NOWENNA DO ŚW. FRANCISZKA SALEZEGO – DZIEŃ 3

Nowenna ta odprawia się przez dziewięć dni albo dziewięć Śród poprzedzających Uroczystość Św. Franciszka, w każdą Środę; kto może winien się spowiadać i Komunikować — nadto ćwiczyć się w cnotach i odprawiać nabożeństwo niżej położone.

Źródło: Nabożeństwo do Św. Franciszka Salezego i Św. Joanny Franciszki Fremiot de Chantal, Fundatorów Zakonu Nawiedzenia NMP, 1859r.

MODLITWA DO DUCHA ŚWIĘTEGO.

O Duchu Święty, Który Niebiańską Miłością zapalasz nam serca — świętymi natchnieniami do cnotliwych czynów skłaniasz wolę naszą, a nadziemskim światłem ciemnotę umysłu naszego rozpędzasz, błagam Cię w pokorze serca — o Łaskę i pomoc, abym to nabożeństwo z większą Chwałą Bożą — i pożytkiem duszy mojej mógł odprawić. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa Amen.

DZIEŃ 3

Uwaga.

Nadzieją jesteśmy zbawieni! (Rzymian VII).

Św. Paweł przypatrując się w duchu nadziei, nazywa ją kotwicą, duszy bezpieczną i mocną, wchodzącą aż do wnętrzności zasłony (Żyd. VI, 19) to jest przedzierającą się przez zaćmienia trudności, które jakby grubą mgły osłoną, pokrywają Serce Boże, a w nim Dobroć, Potęgę wraz z nieskończonym Miłosierdziem. Św. Franciszek o dwoistej ufności ślicznie mówi w dziełach swoich. W pierwszej przedstawia jasność i pogodę serca, niedowierzającego sobie — korzącego się, ale w Panu Bogu pokładającego całą ufność swoją. W drugiej, moc i potęgę ufności zdolnej do czynów najwznioślejszych, gdy się wspiera na nieomylnych obietnicach Pana. Co do pierwszej: pewnej osobie pytającej go, czy dusza z całym poznaniem nędzy swojej może się garnąć do Pana Boga z zupełną ufnością, taką dał odpowiedź:— „Dusza mająca dokładne uznanie swej nędzy, nie tylko mieć może wielką ufność, — ale nadto bez uznania swej nędzy, nie może mieć zupełnej ufności, bo wyniszczenie się przed Obliczem Pana Boga, jednoczy nas z Panem Bogiem i ściąga Jego Miłosierdzie, które bez nędzy naszej miejsca by nie miało. O! jakkolwiek straszne i wielkie byłyby grzechy i przeniewierzenia nasze, ufajmy, Pan nam je przebaczy; nadzieją i pojęciem Dobroci Bożej zwalczmy tę służalczą bojaźń, która jakby na uwiązaniu wzlot nasz duchowy wstrzymuje, wszak tę ufność dziecięcą choćby po najstraszniejszych grzechach, Święty Jan Ewangelista także nam zaleca: — „Jeżelibyśmy się spowiadali grzechów naszych, wierny jest i sprawiedliwy, aby nam odpuścił grzechy nasze i oczyścił nas od wszelkiej nieprawości“.

Lecz na tej ufności przestać nie możemy, ona jest tylko jak gdyby wstępem — jakby pączkiem ślicznego kwiatu nadziei. — Ci co tę cnotę z gruntu posiąść pragną, winni mieć nadzieję przeciwko nadziei. — Tak ufał Abraham. Upewniony od Pana, że potomstwo Jego rozmnożonym będzie jak gwiazdy na niebie, jako piasek morski, odbiera rozkaz, aby zabił jedynego syna. — Nie waha się — nie pyta jako się to stanie? — bo wie, że Słowo Pańskie bez skutku pozostać nie może. — Podobną ufnością odznaczył się Św. Franciszek. — W początkach założenia Zakonu Nawiedzenia, Święta Fundatorka Jego — w ciężkiej chorobie prawie dogorywa, — wołają Św. Biskupa, wystawiając, że z jej śmiercią, zaczęty gmach w ruinę zapadnie. — „Ufajmy, odpowiada Święty, Pan nieomylny w obietnicach Swoich”. I w istocie, pomimo licznych trudności, widzimy jak się spełniły Obietnice Boże. — Zgromadzenia Nawiedzenia rozsiane prawie po całym świecie: bo i na drugim półkolu, widzimy Córki Salezego — modłą wspierające Kościół, a przykładem budujące bliźnich. — Pan Bóg zaś, aby okazać jak Mu jest miłe to zebranie wdów i dziewic, powierzył im przez objaw nadzwyczajny, skarb bezcenny, bo skarb Serca Swego. — Ufajmy przeto ktokolwiek jesteśmy, wznośmy ręce i serce ku Panu, On wysłucha jęku; rzeknie — rzeknie tylko słowem, a wnet cisza nastąpi na rozhukanym i czarnym morzu życia, promień Jego Łaski rozjaśni ciemnotę.

Modlitwa:

— O Maryo! jak miłości Matko, tak zarazem Matko uznania i nadziei Świętej, naucz mnie ufności, wszak Ty, Matka moja — jam dzieciątko Twoje: miłość więc ku Tobie jest potrzebą serca mego, wysłuchaj więc — wysłuchaj, o Panienko Święta! i spraw, abym jak wszystkie Łaski i Dary odbieram przez Ręce i przez Serce Twoje, otrzymał też i cnotę nadziei, abym wsparty na ufności radował się w goryczach moich, wypełniając w pogodzie serca i umysłu radę Apostoła: — „Bądźcie nadzieją się weselący, w utrapieniach cierpliwi” (Rzym. XII, 12). Amen.

Na zakończenie:

Litania do Św. Franciszka Salezego, biskupa i doktora Kościoła Świętego

Źródło: Książka do nabozeństwa o Najsłodszym Sercu Jezusowym i 33 uwagi 1883

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami!

Synu Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, bez grzechu poczęta, módl się za nami!

Święty Franciszku Salezy, któryś osobliwszą miłością ukochał Maryę i u stóp Jej ołtarza odzyskał pokój i nadzieję,

Święty Franciszku Salezy, któryś o cześć Matki Bożej był wielce gorliwym,

Święty Franciszku Salezy, któryś balsamem słodyczy przyrodzoną niecierpliwość i gorliwość twoją ukoił,

Święty Franciszku Salezy, któryś gotów był wyrwać z własnego serca każdą żyłkę, co by nie opływała Miłością Bożą,

Święty Franciszku Salezy, któryś w pośród wszelkich zniewag, zachował zawsze pełen słodkości i dobroci spokój,

Święty Franciszku Salezy, któryś nabytą słodycz posiadał nienaruszenie, stale i do końca,

Święty Franciszku Salezy, któryś wszystko od wszystkich rad cierpiał, a przez którego nikt nigdy nie cierpiał,

Święty Franciszku Salezy, któryś sercem cichy i pokorny zawsze był najściślej z Bogiem twym złączony,

Święty Franciszku Salezy, któryś dobrocią, słodyczą i powagą razem zlaną, a ciągłą, przypominał najlepiej Chrystusa Pana w obcowaniu z ludźmi,

Święty Franciszku Salezy, któryś ani nieumiarkowanym w radości, ani nagłym w pośpiechu, ani pobitym w smutku, ani złamanym w przeciwnościach nigdy nie bywał,

Święty Franciszku Salezy, któryś w cierpliwości niezachwianym, w pogodzie oblicza stałym, w pokoju serca jednostajnym zawsze się okazał,

Święty Franciszku Salezy, któryś przyjął za prawo niczego nie pragnąć, o nic nie prosić i niczego nie odmawiać,

Święty Franciszku Salezy, któryś we wszystkim widział upodobanie Boże i Jego dobrotliwą Opatrzność, bezpieczniej się na niej opierając, niźli się opiera dziecię na łonie swej matki,

Święty Franciszku Salezy, któryś ogniem Miłości Bożej wciąż gorzał,

Święty Franciszku Salezy, któryś wziął był za hasło: kochać lub umrzeć, bo żywot bez miłości byłby ci cięższym od śmierci,

Święty Franciszku Salezy, któryś uspokojenia w niczym nie znajdował, jedno w Bogu i w upodobaniu Jego,

Święty Franciszku Salezy, któryś pragnął, by Miłość Boża, była u ciebie ciągłym oddychaniem i każdym twym tchnieniem,

Święty Franciszku Salezy, któryś w pośród nieustannych zajęć zewnętrznych, zachowywał statecznie pełną miłości, uszanowania i ufności pamięć na Obecność Boską,

Święty Franciszku Salezy, któryś ku Najświętszemu Sakramentowi Ołtarza niezwykłą gorzał miłością,

Święty Franciszku Salezy, któryś w kościołach Bożych, postawą skromny i pobożny, zdał się być Aniołem,

Święty Franciszku Salezy, któryś mieszkanie Chrystusa na ołtarzach Niebem ziemskim nazwał,

Święty Franciszku Salezy, któryś żywot twój ciągłą miał modlitwę,

Święty Franciszku Salezy, któryś Kościołowi Świętemu w rozlicznych pismach zostawił skarbnicę rad mądrych, niosących czystym umysłom skarby pobożności,

Święty Franciszku Salezy, roztropny dusz przewodniku,

Święty Franciszku Salezy, mądry prawdziwej pobożności mistrzu,

Święty Franciszku Salezy, Kapłanów Świętych i Pasterzy dobrych wzorze,

Święty Franciszku Salezy, bliźnich miłośniku,

Święty Franciszku Salezy, któryś we wszystkich ludziach upatrywał Boga i na wszystkich ludzi spoglądał przez Boga,

Święty Franciszku Salezy, któryś po skałach i lodach i wśród prześladowań z narażeniem wciąż życia, za zgubionymi bieżał owieczkami,

Święty Franciszku Salezy, któryś z najtkliwszą miłością przygarniał grzeszników,

Święty Franciszku Salezy, któryś na wzór Chrystusa Pana płaczącego nad Jeruzalem nad Genewą płakał,

Święty Franciszku Salezy, któryś siedemdziesiąt i więcej tysięcy heretyków mocą słodyczy Kościołowi zdobył,

Święty Franciszku Salezy, któryś w miłości żył i w miłości umierał,

Święty Franciszku Salezy, najsłodszy z ludzi,

Święty Franciszku Salezy, z Świętych najmilszy,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…

Antyfona. O zacny Doktorze! Światło Kościoła Świętego, Błogosławiony Franciszku Salezy, miłośniku Zakonu Pańskiego, proś za nami Syna Bożego.

℣. Módl się za nami Święty Franciszku Salezy!

℟. Abyśmy się stali na wzór twój cisi i pokornego serca.

℣. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.

℟. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.

℣. Módlmy się: Boże! Który dla zbawienia dusz ludzkich, Świętego Franciszka Salezego, Wyznawcę Twego i Biskupa, duchem bogobojności i cichości napełniłeś; racz nam dać tę Łaskę, abyśmy słodkością miłości Jego zachęceni, słuchając napominania zbawiennego, i naśladując przykłady Jego, wiecznego wesela za przyczyną Jego dostąpić mogli. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, Który z Tobą i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków.

℟. Amen.

© salveregina.pl 2023