SOBOTA.

Najświętsza Panna wzorem cierpliwości.

Cierpliwość wam jest potrzebna, abyście czyniąc wolę Bożą, od­nieśli obietnice. (Żyd. 10, 36.)

PRZYGOTOWANIE. — Pan Bóg dał nam Najświętszą Dziewicę jako wzór cnót wszelkich, szczególniej zaś jako wzór cierpliwości. Ona bowiem, jak róża, wzrastała i żyła wśród cierni przeróżnych utra­pień. Jeśli więc chcemy stać się dziećmi tej Mat­ki, powinniśmy starać się Ją naśladować, przyj­mując z poddaniem wszystkie krzyże.

I. — Ziemia, będąca miejscem zbierania za­sług, słusznie jest zwana padołem płaczu; wszy­scy bowiem jesteśmy stworzeni, by cierpieć i przez cierpienie zapewnić sobie żywot wiecz­ny, jak to Pan Jezus powiedział: “W cierpliwości waszej otrzymacie dusze wa­sze”. Pan Bóg dał nam Najświętszą Pannę Maryę jako wzór cnót wszelkich, szczególniej zaś jako wzór cierpliwo­ści. Św. Franciszek Salezy powiada, iż Pan Jezus podczas wesela w Kanie, właśnie dlatego odpowiedział Najświętszej Dziewicy słowy świadczącymi, iż mało sobie ceni Jej prośby: “Co mnie i to­bie, niewiasto?”, aby dać nam przykład cier­pliwości swej Świętej Matki.

Przyjrzyjmy się Życiu Najświętszej Dziewicy. Było ono nieustannym aktem cierpliwości, gdyż jak Anioł objawił Św. Brygidzie, Niepokalana Dziewica, jak róża, wzrastała i żyła zawsze wśród cierni boleści. Sam ból, jaki odczuwała, patrząc na cierpienia Odkupiciela wystarczał, by z Niej uczynić męczenniczkę. Toteż Św. Bonawentura tak o Najświętszej Dziewicy się wyraził: Ukrzyżowana Ukrzy­żowanego poczęła. Ile cierpiała w czasie po­dróży do Egiptu i podczas pobytu w tym kraju, przez cały czas zamieszkiwania Swego wraz z Sy­nem w Nazarecie, o tym później będzie mowa. Lecz pomijając to wszystko, czyż nie wystarcza obecność Maryi przy Panu Jezusie, umierającym na Kalwarii, by poznać, jak stała i wzniosła była Jej cierpliwość? “Stała pod krzyżem Matka Jego”. I właśnie dla tej Swej cierpliwości, po­wiada Św. Albert Wielki, Marya została naszą Matką — współcierpiąc z Synem, zrodziła nas dla Niego.

II. — Jeśli pragniemy być dziećmi Maryi, mu­simy starać się naśladować Jej cierpliwość i zno­sić ze spokojem krzyże, którymi Pan Bóg bez­pośrednio nas dotyka, jako to ubóstwo, oschłości wewnętrzne, choroby i śmierć, jak i te, których ludzie są powodem, jak prześladowania, wzgarda, zniewagi, namowy do złego.

Św. Grzegorz, wyjaśniając ten ustęp Proroka Ozeasza: Zagrodzę drogę twoją cierniem, po­wiada, iż jako płot cierniowy strzeże winnicy, tak i Pan Bóg przeciwnościami otacza swe sługi, aby nie przywiązali się do ziemi. Św. Cyprian mówi, iż cierpliwość chroni nas od grzechu i piekła, uboga­ca nas zasługami w tym życiu i chwałą w życiu przyszłym. Według Św. Jakuba, cierpliwość czyni nas doskonałymi: Cierpliwość ma do­skonały uczynek. Toteż Św. Jan widział, iż wszyscy Święci trzymali w rękach palmy – oznaki męczeństwa; znaczyło to, iż wszyscy do­rośli, o ile chcą się zbawić, muszą stać się męczen­nikami, albo przez wylanie krwi, albo też przez cierpliwe znoszenie przeciwności. Św. Grzegorz dodaje nam otuchy, mówiąc, iż tą drogą możemy stać się męczennikami, choćby żelazo katów męczeństwa nam nie zadało. Ileż korzyści na wiecz­ność przynosi nam każde cierpienie zniesione dla Pana Boga! Jeśli więc kiedy ciężar krzyża zbyt przykry nam się wydaje, uciekajmy się wówczas z ufno­ścią do Maryi — Ona jest Uzdrowieniem serc zbo­lałych, Pocieszycielką strapionych.

Modlitwa:

Pani moja Najmilsza, choć niewinna, znosiłaś krzyże tak cierpliwie, czyż więc ja, co zasługuję na piekło, cierpieć nie zechcę? Matko moja, dziś nie proszę Cię o uwolnienie od krzyżów, lecz o znoszenie ich cierpliwe. Dla Miłości Jezusa uproś mi u Boga tę Łaskę; od Ciebie jej się spodziewam. Amen. (*I, 219).

Zachęcamy do uczczenia Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego: Nabożeństwo na okres Adwentu

Zachęcamy także do uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Niepokalanie Poczętej w nabożeństwie miesiąca Grudnia ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo grudniowe ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP.

© salveregina.pl 2022