Najświętszy Sakrament

Nabożeństwo wynagradzające na oktawę Reparacyjną

 

 

Źródło: Okaż nam Oblicze Twoje – nabożeństwo wynagradzające wyd. 2 1893

 

 

 

 

Uwagi o czasie i sposobie odbycia tego Nabożeństwa.

Uwaga I.

Od wigilii tłustego Czwartku (tj. środy) aż do Popielca, odbywa się Oktawa Reparacyjna przeznaczona na wynagrodzenie zniewag Panu Bogu wyrządzonych. Należy przeto w tych dniach przejąć się duchem wynagradzania, pragnąc wynagrodzić Panu Bogu, o ile nieudolność ludzka pozwoli, to wszystko, co niedowiarstwo i bezbożność, świętokradztwo i obojętność wyrządzają Mu od wieków, a szczególnie w tych czasach, a najbardziej w tych dniach rozpusty; w tym celu wypada przeczytać jaki ustęp lub rozmyślanie odpowiednie do tego.

Uwaga II.

Jeżeli więcej osób ma udział w tym nabożeństwie, mogą rozbierać losem między sobą kartki, na których są napisy w jakim charakterze każdy ma to wynagrodzenie dopełnić, według następującej formy:

  1. Dusza Oblubienica Przenajświętszego Sakramentu, wynagradzać Mu będzie za wszystkie zniewagi wyrządzone Mu w tej Tajemnicy.
  2. Dusza Reparatorka, wynagradzać Mu będzie wszystkie bluźnierstwa i przestępstwa trzech pierwszych Przykazań Boskich.
  3. Dusza Adoratorka, wynagradzać Mu będzie za wszystkie nie uczczenia i zaniedbane pokłony.
  4. Dusza Ofiara Dziękczynienia, wynagradzać Mu będzie za wszystkie niewdzięczności ludzkie.
  5. Dusza współbolejąca z Zbawicielem, będzie współboleć nad nieczułością świata względem Niego.
  6. Dusza Pocieszycielka, będzie pocieszać Zbawiciela w Jego smutku i opuszczeniu.
  7. Dusza Ofiara Przebłagania, będzie Go przebłagiwać za grzechy ludzkie.
  8. Dusza Ofiara zadość czynienia, będzie obiecywać Zbawicielowi zadość czynić, za wszystkie zniewagi przez pobożnych wyrządzone.
  9. Dusza Ofiara wynagrodzenia, będzie się ofiarowywać na wynagrodzenie za przestępstwa Boskich Przykazań, i za zniewagi Tajemnicy Przenajświętszego Sakramentu.
  10. Dusza Ofiara pokuty i poświęcenia, poświęcać się będzie na wszystkie pokuty i kary należne grzesznikom.
  11. Dusza Ofiara błagalna, błagać będzie miłosierdzia nad grzesznikami i nad całym światem.
  12. Dusza Ukrzyżowana z Chrystusem, będzie dźwigać krzyż Jego na drodze krzyżowej.

Oprócz tych kartek można i inne kartki dodać, byle każda była odmienną według liczby osób, a nie więcej, np. Dusza ukryta z Zbawicielem; Czuwająca z Zbawicielem; Pogrzebiona z Panem; Uczennica Pańska; Służebnica Pańska; Niewolnica Pańska; Towarzyszka Pańska; Powiernica Pańska; Przyjaciółka Pańska; własność Pańska; itd.

Uwaga III.

Przez cały ten tydzień reperacyjny godzinki o Obliczu Pańskim rozpoczynają się od następujących wierszy:

V. Odłączył nas Pan i wezwał przez Łaskę Swoją.

R. Abyśmy wynagradzali zelżywości tronu Chwały Jego.

V, Panie, nie czyń nam według grzechów naszych.

R. Ani oddawaj nam według nieprawości naszych.

V. Święta Matko, spraw, prosimy, niech z Jezusem współcierpimy i wynagradzamy.

R. Boleść Serca Syna Twego, od bezbożnych zelżonego, racz podzielić z nami.

Po zmówieniu zaś: „Przenajświętszej a nierozdzielnej Trójcy…”, mówić się będzie:

V. Racz nie pamiętać, Panie, na występki nasze albo rodziców naszych.

R. I racz nas nie karać za grzechy nasze.

V. Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twemu.

R. A nie bądź na nas zagniewany na wieki.

Uwaga IV.

W tymże czasie, ile razy usłyszy się uderzenie zegara, należy w duchu przynajmniej adorować Przenajświętszy Sakrament, nagradzając innych ludzi w tym zaniedbaniu.

 

 

ŚRODA POPIELCOWA.

Stacja przed Św. Józefem.

 

 

Hymn do Św. Józefa (Mel. Serce Najsłodsze! Tobie Niebo całe)

  1. O któż nad Ciebie bardziej jest podobny, * Józefie Święty, do Syna Bożego, * Kto w Jego cnoty bardziej jest ozdobny, * Kto wierniej wstąpił w Boskie ślady Jego.
  2. Ty Go na własnych rękach piastowałeś, * Tyś Go przed złością Heroda unosił, * Dla Niego żyłeś i dla Nań pracowałeś, * Dla Niegoś drogi i trudy ponosił.
  3. Naucz nas w sercach naszych Go piastować, * Naucz zniewagi bezbożnych osładzać, * Naucz na Jego uczczenie pracować, * Za swe i drugich grzechy wynagradzać. Amen.

 

V. Przez zasługi i orędownictwo Przenajświętszej Matki Twojej, o Jezu, i Opiekuna Twego i Wszystkich Aniołów i Świętych Twoich.

R. Niechaj nas co rychlej Miłosierdzie Twoje uprzedzi, Ty zaś przebacz ludowi Twojemu.

V. Módlmy się: Przyjmij, Najłaskawszy Boże, modlitwy, które ku czci Świętego Patryarchy Józefa, Oblubieńca Maryi Panny, do Majestatu Twego zasyłamy, abyśmy za przyczyną Jego, oraz Jego Oblubienicy i mniemanego Syna, doskonałego odpuszczenia grzechów dostąpić zasłużyli i Chwały Wiekuistej. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego.

R. Amen.

 

 

Należy odmówić:

 

 

PRZED OCZY TWOJE, PANIE (Z łac. hymnu: Ante oculos)

(Pieśń w każdym utrapieniu ułożona przez Papieża Urbana VIII)

  1. Przed oczy Twoje Panie, winy nasze składamy; * A karanie, które za nie odnosim, * przyrównywamy.
  2. Jeżeli uważamy złości, któreśmy popełnili. * Mniej daleko cierpimy, * niżeliśmy zasłużyli.
  3. Cięższe to jest, do czego się znamy być winnymi; * A lżejsze to * co ponosimy.
  4. Karę za grzechy dobrze czujemy, * A przecież grzeszyć * poprzestać nie chcemy.
  5. Wpośród plag Twoich, niedołężność nasza wielce truchleje. * Wszakże w nieprawości, * żadna się odmiana nie dzieje.
  6. Umysł utrapieniem srodze ściśniony, * A upór w złym * trwa nic nie poruszony.
  7. Życie w uciskach prawie ustaje, * Złych jednak nałogów swoich * nie poprzestaje.
  8. Jeżeli nawrócenia łaskawie czekasz, my się nie poprawujemy; * Jeżeli sprawiedliwie nas każesz, * wytrwać nie możemy.
  9. Wyznajemy z płaczem w karaniu, czegośmy się dopuszczali, * A po nawiedzeniu zapominamy, * czegośmy dopiero płakali.
  10. Gdy miecz Twój na nas podniesiony trzymasz, wieleć obiecujemy, * A skoro go spuścisz, * obietnic wykonać nie chcemy.
  11. Kiedy nas karzesz prosimy abyś się zmiłował, * A gdy przestaniesz, pobudzamy Cię znowu, * abyś nam nie folgował.
  12. Oto nas masz korzących się Tobie Wszechmogący Boże! * Wierzymy, iż jeżeli Miłosierdzie nie odpuści, * sprawiedliwość nas słusznie zgubić może.
  13. Racz nam wtedy dać o co żebrzemy, chociażśmy nie zasłużyli, * Któryś nas z niczego stworzył, * abyśmy Cię chwalili.

V. Panie, nie czyń nam według grzechów naszych.

R. Ani oddawaj nam według nieprawości naszych.

V. Módlmy się: Boże! który grzechem bywasz obrażony, a pokutą przebłagać się dajesz, racz wejrzeć miłościwie na prośby ludu Twego, błagającego Ciebie, a kary Gniewu Twego, na któreśmy zasłużyli, racz od nas oddalić. Przez Chrystusa, Pana naszego.

R. Amen.

 

 

Akty błagania wynagradzającego.

W duchu reparacji przychodzimy do Ciebie, aby Cię błagać o Miłosierdzie, a to na wynagrodzenie zaniedbania tych, którzy się nigdy nie modlą.

Abyś raczył rozproszyć ciemności błędów, jakie pokrywają świat dzisiejszy i dał się poznać ludziom, iżby Cię wszyscy znali, czcili i wielbili:

 

Po każdym wezwaniu należy powtarzać:  Błagamy Cię, Panie!

 

Żeby Imię Pańskie było czczone, chwalone i błogosławione na niebie, na ziemi i pod ziemią od wszystkich stworzeń, jakie wyszły z Rąk Stwórcy i od Serca Jezusa w Przenajświętszym Sakramencie: —

Aby Twarz Twoja była od wszystkich czczona i wzywana, i żeby była nam ratunkiem przeciwko wrogom Twoim: —

Aby duch wynagradzania ogarnął świat cały i aby dzieło zadość czynienia szerzyło się coraz więcej, i zapewniło nam Miłosierdzie Twoje: —

Aby cześć i nabożeństwo do Przenajświętszego Sakramentu ogarnęło wszystkie serca, i aby adoracja nieustająca na całym świecie się rozszerzyła, i zatrzymała Cię w przybytkach naszych: —

Abyśmy jak pierwsi chrześcijanie w uczestniczeniu do Sakramentów Świętych i w codziennej Komunii Świętej szukali męstwa i stałości: —

Abyśmy mogli ulżyć Twojej Miłości, uciekając się do Ciebie z ufnością, miłością i skruchą: —

Abyś nawrócił wszystkich grzeszników i do prawdziwej pokuty przyprowadzić raczył: —

Abyś serca wszystkich wiernych od marności światowych i doczesnych zabiegów oderwać, a świętym zapałem do cnoty i uświęcenia napełnić raczył: —

Abyś rozbudził w nas na nowo ducha poświęcenia, aby zapał do spełniania rad ewangelicznych ogarnął wszystkich, i pobudził Cię do zachowania nam Skarbu Wiary Świętej: —

Abyś czcicieli Twoich ku Chwale Swojej łaskawie w Opiece Twojej zachowywał, w duchu i liczbie pomnażał, i od wszystkich niebezpieczeństw ochraniał: —

Abyś Ojca Świętego otaczał Opieką Swoją i oświecał go w rządzeniu Kościołem Twoim: —

O podwyższenie Kościoła Twego we wszystkich krajach: —

O nawrócenie wszystkich mahometan, żydów, ateuszów i bluźnierców, aby Cię wszyscy poznali i czcili: —

Abyś serca wszystkich naszych krewnych, przyjaciół i dobrodziejów, prawdziwą pobożnością napełnić raczył: —

Przez przyczynę seraficznej Dziewicy Teresy i przez jej miłość gorącą, i gorliwość o dusze: —

Przez przyczynę Franciszka Seraficznego, przez jego żarliwość i przez Wszystkich Świętych Patronów naszych: —

Przez zasługi i orędownictwo Niepokalanego Serca, Przenajświętszej Maryi Panny Bolejącej pod Krzyżem, i przez Jej siedem mieczów bolesnych: —

Przez Tajemnicę Odkupienia naszego, której pamiątkę zachowałeś w Tajemnicy Ołtarza: —

Przez Konanie Twoje i przez wszystkie Rany, które dla nas poniosłeś: —

Przez to Miłosierdzie, które Cię pobudziło do ukazania światu Przenajświętszego Oblicza, jako środka  zjednania Twego Miłosierdzia —

Antyfona. Odmieńmy ubiór nasz w popiele i włosiennicy, pośćmy i płaczmy przed Panem, bo wielce Miłosierny jest do odpuszczenia grzechów naszych, Bóg nasz.

V. Wspomóż nas, Boże, Zbawicielu nasz.

R. A bądź miłościw grzechom naszym dla Imienia Twego.

V. Módlmy się: Uniżcie głowy wasze przed Panem!

Wszechmogący Wieczny Boże! który Niniwitom w popiele i włosiennicy pokutującym, Łaskę przebaczenia udzieliłeś, daj nam litościwie tak ich naśladować w skrusze, abyśmy w otrzymanym odpuszczeniu z nimi uczestniczyli. Który żyjesz z królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków.

R. Amen.

 

 

Strzała złota.

Niech będzie zawsze chwalone, błogosławione, kochane, czczone i wysławiane Przenajświętsze, Przebłogosławione, najczcigodniejsze, a tak bardzo zapoznane, najniewymowniejsze Imię Boże, w Niebie, na ziemi i pod ziemią, przez wszystkie stworzenia, wyszłe z Rąk Boskich i przez Najsłodsze Serce Pana naszego Jezusa Chrystusa, w Przenajświętszym Sakramencie Ołtarza. Amen.

 

 

Hymn do Św. Józefa za grzeszników (Mel. Święty Wiktorze)

  1. Święty Józefie, módl się za nami, * Kościół Chrystusa ratuj w potrzebie, * Wstawiaj się ciągle za grzesznikami, * I za tym światem, błagamy Ciebie.
  2. A gdy wybije godzina zgonu, * Ty nam nie dozwól wpaść w moc szatana. * Duszę z tej ziemi zanieś do tronu * Twego miłego Jezusa Pana. Amen.

