Uwaga.

Ołtarzyk ostrobramski mniejszy 1860

Wedle pobożnego zwyczaju, przy zwłokach zmarłego u głowy stawia się krzyż między dwiema gorejącymi świecami, w rękach zaś zmarłego umieszczony bywa krzyżyk mniejszy, albo obrazek Pana Jezusa, lub Najświętszej Matki, lub świętego Patrona. Śpiewane bywają pieśni za zmarłych poniżej położone. Litanię za zmarłych lub Psalmy pokutne, dodając do tego modlitwy stosowne do wieku, stanu i stosunków przeszłych z umarłym, które się znajdują w rzędzie nabożeństwa Tygodniowego, lub na Dzień Zaduszny.

Podczas dłuższego nabożeństwa za zmarłych, pobożną i zbawienną jest rzeczą, rozmyślać głęboko w duchu nad śmiercią i nad przygotowaniem do niej. Zostawiając Bogu sąd o grzesznych zmarłego czynnościach, zastanawiać się w miłości nad jego cnotami, brać z nich dla siebie zbudowanie i przestrogi do życia; robić postanowienie naśladowania cnót zmarłego, i dopełnienia rozpoczętych przez niego uczynków, aby tym sposobem przyczynić przed Bogiem dla zmarłego zadośćuczynienia, a dla siebie zasługi.

Godzina klęczenia za umarłych.

Nabożeństwo za dusze zmarłych z nauką o czyścu 1876

Proza „Dies Irae”.

W Dzień ów Sądu Ostateczny, — W proch świat zmieni Bóg odwieczny, — Prorok Dawid to zwiastuje,— I Sybilla wyrokuje.

Co za bojaźń wtedy będzie! — Gdy Zbawiciel tron zasiędzie, — Aby wszystko ściśle śledził,— I wymówki sam uprzedził.

Trąba zabrzmi po przestrzeni, — “W grobach prochy w ludzi zmieni,— Przed tron Boga wszystkich stawi, — Sędzia Jezus, tuż się zjawi.

Śmierć się zdziwi, gdy Bóg ludzi — Z grobów jakby ze snu zbudzi, — Aby Stwórcy sprawę zdali. — Jak się w życiu zachowali.

Wtedy księgi przeznaczenia, — W których wszystkie pomyślenia, — Słowa, sprawy wyrażone — Zaraz będą otworzone.

Z nich, gdy Sędzia sądzić pocznie, — Wszystkim wskaże dość widocznie, — Wszelkie sprawy, opuszczenia—I tajemne wykroczenia.

Cóż ja biedny wtedy zrobię? — Skąd obrońcę wezmę sobie? — Gdy i Święci zbyt strwożeni— Wszyscy będą przerażeni.

Króla Wiecznej Chwały Boże! — Niech ornie łaska Twa wspomoże,— Wszak Ty wszystkich Łaską zbawisz, — Pokutników w Niebie stawisz.

Do Ciebie się więc uciekam, — Miłosierdzia z rąk Twych czekam, — Miłosierdzia, przebaczenia, — I grzechów mych odpuszczenia.

Pomnij Jezu na Twe drogi, – Żeś się dla mnie stał ubogi; — Znosił męki tak okrutne, — Ratujże mnie w te dni smutne.

Byś mnie zbawił Krew przelałeś, — Na mój okup Krzyż dźwigałeś — Niechże Męka Twoja sprawi, — Mnie grzesznika wiecznie zbawi.

Sędzio Boże sprawiedliwy, — Daruj wszystko, gdy rzewliwy, —Płacząc błagam przebaczenia — Nim się stawię do sądzenia.

Jako zbrodzień tylko jęczę, — Bo się złością grzechów dręczę; — Lecz gdy żebrzę daruj, Panie, — Wszak żeś Krew Twą przelał za nie.

Wszak Marii przebaczyłeś, — I łotrowi odpuściłeś; — Mnie rozpaczać zabroniłeś, — A ufać mi zaleciłeś.

Moje prośby nie są godne, — Bom Twe dziecko jest wyrodne; — Przecież błagam Cię serdecznie,— Nie daj goreć w piekle wiecznie.

Daj mi miejsce w Świętych gronie, — Bądź mi Jezu ku obronie, — Oddal od kozłów stolicy, — A postaw mnie po Prawicy.

Gdy bezbożnym ich złość wskażesz — I do piekła iść rozkażesz, — Zawołajże mnie z Świętymi — I nie odrzuć z przeklętymi.

