Nabożeństwo wynagradzające na oktawę Reparacyjną
Źródło: Okaż nam Oblicze Twoje – nabożeństwo wynagradzające wyd. 2 1893
Zawartość strony
Uwagi o czasie i sposobie odbycia tego Nabożeństwa.
Uwaga I.
Od wigilii tłustego Czwartku (tj. środy) aż do Popielca, odbywa się Oktawa Reparacyjna przeznaczona na wynagrodzenie zniewag Panu Bogu wyrządzonych. Należy przeto w tych dniach przejąć się duchem wynagradzania, pragnąc wynagrodzić Panu Bogu, o ile nieudolność ludzka pozwoli, to wszystko, co niedowiarstwo i bezbożność, świętokradztwo i obojętność wyrządzają Mu od wieków, a szczególnie w tych czasach, a najbardziej w tych dniach rozpusty; w tym celu wypada przeczytać jaki ustęp lub rozmyślanie odpowiednie do tego.
Uwaga II.
Jeżeli więcej osób ma udział w tym nabożeństwie, mogą rozbierać losem między sobą kartki, na których są napisy w jakim charakterze każdy ma to wynagrodzenie dopełnić, według następującej formy:
- Dusza Oblubienica Przenajświętszego Sakramentu, wynagradzać Mu będzie za wszystkie zniewagi wyrządzone Mu w tej Tajemnicy.
- Dusza Reparatorka, wynagradzać Mu będzie wszystkie bluźnierstwa i przestępstwa trzech pierwszych Przykazań Boskich.
- Dusza Adoratorka, wynagradzać Mu będzie za wszystkie nie uczczenia i zaniedbane pokłony.
- Dusza Ofiara Dziękczynienia, wynagradzać Mu będzie za wszystkie niewdzięczności ludzkie.
- Dusza współbolejąca z Zbawicielem, będzie współboleć nad nieczułością świata względem Niego.
- Dusza Pocieszycielka, będzie pocieszać Zbawiciela w Jego smutku i opuszczeniu.
- Dusza Ofiara Przebłagania, będzie Go przebłagiwać za grzechy ludzkie.
- Dusza Ofiara zadość czynienia, będzie obiecywać Zbawicielowi zadość czynić, za wszystkie zniewagi przez pobożnych wyrządzone.
- Dusza Ofiara wynagrodzenia, będzie się ofiarowywać na wynagrodzenie za przestępstwa Boskich Przykazań, i za zniewagi Tajemnicy Przenajświętszego Sakramentu.
- Dusza Ofiara pokuty i poświęcenia, poświęcać się będzie na wszystkie pokuty i kary należne grzesznikom.
- Dusza Ofiara błagalna, błagać będzie miłosierdzia nad grzesznikami i nad całym światem.
- Dusza Ukrzyżowana z Chrystusem, będzie dźwigać krzyż Jego na drodze krzyżowej.
Oprócz tych kartek można i inne kartki dodać, byle każda była odmienną według liczby osób, a nie więcej, np. Dusza ukryta z Zbawicielem; Czuwająca z Zbawicielem; Pogrzebiona z Panem; Uczennica Pańska; Służebnica Pańska; Niewolnica Pańska; Towarzyszka Pańska; Powiernica Pańska; Przyjaciółka Pańska; własność Pańska; itd.
Uwaga III.
Przez cały ten tydzień reperacyjny godzinki o Obliczu Pańskim rozpoczynają się od następujących wierszy:
V. Odłączył nas Pan i wezwał przez Łaskę Swoją.
R. Abyśmy wynagradzali zelżywości tronu Chwały Jego.
V, Panie, nie czyń nam według grzechów naszych.
R. Ani oddawaj nam według nieprawości naszych.
V. Święta Matko, spraw, prosimy, niech z Jezusem współcierpimy i wynagradzamy.
R. Boleść Serca Syna Twego, od bezbożnych zelżonego, racz podzielić z nami.
Po zmówieniu zaś: „Przenajświętszej a nierozdzielnej Trójcy…”, mówić się będzie:
V. Racz nie pamiętać, Panie, na występki nasze albo rodziców naszych.
R. I racz nas nie karać za grzechy nasze.
V. Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twemu.
R. A nie bądź na nas zagniewany na wieki.
Uwaga IV.
W tymże czasie, ile razy usłyszy się uderzenie zegara, należy w duchu przynajmniej adorować Przenajświętszy Sakrament, nagradzając innych ludzi w tym zaniedbaniu.
PONIEDZIAŁEK ZAPUSTNY.
Stacja przed Św. Franciszkiem Seraficznym
Hymn (Mel. Święty Wiktorze)
- Franciszku Święty przyczyń się za nami, * Zjednaj nam skruchę u Jezusa Twego, * Byśmy boleli nad swymi grzechami, * I nad ślepotą świata zepsutego.
- Byśmy krzyż nieśli z tobą Chrystusowy, * Z Nim razem wieniec nosili cierniowy, * I z Nim goryczy kielich chętnie pili, * I dla Miłości Jego tylko żyli. Amen.
V. Przez Zasługi i Orędownictwo Przenajświętszej Matki Twej, Świętego Franciszka i Wszystkich Aniołów i Świętych Twoich.
R. Niech nas co rychlej Miłosierdzie Twoje uprzedzi, Ty zaś przebacz ludowi Twemu.
V. Módlmy się: Panie Jezu Chryste, który w powszechnej świata oziębłości, dla zapalenia serc naszych ogniem Swej Miłości w ciele Najbłogosławieńszego Franciszka, Święte Znamiona Męki Twej odnowiłeś; daj nam litościwie, abyśmy przez Jego zasługi i prośby krzyż ciągle nosili i godne owoce pokuty czynili. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w Jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków.
R. Amen.
Antyfona. Wejrzyj, Panie, Święty Ojcze z Świątnicy Twojej i z wysokiego Niebios Przybytku i patrz na tę Przenajświętszą Hostię, którą Ci ofiaruje Najwyższy Kaplan, Święty, Niewinny, Najmilszy Syn Twój Jezus Chrystus za grzechy braci Swoich, i daj się przebłagać za mnóstwo zbrodni świata.
V. Oto głos Krwi Brata naszego Pierworodnego, Jezusa, woła do Ciebie z krzyża: wysłuchaj, Panie, daj się ubłagać, Panie, zaczekaj i racz nie karać, przez wzgląd na Siebie, Panie nasz, gdyż Imię Twoje wzywane jest nad domem i miastem tym, i nad całym ludem Twoim, i uczyń z nami według Nieskończonego Miłosierdzia Twego. Przez Chrystusa, Pana naszego.
R. Amen
V. Abyś nas do prawdziwej pokuty przyprowadzić raczył; —
R. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas!
V. Abyś dom, miasto to i cały lud Twój, Panie, bronić, napełniać pokojem, strzec i zachować, i najłaskawszym Miłosierdziem wejrzeć nań raczył; —
R. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas!
V. Przez Świętą ludzkiego Odkupienia Tajemnicę; —
R. Niech nas co rychlej Panie uprzedzi Miłosierdzie Twoje, Ty zaś przebacz ludowi Twemu.
V. Przez zasługi i orędownictwo Najświętszej Twej Matki, i Wszystkich Aniołów i Świętych; —
R. Niech nas co rychlej Panie uprzedzi Miłosierdzie Twoje, Ty zaś przebacz ludowi Twemu.
V. Święta Maryo bez zmazy pierworodnej poczęta, i Wszyscy Aniołowie i Święci, przyczyńcie się za nami do Pana.
R. Aby co rychlej uprzedziło nas Miłosierdzie Pańskie, i aby Bóg przebaczył ludowi Swemu, abyśmy wszyscy z Nim weselić się mogli na wieki wieków. Amen.
(Papież Pius IX, 6 kwietnia 1848r. nadał odpust lat 7 za każde nabożne odmówienie tej modlitwy)
Akty zadośćczynienia wynagradzającego.
W duchu reparacji przychodzimy do Ciebie, o Przenajświętsze Oblicze Pana naszego, znieważane bezustannie przez grzeszników, dla ofiarowania Ci wynagrodzeń naszych, a mianowicie:
Za zaniedbanie na świecie czci Tobie należnej i zniewagi Ci wyrządzone; —
Po każdym wezwaniu należy powtarzać: Pragniemy wynagradzać Ci, Panie!
Gdy świat lekceważy sobie Ciebie i wszystkie rzeczy duchowne, my za to w najwyższym szacunku mieć je chcemy, a przez to, za tę ich wzgardę: —
Gdy oni naśmiewają się z ćwiczeń pobożności, my za to na pierwszym miejscu zawsze stawiać je chcemy, a przez to, za to ich urąganie: —
Gdy oni nie chcą Twego Błogosławieństwa, my za to starać się będziemy zbierać Je chciwie, a przez to, za to ich lekceważenie tej Łaski: —
Gdy oni głowy uchylić przed Tobą nie chcą, my za to chcielibyśmy na twarz przed Tobą zawsze upadać, i za to odmówienie uczczenia Ciebie: —
Gdy oni uciekają od Twoich świątyń, my za to ustawicznie sercem przebywać w nich chcemy, i za tę ich obojętność dla Ciebie: —
Za zniewagi wyrządzane Ci w Tajemnicy Przenajświętszego Sakramentu przez opuszczanie na ziemię i gubienie cząstek, przez niedbalstwo komunikujących: —
Za zniewagi uczynione przez dzieci do Komunii Świętej przystępujące: —
Za zniewagi wyrządzane przez chorych, gardzących lub wzbraniających się przyjąć Święty Wiatyk: —
Za partykuły wyrzucane z plwocinami lub przez wymioty: —
Za rzucanie Świętych Tajemnic psom lub w miejsca plugawe: —
Za sprzedawanie Przenajświętszej Hostii żydom dla podłego zysku, jako też za Jej kłucie i zadawanie Jej różnych zniewag, za tych bezbożników: —
Za tych, którzy Hostię Najświętszą za cel przybijali, strzelając do Niej: —
Za świętokradzkie przyjmowanie Komunii Świętej przez zatajenie grzechu, albo też brak postanowienia porzucenia go: —
Za przyjmowanie Komunii Świętej w celu znieważenia Jej przez użycie do zabobonów: —
Za zdrady judaszowskie, przyjmując Chrystusa w celu wydania Go w ręce nieprzyjaciół: —
Za przestępstwa wszystkich innych Przykazań Twoich, a szczególniej za te przekleństwa, które się ustawicznie w każdym prawie domu wznoszą ku Tobie wywołując Kary Twoje: —
Za wszelkie rodzaje rozpusty, które się tak we wszystkich klasach upowszechniły, iż uczyniły z nas Sodomę i Gomorę, wzywając tym na siebie pomstę z Nieba: —
Za wszystkie inne zniewagi wyrządzane Przenajświętszemu Obliczu Twemu, a szczególniej za te straszne bluźnierstwa, przez które Oblicze to plwocinami zostające ciągle zarzucane: —
Zagrzebując się w przepaści nicości naszej, na widok jednak zelżywości i wzgardy, jakie ponosisz dla nas: —
Pożądając serdecznie łzami i krwią obmyć te miejsca i te rzeczy, gdzie Ty bywasz znieważany: —
V. Panie, nie czyń nam według grzechów naszych.
R. Ani oddawaj nam według nieprawości naszych.
Antyfona. Ojcze Przedwieczny! ofiarujemy Tobie najczcigodniejsze Oblicze ukochanego Syna Twego, na cześć i Chwałę Świętego Imienia Twego, i na wynagrodzenie zniewag Mu wyrządzanych i za zbawienie całego świata.
