Nabożeństwo na Święto Serca Pana Jezusa

 PRZYGOTOWANIE DO UROCZYSTOŚCI PRZENAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO

Źródło: Książka do nabożeństwa o Najsłodszym Sercu Jezusowym i 33 uwagi 1883

Wigilia.

W Wigilię tej słodkiej Uroczystości poświęć chwilkę czasu, a jeżeli ci obowiązki pozwolą, odpraw Godzinę Świętą na przygotowanie się do tej wielkiej Tajemnicy Miłości. Uważ, że główna myśl Kościoła Świętego w ustanowieniu Świąt jest: żeby nas pobudzić do wdzięczności za Miłość okazaną nam w Tej Tajemnicy, którą obchodzimy, jak również: ażeby nas zachęcić do naśladowania cnót w Niej jaśniejących.

Wzbudź przeto w sercu twoim uczucia najtkliwszej ku Panu wdzięczności, za objawienie nam Najświętszego Serca, przywiedź sobie na myśl wszystkie Łaski z tej nieprzebranej Skarbnicy wypływające, a osobliwie to wszystko, co dane ci było, ażeby cię świętym uczynić… Wejdź w szczegóły twych niedostatków, zdobądź się na głębokie uczucia pokory, a wzbudzając w sobie żałość jak możesz największą, żeś dotąd nie nauczył się żyć według Świętych Zasad Jego – żeś nie pojął jeszcze tej lekcji, tak często i w różny sposób w ciągu roku ci powtarzanej, a z Ust Przenajświętszych Samego Zbawiciela wyszłej: „Uczcie się ode Mnie, żem jest cichy i pokornego Serca, a znajdziecie pokój duszom waszym”.

Zawstydź się przed Oblicznością Chrystusa Pana, jako dłużnik, który dotąd Boskie Jego Serce wszelkiej pozbawiał pociechy i chwały. Ofiaruj Temu w Sakramencie utajonemu Bogu własne Jego Serce, na wypłatę długu twego, którego byś sam nigdy i niczym umorzyć nie mógł, mówiąc z głęboką pokorą, a serdeczną ufnością: Miej miłosierdzie nade mną, o Zbawicielu mój – miej cierpliwość, Panie Najmiłosierniejszy, a wszystko Tobie oddam z nieprzebranej Skarbnicy Najświętszego Serca Twego. Oto już na przyszłość wynagrodzę szkody poczynione Twej Chwale.

A uczyniwszy postanowienie odpowiednie obecnym potrzebom twej duszy… błagaj w głębi twego serca skruszonego o Łaskę skuteczną wytrwania w dobrych przedsięwzięciach, wzywając pomocy Nieba, a przede wszystkim Opieki Najsłodszej Matki tego Boskiego Serca – przyczyny Świętych osobliwie miłośników Jego, a szczególnie Św. Małgorzaty Marii Alacoque.

Ponieważ zaś celem wyłącznym nabożeństwa, które Sam Chrystus Pan podał Św. Małgorzacie Marii było: zagrzanie miłością ku Niemu serce wiernych, oraz pobudzenie wszystkich miłujących Go do wynagrodzenia wszelkich oziębłości, zniewag i obelg od niewdzięczników Najświętszemu Sercu wyrządzonych, przysposób więc już dnia dzisiejszego serce twoje do uczuć, które cię ożywiać powinny w samą uroczystość; a mianowicie Komunię Świętą jutrzejszą przyjmij w tejże intencji, przez Samego Chrystusa Pana zaleconej.

A teraz pomyśl sobie z weselem i radością o szczęściu niewysłowionym, które cię ma spotkać dnia jutrzejszego. Kto jest Ten, którego przyjścia do serca twego oczekujesz? Jezus Chrystus – prawdziwy Bóg- Człowiek – Zbawiciel Najdroższy – Ojciec Najdobrotliwszy – Pocieszyciel i Przyjaciel Najwierniejszy – Żarliwy Miłośnik dusz naszych! Wzbudzaj w sobie żywe pragnienie przyjęcia Go do serca swego, a zanim rzeczywiście złączysz się z Nim dnia jutrzejszego, przyjmij Go duchownie. Wyobraź sobie, iż widzisz w otwartym Boku Chrystusa: Boskie Serce Jego pełne wielkiego płomienia miłości, w którym jakoby w potężnym ognisku, dusze wiernych oczyszczają się i odnawiają jak złoto. Ponieś i ty także serce swoje z pokorną ufnością na ten Boski ogień, ofiarując się Twemu Zbawicielowi na wszystko, coby chciał z tobą uczynić. O Serce Jezusowe! Zrób ze mną co tylko chcesz, bo Ty mi lepiej życzysz i więcej mnie kochasz, niż ja sam siebie.

O Najlitościwsze Serce Pana Jezusa, zlituj się nad biednym sercem moim. O to Cię proszę przez najlepsze Serce Matki Twojej!

Powtarzaj te lub tym podobne akty strzeliste wśród zajęć zwyczajnych dla przygotowania się do jutrzejszej uroczystości.

Komunia Duchowa.

Przyjdź, o Najukochańszy Jezu! przyjdź do serca mego. Ofiaruję Ci wiarę, nadzieję i miłość Wszystkich Świętych i Twojej Matki Niepokalanej, ofiaruję Ci ich pokorę, ich pożądania gorące, tak jakoby to wszystko w moim sercu było. Przyjdź, o Najsłodszy Jezu! do mej grzesznej duszy, serdecznie dla Miłości Twojej za winy swoje żałującej – spocznij już w tym biednym sercu moim, a obudź w nim nowe życie, daj mi Ducha Twego; ducha pokory, czystości, miłości, abyś Ty żył we mnie, a ja żebym w Tobie żył! Amen.

W dzień Uroczystości Przenajświętszego Serca Pana Jezusa

Uwaga.

Święto Serca Jezusowego jest także Uroczystością Miłości Chrystusowej. Dzień dzisiejszy szczególniejszym sposobem poświęcić należy najwyższej czci i chwale, miłości i uwielbieniu tego Boskiego Serca; dzień ten jest prawdziwie dniem wesela i szczęścia dla duszy, która pojęła niewyczerpane bogactwa i miłość niezmierną, nieskończoną tego Najsłodszego Serca. W tym dniu błogosławionym sprawdzać się zdają co do litery owe Pisma Bożego Słowa: „Czerpać będziecie z radością, w źródłach Zbawcielowych”. Zaraz więc na początku dnia rzeźwo i ochoczo ofiaruj twoje serce i wszelkie dobro Najświętszemu Sercu Zbawiciela Twego, a spełnij to w duchu, o którym się wyżej w Wigilię dnia onego wspomniało. Odnawiaj często tę ofiarę w ciągu dnia, czyniąc akty miłości Boga, niech one będą jakoby duszą całego twego nabożeństwa, które odprawuj z jak największą żarliwością i najtkliwszą wdzięcznością. Lecz nie popełnij dzisiaj błędu tak pospolitego wielu duszom, co się zrażają do uczynków pobożnych, skoro tylko nie poczują w sobie prawie zmysłowo, jakowegoś nadzwyczajnego pokoju i słodyczy ducha. Czyń szczerze to, co możesz, i nie opuszczaj tego, co byś przedsięwziął, gdybyś się istotnie czuł w najpobożniejszym usposobieniu.

Dla ułatwienia zaś pobożnego obchodu tej najmilszej w roku Uroczystości, zamieszcza się tu na dzień dzisiejszy rozmyślanie o Najświętszym Sercu i Nawiedzeniu Najświętszego Sakramentu wraz z postanowieniami na rok cały, które to nabożeństwo objąć można w godzinie Adoracji, jeżeli masz chwalebny zwyczaj przy dzisiejszej Uroczystości, odbywać takową.

Co do modlitw zaś ustnych, można według własnego upodobania wybrać sobie z tych, które w niniejszej książce znajdują się, a mianowicie: Akt błagający, i poświęcenie się Najświętszemu Sercu, Godzinki o Najświętszym Sercu itp. Ofiarowanie zaś Komunii Świętej wraz z aktami przygotowawczymi i dziękczynnymi.

Rozmyślanie na Święto Serca Jezusowego i na Pierwsze Piątki Miesiąca

Wyobraź sobie Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, tak jak objawił się Św. Małgorzacie Marii, kiedy jej ukazał Boskie Serce Swoje, okrutnie przebite, całe w płomieniach – okolone cierniową koroną, z krzyżem w nim utkwionym, i tłumaczył jej Tajemnicę tych godeł wyrażających całą Miłość tego Serca, i cały ogrom boleści z powodu ludzkiej niewdzięczności.

Proś Go usilnie, aby ci dał poznać i uczuć w duszy ten podwójny, a zarówno niepojęty nadmiar takiej Miłości z jednej, a niewdzięczności z drugiej strony; iżbyś stąd powziął statecznie przedsięwzięcie zadośćuczynienia według możności temu Sercu, tak kochającemu, a tak mało kochanemu.

Punkt I.

Jakie to są uczucia nieustanne Serca Bożego w Najświętszym Sakramencie? Uczucia najżywszej, najszczerszej Miłości. Czym słońce w południe dla ziemi, tym dla nas jest Miłość Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie; stoi Ono na najwyższym punkcie światła i gorąca Swego. Co Pan Jezus czyni w Najświętszym Sakramencie? Miłuje – Owoż to jedno słowo wyraża wszystko, wystarcza jako odpowiedź na wszelkie prośby nasze. Dlaczego tam zstępuje? bo nas kocha. Jak tam przebywa? jako Bóg miłujący. Czego żąda? tego, czego wymaga miłość. Dlaczego tak długo tam zostaje? Dlaczego się tak ukrywa? Zawsze jedna będzie odpowiedź: bo kocha, bo kocha. Na krzyżu zapanowała Miłość ze Sprawiedliwością; co więcej – Miłość posługiwała Sprawiedliwości. Tu Miłość sama króluje i wszystko jej służy. Mądrość, Wszechmoc, Opatrzność, Niezmierzoność – wszystko się tu składa, wszystko przyczynia, iżby Miłość całkowicie zadowoloną była. O ślepy człowiecze! Przejrzyj i patrz czym jest dla ciebie Serce Boga twojego w Najświętszym Sakramencie! I czyż nie doświadczamy tego codziennie?

Dusze grzeszne, widzicie jak On was przyjmuje: skargi Jego, napomnienia, wyrzuty, same nawet trwogi sumienia, jakie wam nasyła – wszystko to idzie z Miłości. Dusze oziębłe i niedoskonałe, czyć On was odpycha od Siebie? czyż przeciwnie, nie podaje wam światła, lekarstwa, pociechy, zachęty?

Dusze czyste, żarliwe, ach! wy to szczególnie możecie zaświadczyć wobec świata, czym jest Serce Jezusowe w Najświętszym Sakramencie Ołtarza. Jaka Łaskawość! jaka Dobroć! jaka niepamięć na Swoją Wielkość! jaka uprzejmość! jak słodkie słowa słyszycie w głębi ducha waszego! jakie odbieracie dowody najtkliwszej Miłości! jak opływacie w najświętsze rozkosze! Zatrzymaj się tu cokolwiek i zastosuj do siebie wszystkie te uwagi. Gdziekolwiek się postawisz, czy między grzesznikami, czy wśród dusz niedoskonałych, lub żarliwych; zawsze te uwagi obudzą w tobie koniecznie uczucia podziwu, uwielbienia i najtkliwszej wdzięczności. Ach! możeś ty w ciągu całego życia jeszcze nigdy nie dziękował jak należy Boskiemu temu Sercu, za taki bezmiar Miłości!

Punkt II.

Uważ, jakie są uczucia największej części ludzi względem Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie? Iluż ich nie wie nawet, że to dla ich miłości Bóg tak się wyniszczył, a jednak Miłość Chrystusa w Sakramencie wszystkich do Swego Łona tuli. Pomiędzy takimi ślepymi bywają i dobrowolni, chociaż zostali wezwani do szukania i poznania Pana swego. A czyż to nie jest ohydna wzgarda Miłości Twojej, o Jezu? Ach! nie jest to przecież jeszcze ostatnia obelga, jaką mnóstwo Chrześcijan Miłości tego Serca wyrządza. Wiedzą ci niewdzięcznicy, wierzą niby w niezmierną Miłość swego Boga w Najświętszym Sakramencie, a jakże jej odpowiadają? Przebiegnij tu myślą niedbalstwa, nieuszanowania, nieprzystojne zachowania, świętokradztwa, zniewagi, jakie Chrystus Pan cierpi od wielu Chrześcijan w Sakramencie Ołtarza; rozważ nadto okoliczności, czas, sposób, liczbę, a nawet zacność osób powiększających winę. Na widok tylu zniewag, wzbudź w sobie święte oburzenie, a potem zwróć się wewnątrz siebie, mówiąc: Niestety! Ty sam(a) jakżeż się obchodził(a) z tym Boskim Oblubieńcem dusz? Spojrzyj wzrokiem duszy na przeszłe życie twoje. O Boże! podobno niewdzięczność twoja coraz więcej z wiekiem wzrastała! Jakaż zgroza, jeżeli czystość, pobożność i żarliwość twoich przeszłych Komunii zmniejszała się powoli! Ach! wstydem okryty(a), rzuć się w duchu do stóp tego Tronu Miłości; błagaj o pomnożenie światła dla poznania i znienawidzenia siebie samego(ej), błagaj o pomoc i obfitość Łaski do nędznych postanowień.

Punkt III.

Jakież uczucia obudza w tym Boskim Sercu tak czarna niewdzięczność ludzka? Aby to zrozumieć, pomyśl najpierw jakie być powinny te uczucia według prostej sprawiedliwości? Wiesz jak została ukarana niewdzięczność żydów, którzy się nie poznali na tej wielkiej Łasce, że Bóg zamieszkał w ich świątyni, i pomiędzy nimi przebywał. Odrzucił Pan ich kościół, dopuścił, że go zrównano z ziemią aż do fundamentów, i oświadczył, że naród ich opuszcza na zawsze. Na taką karę zasługiwaliby Chrześcijanie, tym bardziej, im więcej Łask odebrali niż żydzi. Ale Miłość Serca tego ku nam, przewyższa wszystkie nasze niewdzięczności! O cierpliwości, o Miłosierdzie, o słodyczy niezachwiania Boga mojego! Dziś jeszcze jest On tym Barankiem cichym i bez głosu przed żelazem, co Go rani. Odzywał się On wprawdzie niekiedy w cichości ze skargą przed duszami wybranymi, ale samo te skargi są jeszcze większym niezmiernej Jego Miłości dowodem. Pewnego dnia powiedział do Św. Małgorzaty Marii, żaląc się na niewdzięczność ludzką: „Ta niewdzięczność więcej Mnie boli, niż wszystkie katowanie Mojej Męki. Jednak gdyby ludzie Miłość Moją odpłacali wzajemnością, uważałbym za nic to wszystko, com dotąd dla nich uczynił i chciałbym, jeśliby to być mogło, daleko więcej jeszcze uczynić. Ale nie spotykam u nich nic, prócz oziębłości i wstrętu za Moją gotowość świadczenia im nowych Dobrodziejstw ”. Ażaliż te skargi miłosne Syna Bożego nie przemawiają do serca twego?

„Ale co mnie najokrutniej rani – dodał Zbawiciel – to to, że się tak ze mną obchodzą serca, co się mnie poświęciły”. O tobie tu mówi Chrystus Pan, duszo zimna, niewierna, nieczuła na Jego boleści! Chceszże zawsze taką pozostać? Ach! przejmij się tkliwą wdzięcznością za tyle Miłości, najżywszą boleścią za tyle niewdzięczności i gorącym pragnieniem naprawienia win twoich przez głęboką cześć i miłość twoją. Te to trzy uczucia stanowią właściwą cechę serca prawdziwie nabożnego do Najsłodszego Serca Jezusowego. Czyń postanowienia, i tym sposobem przysposabiaj się do złożenia Mu w darze samego siebie ze wszystkim, co masz i czym jesteś.

Akt poświęcenia się Sercu Jezusowemu

Poświęcenie się Sercu Pana Jezusa. 

(W. O. de la Colombiere T. J.)

Uwaga.

Pobudką tego ofiarowania się na cześć Najświętszego Serca Pana Jezusa, mają być cnoty tegoż Boskiego Serca. Ono bowiem jest przybytkiem cnót wszystkich i źródłem Łask Bożych. Cnoty zaś Serca Jezusowego, dla których Mu cześć oddajemy, są głównie następujące: największa miłość ku Ojcu, połączona z największym uszanowaniem i posłuszeństwem; nieskończona cierpliwość w znoszeniu krzyżów; nieskończona boleść nad grzechami naszymi, za które Zbawca nasz podjął się zadośćuczynić Sprawiedliwości Bożej. Ufność prawdziwie synowska, połączona z uszanowaniem i pokorą większą, aniżeliby mogła być pokora największego nawróconego grzesznika. Litość najczulsza nad niedolą ludzką i najgorętsze ku nam przywiązanie i miłość, mimo tylu nędz naszych. Wreszcie wśród uczuć tak rozmaitych i gwałtownych, pokój i pogoda duszy pochodząca ze zgody najzupełniejszej z Wolą Bożą… Takim jest i dzisiaj to Serce, i dziś pała taż Samą Miłością ku ludziom; ale ludzie nic oddają Mu miłości za Miłość; owszem, odpłacają się wzgardą i oziębłością. Goreje Pan Jezus Miłością ku nam, a nie jest wzajemnie miłowany; co więcej, świat nie uznaje tej Miłości Pana swego, odrzuca i gardzi Jego Darami.

***

Serce mego Najukochańszego Jezusa! Serce najgodniejsze mej czci i mej miłości, oto ja pragnę wynagrodzić i naprawić tak liczne i tak wielkie krzywdy Ci wyrządzone; a ponieważ nie chcę do liczby niewdzięczników należeć, przeto ofiaruję Ci i oddaję całkowicie serce moje i wszystkie moje uczucia i całego siebie. Oświadczam też, że jest szczerym i prawdziwym życzeniem moim, abym o sobie mógł zapomnieć od tej godziny i od tej chwili, i żebym bez tej przeszkody, jaką mi stawia miłość własna, wejść mógł do Najświętszego Serca Twego i w Nim już zamieszkać w życiu i w godzinie śmierci. Tego Najświętszego Serca Miłością zapalony, ofiaruję Jemuż z całego serca wszelką zasługę i pokutę moją, jaka by się znaleźć mogła we wszystkich mych sprawach i uczynkach, które przez ciąg życia mego aż do ostatniej godziny wykonać potrafię, gdziekolwiek bądź: w Ofiarach Mszy Świętej, w modlitwach, w aktach pokuty, pokory, posłuszeństwa i w aktach wszelkiej innej cnoty. Pragnę i to sobie z serca stanowię, żeby wszystko, co wymieniłem, było spełnione na chwałę i cześć Najświętszego Serca Jezusowego. Nadto pokornie i usilnie błagam, aby Ono to wszystko przyjąć raczyło, jako dar Jemu uczyniony, na własność swoją, tak, iżby Mu wolno było tą własnością rozporządzać i szafować według upodobania, albo ją odstępując komu innemu, albo też przeznaczać ją na jaki bądź inny cel dowolny.

O Najświętsze Serce! o to Cię tylko błagam, wskaż mi drogę, która by mnie doprowadziła do tego pożądanego zapomnienia o sobie, do tej Miłości Twej, której jedynie pragnę. Wiem wprawdzie, że mam to pragnienie, żeby Ci się zupełnie podobać; ale niemniej poznaję jasno, że mi niepodobna dostąpić tego, czego pragnę, bez nadzwyczajnej pomocy, którą Ty mi tylko dać możesz. Dokonajże, o Najświętsze Serce Jezusowe, w mej duszy Dzieła Twego, aby w niej się spełniło wszystko to, co Tobie się podoba, co jest według Twej Woli! Wiem i to dobrze, że się Twoim świętym zamiarom sprzeciwiam, że im opór stawiam, ale jeśli samego siebie nie zwodzę, to pragnę przynajmniej, abym się poprawił. Ty samo jedno, o Serce Jezusa, możesz w moim sercu przeszkody usunąć, wszystkiego dokonać; dokończ więc, coś zaczęło, daj, żeby się spełniło to, czego z Twej Łaski pożądam. Amen.

Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu  w uroczystość Najświętszego Serca wraz z postanowieniami  na cały rok

Odwiedzaj Najświętszy Sakrament, nie tylko ażeby Go uczcić jako Boga swojego, dziękować za Dobrodziejstwa, przebłagać za grzechy swoje, wynagradzając, o ile jest w twojej mocy, zniewagi popełnione przeciw Zbawicielowi, ale nadto, ażeby się uczyć od Niego cnót, których nam daje przykłady. Przedstawiaj Mu także swoją nędzę, swoje pokusy, swoje rany, swoje błędy, swoje przeszkody, dolegliwości, udręczenia, obawy, wątpliwości i wszelkie słabości. A pomnąc na słowa Pana Jezusa: „Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy pracujecie i obciążeni jesteście, a Ja was ochłodzę”, rzuć się do stóp Jego w duchu uniżonym i sercem skruszonym, mówiąc: O Jezu w Sakramencie Twoim głęboko ukryty, wielbię Cię Boga mojego, otom u stóp Twoich bardzo obciążony i bardzo cierpiący, ale pełen ufności w prawdziwość obietnicy, którąś nam uczynił; Moc Twoja jest zawsze taż sama i Serce Twoje, o Zbawco mój Najdroższy! nie zmieniło się bynajmniej.

Rozważ, o duszo moja, że masz szczęście posiadać rzeczywiście i istotnie Najświętsze Serce Jezusowe w świętym przybytku ołtarza. To Serce najchwalebniejsze poświęciło się dla ciebie. Nie czujeszże i ty potrzeby poświęcenia się także Jemu?

O Jezu, Panie mój! nie mogęż słusznie powiedzieć, że poświęciłeś dla mnie Serce Swoje za dni żywota Swego śmiertelnego? Nie mogęż równie sprawiedliwie powiedzieć, że poświęciłeś dla mnie Serce Swoje za dni żywota swego eucharystycznego? Na koniec alboż to nie chcesz poświęcić mi tego Boskiego Serca jeszcze i w Niebie, skoro Ono tam w Niebie ma być radością moją i szczęściem moim?… Twoje Serce mnie dane za życia i w wieczności; nie będzież się wtedy słusznie należało, aby i moje serce było Twoim, teraz i zawsze, w życiu niniejszym i przyszłym?

Najświętsze Serce Jezusowe, Ty jesteś ze wszystkich serc najpiękniejszym, najdoskonalszym; o! starać się będę usilnie wpatrzyć się w Ciebie, poznać Ciebie!

Najświętsze Serce Jezusowe, Ty jesteś ze wszystkich serc najbardziej kochającym i kochania godnym; ja Cię chcę kochać i starać się, aby i inni Ciebie kochali?

Najświętsze Serce Jezusowe, Ty jesteś najmiłosierniejszym z serc, chcę w Tobie złożyć całą moją ufność i uciekać się do Ciebie w każdej chwili mojego życia.

Najświętsze Serce Jezusowe! Ty jesteś najbardziej opuszczonym, najbardziej znieważanym ze wszystkich serc, prawie wszędzie za Twoją miłość, Twoje poświęcenie, Twoje dobrodziejstwa, najczarniejszą odpłacają się Tobie niewdzięcznością; ja pragnę Ciebie, Panie! pocieszyć.

Niestety, wiemci ja dobrze, iż słaby jestem, słaby bardzo. Mnodzy nieprzyjaciele na mnie nastają. Potrzeba mi pomocy potężnej, ażebym nie uległ zwodniczym i zdradliwym ponętom złego. Potrzeba mi potężnej pomocy, ażeby zwyciężyć trudności napotykane aż nadto często w pełnieniu cnót, które Ty miłujesz. Tą pomocą, która mnie zachowa wiernym na drodze obowiązku, będzie obok Twej Łaski Wszechmocnej, bezustannie w mym sercu odnawiania pamięć tego wszystkiego, co zawdzięczam Tobie, o Boskie Serce!

Gdy zły duch kusić będzie do czegokolwiek, co się Tobie nie podoba, myśl, iż Serce Jezusa tym bym zasmucił, od złego mnie powstrzyma. W chwilach pokusy mówić więc będę: Bądź co bądź, niechaj Pan Jezus w sercu moim żyje! O mój Jezu! ratuj mnie.

Gdy Boski Twój Duch jakie dobre da mi natchnienie, myśl, iż Serce Jezusa tym pocieszę, dopomoże mi i do dobrego zachęci. W chwili więc walki, gdy czuć będę, iż się we mnie z jednej strony odzywają skłonności szalonej natury, a z drugiej pociąga uczucie Łaski i obowiązku, mówić sobie będę: Pan Jezus tego chce, a zatem i ja też chcę tego; lub: Panu Jezusowi to się podoba, więc i mnie się podoba; albo: Pan Jezus tego nie chce, więc i ja też nie chcę.

Popełniwszy uchybienie jakie, nie tracąc spokoju i ufności, rzeknę: O Najświętsze Serce Jezusa, napraw złe, którem popełnił, obróć je na Twoją chwałę, na zbudowanie bliźnich i na mój zbawienny pożytek. Z tak dobrym Panem, z takim Zbawicielem, nic nie stracone, wszystko da się naprawić; można się rozgrzać, jeżeli się stało oziębłym, można się wyleczyć, jeżeli się jaką ranę sobie zadało.

O Boskie Serce! takie jest moje postanowienie! Chcę Ciebie kochać, chronić się złego, a czynić dobre, chcę Ciebie pocieszać, chcę się Tobie podobać – tak jest – Tobie tylko Samemu; chcę, o mój Jezu! aby moje serce, które tak wielu obdarzyłeś dobrodziejstwami, nie dało się wyprzedzić nikomu w pokornych hołdach, w czułej i szlachetnej miłości, w żywej i głębokiej wdzięczności dla Twego Serca, teraz i na wieki wieków. Amen.

O Serce, któreś tak bardzo ludzi umiłowało, a które tak mało od nich doznajesz miłości, spraw, aby Cię wszystkie serca poznały, a poznawszy uwielbiały i dzięki składały! Amen.

NAWIEDZENIE OBRAZU SERCA JEZUSOWEGO

Źródło: Serce Jezusa, gorejące ognisko miłości 1916

Nauka.

Zapewne w każdym kościele katolickim lub kaplicy znajduje się obraz Serca Jezusowego lub figura Pana Jezusa z Najświętszym Sercem Jego. Kto nawiedza nabożnie Obraz Serca Jezusowego na publiczną cześć wystawiony w kościele, kaplicy lub na ołtarzu, i tamże się modli przez niejaki czas na intencję Ojca Świętego zyska odpustu:

Odpust: 7 lat i 7 kwadragen zyska, kto nawiedza obraz Serca Jezusowego na publiczną cześć wystawiony w kościele, kaplicy lub ołtarzu, i tamże się modli przez jakiś czas na intencję Ojca Św.

(Pius VI. Reskr. Nuncjusza Apost. w Florencji 2 stycznia 1799).

Serce Zbawiciela musi być widziane, inaczej nie zyska się odpustu. Serce Jezusa musi być widzialne, inaczej nie zyska się odpustu. Dalej uważać trzeba, że Serce Jezusa musi być przedstawione w połączeniu z obrazem lub figurą Zbawiciela, a nie samo tylko Serce.

(Dekr. Św. Kongr. Odp. d. 12 stycznia 1878. Decr. auth. 436).

Wedle Notre Dame du Sacré Coeur mieux connue par R. Chevalier str. 45, zyska 100 dni odpustu, kto mówi modlitwę na intencję Ojca Świętego, przed obrazem Matki Boskiej Serca Jezusowego, (przedstawiając statuę ukoronowaną w Issoudun 8 września 1869. Annales, juillet 1874).

Modlitwa przed obrazem lub figurą Serca Jezusowego w kościele.

Najmiłosierniejszy Zbawicielu mój, Ty zapraszasz nas do Siebie i wzywasz nas do Najświętszego Serca Twego, do tego źródła nieprzebranej Miłości i Łaski. Tak do nas mówisz: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy pracujecie i obciążeni jesteście, a Ja was ochłodzę”. Tobie Jezusowi memu oddaję ducha mego i proszę pokornie, racz nim nie gardzić. Ręce Twoje, Jezu mój, uczyniły mnie, dajże mi zrozumienie, bym się pilnie uczył Przykazania Twego. Tyś dla mnie stał się Człowiekiem, dla mnie wszystkie niedostatki, krwawy pot, ubiczowanie nielitościwe, koronę cierniową i męki straszliwe poniósł, a na ostatek haniebną śmierć między łotrami podjął. Serce Twoje Najświętsze włócznią przebił żołnierz i wypłynęła z Niego wszystka Krew Twoja i Woda. Przed Obrazem Najświętszego Serca Twego rozważam Miłość Twoją, która Cię spowodowała do przebicia Serca Twego i wylania Przenajdroższej Krwi Twojej. Przez to Najświętsze Serce Twoje, zbaw mnie od zguby wiecznej, zmiłuj się nad grzesznikami, rozszerz Święty Kościół Katolicki po całej ziemi, przyjmij dusze konających i mnie także w godzinę śmierci do wiecznej radości w Niebie. A duszom wiernych zmarłych daj odpoczynek w Światłości Niebieskiej. Amen.