Żebrzę żalem wskroś przejęty, — Wśród łez wołam: Święty, Święty, — Nie wypuszczaj mnie z opieki, — A przy zgonie zbaw na wieki.

Gdy ostatni dzień nastanie, — A na Twoje zawołanie, — Człek mizerny z prochów wstanie, — Przebaczże mu wszystko Panie. Amen.

Koronka do Matki Bożej Bolesnej za dusze zmarłych.

W Imię Ojca † i Syna † i Ducha † Świętego. Amen.

1. Najświętsza Maryo, Panno Niepokalana, Bolesna Matko Boża, któraś doznała boleści słysząc Proroctwo Symeona: Miecz boleści przeniknie duszę Twoją oczyść serce i uświęć usta moje, abym mógł godnie wielbić Ciebie i przez Ciebie wyżebrać dla dusz zmarłych pomoc i ulgę w mękach czyścowych. — Następnie zmów 1 Ojcze nasz i 7 Zdrowaś Marya, Niepokalana Dziewńco, Łaski pełna, Pan z Tobą, Błogosławionaś Ty między niewiastami i Błogosławion Owoc Żywota Twojego, Jezus. Święta Marya, Bolesna Matko Boża, módl się za duszami zmarłych. Amen. — Na końcu: Wieczny odpoczynek racz im itd.
2. Najświętsza Maryo! Panno Niepokalana, Bolesna Matko Boża, Któraś doznała boleści, gdyś chroniąc Dzieciątko Jezus, przed rzezią Betlejemską uciekać musiała do Egiptu, oczyść serce itd. jak wyżej aż do końca.
3. Najświętsza Maryo! zgubiwszy 12-letniego Syna Swego Jezusa w Kościele Jerozolimskim, oczyść serce itd. jak wyżej.
4. Najświętsza Maryo! gdyś na drodze Kalwaryjskiej spotkała Pana Jezusa, drzewo krzyżowe dźwigającego, oczyść serce itd., jak wyżej.
5. Najświętsza Maryo! gdy stojąc pod krzyżem patrzałaś się na umierającego Pana Jezusa, oczyść serce itd. jak wyżej.
6. Najświętsza Maryo! gdyś zmartwiałe Ciało Syna Twego po zdjęciu z krzyża na Łonie Swoim trzymała, oczyść serce itd. jak wyżej.
7. Najświętsza Maryo! gdyś u Grobu Syna Twego Pana i Boga naszego, gorzkimi łzami się zalewała, oczyść serce itd. jak wyżej.

Na końcu mówi się: Wierzę w Boga.

Uwaga : Kto by chciał, może dla krótkości opuszczać modlitewki, a mówić tylko siedem razy: po 1 Ojcze nasz, 7 Zdrowaś Marya, 1 Wieczny odpoczynek.

Na końcu Wierzę w Boga,

Na zakończenie odmówić należy litanię za zmarłych.

Różaniec za zmarłego podczas czuwania modlitewnego

Tajemnice Radosne

1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Rozważając tajemnicę Zwiastowania Maryi, iż stanie się Ona Matką Jezusa – Boga Wcielonego, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby Pan przebaczył mu (jej) wszelkie grzechy i umieścił na wieki przed swoim Obliczem.

2. Nawiedzenie św. Elżbiety

Rozważając tajemnicę Nawiedzenia św. Elżbiety przez Maryję, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby doświadczył(a) Bożego Miłosierdzia i mógł(a) na wieki uwielbiać Boga.

3. Narodzenie Pana Jezusa

Rozważając tajemnicę Narodzenia Jezusa Chrystusa w Betlejem, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby odejście z tego świata było dla niego (dla niej) narodzeniem się do życia wiecznego.

4. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni

Rozważając tajemnicę Ofiarowania Pana Jezusa w świątyni, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby Bóg przyjął wszelkie trudy i ofiary jego ( jej) życia i wynagrodził darem nieba.

5. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni

Rozważając tajemnicę Znalezienia Pana Jezusa w świątyni, módlmy się za zmarłego(ą), aby w Bogu odnalazł(a), jak najszybciej, pełnię radości i szczęścia na wieki.

Módlmy się: Boże, nasz Ojcze, Ty jesteś Życiem naszym i źródłem życia. Ty jesteś Panem i Bogiem wszystkiego, co żyje. W Tobie żyjemy, poruszamy się i jesteśmy. Ty w swoim słowie nas zapewniasz, że nie uczyniłeś śmierci i nie chcesz zguby żyjących. Jako nasz Stwórca i Ojciec pragniesz, abyśmy mieli życie wieczne i mieli je w obfitości.

W Twoje Ojcowskie i pełne miłości dłonie powierzamy dziś zmarłego(ą) N. Prosimy Cię, abyś okazał mu (jej) swe miłosierne Oblicze i udzielił łaski przebywania z Tobą na wieki.

Wierzymy i ufamy, że wszelkie jego (jej) dobre czyny, myśli i słowa orędują za nim (za nią) u Ciebie, gdyż sprawiedliwość nie podlega śmierci. Prosimy Cię także, aby nasza miłość i nasze modlitwy, które dziś do Ciebie zanosimy, przyspieszyły jego (jej) wejście do Twojego Ojcowskiego Domu, w którym i my mamy nadzieję spotkać się z Tobą. Prosimy Cię o to przez Twojego Syna, a Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.

Tajemnice Bolesne

1. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

Rozważając tajemnicę Modlitwy Pana Jezusa w Ogrójcu, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby doświadczył(a) miłosiernej miłości Jezusa na progu wieczności.

2. Biczowanie Pana Jezusa

Rozważając tajemnicę Biczowania Pana Jezusa, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby oczyszczony z braków ziemskiej miłości osiągnął (osiągnęła) pełne zjednoczenie z bogiem w niebie.

3. Ukoronowanie cierniem

Rozważając tajemnicę Cierniem ukoronowania Pana Jezusa, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby przez miłość radował(a) się na wieki światłością i pokojem.

4. Dźwiganie krzyża na Kalwarię

Rozważając tajemnicę Dźwigania przez Jezusa krzyża na Kalwarię, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby oczyszczony(a) najdroższą krwią Chrystusa zamieszkał(a) na wieki w Królestwie Niebieskim.

5. Śmierć Jezusa na krzyżu

Rozważając tajemnicę Śmierci Jezusa na krzyżu, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby dzięki ofierze Jezusa osiągnął(ęła) pełnię życia w wieczności.

Módlmy się: Panie Jezu, nasz  Odkupicielu, Ty przez swoją śmierć zwyciężyłeś śmierć naszą i otworzyłeś nam drogę do życia wiecznego przez swoje Zmartwychwstanie. Ty wstąpiłeś do nieba, aby przygotować nam mieszkanie w Domu Ojca.

Wierzymy, że wychodzisz po każdego człowieka w chwili śmierci i zabierasz go do siebie, jak nam obiecałeś. Ufamy, że każdego przeprowadzasz przez bramę śmierci do nowego życia w Twoim Królestwie światłości i pokoju.

Dziś, zebrani przy zmarłym(ej) N., prosimy Cię pokornie i z ufnością, abyś ukazał mu (jej) swoje miłosierdzie, darował wszelkie kary za zło popełnione z ludzkiej ułomności i umieścił w mieszkaniu, które sam przygotowałeś. który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Tajemnice chwalebne

1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Rozważając tajemnicę Zmartwychwstania Jezusa, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby miał(a) pełny udział w chwalebnym Zmartwychwstaniu Chrystusa.

2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Rozważając tajemnicę Wniebowstąpienia Pana Jezusa, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby dostąpiła wiecznej radości spotkania z Jezusem w Domu Ojca.

3. Zesłanie Ducha Świętego

Rozważając tajemnicę Zesłania Ducha Świętego, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby mógł (mogła) doświadczyć pełni zjednoczenia z Bogiem w chwale nieba.

4. Wniebowzięcie Matki Bożej

Rozważając tajemnicę Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby doświadczył(a) w wieczności skutecznego wstawiennictwa Matki Bożej.

5. Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi

Rozważając tajemnicę Ukoronowania Matki Bożej na Królową nieba i ziemi, módlmy się za zmarłego(ą) N., aby razem z Maryą i wszystkimi świętymi miał(a) udział w radości i chwale nieba.

Módlmy się: Panie Jezu, Ty jesteś naszym zmartwychwstaniem i życiem. Wierzymy i ufamy, że każdy kto wierzy w Ciebie, umierając otrzymuje obiecane przez Ciebie życie wieczne.

Dziś pragniemy polecić Ci zmarłego(ą) N., który(a) przez chrzest został(a) włączony(a) do grona Twoich dzieci i uczniów, którym obiecałeś przygotować mieszkanie w domu Ojca Niebieskiego.