 

 

Krótkie rozmyślanie.

Przenajświętsze Oblicze na krzyżu.

 

Przenajświętsze Oblicze na krzyżu umieszczone, jakby na Ołtarzu błagalnym, między niebem a ziemią, jest naszym Pośrednikiem i naszym Wspomożycielem.

I. Przebaczenie Przenajświętszego Oblicza. Wznosząc oczy zalane łzami do Ojca Niebieskiego, błaga dla nas o przebaczenie: ,,Pater dimitte illis — Ojcze, odpuść im”. Ojcze odpuść winy grzesznikom, przywróć im Łaskę Twoją.

Następnie, zwracając się ku nam, skłania Głowę Swoją, jakoby chciał udzielić nam pocałunku pokoju i pojednania. O! jak tkliwym jest w tej chwili bolesne Oblicze Odkupiciela, co za cierpienia na tym łożu boleści! jakie przedłużone konanie! a jaka przy tym cierpliwość, jaka słodycz, jaka niepojęta pogoda w ruchach i słowach!

Wpośród strasznych Cierpień Swoich, Boskie Oblicze siedem razy otwiera Błogosławione Usta Swoje: każde z Jego Słów jest nauką, Łaską, jakby ostatnimi powtarzanym pożegnaniem przesłanym światu. Nie narzeka, nie skarży się… modli się tylko, przebacza, błogosławi… na koniec wydaje wielki okrzyk i ostatnie tchnienie.

II. Wezwanie Miłosierdzia Boskiego. O Boże, Stwórco i Ojcze mój! nie śmiemy wznieść oczu ku Tobie, bośmy zgrzeszyli; nadużyliśmy niezliczonych Dobrodziejstw Twoich; jesteśmy wielce występni, zasługujemy na wymiar Sprawiedliwości Twojej. Ach, Panie! patrz na Chrystusa Twojego na krzyżu, patrz na to miłosierne i pełne przebaczenia Oblicze Jego, które Cię błaga za nami. Usłysz głos modlitwy Jego, patrz na Jego Łzy, koronę cierniową, na Krew, Która po Twarzy Jego spływa. Oto już stało się nieme, nieruchome, zlodowaciałe; wydało się na śmierć za nas, o Ojcze Przedwieczny! zajęło miejsce nasze przed Tobą, chciało rozbroić Zagniewanie Twoje. Patrz… widzisz w jakim stanie jest Oblicze Twego ukochanego Syna. Przebacz nam dla Niego Ojcze Miłosierdzia, i zbaw nas!

III. Przebaczenie chrześcijańskie. O Przenajświętsze Oblicze Pana Jezusa na krzyżu, jakąż mi dajesz naukę! Miłość Twoja posunęła się, aż do przebaczenia katom i modlenia się za nich; za tych szczególniej, którzy Cię bili, kaleczyli, policzkowali, oplwali, wołałeś do Ojca Niebieskiego: Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią. Kiedy Cię uderzali, znosiłeś to łagodnie, w milczeniu, teraz podnosisz Głos Twój za nimi, aby ich usprawiedliwić i ocalić, i Łaskę dla nich otrzymać; ofiarując za nich Krew Twoją, dajesz im największy dowód miłości. Naucz mnie tak znosić bliźniego, i tak szlachetnie przebaczać nawet najzawziętszym nieprzyjaciołom. Ach, Panie! dla Miłości Twojej przebaczam wszystkim, co mnie obrazili, co mnie skrzywdzili. Z Tobą jednoczę modlitwy moje za grzeszników, którzy Cię obrażają; za nieszczęśliwych, którzy Ci bluźnią; błagam Cię o ich nawrócenie i zbawienie. Niech się zwrócą tylko ku Tobie, o Boskie Oblicze! i niech Cię wzywają, to dosyć: ktokolwiek spojrzy na Ciebie z wiarą i skruchą, o błogosławiona Twarzy! ujdzie ukąszenia węża piekielnego i znajdzie żywot.

Akt szczerej miłości.

Boże mój! zapominam krzywd mi wyrządzonych, przebaczam wszystkim, którzy mnie w czymkolwiek obrazili, kocham ich.

 

Modlitwa.

Wszechmogący i Miłosierny Boże! spraw błagamy Cię, ażebyśmy oddając cześć Boskiemu Obliczu Chrystusa Twojego, oszpeconemu w czasie Męki Swojej za grzechy nasze, zasłużyli oglądać Je na wieki w Jasności Chwały Wiekuistej. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.

 

Następnie trzy razy:

V. Przepuść, Panie! przepuść ludowi Twemu.

R. A nie bądź na nas zagniewany na wieki.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2024