5 Ojcze nasz, 5 Zdrowaś Marya i Chwała na intencję Papieża

Modlitwa przy nawiedzeniu Obrazu Serca Jezusowego

Źródło: Jezus Marya Józef 1897

Boskie Serce Jezusa! oto klęcząc oddajemy Ci wszelką cześć i chwałę i uwielbienie, które Ci składa Niepokalane Serce Maryi, Wszyscy Aniołowie, Święci i cały Kościół. Niech Cię wszystko stworzenie przez całą wieczność czci, chwali i uwielbia. Również dziękujemy Ci za wszystkie Dobrodziejstwa powszednie, Łaski i Chwałę, które wypływają z Ciebie, jako z niewyczerpanego źródła wszelkiego dobrego. W jedności z wszystkimi wielbiącymi Cię przepraszamy za niedowiarstwo, za niewdzięczności, za obojętność, za oziębłości, za wszelkie zniewagi i obelgi, jakich doznajesz od ludzi, zwłaszcza w Przenajświętszym Sakramencie. Przyjmij natomiast wiarę naszą, ufność i miłość, i wysłuchaj łaskawie modłów moich.

1. Boskie Serce Jezusa, zmiłuj się nad wszystkimi duchownymi i świeckimi zwierzchnikami, oraz nad wszystkimi wiernymi.

Powtarza się po każdym wezwaniu:  R. Prosimy Cię, wysłuchaj nas!

2. Boskie Serce Jezusa, zmiłuj się nad wszystkimi Twymi czcicielami.

3. Boskie Serce Jezusa, polecamy Ci wszelkie nasze potrzeby.

4. Boskie Serce Jezusa, zmiłuj się nad duszami wiernych chrześcijan w Czyśćcu, mianowicie nad duszami mych rodziców, rodzeństwa, krewnych, przyjaciół i dobrodziejów.

Boskie Serce Jezusa, ofiarowałeś się na Krzyżu za zbawienie wszystkich ludzi i odnawiasz tę Ofiarę po wszystkie dni po niezliczone razy na naszych ołtarzach: niechaj ta Ofiara nieskończonej Miłości wyjdzie wszystkim na zbawienie. Zachowaj, broń i rządź Twym Świętym Kościołem i Jego Najwyższą Głową. Utrzymuj z Nią w jedności Biskupów, z Biskupami Kapłanów, z Kapłanami wszystkich wiernych, ażebyśmy wszyscy jedno stanowili budowanie, wzniesione na gruncie Apostołów, na skale Piotrowej i na Tobie, jako na wiecznie trwałym kamieniu węgielnym. Oddalaj od Twego Kościoła fałszywą naukę, rozdwojenie, złość, prześladowanie i obojętność. Opiekuj się rządami, zwierzchnością i przełożonymi, aby swych poddanych prowadzić mogli do doczesnej pomyślności i wiecznej szczęśliwości drogą Twej Mądrości, Mocy, Sprawiedliwości, Miłości i prawdziwej świątobliwości. Udziel Łaski Swej wszystkim rodzicom do wychowania dziatek na Twą Chwałę, a ich zbawienie na dzieci Boże i na dziedziców Nieba, w niewinności i cnocie.

Udziel wszystkim dzieciom daru uległości, posłuszeństwa, szacunku i wdzięczności dla rodziców, by spłynęło na nich obficie Twe Boskie Błogosławieństwo Ojcowskie. Spraw, by słudzy byli wiernymi i sumiennymi w wypełnianiu obowiązków; udziel im cierpliwości i pokory, czystości życia i wesela Ducha Świętego.

Zachowaj niewinnych, wspieraj pokutujących, i nawróć grzeszników. Rozszerzaj coraz więcej Chwałę Świętego Imienia Twego, aby wszyscy ludzie przyszli do poznania prawdy i byli zbawieni.

Zmiłuj się także nad zmarłymi wiernymi, mianowicie nad rodzicami naszymi, rodzeństwem, krewnymi, przyjaciółmi i dobrodziejami, i nad tymi, których nikt osobno nie wspomina. Dozwól, byśmy wraz z nimi oglądali Ciebie i byli wiecznie szczęśliwymi. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków. Amen.

Modlitwy ku dostąpieniu odpustu do Przenajświętszego Serca Pana Jezusa.

Źródło: Nabożeństwo do Najśw. Serca Jezusa – O. Artur Vermeersch T.J – Kraków 1933

Dar ofiarny dla Najświętszego Serca Pana Jezusa

O Boskie Serce Jezusa, użycz, proszę Cię, duszom w Czyśćcu wiecznego spokoju, dziś umierającym Łaski wytrwałości; grzesznikom prawdziwej pokuty; poganom światła wiary; mnie i wszystkim moim Twego Błogosławieństwa. Tobie, o Przenajdroższe Serce Jezusa, polecam więc wszystkie te dusze, i za nie ofiaruję Ci wszystkie Twe Zasługi zarazem ze Zasługami Twej Przenajświętszej Matki i Wszystkich Świętych i Aniołów, jak i ze wszystkimi Ofiarami Mszy Świętej, Świętymi Komuniami, modlitwami i dobrymi uczynkami, które dzisiaj bywają wykonywane na całej chrześcijańskiej ziemi. Amen.

Odpust 100 dni raz na dzień. Odpust ten można ofiarować za dusze w Czyśćcu. Papież Leon XIII brewem z dnia 13 marca 1905r. (przedłożonym Św. Kongr. Obrzędów dnia 20 marca 1901r.)