Ufamy, że wszelkie dobro i miłość, jakie pozostawił(a) po sobie na ziemi, oręduje również za nim (nią) u Twojego tronu w niebie, gdzie i my mamy nadzieję spotkać się z Tobą po śmierci. Ty, który żyjesz i królujesz przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Modlitwy przy odwiedzaniu ciała osoby zmarłej

Wieczny odpoczynek racz im dać Panie 1898

I.

Ojcze nasz itd.

Boże, w Trójcy Świętej Jedyny. Boże Wszechmocny, a Miłosierdzia pełen, racz wybawić od wiekuistej niedoli duszę, którą podobało się Tobie odwołać z tej ziemi. Dla Zasług Najsłodszego Jezusa, Pana naszego, dla Zasług Najświętszej Boga-Rodzicy Dziewicy, dla Zasług Wszystkich Świętych, a szczególniej Patronów, których imiona ta zmarła osoba na Chrzcie Świętym i Bierzmowaniu otrzymała, nie pamiętaj, o Boże, na jej winy; karę jej odpuść i przez Nieskończone Miłosierdzie połącz ją ze Świętymi Twoimi w Niebie, gdzieby Cię chwaliła i błogosławiła po wszystkie wieki. Amen.

V. Wieczny odpoczynek racz jej dać, Panie.

R. A światłość wiekuista niechaj jej świeci. Amen.

Papież KLEMENS VIII nadał odpust zupełny albo moc wybawienia duszy z Czyśćca tym, którzy w stanie Łaski, odmówią powyższą modlitwę.

II.

Wszechmogący i miłosierny Boże, Stworzycielu wszystkich rzeczy, prosimy Najświętszej Miłości Twojej, abyś tę duszę, która się teraz przeniosła do wieczności, przyjął łaskawie i według wielkiego Miłosierdzia Swego postąpić z nią raczył. A jeżeli na męki czyścowe skazaną została, racz ją wybawić z nich jak najprędzej. Nie zważaj, o Boże, na jej grzechy, lecz na Nieskończoną Dobroć Twoją; nie pamiętaj na jej przewinienia, ale raczej pomnij na łaskawe obietnice Miłosierdzia Twego, nie sądź jej surowo i umieść ją wśród Wybranych Twoich.

Nie dopuść, o Najlitościwszy Ojcze Niebieski, aby najdroższa bolesna Męka i Śmierć Syna Twego Jedynego próżna była w tym dopiero zmarłym stworzeniu, ale owszem daj jej wiecznego zbawienie, którego się z Miłości Twojej zawsze spodziewała; nie dopuść, aby ta dusza, wodą Chrztu Świętego obmyta i Olejem Świętym namaszczona, była męczona w ogniu czyścowym. Okaz nad nią Litość Twoją i niech Zastępy Aniołów wprowadzą ją do Błogosławionego Syonu, gdzie jest Wieczna Chwała i wieczne szczęście przy Tronie Majestatu Twego.

Racz jej być miłościw, aby z ciemności do światła, ze strachu do bezpieczności, z mąk do ulżenia przeniesiona była i weseliła się z Wszystkimi Świętymi w Nieskończonym Błogosławieństwie. Przez zasługi Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya.

Wieczny odpoczynek racz duszy tej dać, Panie, a światłość wiekuista niech jej świeci na wieki.

O Najświętsza Maryo Panno, Matko Boża, Ciebie Kościół nieustannie prosi, ażebyś się modliła za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Oto dusza brata naszego (siostry naszej) znajduje się w ostatniej potrzebie, módl się za nią w teraźniejszą straszliwą śmierci godzinę, od której szczęśliwa lub nieszczęśliwa jej wieczność zawisła.

O Panno można, raczże i teraz skruszyć łeb smoka piekielnego, który jako lew ryczący krąży około tej duszy z ciała wychodzącej, aby ją pożarł. O Matko Najboleśniejsza, jakoś nie odstępując, stała pod Krzyżem umierającego na Nim Syna Twego; nie odstępujże Opieką Twoją i tej duszy w konaniu. Uproś jej u Boga Łaski szczęśliwego z tego życia przejścia do wieczności. Amen.

Uwagi o pogrzebie.

Bóg mój i wszystko: książka do nabożeństwa dla Członków Trzeciego Zakonu Św. Franciszka z Asyżu 1944rr.

Rodzina lub najbliżsi krewni zajmują się pilnie pogrzebem zmarłej osoby.

Najpierw zmarłemu, jeśli same się nie zamknęły oczy, trzeba je zawrzeć. Jeżeli jest trudno natychmiast oczy zawrzeć, można przycisnąć powieki srebrną monetą, a po niejakim czasie same się zawrą.

Ciało zmarłego trzeba umyć, głowę uczesać, ubrać przyzwoicie wedle stanu, wieku, płci i możności.

Dopóki trumna nie nadejdzie, położyć ciało na jakim wywyższeniu, w miejscu zimnym lub przynajmniej chłodnym.

Dzieciom kładzie się kwiat do trumny, również ich głowę zdobi się wieńcem na znak ich wieku niewinności.

Do rąk zmarłego daje się mały krucyfiks lub przynajmniej, żeby ręce miał we formie krzyża złożone na piersiach.

W głowach zmarłego stawia się stolik z krucyfiksem i dwiema zapalonymi świecami. U nóg na stoliku umieścić wodę święconą i kropidło w chwili przybycia kapłana.

O godzinie oznaczonej, gdy ma przybyć kapłan po ciało, trumna ma być zamkniętą i gotową do eksporty, czyli wyniesienie do kościoła.

Kapłan przybywa ubrany w komżę i czarną stułę, stawa u nóg zmarłego; poświęciwszy ciało wodą święconą, odmawia głośno Psalm 130(129).

Po odmówieniu Psalmu, przeznaczeni do tego ludzie zabierają się do wyniesienia zwłok – usuwa się świece, kwiaty na bok i zwolna biorąc trumnę, wynoszą z domu na ulicę i składają do przygotowanego tam karawanu, czyli wozu pogrzebowego.

Wprowadzając ciało do kościoła, kapłan śpiewa na przemian z chórem Psalm 51(50).

Po wprowadzeniu ciała do kościoła, kapłan odmawia po łacinie następującą modlitwę: „Przybądźcie Święci Boga…”.

Po ukończeniu zaś Psalmu i antyfony, rozpoczyna się żałobne nabożeństwo za duszę osoby zmarłej.

Po skończeniu Mszy Świętej żałobnej, kapłan ubrany w czarną kapę wraz z ministrantami niosącymi kadzidło i wodę święconą do trumny, która ma być na katafalku tak ustawiona, aby stopami zwrócona była do ołtarza, a głową do chóru. Trumnę zaś kapłana stawia się głową do ołtarza – odmawia następującą modlitwę lub śpiewa: „Nie wchodź w sąd ze sługą Twoim…”.

Po tej modlitwie kapłan śpiewa „Libera me” na przemian z chórem.

Po czym zaraz zdejmuje się trumnę z katafalka, a kapłan rozpoczyna śpiew „In paradisum”.

Kapłan wychodząc przed trumną z kościoła dalej śpiewa antyfonę „Jam jest Zmartwychwstanie…” i następnie śpiewa Kantyk „Błogosławiony Pan Bóg…”.

Trumnę stawia się nad grobem lub przy grobie; po ustawieniu trumny kapłan śpiewa dalej. Po odmówieniu Modlitwy Pańskiej, kapłan bierze święconą wodę i poświęca trumnę, następnie dokańcza modlitwy.

Kapłan bierze nieco ziemi i posypując nią trumnę, mówi: „Z ziemi ukształciłeś mnie, Panie…”. Gdy trumnę spuszczają do grobu, można oprócz zmówienia 3 Ojcze nasz, 3 Zdrowaś Marya i 3 Wieczny odpoczynek zaśpiewać antyfonę: Witaj Królowo Nieba.

Uwagi końcowe.

Nowy Brewiarzyk Tercyarski przez O. L.K. 1910

Bądźmy pilni w oddawaniu tych posług bliźniemu, a Bóg Miłosierny zdarzy, że i nam je pilnie oddadzą, a tym sposobem śmierć nam ubezpieczą i osłodzą. Trzeba wierzyć, że Bóg takich miłosiernych uczynków nie zostawi bez nagrody; chory zaś doszedłszy nieba nie omieszka być wdzięcznym za wyświadczoną przysługę. Prorok Hiob bardzo wiele dobrych uczynków czynił, lecz z tego najwięcej się chlubił i przywiązywał całą wartość do tego, że chorym usługiwał. „Błogosławieństwo tego, który umierał, spływa na mnie”. Tego ot błogosławieństwa pragnął Św. Ambroży: „O! niechże błogosławieństwo umierających, mawiał, przyjdzie do mnie. Szacuję błogosławieństwo żywych, lecz daleko więcej umierających; jeżeli tych błogosławieństwo mieć będę, nie dotknie mnie przekleństwo Boga mego”.

© salveregina.pl 2023