V. Obrońco nasz spojrzyj, Boże.
R. I wejrzyj na Oblicze Chrystusa Twojego.
V. Módlmy się: Uniżcie głowy wasze przed Bogiem.
Odwróć, Miłosierny Boże! Oblicze Twoje od grzechów naszych, a wejrzyj na Oblicze Chrystusa Twego, który Tobie Siebie Samego za nas na Ofiarę złożył, i obmył nas z grzechów naszych we Krwi Swojej. Który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.
R. Amen.
Strzała złota
Niech będzie zawsze chwalone, błogosławione, kochane, czczone i wysławiane Przenajświętsze, Przebłogosławione, najczcigodniejsze, a tak bardzo zapoznane, najniewymowniejsze Imię Boże, w Niebie, na ziemi i pod ziemią, przez wszystkie stworzenia, wyszłe z Rąk Boskich i przez Najsłodsze Serce Pana naszego Jezusa Chrystusa, w Przenajświętszym Sakramencie Ołtarza. Amen.
Hymn wynagradzający do Św. Franciszka Seraficznego (Mel. Witaj Maryo)
- Franciszku, Ty tu wzgardzony, * Nic na świecie nie miałeś, * Tylko w sercu rozraniony, * Za Jezusem wzdychałeś. * Żyć tu bez Niego, dla serca twego, * Ciężkie były katusze, * Jakież cierpienie i utęsknienie, * Ogarnęło twą duszę.
- My słudzy Pana Twojego, * Dziś Mu wynagradzamy. * Z Tronu przeto Niebieskiego, * Błogosław nas błagamy. * Wspieraj nas z Nieba, bo nam potrzeba, * Ojcze Twojej Opieki, * Byśmy tam żyli, Jezusa czcili, * W Niebie z Tobą na wieki. Amen.
Krótkie rozmyślanie
Przenajświętsze Oblicze w pośród ludów Żydowskich.
Idź za Zbawicielem w czasie Jego życia publicznego, kiedy przebiegał miasta i wioski Judei, ogłaszając Ewangelie, uzdrawiając chorych i kaleki; przechodząc wszędzie dobrze czynił. Rozważaj, jaki udział brało Przenajświętsze Oblicze, w tym posłannictwie nauczania i miłości: bo gdy Syn Boży rzeczywiście przyjął naturę naszą, ukazywał się więc ludziom z twarzą ludzką, mającą rysy szczególne, fizjonomią wybitną, odznaczającą Go pomiędzy wszystkimi, bo człowiek, mówi Mędrzec, poznaje się po wyrazie twarzy. Przede wszystkim, starano się dojrzeć Oblicze Pana Jezusa”.
Podziwiaj trzy Cuda Łaski, jakie widok tego Cudownego Oblicza sprawiał na tych, którzy się do Niego zbliżali.
I. Zachwycało tłumy. Skoro Jezus ukazywał się publicznie, otaczał Go lud chciwie, pragnący widzieć Go i słyszeć: patrząc na Boskie Jego Usta, mówili: „Nigdy człowiek, jako Ten nie mówił!” I byli zachwyceni i zdumieni. Bo różny od Mojżesza, Bóg-Człowiek nie zasłaniał Twarzy Swojej, ukazywał się oczom wszystkich; ze wszystkimi zarówno rozmawiał, łagodząc słodyczą i wdziękiem swego człowieczeństwa, olśniewając promienie Bóstwa, które w Ciele Jego przebywało. Oblicze Jego było prawdziwie zwierciadłem Jego duszy, obrazem Jego serca, widocznym objawem Jego uczuć wewnętrznych. I cóż dziwnego, że widok Jego zachwycał? Ty także przybliż się, patrz chciwie na to Oblicze zarazem Boskie i ludzkie, słuchaj ze czcią Słów Ust Jego; słuchali Go ochoczo, zapytuj Go, rozmawiaj z Nim.
II. Pociągało Apostołów. Dnia pewnego, Zbawiciel przechodził obok celnika, siedzącego przy stole i liczącego pieniądze: ,,Pójdź za Mną”, rzekł mu. Ten wstał natychmiast i poszedł za Jezusem, i stał się jednym z Jego Apostołów i pierwszym Ewangelistą. Bo, jak mówi Św. Hieronim: w chwili, kiedy Mateusz usłyszał głos Pana Jezusa, ujrzał na Jego Obliczu promień Boskiego Majestatu, który go oświecił i wzruszył do głębi duszy. Innego razu Andrzej przyprowadził Mu swego brata. Pan Jezus przeniknąwszy wzrokiem nowo przybyłego, rzekł mu: ,,Ty będziesz się nazywał Piotrem”. Przemienia go i czyni głową Swoich Apostołów, kamieniem węgielnym Swojego Kościoła. Idąc wzdłuż morza spostrzega dwóch rybaków, dwóch braci, którzy naprawiali sieci; zatrzymuje się, patrzy na nich i mówi: ,,Pójdźcie za Mną”. Na te Słowa rozkazujące, na ten blask, który wytrysnął z Oczu i Twarzy Tego, który ich powoływał, nie opierają się wcale; porzucają sieci, łódź, ojca… i idą za nim… Czy nie doświadczasz takich chwil w życiu twoim, w których Boskie Oblicze oświeca cię, wzywa i wzrusza? Nie opieraj się, ani nie omieszkuj iść za głosem Łaski; dozwól niech sprawi w tobie pożądaną zmianę.
III. Było współczujące i miłosierne dla wszystkich. Małe dziateczki były szczególnym przedmiotem Jego upodobania i jego pieszczot; synowi marnotrawnemu daje pocałunek pokoju i pojednania. Pochyla się ku ziemi nad grzesznicą skruszoną, podnosi się i spogląda na nią i mówi: „Idź w pokoju i nie grzesz więcej”. Baczny na potrzeby tłumu zgromadzonego na puszczy, wznosi oczy ku Niebu, wzywa Błogosławieństwa Boskiego i rozmnaża chleb dla posilenia tej rzeszy zgłodniałej. Wylewa, Izy nad grobem Łazarza i przywraca cudownie do życia tego już od czterech dni zmarłego przyjaciela, w czym widzimy obraz nawrócenia, najbardziej zatwardziałego grzesznika. Światło, łaska, przebaczenie, życie tryskają jako tyleż promieni z tego Boskiego Oblicza. Korzystaj z tego, odpowiednio do potrzeb i rozmaitych stanów twojej duszy.
Gdziekolwiek ukazało się na ziemi to Przenajświętsze Oblicze, zawsze błogosławiło, przebaczyło, leczyło, dobrze czyniło; wzywam Go, dlaczegoż nie miałby mnie wysłuchać.
Daj się powodować działaniu Łaski: Łaska, to spojrzenie Oblicza Jezusa, które cię wzywa i nagli; poddaj się temu Niebieskiemu wpływowi.
Westchnienie. Oblubieńcze mój, ukaż mi Oblicze Twoje, niech Głos Twój dojdzie do uszu moich; Glos Twój jest równie słodki, jak pięknym Twoje Oblicze; pragnę zarazem widzieć Cię i słyszeć.
Modlitwa.
Wszechmogący i Miłosierny Boże! spraw błagamy Cię, ażebyśmy oddając cześć Boskiemu Obliczu Chrystusa Twojego, oszpeconemu w czasie Męki Swojej za grzechy nasze, zasłużyli oglądać Je na wieki w Jasności Chwały Wiekuistej. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.
Następnie trzy razy:
V. Przepuść, Panie! przepuść ludowi Twemu.
R. A nie bądź na nas zagniewany na wieki.
© salveregina.pl 2024