Ja grzesznik niegodny oddaję Tobie, o najmiłościwszy Jezu, moje serce, abym Ci się wdzięcznym okazał, i za nieprawości moje zadosyć uczynił. — Tobie się zupełnie ofiaruję i postanawiam za pomocą Twoją więcej nie grzeszyć,

(Odmawiający tę modlitewkę przed obrazem najsłodszego Serca Jezusa dostąpi raz w dniu 100 dni odpustu. Pius VII. 1817.)

O mój Najmiłościwszy Jezu, ileż nieograniczona Miłość Twoja dla mnie uczyniła! Tyś mi Najświętsze Ciało i Krew Twoją Najdroższą dał na pokarm, abyś mi się w tej Boskiej Uczcie cały mógł darować. — Któż Cię do tej niezmiernej Miłości zmusił? Zaiste tylko Najmiłościwsze Twoje Serce. O Serce Jezusa, uwielbienia najgodniejsze, pałające ogniem Miłości Boskiej, przyjmij duszę moją w Świętą Twoją Ranę, abym w Tobie, jako w najdoskonalszym Wzorze Miłości nauczył się temu Bogu być wdzięcznym, który mi dał tak zadziwiające dowody Miłości Swojej. Amen.

(Odmawiający dostąpi raz w dniu 100 dni odpustu. Pius VII. 1818.)

Ofiarowanie się Najświętszemu Sercu Jezusa

Źródło: Bóg moją miłością, 1894

(przed Obrazem Serca Pana Jezusowego)

Ja N. dla okazania Ci wdzięczności mojej i wynagrodzenia wszystkich swoich niewierności, oddaję Ci serce swoje i całkowicie poświęcam się Tobie, Najmilszy mój Jezu! i za Twoją pomocą postanawiam więcej już nie grzeszyć. Amen.

O Najświętsze Serce Jezusa! zmiłuj się nad nami. Amen.

100 dni odpustu nadał Pius IX 1867r. za każdy raz ktokolwiek z skruszonym sercem odmówi powyższe westchnienie przed Obrazem Pana Jezusa, a zupełny dla odmawiających je codziennie przez miesiąc

Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu do wyboru, jeśli ją kto przez miesiąc rzeczonym sposobem odmawia. I za zmarłych ofiarować można.

Warunki: Spowiedź Święta, Komunia Święta, pobożna modlitwa za potrzeby Kościoła i na intencję Papieża. (Pius VII, 9 czerwca 1807)

Modlitwa z odpustem do Serca Jezusowego.

Katolik w modlitwie Opole 1882

O mój najmilszy Jezu! jakże daleko posunąłeś miłość Twoją, abyś mi się całkowicie oddał; przygotowałeś mi z Twego własnego ciała i najdroższej krwi Twojej Boską ucztę. Cóż Ciebie nakłoniło do tak nieograniczonej miłości? Zaprawdę nic innego, jak tylko dobroć Twego serca. O czcigodne Serce mego Jezusa, które nieustannie Boską Twą Miłość na nas wylewasz przyjmij moją dusz w Twą Świętą Ranę, abym się w tej szkole miłości nauczył kochać mego Boga, który mi dał tak przedziwne dowody Miłości Swojej. Amen.

(Kto powyższą modlitwę codziennie nabożnie odmawia, dostępuje za każdy dzień 100 dni odpustu.)

Modlitwa pożegnalna wg Bł. Małgorzaty Marii Alacogue

Źródło: Jezus Marya Józef 1897

Boskie Serce Jezusa, niewyczerpane Źródło Miłości i Dobroci! Okazałoś przed całym światłem Twą nadmierną Miłość ku ludziom w niewypowiedziany sposób, mianowicie przez Twe niepojęte cierpienia i śmierć, jako też przez ustanowienie Sakramentu Ołtarza. Zasłużyłoś za to, by i ludzie także Ciebie miłowali, czcili i uwielbiali. Niestety! od ludzi doznajesz niewdzięczności. Żałuję z głębi serca za tę haniebną niewdzięczność, obojętność i oziębłość. Przebacz im, o Najłaskawsze Serce! O Serce Boga mojego, jedynie zdolne odpuścić grzesznikom, odpuść też i memu sercu nieprawości. Oto Twą Łaską oświecone i ogrzane, oświadcza teraz jak najpokorniej gotowość przenoszenia Ciebie nad siebie i nad wszystkich ludzi, i oddawania Ci czci najgłębszej. Jak dotychczas odmawiało Ci wiarołomnie miłości, do jakiej Ty jedynie masz prawo, tak odtąd niechaj stanie się Twoją jedynie własnością. O! z jakąż wdzięcznością powitam błogosławioną chwilę, której, o Najdobrotliwsze Serce, mnie udzielisz, bym mógł (mogła) poświęcić wszystką mą miłość, i ofiarować Ci biedne serce moje. Przyjmij je łaskawie i zachowaj po wszystkie czasy i wieki. I jak Samo dałoś mi Łaskę do tego pragnienia, tak udziel mi kiedyś koronę wiecznego żywota. Amen.

© salveregina.pl 2023