Przewodnik prawdziwej pobożności

 

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

 

Zobacz imprimatur

czyli

 

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

 

 

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

 

 

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

 

 

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

 

 

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

 

 

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

 

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

 

 

UWAGA!

 

Dziś, tj. w środę 31 maja 2023r. przypada pierwszy dzień Suchych Dni Letnich, zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku jako nadal obowiązującym, w którym obowiązuje POST ŚCISŁY.

 

 

I. Widzę Apostołów pełnych ognia Bożego, który tryska z ich oblicza.

II. Prosić będę o uczestnictwo w cudownych skutkach Ducha Świętego,
zdziałanych w Apostołach i uczniach.

 

 

I. Punkt.

Przedziwna odmiana Apostołów.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. W chwili, gdy ukazały się Apo­stołom rozdzielone języki, napełnieni byli wszyscy Duchem Świętym i nagle przemienieni w innych ludzi: z nieumiejętnych, bojaźliwych, dumnych, niestałych i grzesznych, stali się od razu cudem umiejętności, siły, pokory, wytrwałości i świąto­bliwości, oczyszczeni z wszelkiej skazy grzechu, umocnieni w Łasce uświęcającej. Czego Pan nasz Jezus Chrystus nie spełnił w przeciągu trzech lat, Duch Jego bez żadnych wysileń ze strony Apostołów, wykonał w jednej chwili.

ZASTOSOWANIE. Sprawia i dzisiaj to samo Duch Święty chociaż mniej jawnie, w sercach Chrze­ścijan posłusznych Natchnieniom Jego, a zwła­szcza, gdy godnie przyjmują Święte Sakramenty. Często przystępujesz do nich, a jednak skarżysz się nieraz, żeś tak mało oświecony w Rzeczach Bożych, tak słaby, tak niewytrwały w pokusach; że upadasz zawsze w te same błędy, w te same niedoskonałości — że mniej więcej zawsze zostajesz w stanie duchowego lenistwa. Lecz gdzież winowajca? Czyż to nie ty nim jesteś, nie twoje niedbalstwo i oziębłość w przyjmowaniu Świętych Sa­kramentów?

UCZUCIA [**]. Upokórz się przed Panem Bogiem. Dziękuj Mu za zbawienne natchnienia Łaski, których mimo oziębłości często doświadczyłeś, a szczególnie w Komunii Świętej.

POSTANOWIENIE [***]. Przysposabiaj się zawsze z największą starannością do przyjęcia Świętych Sakramentów.

 

 

II. Punkt.

Przedziwna żarliwość Apostołów.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Otrzymawszy Dar umiejętności i języków, użyli go Apostołowie najpierw na ogłoszenie Chwały i Wielkości Pana Boga, nauczając ludzi, jak poznać i ukochać Jego Boskiego Syna i zachęcając gorącymi słowy współziomków do oddania Chwały należnej Panu Bogu, do przyjęcia i wykonania Jego Niebieskiej Nauki. Ten jest ję­zyk Ducha Świętego, wręcz przeciwny językowi ducha świata. A ten duch do czego nas skłania? Do mówienia o sobie, do wysławiania swoich dobrych czynów, do przeceniania siebie i uzyskania pró­żnej chwały u ludzi.

ZASTOSOWANIE. Jaki duch wieje z twoich roz­mów? Czy Duch Boży, czy duch świata? Jeżeli rozmowy twoje o Panu Bogu, Jego Dobroci, Jego przedziwnej Opatrzności; jeżeli w nich szukasz sławy Religii i Kościoła Pana Chrystusowego, jeżeli bronisz tych, których spotwarzają lub oczerniają, to mó­wisz językiem Ducha Świętego, dowód to pewny, że On panuje w twym sercu. Ale jeżeli nic po­dobnego w twych mowach nie znalazłeś, jeżeli przeciwnie, wszystko w nich tchnie próżnością i samolubstwem, o! — to przyznać musisz, że Duch Święty daleko od ciebie, bo słowa twoje są objawem ducha, który cię ożywia. Według tej skali osądź sam siebie.

UCZUCIA. Proś usilnie Ducha Świętego, aby pano­wał w twoim sercu, aby kierował twym języ­kiem i uświęcił go.

POSTANOWIENIE. Korzystaj z każdej sposobno­ści oddania Chwały Panu Bogu i wysławiaj piękność i dobrodziejstwa Świętej Wiary.

 

 

III. Punkt.

Stałość przedziwna Apostołów.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Żarliwość Apostołów wznieciła przeciwko nim złe namiętności współczesnych. Stronnictwo niedowiarków szydziło z nich, uczeni w piśmie spotwarzali ich, a książęta ludu i starsi wtrącili ich do więzienia i nakazali ubiczować, grożąc śmiercią, skoro by się odważyli jeszcze nauczać w Imię Pana Jezusowe. Ale nieustraszeni i dalecy od zniechęcenia się, głosili Apostołowie jeszcze z większą gorącością Zmartwychwstałego Chrystusa Pana, a tym, którzy stawiali im przeszkody, odpowiadali krótko: „Więcej trzeba Boga słuchać, niż ludzi” (Dzieje Ap. IV. V).

ZASTOSOWANIE. Jeżeli jesteś posłuszny ożyw­czym Tchnieniom Ducha Świętego, szlachetnym porywom gorliwości i miłości, doświadczysz tego na sobie, czego doświadczyli Apostołowie i bę­dziesz niesprawiedliwie posądzany, wyszydzany, oczerniany, słowem, doświadczysz wszelkiego rodzaju udręczeń. Ale niechaj cię to nie miesza ani trwoży. Nie nagana bowiem ani poklaski świata mają kierować postępowaniem twoim, lecz Prawo Boże, obowiązki stanu twojego, sta­rania około dusznego zbawienia pod mądrą wodzą kierowników sumienia twojego. Czy zawsze trzy­małeś się tej zasady? Bądź jej wierny, a uchro­nisz się od pomyłki i działać będziesz z całą pe­wnością. Żarliwość twoja będzie roztropną, wy­trwałą, pełną Błogosławieństwa Bożego, obfitą w zbawienne owoce dla ciebie i bliźnich.

ROZMOWA DUSZY [****] z Najświętszą Panną Maryą, jak w poprzedniej medytacji.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny w miesiącu maju: Nabożeństwo majowe – dzień 31
  2. pobożnego przygotowania się do uroczystości Trójcy Przenajświętszej przez Nowennę: Nowenna przed świętem Trójcy Przenajświętszej – dzień 6
  3. Nauki o Duchu Świętym z przedwojennych wydań modlitewników
  4. nabożnego uczczenia Ducha Świętego: Modlitwy do Ducha Świętego.
  5. Nauka katolicka na Suche Dni Letnie.
  6. nabożnego przeżycia Suchych Dni poprzez Nabożeństwo na Suche Dnie.

 

 

 

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023

Powiązane: