Przewodnik prawdziwej pobożności

 

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

 

Zobacz imprimatur

czyli

 

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

 

 

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

 

 

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

 

 

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

 

 

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

 

 

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

 

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

 

 

UWAGA!

 

 Jutro tj. w sobotę 27 maja w Wigilię Zesłania Ducha Świętego, zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku jako nadal obowiązującym, obowiązuje POST ŚCISŁY.

 

 

 

 

I. Wyobraź sobie Pana Jezusa mówiącego do Aposto­łów: Jeśli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was (Jan XVI).

II. Proś o Łaskę osiągnięcia celu, w którym Syn Boży zesłał Ducha Świętego na Apostołów.

 

 

I. Punkt.

Duch Święty miał pocieszyć Apostołów.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Abyś wytrwał z gorliwością w pobożnych usiłowaniach twoich aż do końca nowenny, rozmyślaj o wielkich celach Zesłania Ducha Świętego na Apostołów i uczniów. Chciał najpierw Chrystus Pan po Wniebowstąpieniu Swoim zostawić im kogoś zamiast Siebie, który by ich pocieszał i wzmacniał w ciężkich kolejach życia, a zwłaszcza w trudnym zawodzie apostolskim. „Maluczko, a już Mnie nie ujrzycie, iż idę do Ojca… nie zostawię was sierotami,… prosić będę Ojca, a da wam innego Pocieszyciela, aby z wami mie­szkał na wieki” (Jan XVI). Obietnice wypełniły się. Pierwszych dni Apostolstwa swego Apo­stołowie zostali obici rózgami i wtrąceni do wię­zienia, ale dalecy byli od smutku i rozpaczy: a oni szli… radując się, iż stali się godnymi dla Imienia Jezusowego zelżywość cierpieć (Dzieje Ap. IX). Duch Święty działał te same cuda na pierwszych Chrześcijanach, którzy od swoich współziomków najokrutniej prześladowani, wszy­scy, jak mówi Św. Łukasz, pociechą Ducha Świę­tego byli napełnieni… (Tamże).

ZASTOSOWANIE.  W życiu twoim, w dopełnianiu obowiązków stanu twego, w wykonywaniu do­brych uczynków, spotkasz się z wielu trudami, przeciwnościami, z wszelkiego rodzaju cierpieniami, ale jeżeli Duch Święty będzie z tobą; zniesiesz je, nie tylko z cierpliwością i rezygnacją, lecz z weselem i radością; krzyże i cierpienia zmie­nią się dla ciebie w słodkie rozkosze. Jakże więc starać się powinieneś o pozyskanie dla siebie tego Ducha Pocieszyciela.

UCZUCIA [**]. Przyjdź, Duchu Święty, Pocieszycielu i Ochłodo tych, którzy we łzach zostają. Veni Sancte Spiritus, consolator optime, in fletu solatium. (Hymn).

POSTANOWIENIE [***]. W chwilach cierpienia i uci­sku miej zwyczaj powtarzać tę modlitwę.

 

 

II. Punkt.

Duch Święty był przewodnikiem dla Apostołów.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Drugim celem Zesłania Ducha Świętego było oświecenie Apostołów żywą wiarą, wyjaśnienie im tych prawd, o których Pan Jezus tylko im napomknął, odsłonięcie nareszcie przyszłości o tyle, o ile im to było potrzebne lub pożyteczne. Wiemy to ze Słów Zbawiciela w wigilię Swej Śmierci powiedzianych do Apostołów: „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Lecz gdy przyjdzie on Duch Prawdy, nauczy was wszelkiej prawdy i przyszłe rzeczy wam oznajmi” (Jan XVI).

ZASTOSOWANIE. Co Duch Święty zdziałał w Apo­stołach i pierwszych wiernych, to samo działa i dzisiaj, i działać nigdy nie przestanie w tych wszystkich, którzy usiłują pozyskać i zachować Go w swym sercu. — Toteż Kościół Katolicki każdą uroczystszą okoliczność rozpoczyna od bła­galnej modlitwy do Ducha Świętego, zachęcając wiernych, aby to samo czynili. Ten sam zwyczaj zachowują zakonne zgromadzenia, zwłaszcza przed pracą naukową odmawiając kilka razy na dzień Veni Creator albo Veni Sancte Spiritus. Czy po­stępujesz za ich przykładem?

UCZUCIA. Dziękuj Duchowi Świętemu, że cię tak często oświecał, prowadził i wspierał w oko­licznościach przykrych i stanowczych. Módl się, aby nadal nie odmawiał ci Swej Świętej Pomocy.

POSTANOWIENIE. Będę się miał na baczności, abym nie przyzwyczaił się odmawiać moich co­dziennych modlitw bez uwagi i pobożności, jakby z przyzwyczajenia.

 

 

III. Punkt.

Duch Święty nadał słowom Apostołów swoją powagą, urok i namaszczenie.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Apostołowie mieli oddać Chwałę Panu naszemu Jezusowi Chrystusowi nie tylko przez siebie sa­mych, ale także przez drugich, wykładając, jak należy rozumieć, jak się w niej rozmiłować i jak wykonać Jego Boską Naukę; budząc w nich nienawiść grzechu, a miłość cnoty, czyniąc z nich prawdziwych uczniów Pana Chrystusowych, prawdzi­wych Świętych. I oto trzecim celem Zesłania Ducha Świętego było wsparcie Apostołów w tym trudnym, przechodzącym ich siły zadaniu. „Nie myślcie, co byście mówić mieli” (Mat. X 19). „Albowiem ja wam dam usta i mądrość, któ­rej nie będą mogli odeprzeć wszyscy przeciwnicy wasi” (Łk XXI, 15). „Albowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Ojca waszego, Który mówi w was” (Mt X., 20).

ROZMOWA DUSZY [***] z Duchem Świętym; — zgodnie z uczuciami i postanowieniami dwóch poprzednich punktów.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny w miesiącu maju: Nabożeństwo majowe – dzień 26
  2. uczczenia Wniebowstąpienia Pańskiego: Nabożeństwo na Wniebowstąpienie Pańskie.
  3. pobożnego przygotowania się do Zesłania Ducha Świętego przez nowennę: Nowenna przed Zesłaniem Ducha Świętego – dzień 8
  4. pobożnego przygotowania się do uroczystości Trójcy Przenajświętszej przez Nowennę: Nowenna przed świętem Trójcy Przenajświętszej – dzień 1

 

 

 

 

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023

Powiązane: