Najświętsza Panna Marya wzorem życia samotnego i skupionego.

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Któraż to jest, która wstępuje z pustyni, oparłszy się o miłego swego? — Pieśń 8, 5.

Ratuj dusze konające

Ratuj dusze czyśćcowe

PRZYGOTOWANIE. — Najświętsza Panna Marya wzorem życia, który wszyscy powinniśmy naśladować. Tak miłowała samotność, iż jak mówi podanie, mając zaledwie lat trzy, opuściła Rodziców i zamknęła się w świątyni. Pomyśl do jakiego więc stopnia skupienia i złączenia się z Panem Bogiem doszła, gdy stała się Matką Bożą i mogła przez tyle lat żyć z Panem Jezusem. Jeśli i ty pragniesz zostać Jej dzieckiem, naśladuj, o ile możesz, Jej życie samotne i skupione. Kochaj więc milczenie, żyj zawsze w obecności Pana Boga i zwracaj się często do Niego przez akty strzeliste.

I. — W czasie potopu kruk, wysłany z arki przez Noego, już nie powrócił, gołębica jednak wnet do arki wróciła. Podobnież wielu takich, których Pan Bóg na świat posłał, na swe nieszczęście zatrzymuje się na nim, by cieszyć się dobrami ziemskimi; nie tak jednak postąpiła niebiańska gołąbka — Marya. Poznała, iż jedynym naszym dobrem, jedyną nadzieją naszą winien być Pan Bóg; poznała, że świat jest pełen niebezpieczeństw i ten, kto pierwej go opuści, ten pewniej z jego więzów się wyzwoli. Toteż, jak twierdzą Św. German i Św. Epifaniusz, gdy Marya miała zaledwie trzy lata, tj. w latach, kiedy dzieci najbardziej pragną opieki rodziców, udała się do świątyni, by w niej pozostać. Tam na samotności mogła lepiej słuchać głosu Swego Pana Boga, lepiej Go czcić i bardziej Go miłować.

Św. Anzelm powiada, że Najświętsza Panna, żyjąc w tej świętej samotności, była posłuszną, mało mówiła; zawsze skupiona, poważna, nigdy się głośno nie śmiała, nigdy nie była roztrzepana. Trawiła czas na modlitwie, czytaniu Pisma Świętego, pościła i spełniała różne inne akty cnoty. Tak miłowała milczenie, że, jak to sama objawiła Św. Brygidzie, zachowywała je nawet wobec Swych Rodziców.

Niemniej piękne przykłady ukochania samotności dała Najświętsza Dziewica po zaślubieniu Swego najczystszego Oblubieńca, Św. Józefa, gdyż jak powiada Św. Wincenty Fereriusz, tylko wtedy wychodziła z domu, gdy udawała się do świątyni, a i wtedy szła poważnie ze spuszczonymi oczyma. Toteż Św. Łukasz powiada, iż idąc do Elżbiety, poszła na góry z kwapieniem, aby być mniej widzianą i uniknąć, o ile można, towarzystwa z ludźmi.

Jeśli Marya tak kochała samotność, gdy była jeszcze dzieckiem lub młodziutką dziewicą, pomyśl do jakiego stopnia skupienia i zjednoczenia z Panem Bogiem dojść musiała, gdy stała się Matką Bożą i przez lat trzydzieści trzy żyła i przestawała z Panem Jezusem. Toteż w dzień Jej Wniebowzięcia, jak pisze Orygenes, Aniołowie pytali: „Któraż to jest, Która wstępuje z pustyni? Marya bowiem zawsze żyła w samotności na tym świecie, jakby na pustyni.

II. — Jeśli więc pragniesz stać się prawdziwym dzieckiem Maryi, winieneś dokładać wszelkich starań, aby naśladować Jej Życie samotne i skupione.

Marya wzorem życia samotnego i skupionego — wyobraź sobie, że Marya mówi do ciebie to samo, co Anioł razu pewnego powiedział do Św. Arsenjusza: „Uciekaj, milcz i spoczywaj”.

“Uciekaj”: O ile ci twój stan na to pozwala, uciekaj na samotnię, przynajmniej pragnieniem, unikając rozmów niepożytecznych, szczególniej z osobami płci innej.
„Milcz”: Kochaj milczenie, które jest strażnicą niewinności, obroną w pokusach i źródłem modlitwy.
„Spoczywaj”: Spocznij w Panu Bogu przez ćwiczenie się w Obecności Bożej, a to ćwiczenie, jak Sam Pan Bóg powiedział do Abrahama, jest najdogodniejszą drogą dojścia do doskonałości. „Chodź przede Mną, a bądź doskonały”.

Nie jest konieczne, abyś dla naśladowania samotnego Życia Maryi, udał się na jaką pustynię, ani też, abyś przerwał zajmowanie się sprawami swego stanu, bardziej bowiem zasługującym jest pracować z miłości ku Panu Bogu, niż jedynie myśleć o Nim. Jednakże jest rzeczą konieczną, abyś nie zaniedbał codziennie odprawić choćby krótkiego rozmyślania. — A jako Najświętsza Dziewica wszystkie słowa, słyszane z Ust Pana Jezusa, zachowywała w Sercu Swoim, tak i ty z pięknych myśli, jakie miałeś podczas rozmyślania, uwiń jakoby bukiet z kwiatów i często wśród dnia o nim sobie przypominaj, niejako jego zapachem się nasycaj.

Przede wszystkim jednak, niezmiernie jest pożyteczne częste wzbudzanie aktów strzelistych, co można czynić w każdym miejscu, przy każdym zajęciu. Św. Franciszek Salezy powiada o tych aktach, że uzupełniają to, co brakowało innym modlitwom, lecz wszystkie inne modlitwy tamtych nie zastąpią.

Modlitwa.

Najświętsza Dziewico, uproś nam miłość modlitwy i skupienia, abyśmy oderwawszy się od miłowania stworzeń, mogli jedynie pragnąć Boga i Nieba, w którym spodziewamy się kiedyś zobaczyć Ciebie, aby zawsze wielbić i kochać z Tobą Twego Syna Jezusa na wieki wieków. Amen. (*I.,174,271)

Zachęcamy do: