Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

To rozkazanie mamy od Boga, aby który miłuje Boga, miłował i brata swego. — I Jan 4, 21.

PRZYGOTOWANIE. — Miłość bliźniego ma źró­dło w Miłości Bożej. Toteż jako nigdy nie było i nie będzie nikogo, kto by bardziej kochał Pana Boga, niż Najświętsza Marya Panna, tak też nigdy nie było i nie będzie, kto by bardziej nad Nią miłował bliźniego! Ona jednak o tyle miłość nam okaże, o ile ją in­nym okazywać będziemy.

I. — Obowiązek miłowania Pana Boga i bliźniego nakłada na nas toż samo Przykazanie. A to roz­kazanie mamy od Pana Boga, – mówi Św. Jan, – aby który miłuje Pana Boga, miłował i brata swego. Przyczyna tego powiada Św. Tomasz, jest jasna: kto bowiem kocha Pana Boga, kocha też wszystko, co On miłuje. Ponieważ zaś nigdy nie było i nie będzie takiego, kto by bardziej, niż Najświętsza Marya Panna, kochał Pana Boga, tak też nie było i nie bę­dzie, kto by bardziej nad Nią miłował bliźniego. Korneliusz a Lapide, – omawiając tekst Pisma Świętego: Lektykę uczynił sobie król Salomon, środek jej wyłożył miłością dla córek jerozolimskich (Pieśń 3, 9), – powiada, iż ową lektyką było Łono Najświętszej Dziewicy; Słowo Wcielone, mieszkając w Nim, napełniło Swą Mat­kę Miłością, aby wspierała wszystkich, którzy się do Niej uciekają.

Marya, żyjąc na ziemi taką była ożywiona Mi­łością, iż wspierała wszystkich potrzebujących, choć Ją o to nie proszono, jak to się stało podczas godów w Kanie Galilejskiej, gdzie poprosiła Pana Je­zusa o Cud, przedstawiając Mu zmartwienie rodziny: Wina nie mają (Jan 2, 3.). Jakże się śpieszyła, gdy szło o udzielenie pomocy bliźniemu! Okazało się to, gdy z obowiązku miłości udała się do domu Elż­biety. Poszła na góry z pośpiechem (Łuk. 1, 39). Nie mogła jednak dać większego dowodu miłości nad ten, iż złożyła w ofierze na śmierć Swego Syna dla naszego zbawienia. Św. Bonawentura tak o tym mówi: Marya tak umiłowała ludzi, iż złożyła za nich ofiarę ze Swego ukochanego Syna.

Na Miłości ku nam nie zbywa Najświętszej Dziewi­cy teraz, gdy już jest w Niebie; owszem, jak powia­da tenże Św. Bonawentura, Jej Miłość wzrosła je­szcze o wiele więcej; teraz bowiem poznaje Ona lepiej nędzę naszą. Jakże bylibyśmy nieszczęśliwi, gdyby Najświętsza Panna nie modliła się o nasze zba­wienie! Pan Jezus objawił Św. Brygidzie, iż gdyby nie prośby Jego Bożej Matki, nie byłoby już dla nas nadziei przebaczenia.

II. — Szczęśliwy, mówi Matka Boża, kto słu­cha Mych nauk i przypatruje się Mojej Miłości, aby naśladując mnie, okazywać ją innym. Błogosławiony człowiek, który Mnie słucha (Przyp. 8, 34). Według Św. Grzegorza z Nazjanzu nic nam nie może tak zaskarbić Miłości Maryi jak to, iż do bliźniego odnosimy się z miłością. Pan Jezus nas upomina: Bądźcie miłosierni, jako i Oj­ciec wasz Niebieski Miłosierny jest (Łuk. 6, 36). Podobnież zdaje się mówić Marya do wszystkich Swych dzieci: Bądźcie miłosierni, jako Miłosierną jest Matka wasza.

Jest rzeczą pewną, iż według tego, z jaką miłością odnosimy się do naszych bliźnich, Pan Bóg i Najświętsza Panna postępują z nami według słów Pana Jezusa: Tą miarą, którą mierzycie, będzie wam odmierzone (Łuk. 6, 38). — Jednym słowem, jak oświadcza Apostoł, miłość bliźniego do wszyst­kiego jest pożyteczna i czyni nas szczęśliwymi w tym, i w przyszłym życiu; ona bowiem ma obietnicę żywota, który teraz jest i przy­szłego (I Tym. 4, 8); kto wspiera potrzebującego, czyni, iż Sam Pan Bóg staje się jego dłużnikiem (zob. Przyp. 19, 17.)

Modlitwa.

Matko Miłosierdzia, Tyś pełna Miłości wzglę­dem wszystkich, nie zapominaj więc o mej nędzy. Ty ją znasz. Poleć mnie więc Panu Bogu, Który ni­czego Ci nie odmawia. Uproś mi Łaskę, bym mógł Cię naśladować w Świętej Miłości tak względem Boga, jak i bliźniego. — A Ty, mój Jezu, zlituj się nade mną; przebacz mi wszystkie zniewagi, jakie Ci wyrządziłem, szczególniej zaś to, iż tak mało miłości okazywałem bliźniemu. Przebacz mi, Pa­nie i nie dopuść, bym miał pozostać, jak na to za­sługuję, w mocy swych namiętności. Jeśli zaś wiesz, iż miałbym Cię znowu obrazić, spraw, abym teraz umarł, gdy, jak ufam, jestem w Łasce Twojej. Spraw to przez Miłość ku Najświętszej Maryi Pannie, Twej Matce ukochanej. Amen.

© salveregina.pl 2023