nieszczęśliwego plemienia: „rozmnożę nędze twoje, przeklęta będzie ziemia w dziele twoim, ciernie i osty rodzić ci będzie, proch jesteś i w proch się obrócisz, albowiem żal było Panu Bogu, że stworzył człowieka, serdeczną boleścią wzruszony był na widok smutnej rzeczywistości, że wszyscy zgrzeszyli”. Aż oto do jednej niewiasty przemawia ktoś te słowa: „Nie bój się, znalazłaś Łaskę u Boga!” Któraż jest tą szczęśliwą niewiastą? Któż tak do Niej przemawia? A z czyjegoż zlecenia?

Oto „Anioł Gabryel posłan jest od Boga do Panny poślubionej mężowi, któremu imię było Józef, a imię Panny Marya!” Tak więc owe nadzwyczajne pozdrowienie wychodzi z ust jednego z najwyższych Aniołów, a Gabryel mówi tylko to, co mu Pan Bóg rozkazał, a więc Pan Bóg Sam oznajmia Maryi, iż znalazła Łaskę u Niego, że jest Łaski Jego pełną, że jest przedmiotem Jego najosobliwszego Upodobania, szczęśliwą nad wszystkie niewiasty. — Lecz cóż w tym nadzwyczajnego — odpowiesz — że Marya znalazła Łaskę u Pana Boga, wszak Wiara uczy, że wszyscy ludzie Łaskę Bożą posiadają, jako Jan Święty pisze o Panu Jezusie, że On Światłość prawdziwa, która oświeca wszelkiego człowieka na ten świat przychodzącego. I owszem! Lecz Pan Bóg tej Łaski nie udziela wszystkim według tej samej miary, niektórym daje pięć talentów, niektórym dwa, niektórym tylko jeden. Najgorszy nawet grzesznik jeszcze tyle Łaski Bożej posiada, żeby mógł być zbawiony, gdyby chciał. Daleko więcej Łaski udziela Pan Bóg człowiekowi sprawiedliwemu, najobfitsze zaś Skarby Upodobania Bożego posiadają ci, którzy już więcej Pana Boga nie obrażają, tj. Święci w Niebie. Jednakowoż i oni nie stoją niby na jednym stopniu tego Upodobania. Jeżelić jednak ostatni z nich w Światłości Łaski Bożej już jest śliczniejszy jak wszelkie piękności całego świata, cóż dopiero mówić o stopniu Upodobania Bożego w Świętych Pannach, dalej w Męczennikach, w Świętych Apostołach? Wyżej jeszcze jak Ci Święci stoi Świętej Józef, jeszcze wyżej św. Jan Chrzciciel, po nim dopiero następują nieprzejrzane Chóry Anielskie! Ale nad wszystkich i najdoskonalszych nawet Aniołów niesłychanie wyżej wywyższona jest Marya, gdyż Ona Sama wyżej stoi w Miłości Bożej jak Wszyscy Święci razem! Święci Wszyscy od ludzi aż do Aniołów zapisani są w Sercu Pana Jezusa jako słudzy, jako bracia, jako miłe dziatki, ale Marya jako Matka! w Niej więc nie tylko krople, nie tylko promyki Miłości Bożej się znajdują, lecz całe morze upodobania Trójcy Przenajświętszej zlewa się w Jej Niepokalane Serce. Marya jest tak pełną Łaski i Upodobania Bożego, jako bezdenne nieprzejrzane głębokości morskie pełne są wody rozlanej; jak daleko w niezmierzone okiem przestrzenie spoglądasz — wody tylko, a Niebo widzisz, tak w Maryi tylko nieskończoną Boską Miłość ku Niej spostrzeżesz, nic w Niej nie było ani nie jest, co by się Panu Bogu nie podobało. W Panieńskiej Osobie Maryi widzimy ową Estherę, o której powiada Pismo Święte, że „była bardzo piękną, a niewymowną cudownością oczom wszystkich zdała się wdzięczną i miłą”, Maryę „umiłował Król Wiecznej Chwały nad wszystkie niewiasty i włożył na Nią koronę królestwa, Onej powiedział, o cokolwiek prosić będziesz, będzie Ci dano”. Marya we wszystkim jest pierwsza po Panu Bogu, w Świętości, w Chwale i w Możności, Świętszą jest jak wszelkie stworzenia Rąk Boskich jak najwyższe nawet Chóry Anielskie. Chwały Jej pełne są Niebiosa i ziemia. Ziemia wielbi w Maryi Najłaskawszą Pośredniczkę i Patronkę Swoją przed Panem Bogiem, a Niebo Ją wysławia jako Królową Wszystkich Świętych. Jako im Pan Bóg jest Wszechmocny tj. że wszystko może czynić co chce, tak Marya jest Wszechmożną tj. że wszystko u Pana Boga uprosić może co chce. Nie ma niczego, co by Marya mieć pożądała, ale mieć nie mógła; nie ma niczego, co by Pan Bóg Maryi jeszcze mógł dać, a jednak Jej nie dał albo dać nie myślał. Marya jest Najbłogosławieńsza nad wszystkie stworzenia. Onej dał Pan Bóg władzę nad Bramą Nieba i nad przepaścią piekła, dał Jej moc uszczęśliwiać ziemię i rozweselać Czyściec, Onej powierzył wszystkie dusze, nikt nie musi zginąć za kogo Marya jeszcze się modli. Otóż tak wywyższona jest Marya, że o Niej mówi Duch Święty: „Cóż jest com więcej miał uczynić Winnicy Mojej, a nie uczyniłem Jej?”

Któż więc pojąć może nieograniczoną Miłość Boską ku nam, któżby uwierzył, gdyby Sam Pan Jezus nie był powiedział, że Ta wybrana Niewiasta, ta Najczystsza Panna, Ta Wszechmożna Królowa Nieba i ziemi — słuchaj człowiecze — że Ta Matka Boga Samego ma być razem Matką twoją! Patrzaj, ile to uczynił Pan Bóg dla ciebie! Nie chciej wątpić, czy to rzecz możebna, lecz dziękuj z głębokości serca twego za taką Dobroć; spiesz się choć w duchu przywitać i pozdrowić taką Matkę: chociaż Ona bowiem tak Można i tak Wspaniała, jednak tobą nie gardzi, przeciwnie, taka ma miłość ku tobie, jaką cię ani doczesna matka twoja nie kocha. Widzisz jak na ciebie spogląda, widzisz, jak cię woła do Siebie? Spojrzyj Jej w Oczy, spojrzyj w Serce Miłością gorejące, patrzaj, to Matka! A teraz upadnąwszy Jej do Nóg uważaj: jako Pan Bóg powiedział do Niej: o cokolwiek prosić będziesz dam Tobie, tak samo Ona teraz do ciebie przemawia. O cóż więc prosić będziesz? „Był niektóry żebrak imieniem Łazarz, który leżał u wrót bogacza pełen wrzodów, chcąc być nasycony z odrobin, które padały z stołu bogaczowego, ale żaden mu nie dał, tylko psy przychodząc lizały wrzody jego.”

„Przywiedli doktorowie i faryzeuszowie niewiastę, którą na cudzołóstwie zastano i rzekli: W Zakonie rozkazał nam Mojżesz takie kamieniować, a cóż z tą uczynić!”

Otóż masz dwóch nieszczęśliwych przed oczami, jeden umiera od nędzy, druga ma umrzeć z przyczyny wielkich grzechów; któremuż z nich jesteś podobny? Zaiste i twoja dusza obsuta jest wrzodami, dokuczają ci niezmiernie, ale zły duch jako pies nieczysty uwija się koło ciebie, liże rany twoje, pobłaża ci, abyś tylko lekarza nie szukał. I cóż masz czynić? — Jako niegdyś Paweł Święty w Ozarii otoczony niesprawiedliwymi sędziami, jedynie przez tu uszedł niechybnej śmierci, że wołał: „Przed cesarską stolicą stoję, tam mam być sądzony, apeluję do cesarza!”, tak i ty przeciw wyjącym psim głosom nadto licznych i ciężkich grzechów twoich wołaj: przed Maryą upadam, tam niech będę sądzony, apeluję do Maryi! Idąc zaś do Niej, tak sobie postępuj, jak owa grzesznica, o której mówi Pismo Święte, że ją wszyscy znali, wszyscy jej unikali, uważano dom ów za zhańbiony, w którym ona stanęła! Ta gdy się dowiedziała, gdzie się Pan Jezus znajduje, wstąpiła do owego domu, upadła do Nóg Pana Jezusowych, a z przyczyny wielkiej skruchy i żalu nic nie mówiąc całowała i łzami polewała Nogi Jego i włosami głowy swojej ucierała. Pan Jezus zaś, nie dosyć, że nie gardził ową grzesznicą — poczytał Sobie postępowanie jej za miłą usługę, jakiej od przyjacieli jeszcze nie doznał, i stawiając niewiastę innym za przykład naśladowania godny, rzekł: „Odpuszczone są jej grzechy dlatego, iż mnie wielce umiłowała!” Czyńże i ty podobnie! Upadnij choć w duchu do Nóg Maryi, niechaj widzi twoje wrzody i twoją skruchę, pamiętaj, że Wszechmożna jest modlitwa Maryi, że nieograniczone większe Jej Miłosierdzie jak twoje przewinienia. Czy myślisz, że Marya nie zna wielkości nędzy twojej? I owszem, zna ją lepiej jeszcze jak ty! Wie dobrze jak wielkie są twoje grzechy, gdyż widziała, ile za nie cierpieć musiał Jej Syn Miły; zna także i słodkość tego pokoju, którego ty w duszy twej już nie masz, albowiem Ona jest bez grzechu, nawet ani pierworodną winą nigdy nie była naruszona. Marya jest pełna Łaski! U Niej są lekarstwa na wszystkie rany, a więc i na twoje. Właśnieć dlatego Pan Bóg Onej „uczynił wielkie rzeczy”, aby nam w nędzy naszej mogła być pomocą.

O Marya! Ty jesteś pełna Łaski, pełna Doskonałości, pełna Upodobania Bożego i szczęśliwości niewymownej, a moja dusza pełna wrzodów, pełna nędzy, pełna Gniewu Bożego. Matko, jeżeli Ty się nie zlitujesz, zginę na wieki. A więc przed Twoją Stolicą upadam, od Ciebie chcę być sądzony, Marya! do Ciebie apeluję. Amen.

ZAKOŃCZENIE 

Ucieczko grzesznych módl się za nami!

Zdrowaś Marya… itd.

O Marya bez grzechu pierworodnego poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy.

Pamiętaj, o Najdobrotliwsza Panno Marya, że od wieków jeszcze nigdy nie słyszano, ażeby kto, uciekając się do Ciebie, Twej Pomocy wzywając, Ciebie o Przyczynę prosząc, miał być od Ciebie opuszczony. Tą nadzieją ożywiony uciekam się do Ciebie, o Marya, Panno nad Pannami i Matko Jezusa Chrystusa, przystępuję do Ciebie, biegnę do Ciebie, stawam przed Tobą jako grzeszny człowiek drżąc i wzdychając. O Pani świata, nie racz gardzić moimi prośbami, o Matko Słowa Przedwiecznego, racz wysłuchać mnie nędznego, który do Ciebie z tego padołu płaczu o pomoc wołam! Bądź mi pomocą we wszystkich moich potrzebach, teraz i zawsze, a osobliwie w godzinę śmierci mojej, o Łaskawa, o Litościwa, o Słodka Panno Marya!

Przez Twoje Święte Panieństwo i Niepokalane Poczęcie, o Najświętsza Panno Marya, oczyść serce, ciało i duszę moją!

Najsłodsze Serce Jezusa, ratuj duszę moją!

Niepokalane Serce Najświętszej Panny Maryi, módl się za nami!

Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a Światłość Wiekuista niechaj im świeci na wieki, niech odpoczywają w pokoju! Amen.

Tu nastąpi pieśń do Najświętszego Sakramentu i końcowe Błogosławieństwo.

Końcowe pożytki duchowe:

1. Czy wierzysz, że dusza twoja pełna jest wrzodów jak Łazarz?
2. Czy myślisz, że takiego człowieka wpuszczą do Nieba?
3. A kiedyż pójdziesz do Maryi, abyś był oczyszczony?

© salveregina.pl 2022