Nauka o przygotowaniu się do świąt Zesłania Ducha Świętego.
Książka do oświecenia i zbudowania duszy chrzescijańsko katolickiej cz. I 1897
„Wierzę w Ducha Świętego.“ (8-my artykuł wiary.)
Już w niedziele po Wniebowstąpieniu zwraca Kościół św. (jak to okazuje Ewangelia VI Niedzieli po Wielkanocy) uwagę wiernych na uroczyste święto zesłania Ducha Św. Zielone światki ustanowione sa na to: 1. aby nam przypomnieć zesłanie Ducha św. na apostołów i pierwszych chrześcijan. 2. Aby nas pobudzić do wdzięczności za tak wielką łaskę Boża. 3. Aby nas uczynić godnymi przybycia, łask i darów tegoż Ducha św.
Według zasad nauki chrześcijańskiej bez Ducha św. nie możemy ani pomyśleć, ani uczynić nic dobrego, a tein mniej żyć po chrześcijańsku.
Sami ze siebie jesteśmy nieudolnymi. „Dostateczność nasza z Boga jest“ (II. Kor. 3, 5.) Dlatego też nie możemy się obyć bez ustawicznej pomocy Ducha św. Duch Boży jest wprawdzie „ze względu miłości“ gotów wstąpić w nas i pomóc nam; ale nasza powinnością jest przysposobić się godnie na Jego przybycie, jak to uczynili uczniowie Chrystusowi po wniebowzięciu: „Wszyscy trwali jednomyślnie na modlitwie z niewiastami i z Maryą, Matką Jezusową“. (Dzieje Apostolskie 1, 14.)
Stąd wynika:
- że w tych dniach trzeba się wystrzegać więcej, niż kiedykolwiek, wszelkich roztargnień i rozrywek, a czasu użyć na skupienie ducha.
- Pościć w wigilia uroczystości i starać się przez zaparcie owładnąć ciało i jego pożądliwości. „Duchem chodźcie, a pożądliwości ciała nie wypełnijcie, albowiem ciało pożąda przeciwko duchowi“ (Gal 5, 16—17).
- Oczyściwszy sumienie w spowiedzi pełnej żalu i skruchy pogodzić się z bliźnim, z którym żyjemy w nieprzyjaźni, Duch bowiem święty, Duch czystości i pokoju, przemieszkuje tylko w sercach czystych i miłujących pokój. (Ps. 75, 3.)
- Dawać jałmużny według możności. Pismo św. powiada, że Korneliusz setnik przez jałmużnę i modlitwy stał się godnym łaski Ducha św. (Dzieje apost, 10.)
- Trzeba w sobie wzbudzić pragnienie przyjęcia Ducha świętego i okazać je wobec Boga serdecznymi westchnieniami, do czego posłużyć może poniżej podany hymn kościelny: Przybądź Duchu Stworzycielu, zob. nr.
- 1. 100 dni odpustu za każdą rażą, kto tę pieśń odmowi z nabożeństwem i skruchą. 2. 300 dni odpustu, kto ją odmawiać będzie w pierwszy dzień Zielonych Świątek i podczas oktawy i w myśl zaleconą przez Papieża. 3. Zupełny odpust raz w miesiąc w dowolnie obranym dniu dla tych, którzy te pieśń odmówią raz na dzień, albo częściej. Warunkami są: spowiedź, komunia i modlitwa w myśl Papieża. (Pius VI. 26 Maja 1796.)
- Odpustu siedmiodniowego dostępuje, kto z nabożeństwem i skruchą mówi: „Chwała Ojcu, Synowi i Duchowi świętemu“ w tej myśli, aby wybłagać siedem darów Ducha św. w celu rozkrzewienia wiary i kto modlić się będzie w myśl Papieża. (Pius IX. 12 Marca 1857.)
Kościół św. przygotowywał dawniejszymi czasy wiernych na uroczystość Zesłania Ducha św. w ten sposób, że w sobotę przedświętną (tak jak w Wielka Sobotę) udzielał Sakramentów chrztu i bierzmowania.
Dzisiaj świeci się wodę do chrztu w ten sposób, jak się to dzieje w Wielką Sobotę, po czym następuje Msza św. Sobota przedświąteczną jest nakazanym dniem postnym. W wielu miejscach udzielają biskupi podczas Zielonych Światek Sakramentu bierzmowania.
Affekty przygotowania się na przyjście Ducha Świętego.
Cały złoty ołtarz 1829
- Staw się sercem w kąciku albo przy drzwiach domu tego, w którym zamknięci byli Uczniowie Pańscy z Najświętszą Boga-Rodzicielką Panną, oczekując przyjścia Ducha Świętego. Albo, staw się sercem raz przy nogach Najświętszej Panny, drugi raz przy nogach Apostolskich, i z Nimi się zajmuj, obcuj.
- Nie potrafię Duchu Święty pragnąć Cię, pragnieniem Najświętszej Panny i Apostołów Twoich.
- Użycz mi, Panie, Łaski, abym się przygotował(a) do Ciebie.
- W złośliwą duszę nie wnijdzie Duch Mądrości, całym sercem moim pragnę, być duszą dobrotliwą, i życzę Ci, Panie mój, wszystkiej Twojej chwały, wszystkich Twoich doskonałości, a życzę Ci aż na wieki.
- Duch Święty, Duch jest duchownych do siebie dyspozycji i przygotowania: brzydzę się wtedy, Panie mój, całą zmyślnością moją; wszystkimi skłonnościami ciała mojego.
- Ile razy, Panie mój, odetchnę, tyle razy do Ciebie westchnąć pragnę.
- Pragnę, Panie, Ducha Twojego, tak szerokiego, abym choć wielki(a) grzesznik(ca), wszystek świat do Ciebie nawrócić mógł (mogła), tak wysokiego, abym zadowolił(a) Serce Twoje Boskie; tak głębokiego, abym zasłużył(a), zastąpił(a) wszystkie piekielne bluźnienia przeciw Tobie; tak długiego, aby miłość moja względem Ciebie trwała, aż na wieki.
- Pragnę Cię przyjąć, Panie w Najświętszym Sakramencie, i przyjmuję ustami wszystkich sług Twoich, aby jako Duch Święty, Tobie przysposobił Ciało we wnętrznościach Najświętszej Panny, tak, abyś Ty przysposobił duszę moją do przyjęcia Ducha Świętego.
- Przez Podniesienie Najświętszego Sakramentu, pragnę, Panie, aby się uświęciło powietrze, przez które po ludzku mówiąc: zstąpił Duch Święty na Apostołów, zstępować na wiernych Twoich będzie.
- Upadaj często do nóg Apostołów Pańskich, do Nóg Boga-Rodzicielki Panny, proś Ich, aby się za tobą przyczynili, żebyś i ty był(a) napełniony(a) Duchem Pańskim.
- Postanów sobie, co krok, co odetchnienie, kiedy niekiedy powtarzać myślą te słowa: Przyjdź Duchu Święty! Amen.
© salveregina.pl 2023