Nowenna do Świętych Apostołów Piotra i Pawła - dzień 4

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

Wsparcie - Wesprzyj ofiarą nasze dzieło!

Źródło: Nabożeństwo do Świętych Apostołów Piotra i Pawła 1930r.

DZIEŃ CZWARTY.

Miłość Boga Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

I. Pamiętaj, że miłować Boga z całego serca jest największym i pierwszym Przykazaniem. Wierzyli w to usilnie Apostołowie, nie mieli bowiem serca do żadnej rzeczy, prócz tylko do Boga i dla Boga. Znanym jest trzykrotnie powtórzone gorące owe oświadczenie miłości Świętego Piotra ku Chrystusowi, a podobnie jak Jan Święty był najbardziej ulubionym uczniem przez Zbawiciela, tak Święty Piotr Apostołem, który najbardziej ukochał Chrystusa. Znaną jest także miłość serdeczna Świętego Pawła, dla której wśród ludzi na ziemi prowadził życie Serafina. Tak się rozmiłował w Chrystusie, iż nie żył życiem innym, tylko jego własnym, a do gorliwości takiej doszła miłość jego, iż każdego przeklętym osądzał, ktokolwiek by nie miłował Chrystusa (zob. 1 Kor 16, 22).

Porównaj teraz miłość swoją z miłością Apostołów. Jeżeli, zamiast kochać Boga, dotychczas Go obrażasz, jeżeli zamiast ofiarować serce Bogu, ofiarujesz je stworzeniom, to twoja miłość tylko pozorna, a w rzeczy samej nienawiść obrzydła, szkodliwa i godna onego przekleństwa, którem grozi Apostoł. Łzami podnieś miłość swoją, a odmawiając dziś akt miłości ku Bogu, postanów nie obrażać Go nigdy więcej, ale Go zawsze i wytrwale kochać.

3 Ojcze nasz… 3 Zdrowaś Marya… i Chwała Ojcu… można odmawiać po każdym punkcie.

II. Pamiętaj, że należy miłować Boga ze wszystkich sił i z całej duszy. Miłość nie umie próżnować, mówi św. Grzegorz, pobudza ona do rzeczy wielkich, a gdy tego nie czyni, przestaje być miłością (zob. Hom. 3). Taką właśnie była miłość tych Apostołów, a że gorętszej nad nią nie było, dowodzi, że żaden z Apostołów nie pracował więcej od nich. Miłość ich była niby ogniem, co nieustannie się wzmaga, niby rzeką, co nie przestaje dążyć do morza. Dla okazania miłości naszej uczynki tak są potrzebne, jak potrzebną jest miłość Boga. Niepodobną jest rzeczą miłować Boga, a nie pełnić Woli Jego, tak samo jak miłować Go razem i nie miłować. Miłość, mówi Święty Paweł, jest “wypełnienie zakonu”, czyli wypełnianie Praw Bożych (Rzym. 13, 10). Chcesz poznać, czy kochałeś dotychczas Boga? Rozpatrz się w uczynkach swoich, rozważ, czyli przestrzegałeś Prawa Boskie. Chcesz się poprawić, staraj się spełniać jak najwięcej dobrego. Trzymaj się przestrogi Chrystusa Pana: “Jeśli Mnie miłujecie, przestrzegajcie Przykazań Moich” (J 14, 15).

III. Pamiętaj, iż ostatnim obowiązkiem miłości, jest kochać Boga z całą odwagą ducha. Kto kocha, zdolnym jest do zniesienia wszelkiej przykrości i ofiary. Taka była miłość tych Apostołów. Kochać Jezusa wtedy, gdy Imię Jego było w nienawiści u wszystkich, znaczyło narażać się na tysiączne niebezpieczeństwa, Najsroższe wszakże uciski nie zdolne były zagasić płomienia ich miłości. Gotowość na śmierć za Chrystusa, którą objawił Piotr Święty przed Męką, a która później próby nie wytrzymała, po powstaniu jego z tej słabości, do takiej doszła potęgi, iż mu później i śmierć straszną się nie wydawała, Paweł zaś Święty taką gorzał miłością, że mówił, iż nie ma siły, zdolnej go oderwać od
miłości Chrystusa: ani utrapienie, ani ucisk, ani głód, ani nagość, ani niebezpieczeństwo, ani prześladowanie, ani miecz (zob. Rzym. 8, 35). A gdyby od nas żądano, nie wylania krwi, utraty życia dla Chrystusa, ale wyrzeczenia się jakiejś uciechy, zarzucenia jakiejś przyjaźni, podjęcia jakiejś trudności, czy bylibyśmy gotowi uczynić to dla okazania miłości do Boga?

O wieleż gorliwsi jesteśmy w utrzymaniu praw światowych, aniżeli w bronieniu Boskich! Porzućmyż, porzućmyż względy światowe, a Boga kochajmy, cierpmy dla Niego, by nas w życiu przyszłym nagroda Jego spotkała!

MODLITWA.

Jakżeście wielcy w miłości, którą ku Bogu pałały serca wasze tu na ziemi, Święci Apostołowie. Największym Waszym staraniem było krzewić tę miłość w sercach tych wszystkich, nad którymi rozciągała się praca i gorliwość wasza. Nie przestawajcie, prosimy, napełniać nią serca nasze. Sprawcie, iżby duch nasz tak spotężniał, abyśmy nie kochali
nic, prócz Boga, a Boga kochali ze wszystkich sił naszych, wtedy nawet, gdy w utrapieniu będziemy, gdy trudności nas obarczą. Sprawcie, abyśmy za przykładem waszym, ukochawszy Boga w tym życiu, stali się godnymi w przyszłym życiu kochać Go w towarzystwie Waszym przez całą nieprzeżytą wieczność. Amen.

ANTYFONA.

Tyś jest Pasterzem owiec, Księciem Apostołów, Tobie oddane są klucze Królestwa Niebieskiego.
Tyś jest naczyniem wybranym, Święty Pawle Apostole, opowiadaczem prawdy po całym świecie.
V. Postanowisz je książęty nad wszystką ziemią.
R. Pamiętni będą Imienia Twego, Panie.
V. Módlmy się. Boże, którego prawica Błogosławionego Piotra chodzącego po wałach morskich, by nie był pogrążon, podniosła, a współapostoła jego Pawła po trzykroć tonącego, z głębokości morskich wybawiła, wysłuchaj nas litościwie, abyśmy za Obu zasługami wiecznej chwały dostąpili. Który żyjesz i królujesz po wszystkie wieki wieków.

R. Amen.