Nabożeństwo wynagradzające na oktawę Reparacyjną
Źródło: Okaż nam Oblicze Twoje – nabożeństwo wynagradzające wyd. 2 1893
Zawartość strony
Uwagi o czasie i sposobie odbycia tego Nabożeństwa.
Uwaga I.
Od wigilii tłustego Czwartku (tj. środy) aż do Popielca, odbywa się Oktawa Reparacyjna przeznaczona na wynagrodzenie zniewag Panu Bogu wyrządzonych. Należy przeto w tych dniach przejąć się duchem wynagradzania, pragnąc wynagrodzić Panu Bogu, o ile nieudolność ludzka pozwoli, to wszystko, co niedowiarstwo i bezbożność, świętokradztwo i obojętność wyrządzają Mu od wieków, a szczególnie w tych czasach, a najbardziej w tych dniach rozpusty; w tym celu wypada przeczytać jaki ustęp lub rozmyślanie odpowiednie do tego.
Uwaga II.
Jeżeli więcej osób ma udział w tym nabożeństwie, mogą rozbierać losem między sobą kartki, na których są napisy w jakim charakterze każdy ma to wynagrodzenie dopełnić, według następującej formy:
- Dusza Oblubienica Przenajświętszego Sakramentu, wynagradzać Mu będzie za wszystkie zniewagi wyrządzone Mu w tej Tajemnicy.
- Dusza Reparatorka, wynagradzać Mu będzie wszystkie bluźnierstwa i przestępstwa trzech pierwszych Przykazań Boskich.
- Dusza Adoratorka, wynagradzać Mu będzie za wszystkie nie uczczenia i zaniedbane pokłony.
- Dusza Ofiara Dziękczynienia, wynagradzać Mu będzie za wszystkie niewdzięczności ludzkie.
- Dusza współbolejąca z Zbawicielem, będzie współboleć nad nieczułością świata względem Niego.
- Dusza Pocieszycielka, będzie pocieszać Zbawiciela w Jego smutku i opuszczeniu.
- Dusza Ofiara Przebłagania, będzie Go przebłagiwać za grzechy ludzkie.
- Dusza Ofiara zadość czynienia, będzie obiecywać Zbawicielowi zadość czynić, za wszystkie zniewagi przez pobożnych wyrządzone.
- Dusza Ofiara wynagrodzenia, będzie się ofiarowywać na wynagrodzenie za przestępstwa Boskich Przykazań, i za zniewagi Tajemnicy Przenajświętszego Sakramentu.
- Dusza Ofiara pokuty i poświęcenia, poświęcać się będzie na wszystkie pokuty i kary należne grzesznikom.
- Dusza Ofiara błagalna, błagać będzie miłosierdzia nad grzesznikami i nad całym światem.
- Dusza Ukrzyżowana z Chrystusem, będzie dźwigać krzyż Jego na drodze krzyżowej.
Oprócz tych kartek można i inne kartki dodać, byle każda była odmienną według liczby osób, a nie więcej, np. Dusza ukryta z Zbawicielem; Czuwająca z Zbawicielem; Pogrzebiona z Panem; Uczennica Pańska; Służebnica Pańska; Niewolnica Pańska; Towarzyszka Pańska; Powiernica Pańska; Przyjaciółka Pańska; własność Pańska; itd.
Uwaga III.
Przez cały ten tydzień reperacyjny godzinki o Obliczu Pańskim rozpoczynają się od następujących wierszy:
V. Odłączył nas Pan i wezwał przez Łaskę Swoją.
R. Abyśmy wynagradzali zelżywości tronu Chwały Jego.
V, Panie, nie czyń nam według grzechów naszych.
R. Ani oddawaj nam według nieprawości naszych.
V. Święta Matko, spraw, prosimy, niech z Jezusem współcierpimy i wynagradzamy.
R. Boleść Serca Syna Twego, od bezbożnych zelżonego, racz podzielić z nami.
Po zmówieniu zaś: „Przenajświętszej a nierozdzielnej Trójcy…”, mówić się będzie:
V. Racz nie pamiętać, Panie, na występki nasze albo rodziców naszych.
R. I racz nas nie karać za grzechy nasze.
V. Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twemu.
R. A nie bądź na nas zagniewany na wieki.
Uwaga IV.
W tymże czasie, ile razy usłyszy się uderzenie zegara, należy w duchu przynajmniej adorować Przenajświętszy Sakrament, nagradzając innych ludzi w tym zaniedbaniu.
NIEDZIELA ZAPUSTNA.
Stacja przed Świętym Piotrem.
Hymn (Mel. Kochajmy Pana)
- Nad wszystkich uczniów Pańskich wybrany, * Usty Pańskimi skałą nazwany, * O Piotrze Święty, Błogosławiony, * Twojej wzywamy dzisiaj obrony.
- Pan ci powierzył owce kochane, * I klucze Niebios Tobie są dane, * Gdy twe na ziemi dni kończą się, * Męczeństwem krzyża Pan wieńczy Cię.
- O Ty nasz główny Święty Patronie, * Stawajże zawsze w naszej obronie, * I proś gorąco Twojego Pana, * By nam ta Łaska została dana:
- By w sercach naszych trwał pokój błogi, * Byśmy nie zeszli z bezpiecznej drogi, * A gdy już przejdzie wygnania czas * Do Bram Niebieskich doprowadź nas. Amen.
Antyfona To mówi Pan: Nawróćcie się do Mnie ze wszystkiego serca waszego, w poście, w płaczu i żalu. Trąbcie w trąbę na Syjonie, poświęćcie post, zwołajcie gromadę, zgromadźcie lud, niech wynijdzie Oblubieniec z komory swojej, a Oblubienica z komnaty swojej. Między przysionkiem a ołtarzem, będą płakać kapłani i Słudzy Pańscy, a będą mówić: Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twemu, a nie daj dziedzictwa Twego na hańbę.
V. Racz nie pamiętać, Panie, na występki nasze albo rodziców naszych.
R. I racz nas nie karać za grzechy nasze.
V. Módlmy się: Wszechmogący Wieczny Boże! przebacz pokutującym, ulituj się nad żebrzącymi i siebie samych z swoich występków się oskarżającymi. Zlituj się nad tymi, którzy przed Obliczem Boskiej Łaskawości Twojej, zbrodnie swoje opłakują lub niewymownej Litości Twojej uniżenie i usilnie błagają, i spraw, abyśmy za wezwaniem Najświętszego Imienia Twojego, wszystkich grzechów odpuszczenia, i nagród obiecanych pokutującym miłosiernie dostąpić zasłużyli. Przez Chrystusa, Pana naszego.
R. Amen.
Akty przepraszania wynagradzającego.
W duchu reparacji przychodzimy do Ciebie, Panie, aby Cię uroczyście przeprosić za tyle przestępstw, jakich się dopuszczamy my i zaślepieni grzesznicy, ściągając słuszny Gniew Twój na siebie, a to, aby wynagrodzić ten ogólny brak skruchy i żalu przy ustawicznych przestępstwach, i aby odwrócić ciężkie kary Twoje, a najpierw:
Za własne niewierności nasze i za niepojętą zatwardziałość serc naszych —
Po każdym wezwaniu należy powtarzać: Przepraszamy Cię, Panie!
Za długie nasze ociąganie się w miłowaniu Ciebie; —
Za nadużycie tylu Łask, którymi codziennie nas obdarzasz pomimo niewierności naszych; —
Za lenistwo i ospałość naszą w Służbie Twojej Świętej; —
Za opuszczone lub niedbale spełniane pacierze, Świętej Ofiary, Sakramenty Święte; —
Za śmiechy, szepty i inne nieprzyzwoitości, w czasie Mszy Świętej popełniane; —
Za tych, którzy wchodzą do kościoła bez oddania Ci pokłonu; —
Za tych, którzy się wstydzą zgiąć przed Tobą kolana; —
Za tych, którzy nie pragną Twego Błogosławieństwa i głowy po nie schylić nie chcą; —
Za tych, którzy nie mają śmiałości przyznać się, że wierzą w Ciebie; —
Za tych, którzy gardzą jawnymi oznakami czci i miłości ku Tobie, uważając je za stosowne dla gminu tylko; —
Za tych, którzy się z orszaku pobożnych Twych czcicieli głośno wyłączają; —
Za opuszczenie i różne zniewagi, jakie w niektórych kościołach ubogich ponosisz; —
Za zaniedbanie przepisanego światła w kościele; —
Za nieuszanowania i nieskromności w czasie wystawienia Przenajświętszego Sakramentu popełnione; —
Za szyderstwa i naśmiewiska z Tajemnic Świętych; —
Za zniewagi czynione przez pisma i książki bezbożne; —
Za tych heretyków i bezbożnych katolików, którzy za przedmiot żartów Ciebie, Twoje Słowa i Czyny biorą; —
Za tych, którzy z Judaszowską chciwością, przyganiają świetności i bogactwu naczyń świętych, szat i ozdób kościelnych; —
Za gorszące i bezbożne mowy, których się ludzie nawet w Obecności Bożej dopuszczają; —
Za zniewagi na procesjach, nie tylko od niewiernych, ale i od złych katolików wyrządzone; —
Posyłamy serca nasze do wszystkich kościołów Twoich, gdziekolwiek jesteś ku czci wystawiony lub obnoszony, i za wszystkie tam odbierane zniewagi; —
I za wszystkie inne przestępstwa wiadome i niewiadome, którymi codziennie obrażamy Ciebie; —
Łączymy się z sercem Św. Piotra Apostoła, jego skruchą i jego ustawicznymi łzami; —
Łączymy się z Niepokalanym Sercem Przenajświętszej Maryi Panny, i przez Jej ustawiczne przebłagiwanie,
Abyś nam grzechy nasze odpuścić raczył, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
Antyfona. Masz litość nad wszystkimi Panie, miłujesz bowiem wszystko i nie masz w nienawiści tego coś uczynił, przebaczając grzechy ludzkie dla pokuty i przepuszczając im, gdyż Twoi są, Panie, który dusze miłujesz.
V. Wspomnij na Miłosierdzie Twoje, Panie!
R. I na zmiłowania Twoje, które są od wieków.
V. Módlmy się: Uniżcie głowy wasze przed Bogiem!
Opiekuj się, Panie, ludem Twoim, i od wszystkich grzechów oczyść go łaskawie, bo żadna mu nie będzie szkodziła przeciwność, jeżeli żadna nie będzie panowała nad nim nieprawość. Przez Chrystusa, Pana naszego.
R. Amen.
Strzała złota
Niech będzie zawsze chwalone, błogosławione, kochane, czczone i wysławiane Przenajświętsze, Przebłogosławione, najczcigodniejsze, a tak bardzo zapoznane, najniewymowniejsze Imię Boże, w Niebie, na ziemi i pod ziemią, przez wszystkie stworzenia, wyszłe z Rąk Boskich i przez Najsłodsze Serce Pana naszego Jezusa Chrystusa, w Przenajświętszym Sakramencie Ołtarza. Amen.
Hymn do Św. Piotra o Łaskę wytrwałości (Mel. Kochajmy Pana)
- O Święty Piotrze! którego w Niebie * Chrystus posadził tak blisko Siebie, * Błagajże Jego Łaski nad nami, * O to Cię prosim z rzewnymi łzami.
- Byśmy Mu wiernie zawsze służyli, * I Jego Matkę serdecznie czcili, * Jego Kościoła trzymali się, * W twoich następcach słuchali Cię.
- Przez Miłość Pana błagamy Ciebie, * Niech serce twoje pamięta w Niebie, * Że tyle trudów jest na tej ziemi, * O! więc nas wspieraj modły swoimi.
- Byśmy do końca mężnie wytrwali, * Byśmy wierności palmę zerwali, * I z nią stanęli u Niebios Bram, * Gdzie Chrystus będzie nagrodą nam. Amen.
Krótkie rozmyślanie
Przenajświętsze Oblicze w Betlejem.
Panie! pragnę szukać Oblicza Twego, nie oddalaj mnie od Niego dla grzechów moich; nie bierz ode mnie Ducha Twego Świętego. Niech się rozjaśni Oblicze Twoje nade mną, nauczaj mnie dróg Przykazań Twoich.
Wejdź do groty Betlejemskiej, przypatruj się Nowonarodzonemu Dzieciątku, leżącemu w żłobku, owiniętemu w ubogie pieluszki. Marya i Józef przyglądają się Mu ze czcią i uwielbieniem, I ty również przypatruj się tej słodkiej, miłej, promieniejącej Twarzyczce; jest to Oblicze Emanuela, onego Boga z nami najpiękniejszego z dzieci ludzkich. Od czterech tysięcy lat Patryarchowie i Prorocy, pożądali oglądać to Boskie Oblicze, błagali o to z naleganiem jako o zbawienie przyobiecane światu. ,,Panie, wołali oni nieustannie, okaż nam Oblicze Twoje, a będziemy zbawieni”. Oto jest! Ukazuje się na koniec. Patrz, jakie zachwycające i mile; jak mu pilno dać ci zaraz to, co ma najdroższego!
I. Daję ci pierwszą Swoją modlitwę: bo zaraz od kolebki zwraca się ku Niebu, ku Ojcu Najwyższemu, Panu Aniołów i ludzi, Sprawcy wszystkiego; oddaje Mu cześć w twoim imieniu, modli się za ciebie. ,,Oto jestem, mówi On, o mój Ojcze, przychodzę spełnić Wolę Twoją!” A jakaż to Wola Boża względem Niego? Oto, ażeby cię wybawił od śmierci wiecznej i zapewnił ci zbawienie. Gdy się ukazuje po raz pierwszy na ziemi, Oblicze Jezusa jest upokorzone, błagające -połącz z Jego modlitwą twoje prośby; postanów sobie pracować skutecznie w tej wielkiej sprawie twojego zbawienia, dla której Pan Jezus na ten świat przyszedł.
II. Daje ci pierwsze Swoje łzy. Czy widzisz te policzki Nowonarodzonego tak niewinne, tak delikatne, zziębnięte, zalane Łzami, które nie tyle mu wyciska cierpienie ciała Jego, jak raczej Boleść Jego Duszy, na widok grzechów świata. To najmilsze Oblicze Dzieciątka Jezus jest już samo wynagrodzeniem, ofiarą sprawiedliwości i zadośćuczynienia; Ono cierpi, płacze, wynagradza za twoje winy. Zbierz z wielką czcią te Święte Łzy, z których każda jest nieskończonej wartości; okaż je Ojcu Niebieskiemu i proś, żeby je przyjął jako zadośćuczynienie za twoje długi.
III. Daje ci także Swój uśmiech, jeden z pierwszych. Uśmiechnęło się Dziecię Jezus do Maryi, uśmiechnęło do Józefa; a teraz w pieluszki otulony, wśród łez, zwraca się ku Tobie, rozpromienia się łagodnie na twój widok i uśmiecha się, uśmiecha – uśmiechem pokoju i miłości, uśmiechem Niebieskim, którym cię wzywa, woła, ośmiela, jakby ci chciał powiedzieć: Twarz, która się do ciebie uśmiecha, jest twarzą przyjaciela, brata, Zbawiciela. Zbliż się z ufnością, nie bój się… Ja cię kocham.”
Jeżeli Dzieciątko Jezus cię kocha, jeżeli Jego Święte Oblicze daje ci tego dowody, cóż cię wstrzymuje? Oddaj Mu miłość za Miłość.
Oderwij się sercem przynajmniej od wszystkich rzeczy ziemskich: niech Pan Jezus będzie jedynym twoim skarbem!
Otrzyj to pierwszą łzę, weź ten miły uśmiech Świętego Oblicza, złóż go w głębi twej duszy, jako promyk nadziei, jako iskrę miłości i powiedz z Prorokiem: Światłość Oblicza Twojego odbiła się na nas, Panie, i napełniłeś radością serce moje”.
Westchnienie.
Wzywam Oblicza Twego z całego serca; zmiłuj się nade mną według obietnicy Twojej. Rozświeć nade mną Światłość Twojego Oblicza: zbaw mnie w Miłosierdziu Swoim; Panie, nie będziemy zawstydzeni, ponieważ wzywaliśmy Ciebie,
Modlitwa.
Wszechmogący i Miłosierny Boże! spraw błagamy Cię, ażebyśmy oddając cześć Boskiemu Obliczu Chrystusa Twojego, oszpeconemu w czasie Męki Swojej za grzechy nasze, zasłużyli oglądać Je na wieki w jasności Chwały Wiekuistej. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.
Następnie trzy razy:
V. Przepuść, Panie! przepuść ludowi Twemu.
R. A nie bądź na nas zagniewany na wieki.
© salveregina.pl 2023