VI. Rozmyślanie.

O CHWALE NIEBIESKIEJ.

 

 

Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959)

 

Zawartość strony

 

 

Chwała rozumu duszy wybranej.

I. Istota wiecznej szczęśliwości polega na oglądaniu Pana Boga,

II. na poznaniu wszystkiego, co w Panu Bogu będzie jej dane wiedzieć.

 

 

„Teraz widzimy niejasno przez zwierciadło, lecz póź­niej twarzą w twarz’’ (1 Kor 13, 12).

 

I. „To jest życie wieczne, aby poznali Ciebie, Jedynego Boga prawdziwego i Tego, któregoś posłał, Jezusa Chry­stusa” (Jan 17, 3). Wedle tych słów istota wiecznego szczęścia polega na jasnym oglądaniu Pana Boga, a tym sa­mym na doskonałym posiadaniu Pana Boga. Byłoby to już zbyt wielką nagrodą, gdybyśmy kiedyś w Niebie mogli miesz­kać przy naszym Ojcu jako dzieci w Jego Domu, ale to co nas czeka, będzie o wiele wyższym. Św. Jan mówi o tym z właściwą mu serdecznością: „Najmilsi, teraz synami Bożymi jesteśmy, a jeszcze nie okazało się czym będziemy. Wiemy, że gdy się ukaże podobni Mu bę­dziemy, gdyż Go ujrzymy jako jest” (1 Jan 3, 2). Po­dobni Mu będziemy, gdy Go ujrzymy, jako jest. Te słowa zawierają wszystko. Nie pojmujemy, co one ozna­czają. Wiara mówi, że one przedstawiają duszy naj­doskonalsze używanie Najwyższego Dobra, tj. Pana Boga. To używanie przewyższy wszystkie oczekiwania nasze, w jakich nasze władze duchowe w tym życiu mogą brać udział, a w tym życiu oglądanie nie jest posiadaniem. Gdy widzimy coś pięknego i cennego, nie stajemy się przez to ani pięknymi ani bogatymi. Ale jasne oglądanie Pana Boga w wieczności czyni nas pięknymi, doskonałymi, boga­tymi, bo oddaje nam na stałe Samego Pana Boga. Czyni nas uczestnikami Jego Boskiej Natury i szczęśliwości, i spra­wia, że stajemy się podobni do Niego jako Obraz Jego Boskiej Wspaniałości. Dusza nie straci swej własnej natury, lecz prześwietlona Panem Bogiem uzyska moc oglądania Jego odsłoniętego Oblicza, czyli poznania Jego Istoty. Przez udział w Światłości Jego Chwały zostanie prze­kształcona, przemieniona, jak rozpalone żelazo, które nie traci swej istoty mimo, że je ogień całkowicie prze­nika i przekształca swym żarem i blaskiem.

 

II. Nikt na ziemi nie oglądał Pana Boga, nawet te osoby, o których Pismo Święte mówi, że Pan Bóg się im objawiał, albo że miały zachwycenie w Panu Bogu, bo tu możemy oglądać Pana Boga tylko w odbiciu. I nawet wtedy nie wy­trzymałyby słabe siły ludzkie widoku Majestatu i Po­tęgi Pana Boga. Nikt nie może oglądać Pana Boga i żyć bez szcze­gólnej pomocy, czyli interwencji Mocy Bożej. Teraz poznajemy Pana Boga w obrazach, w Jego Dziełach, w tajemni­czym działaniu na zewnątrz i wewnątrz nas. Przez udział w Naturze Pana Boga i Jego Życiu będziemy mogli Go oglądać w Trójcy Świętej w najgłębszej Tajemnicy Jego wewnętrznego Życia. Wnikniemy w to Tajemnicze Życie Miłości, z Którego zrodził się Syn i z Którego Duch Święty pochodzi, wciągnięci będziemy w tę niepojętą różnorakość Życia, Działania i Miłości. Zobaczymy tam w Panu cudowne Tajemnice naszej Wiary, Jej Prawdy jak Wcie­lenie, Tajemnicę Najświętszego Sakramentu, Dziewiczego Ma­cierzyństwa Najświętszej Maryi Panny. Zrozumiemy Tajemnice Pisma Świętego ze wszystkimi jego proroctwami i porównaniami, Naj­mędrsze Zrządzenia Boże, Jego Wyroki, przyczyny, dla których w rządach światem i jego dziejach tyle jest dla nas niezrozumiałych rzeczy. Poznamy zasługi Świę­tych, zrozumiemy Ich drogi i hojne nagrody, i pojmiemy sprawiedliwość kary potępionych. Wszystko to stanie się wtedy jasne dla nas, tym lepiej poznane im wyższe światło Chwały zaleje duszę. Ach, bądźmy zawsze złą­czeni z Panem Bogiem w Miłości, aby być kiedyś na wieki złączonymi z Nim w zachwycie w Niebie.

 

 

Modlitwa:

O Boże nasz! Stworzyłeś nas dla Siebie i niespokojne jest serce nasze, póki nie spocznie w Tobie. Kiedyż będę mógł wejść do Ojczyzny Niebieskiej i cieszyć się poznaniem Ciebie? Jakże ciężkie jest dla mnie życie, w którym tylko w ciem­ności Cię przeczuwam i tak miłuję. Jednak wierzę w to, czego nie widzę; spodziewam się tego, co mi nadzieja obie­cuje, miłuję Cię z całych chociaż słabych sił moich. Pozwól, żebym Cię mógł doskonale posiadać i miłować w Niebie. Amen.

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2022