Nowenna do Św. Teresy od Dzieciątka Jezus – dzień 9

Najczęściej miłość Jego bywa wzgardzona, odrzucona, zapoznana, ale Pan nie zniechęca się, powraca, na nowo zaczyna kołatać, szuka rozmaitych sposobów, by zdobyć nasze serce dla Swej Miłości.

Święta Teresa głęboko zrozumiała gorące pragnienie Boskiego Serca, szeroko otworzyła swoje serce na przyjęcie Miłości odrzuconej, wzgardzonej przez ludzi, — oddała się na całopalną ofiarę najłaskawszej Miłości, pragnąc, aby całe jej życie, każda myśl, każde słowo, każdy czyn był aktem doskonałej miłości.

A jakie są owoce tego zaofiarowania się? Oto, jak twierdzi Święta Teresa, miłość, pełna miłosierdzia, zalewa duszę, ogarnia wszystkie jej władze, ożywia wszystkie czyny, oczyszcza z niedoskonałości, aby kiedyś mogła ona bez zmazy grzechowej stanąć przed Panem.

Łaska ta, jak uczy Święta, jest dostępną dla wszystkich, — dusze najmniejsze, najsłabsze, najwięcej potrzebujące miłosierdzia, byleby bez zastrzeżeń, z ufnością oddały się najłaskawszej miłości, są najodpowiedniejsze, — w nich bowiem Miłosierdzie Boże ma największe pole do działania.

A jakież są warunki tego oddania? Oto, żyć według wymagań świętej miłości, żyć w ustawicznym ćwiczeniu się w miłości Boga i bliźniego, w zupełnym zdaniu się na Pana Boga, ukochaniu swojej maleńkości i nicości. Gdy dusza oddała się na ofiarę miłości najłaskawszej, powinna być mocno przekonana, że wszystko, co Bóg z nią czyni, jest dziełem Jego nieskończonej miłości, powinna zupełnie zdać się na Niego, Pan nie zawiedzie jej ufności; jeżeli ześle na nią cierpienie, nie zostawi jej samej sobie, wraz z nią cały ciężar dźwiga, — daje moc i siłę do cierpienia.

Seraficzna nasza Święta troskę o siebie złożyła w Ręce Ojca Przedwiecznego, z dziecięcą ufnością powtarzała: „To mi się najwięcej podoba, co Pan dla mnie wybiera; kocham to, co On ze mną czyni”.

Szczytem i niejako streszczeniem drogi dziecięctwa duchowego jest całkowite oddanie się najłaskawszej Miłości. — Teraz rozważmy przez małą chwilę, czy i od nas nie żąda nieskończona Miłość Ojca Niebieskiego zupełnego oddania się najłaskawszej Miłości; jeżeli uczujemy w głębi duszy, że Pan nas zaprasza, powtórzmy za seraficzną Przewodniczką naszą, Świętą Teresą: „O Jezu, spraw, niech i ja będę szczęśliwą ofiarą Twej miłości pełnej miłosierdzia, niech płomienie Twej Miłości wzgardzonej, odrzuconej, zapoznanej, skierują się do mego serca i przemienią je zupełnie.

Miłość mnie trawi tego żaru tchnieniem,
Palę się, płonę ogniem i światłością,
Bo moim niebem, moim przeznaczeniem,
Jest żyć miłością!

(Żyć miłością…)

DESZCZ RÓŻ.

List dziękczynny.

Przewielebna Matko!

Pełna wdzięczności, ośmielam się donieść, że za pośrednictwem Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus otrzymałam wiele łask, a z tych największą, że nauczyła mię Ona bezgranicznie kochać Pana Boga. Mam lat dwadzieścia, ale od 14 roku jestem ciągle cierpiąca… Te kolce jednak nie przyniosły mi żadnych duchownych korzyści, póki „Mała Królewna” nie pouczyła mię, że jestem szczególnie uprzywilejowaną od Pana Jezusa. Od ośmiu miesięcy zupełnie się zmieniłam. Dzięki Jej, doszłam do takiego zamiłowania Woli Pana Jezusa, że pragnę jedynie tego, czego On chce. Proszę Pana o jedno dla siebie: o umiłowanie Go, za przykładem Świętej, do szaleństwa. — Jakże mi żal tych, którzy nie znają „Miłości”. Oddałam się zupełnie na ofiarę „Miłości” najmiłosierniejszej. — Cierpienia moje, choć są nieraz bardzo dotkliwe, kocham, bo pochodzą od Jezusa.

J.B.
(Pluie de roses).

POSTANOWIENIE. Często czynić będę akt ofiarowania się Najłaskawszej Miłości.

