Przewodnik prawdziwej pobożności

 

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

 

Zobacz imprimatur

czyli

 

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

 

 

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

 

 

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

 

 

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

 

 

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

 

 

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

 

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

 

 

 

I. Wyobrażę sobie Pana Jezusa, mówiącego te słowa: Błogosławieni czystego serca. (Mat. V).

II. Prosić będę o Łaskę, abym zachował serce czyste w pośród zepsucia światowego.

 

 

I. Punkt.

Serce Pana Jezusowe wolne od wszelkiej zmazy grzechowej.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Serce Pana Jezusa utworzone ze Krwi Dziewicy-Matki Niepokalanej, było również Nie­pokalane, wolne od najmniejszej plamy grzechu. Sam Boski Zbawiciel raczył nam dać dowód tej prawdy, powiedziawszy bowiem do swoich prze­śladowców faryzeuszów, że z serca pochodzi ten grzech (Mat. XV), zapytał ich otwarcie: „Któryż z was dowiedzie mi grzechu?” (Jan VIII). A oni milczeli. Prawda, później, w dzień Jego Męki oskarżyli Go, ale z taką złą wiarą, iż sam Piłat zmuszony był ogłosić Jego zupełną niewinność, mówiąc ze swego trybunału: „Ja żadnej winy w Nim nie znajduję” (Jan XVIII). Zresztą w skutek hipostatycznego zjednoczenia natury ludzkiej z Boską, Pan nasz Jezus Chrystus był niezdolnym grzechu: a więc niemożliwym było, aby kiedykolwiek tchnienie grzechu mogło przyćmić Boską czystość Jego Serca.

Jakaż to cudowna piękność Boskiego Serca!

ZASTOSOWANIE. Niestety! jakże wielka pod tym względem zachodzi różnica między Sercem Pana Jezusa i sercem moim! Serce Pana Jezusa zawsze czyste, zawsze Niepokalane, a moje splamione od pierwszej chwili istnienia swojego grzechem pierworodnym, splamione następnie tyloma innymi grzechami, które je oszpeciły w Oczach mojego Stworzyciela! Grzechami młodości mojej, grze­chami każdego dnia, które, chociaż mało znaczące w oczach moich, nie są takimi w Oczach Boskiej Sprawiedliwości, zmazy to i winy, które albo po­kuta albo ogień czyśćcowy zniszczyć może.

UCZUCIA [**]. Serce czyste stwórz we mnie, Boże (Ps. 51/50/). Ty, który sam możesz czystym uczynić, kto się począł z grzechu (Job. XIV).

POSTANOWIENIE [***]. Czuwaj nad uczuciami serca twojego, przygłuszaj natychmiast i z dzielnością wszelkie nieumiarkowane żądze.

 

 

II. Punkt.

Serce Pana Jezusowe wolne od wszelkich niepokojów grzechu.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Apostoł Paweł Święty, chociaż umocniony w Łasce, wyznaje, że dniem i nocą serce i duch jego są niepokojone widmami grzechu, ustawicznym podniecaniem do grzechu. Narzeka na to i gorzko się użala. (2 do Kor. XII). Serce Pana Jezusowe ani doświadczało ani też może doświadczać tego. Pozwolił wprawdzie Pan Jezus, aby Go zły duch kusił i pobudzał do grzechu: ale te pokusy były czysto zewnętrzne; nie mogły mieć nigdy przystępu do Jego Serca, nie mogły też nadwyrężyć Jego niczym niezamąconej i dosko­nałej swobody i spokoju. Ileż nowego uroku dodaje ta niewzruszona pogoda Boskiej piękności Pana Jezusowego Serca?

ZASTOSOWANIE. Chociażbyśmy nie wiem jakich dokładali starań, aby nie dopuścić albo powścią­gnąć nieumiarkowane poruszenia serca naszego, to nigdy nie możemy się na tej ziemi cieszyć doskonałym i trwałym pokojem. Złe skłonności powstałe w sercu naszym w skutek grzechu pierw­szego ojca, zawsze utrzymywać w nim będą za­mieszanie, pobudzając nas do złego. I tylko opie­rając się im ustawicznie możemy je trzymać na wodzy. Jesteśmy więc zmuszeni żyć w ciągłej walce domowej, w walce z sobą, albo jak mówi Apostoł, z człowiekiem grzechu, który mieszka w nas; jest to warunek konieczny tego życia. Jednakże nie użalajmy się zbytecznie, bo im za­ciętszą jest ta walka, tym chwalebniejsze będzie zwycięstwo, i tym też większą nagroda, która nas czeka w Niebie. Zresztą, Serce Pana Jezusa zaw­sze jest dla nas otwarte, jako bezpieczne schro­nienie, jako niezdobyta warownia.

UCZUCIA. O Jezu, daj mi wraz ze zwycię­stwem nad namiętnościami zupełny pokój serca.

POSTANOWIENIE. Nie zniechęcaj się nigdy, ale uciekaj w chwilach walki do Serca Pana Jezusowego.

 

 

III. Punkt.

Serce Pana Jezusa wolne od myśli o grzechu.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Jeżeli słusznie mówimy o Matce Pana Jezusowej, iż nigdy w Jej Sercu nie powstała żadna myśl grzeszna, która by zamieszała pokój, już dlatego, że była bez grzechu poczęta, o ileż słuszniej powiedzieć to możemy o jej Boskim Synu? Zresztą, Pan nasz Jezus Chrystus był samowładnym Panem Swoich myśli i uczuć Serca Swojego, jed­nym aktem Woli Swojej otwierał je i zamykał przed myślą czy też uczuciem radości, boleści.

ZASTOSOWANIE. Z nami dzieje się zupełnie inaczej! Ulegamy napaściom, złym myślom mi­mowolnie; ścigają nas i niepokoją zawsze i wszę­dzie, nawet w ćwiczeniach pobożnych, nawet u stóp Ołtarzy. Niestety, jest to ziarno zasiane w sercach naszych przez grzech pierworodny: Zmysł i myśli serca człowieczego skłonne są do złego od młodości, mówi Pismo Święte (Gen. VIII). I to właśnie jest często powodem naszych skarg i jakby narzekań na Pana Boga. Ale nie pogarszajmy tego stanu, dozwalając zbytniej wolności zmysłom, zwłaszcza oczom, o których powiada Pismo Święte, że są oknami duszy: Wlazła śmierć oknem naszym, mówi Prorok Jeremiasz (Roz. IX. 21)

ROZMOWA DUSZY [****] z naszym Aniołem Stróżem. Proś Go, niechaj ci wyjedna Łaskę, abyś tak jak On był zawsze czysty, zawsze skupiony i zjed­noczony w Panu Bogu pośród zepsucia, zgiełku i wrzawy światowej.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najświętszego Serca Pana Jezusa w miesiącu czerwcu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo czerwcowe – dzień 9
  2. pobożnego przygotowania się do wspomnienia Św. Antoniego Padewskiego przez Nowennę: Nowenna do Św. Antoniego Padewskiego – dzień 6
  3. Pierwsza Nowenna do Najświętszego Serca Pana Jezusa z Św. Małgorzatą Marią Alacoque – dzień 3
  4. Druga nowenna do Najświętszego Serca Pana Jezusa – Dzień 3

 

 

 

 

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023

Powiązane: