Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkiem, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, dobroci nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Maryja w mym umyśle. Niech Jezus, Maryja, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów: Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

SOBOTA.

Najśw. Maryja Panna pełna łaski.

Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą. — Łuk. 1, 28.

PRZYGOTOWANIE.— Trójca Przenajśw., chcąc okazać swą potęgę, stworzyła Najśw. Pannę i prze­znaczyła Ją na Matkę Słowa Bożego i stosow­nie do tak niezmiernie wielkiej, z niczem nie da­jącej się porównać godności, uposażyła Jej duszę we wszelkie rodzaje łask i to w wyższym stopniu, niż udzieliła ich wszystkim innym stworzeniom. Matka Najśw., będąc w niebie na tronie majesta­tu po prawicy P. Jezusa, tworzy tam osobną hierarchję i Ona sama dodaje więcej blasku tej bło­gosławionej ojczyźnie, niż wszystko, co w niebie jest poza Nią. Wzbudźmy akt wiary w tę niewy­powiedzianą godność naszej drogiej Matki, dzię­kujmy za nią P. Bogu i wraz z duchami anielskimi kochajmy Ją i wysławiajmy.

I.— Rozważmy, iż Trójca Przenajśw., chcąc okazać swą potęgę, stworzyła Najśw. Dziewicę, przeznaczyła Ją na Matkę Słowa Bożego i stosownie do tak niezmiernie wielkiej, z niczem nie da­jącej się porównać godności, uposażyła Jej błogo­sławioną duszę we wszystkie przywileje, cnoty, dary i świętość, jakie rozdzieliła między wszystkie stworzenia. — Jak artysta, chcący dokonać wiel­kiego dzieła, wciąż myśli o tem, by wypadło jak najlepiej i potem cieszy się z niego, tak i Trójca Przenajśw., jak to Matka Boża objawiła św. Mechtyldzie, myślała o Maryji z radością i zadowole­niem, jako o dziele, w którem się miała objawić Jej potęga, Jej mądrość i dobroć nieskończona.

Jest więc Matka Boża bogatsza w łaski, zasłu­gi, przywileje, w potęgę, chwałę, niż wszyscy Aniołowie i Święci razem. Jako córka Ojca Przed­wiecznego, matka Syna Bożego i oblubienica Du­cha św. zasiada na tronie majestatu po prawicy P. Jezusa, tworząc sama jedna osobną wyższą nad inne w niebie hierarchję. — Wskutek tego posia­da Ona w niebie więcej chwały, światła i łaski, doznaje większej radości, niż wszyscy inni miesz­kańcy nieba. Jednym słowem tylko P. Bóg jest wyższy od Maryji, i On tylko, jak mówi św. Bernar­dyn z Sieny, zna wielkość łask, w jakie została uposażona.

Anioł objawił św. Brygidzie, iż chóry anielskie zdumione wspaniałością tronu, jaki Trójca Prze­najśw. zgotowała dla przyszłej Matki Bożej, prze­jęły się względem Niej taką czcią i szacunkiem, tak Ją sobie upodobały, iż poczęły Ją kochać bar­dziej niż siebie, tak bezinteresowną czystą miłością, iż więcej się cieszyły z łask, jakich P. Bóg chciał udzielić Maryji, niż z tego, iż zostały stwo­rzone. — Łączmy się z temi niebiańskiemi ducha­mi w okazywaniu miłości i czci tej naszej wiel­kiej Królowej.

II.— Cieszmy się często wraz z Matką Bożą z łask i chwały, jakie otrzymała, i mówmy do Niej z Karolem, synem św. Brygidy: Maryjo, tak bardzo Cię kocham, iż chętnie bym poniósł wszel­kie cierpienia, byle byś ani na chwilę nie była po­zbawiona swej godności i potęgi; gdyby to było w mej mocy, chętnie bym się wyrzekł wszystkich dóbr, by je ofiarować Tobie, Matko moja najdroż­sza. — Codziennie odmawiajmy trzy Chwała Ojcu, dziękując Trójcy Przenajśw. za wszystkie dary udzielone Maryji i aktami miłości i umartwienia okazujmy Matce Najśw., że Ją kochamy. Słysząc, imię Maryji, schylajmy głowę, ożywiajmy w sobie wiarę w Jej Boskie Macierzyństwo i dziękujmy P. Jezusowi, że stał się Jej Synem i dał Ją nam za Matkę.

Modlitwa:
Najśw. Dziewico, Matko Boża i Matko moja, Maryjo, pozwól, bym padłszy na twarz przed tro­nem Twego Majestatu, mówił do Ciebie słowa Archanioła Gabryjela: Zdrowaś, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś między niewiasta­mi; błogosławionaś między wszystkiemi pokolenia­mi: obecnemi, przeszłemi i przyszłemi; błogosła­wią Cię wszystkie języki, wszystkie narody, wszystkie królestwa, wszystkie ludy. Wraz z Tobą niech będzie błogosławiony owoc żywota Two­jego, Jezus.

Pamiętaj, Najśw. Dziewico, o mnie biednym grzeszniku i uproś mi łaski, jakich potrzebuję; spraw, abym rozpoczął święte życie i zakończył je takąż śmiercią. A jako, Maryjo, ja nędzny błogosła­wię Cię na ziemi, tak i Ty z Jezusem pobłogosław mi z nieba, abym kiedyś wielbił Cię i dziękował Ci w niebie. Spraw to, droga Matko, dla czci Twego świętego Imienia; spraw to przez Twą miłość ku Trójcy Przenajśw., która Cię tak wywyższyła. „A Ty, mój Boże, któryś przez płodne dziewictwo Maryji udzielił ludziom łaski Odkupienia, spraw, abym nazywając Ją na ziemi Matką, łaski, cieszył się później Jej nieustannem towarzystwem w nie­bie.” Spraw to z miłości ku Jezusowi.

© salveregina.pl 2021