AKT STRZELISTY. O Jezu, spraw, niech będę Twoim!

MODLITWA.

O seraficzna dziewico, Święta Tereso od Dzieciątka Jezus, której jedynym pragnieniem było na ziemi, by Pan Bóg wybrał sobie ze świata jak największy zastęp maleńkich dusz, które by Mu się oddały na ofiarę zadośćuczynienia Jego Najłaskawszej Miłości, uproś przemożnym swoim wstawiennictwem u Ojca Niebieskiego, aby jak największa liczba dusz uczuła się wewnętrznie znagloną do zaofiarowania się „Najłaskawszej Miłości“. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu.

Słysząc zaś o Świętej Teresie, jej życiu, wiedząc co się za sprawą tej świętej działo, zbadawszy wszystko, przedtem dokładnie u wiarogodnych świadków miał Świętą Teresę w poważaniu wielkim i gorliwie modlił się do Niej. I oto podczas gdy modlił się do Niej pewnego razu usłyszał głos Jej. „Na próżno modlisz się do mnie, skoro nie czcisz Najświętszej Maryi Panny”.

Zdumiony protestant przejęty wyrzutem jaki mu w tej odpowiedzi uczyniła Święta Teresa uczuł wielką wdzięczność za to cudowne uświadomienie. Przyjął Katolicyzm i stał się bardzo gorliwym czcicielem Najświętszej Maryi Panny.

Modlitwa.

Nieśmiało, ale z głęboką ufnością ponawiam mą prośbę, abyś Ty, Święta Tereso, uprosiła mi Łaskę u Boga w sprawie mojej. Tyś wskazała drogę do Najświętszej Maryi Panny niewierzącemu w Nią protestantowi, wskaż i mnie który Najświętszą Pannę z całego serca miłuje, jak Ją ubłagać, aby wraz Łasce Swego Syna Najmilszego mnie poleciła. Niechaj zmiłuje się nade mną ta Przenajświętsza Matka. Módl się za mną Święta Tereso!

Najświętsza Maryo Panno! Którą tak miłowała Teresa, a której Łask Swych nie odmawiałaś, usłysz moje wołanie, racz mi wyjednać u Syna Twego umiejętność życia pobożnego i cnotliwego, a po życiu doczesnym — Chwałę w życiu przyszłym. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu.

Jezu Chryste, Synu Boży, który przyrzekłeś, że wynagrodzisz najmniejszą usługę, jaką z miłości ku bliźniemu wyświadczymy, spojrzyj łaskawie na Twą małą Oblubienicę, Św. Teresę od Dzieciątka Jezus, która się tak starała o zbawienie dusz. W nagrodę za wszystko, co ona na ziemi czyniła i cierpiała, nakłoń Ucho Twoje na jej życzenie: „czynić dobrze w Niebie dla ziemi” i użycz mi za jej wstawieniem się, tej Łaski, o którą Cię gorąco proszę.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu.

Duchu Święty, Wieczny Boże, który przez tak wielkie Łaski Twej Miłości, błogosławioną duszę Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus do doskonałości prowadziłeś, błagam Cię przez wierność, z którą ona z tą Łaską współdziałała, wysłuchaj łaskawie jej wstawienia się za mną grzesznikiem i wedle jej słów, że „deszcz różany na ziemię zsyłać będzie” użycz mi, Duchu Święty, tej Łaski, o którą proszę.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu.

Święta Teresko od Dzieciątka Jezus, która podczas swego krótkiego pobytu na ziemi, byłaś zwierciadłem anielskiej czystości, gorącej miłości i zupełnego oddania się Bogu, teraz gdy już otrzymałaś nagrodę za twe cnoty, spojrzyj litościwie na mnie, który z ufnością udaję się do Ciebie. Przemów za mnie słowo do Tej Dziewicy Niepokalanej, której byłaś „kwiatkiem ulubionym”, do Królowej Nieba „która się uśmiechała do ciebie w zaraniu życia twego”.

Błagaj Ją, Która ma taki wpływ potężny na Serce Jezusa, aby mi uprosiła tę Łaskę, o którą proszę, i aby Jej Błogosławieństwo wzmacniało mnie w każdej chwili mego życia, broniło mnie w chwili śmierci i doprowadziło mnie do wiecznej szczęśliwości w Niebie. Amen.

Witaj, Królowo, Matko litości, * Życie, słodkości i nadziejo nasza, witaj! * Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy, * do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc na tym łez padole. * A przeto, Orędowniczko nasza, Twoje Miłosierne Oczy obróć na nas * I Jezusa, Błogosławiony Owoc Żywota Twego * po tym wygnaniu nam okaż. * O Łaskawa, o Litościwa, o Słodka Panno Maryo!