Przewodnik prawdziwej pobożności

O. Brunon Vercruysse SI
1886 rok.

ku użytkowi wiernych

TOM I

Nowenna do Ducha Świętego. Dzień ósmy.

Piątek.

O głównym celu zesłania Ducha Św.

I. Wyobraź sobie Jezusa mówiącego do Aposto­łów: Jeśli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was (Jan XVI).

II. Proś o łaskę osiągnięcia celu, w którym Syn Boży zesłał Ducha Św. na Apostołów.

I. Punkt.

Duch Święty miał pocieszyć Apostołów.

Rozważanie. Abyś wytrwał z gorliwością w pobożnych usiłowaniach Twoich aż do końca nowenny, rozmyślaj o wielkich celach Zesłania Ducha Świętego na Apostołów i uczniów. Chciał naprzód Chrystus po wniebowstąpieniu swoim zostawić im kogoś zamiast siebie, który by ich pocieszał i wzmacniał w ciężkich kolejach życia, a zwłaszcza w trudnym zawodzie apostolskim. “Maluczko, a już mię nie ujrzycie, iż idę do Ojca… nie zostawię was sierotami,… prosić będę Ojca, a da wam innego Pocieszyciela, aby z wami mie­szkał na wieki” (Jan XVI). Obietnice wypełniły się. Pierwszych dni apostolstwa swego Apo­stołowie zostali obici rózgami i wtrąceni do wię­zienia, ale dalecy byli od smutku i rozpaczy: a oni szli… radując się, iż stali się godnymi dla Imienia Jezusowego zelżywość cierpieć. (Dzieje Ap. IX). Duch Święty działał te same cuda na pierwszych chrześcijanach, którzy od swoich współziomków najokrutniej prześladowani, wszy­scy, jak mówi św. Łukasz, pociechą Ducha Świę­tego byli napełnieni… (Tamże).

Zastosowanie. W życiu twoim, w dopełnianiu obowiązków stanu twego, w wykonywaniu do­brych uczynków, spotkasz się z wielu trudami, przeciwnościami, z wszelkiego rodzaju cierpieniami, ale jeżeli Duch Święty będzie z tobą; zniesiesz je, nie tylko z cierpliwością i rezygnacją, lecz z weselem i radością; krzyże i cierpienia zmie­nią się dla ciebie w słodkie rozkosze. Jakże więc starać się powinieneś o pozyskanie dla siebie tego Ducha Pocieszyciela.

Uczucia. Przyjdź, Duchu Święty, Pocieszycielu i Ochłodo tych, którzy we łzach zostają. Veni Sancte Spiritus, consolator optime, in fletu solatium. (Hymn).

Postanowienie. W chwilach cierpienia i uci­sku, miej zwyczaj powtarzać tę modlitwę.

II. Punkt.

Duch Święty był przewodnikiem dla Apostołów.

Rozważanie. Drugim celem Zesłania Ducha Świętego było oświecenie Apostołów żywą wiarą, wyjaśnienie im tych prawd, o których Jezus tylko im napomknął, odsłonienie nareszcie przyszłości o tyle, o ile im to było potrzebne lub pożyteczne. Wiemy to ze słów Zbawiciela w wigilię Swej śmierci powiedzianych do Apostołów: “Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Lecz gdy przyjdzie on Duch prawdy, nauczy was wszelkiej prawdy i przyszłe rzeczy wam oznajmi” (Jan XVI).

Zastosowanie. Co Duch Święty zdziałał w Apo­stołach i pierwszych wiernych, to samo działa i dzisiaj, i działać nigdy nie przestanie w tych wszystkich, którzy usiłują pozyskać i zachować Go w swym sercu. — Toteż Kościół Katolicki każdą uroczystszą okoliczność rozpoczyna od bła­galnej modlitwy do Ducha Świętego, zachęcając wiernych, aby to samo czynili. Ten sam zwyczaj zachowują zakonne zgromadzenia, zwłaszcza przed pracą naukową odmawiając kilka razy na dzień Veni Creator albo Veni Sancte Spiritus. Czy po­stępujesz za ich przykładem?

Uczucia. Dziękuj Duchowi Świętemu, że cię tak często oświecał, prowadził i wspierał w oko­licznościach przykrych i stanowczych. Módl się, aby nadal nie odmawiał ci swej świętej pomocy.

Postanowienie. Będę się miał na baczności, abym nie przyzwyczaił się odmawiać moich co­dziennych modlitw bez uwagi i pobożności, jakby z przyzwyczajenia.

III. Punkt.

Duch Święty nadał słowom Apostołów swoją powagą, urok i namaszczenie.

Rozważanie. Apostołowie mieli oddać chwalę Jezusowi Chrystusowi nie tylko przez siebie sa­mych, ale także przez drugich, wykładając, jak należy rozumieć, jak się w niej rozmiłować i jak wykonać Jego Boską naukę; budząc w nich nienawiść grzechu, a miłość cnoty, czyniąc z nich prawdziwych uczniów Chrystusowych, prawdzi­wych Świętych. I oto trzecim celem Zesłania Ducha Świętego było wsparcie Apostołów w tym trudnym, przechodzącym ich siły zadaniu. “Nie myślcie, co byście mówić mieli” (Mat. X 19). “Albowiem ja wam dam usta i mądrość, któ­rej nie będą mogli odeprzeć wszyscy przeciwnicy wasi” (Łk XXI, 15). “Albowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Ojca waszego, który mówi w was” (Mt X., 20).

Rozmowa duszy z Duchem Świętym; — zgodnie z uczuciami i postanowieniami dwóch poprzednich punktów.

KLIKNIJ i Odmów Nowennę

KLIKNIJ i odmów Nabożeństwo czerwcowe

© salveregina.pl 2022