Uwaga I.

Komunia duchowna mało jest znana pobożnym, a jeszcze mniej praktykowana, a przecież podług zdania Świętych, jest ona nieocenionym skarbem, a skutki jej prawie mato co ustępują rzeczywistej Komunii św., gdy się ją należycie przyjmuje. Aby Komunię duchowną przyjąć, nie potrzeba nic innego, tylko gorąco pragnąć przyjąć Pana Jezusa rzeczywiście, gdyby to być mogło. Św. Tomasz z Akwinu naucza, iż Komunia duchowna zasadza się na gorącym pragnieniu przyjęcia Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie i zjednoczeniu z Nim duszy przez miłość.

Komunia Duchowa, którą Sobór Trydencki pochwala i tak mocno chrześcijanom zaleca, daje im w pewien sposób korzystać z cudownych owoców, jakie Boska Eucharystia wydaje w sercach ludzkich. Jest ona obfitym źródłem łaski, błaganiem i najlepszym ze wszystkich przygotowań do Sakramentalnej Komunii.

Najodpowiedniejszym czasem do komunikowania duchowo, jest Ofiara Mszy Świętej lub odwiedziny Najświętszego Sakramentu, bo wtedy dusza bywa przenikniona uczuciem, jakim natchnąć może tylko istotna Jezusa Chrystusa Obecność. W każdym jednak czasie i miejscu dusza wierna może się z Bogiem połączyć. Jak Prorok Daniel, uwięziony w Babilonie i nazwany przez Anioła człowiekiem pragnień, po kilkakroć dziennie klękał przy swoim oknie i zdała posyłając wejrzenie ku zniszczonej świątyni Syjonu, wylewał w Obecności Bożej tęskne swe westchnienia, tak samo chrześcijanin w ścianach swego mieszkania, może zwracać swe serce ku Przybytkom Świętym dla uczczenia Jezusa Chrystusa, wyznać przed Nim swoją niegodność, błagać Go, aby przyszedł nawiedzić go przez Swą Łaskę, złączyć się z Nim przez żywą wiarę, gorącą miłość i przez żarliwe pragnienie. Komunia Duchowa nie jest niczym innym. Gdyby nawet nie było czasu złożenia tych rozmaitych aktów, wystarczyć może jeden: akt doskonałej miłości, który wszystkie inne zawiera. Bo Bóg jest Miłością i ten, który mieszka w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim.

 

Uwaga II.

Św. Tomasz z Akwinu uczy, że Komunia duchowna zależy na ognistej żądzy przyjęcia Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie i na miłosnym uściśnieniu Go w duchu, jak gdybyś Go rzeczywiście przyjął. Święty zaś Sobór Trydencki szczególniejszymi komunikowanie duchowne zaleca pochwałami i zachęca do niego wszystkich wiernych, zwłaszcza podczas mszy świętej, jeżeli nie komunikują w istocie. Kto wtedy wielkich łask od Boga dostąpić pragnie, kto Jezusa Chrystusa w rzeczy samej przyjąć chce, a częstokroć nie może, ten niech odprawi komunią duchowną. Można onę odprawić w każdej godzinie, w każdym oka mgnieniu, na każdym miejscu. Kto zatem chce wielkich łask od Boga dostąpić, kto by chciał częściej przyjąć sakramentalnie najmilszego Zbawiciela, a nie może, ten niech komunikuje duchowo. Każdej godziny, każdej chwili i na każdym miejscu możesz to uczynić. Nikt tego nie dostrzeże, ani nie musisz być na czczo, ani nie potrzebujesz prosić o to spowiednika. Na wypadek jednak, gdyby ci sumienie wyrzucało jakie uchybienie, obudź w sobie żal serdeczny; bez żalu bowiem nie dostąpiłbyś błogich skutków Komunii duchownej. Nadmienić tylko wypada, że człowiek umyślnie w grzechu śmiertelnym zostający, na próżno by tę świętą sprawę odprawował; i owszem uczyniłby ciężki grzech, prawie świętokradztwo, gdyby się w takim stanie poważył duchownie przyjąć Jezusa Chrystusa. Przeto radzę ci, abyś zawsze doskonałą skruchę za grzechy wzbudził, pierwej niż duchownym sposobem komunikować będziesz.

 

 

Uwaga.

Hołd Bogu od Narodu Polskiego 1927:

Kto sobie szczerze życzy postępować w miłości Bożej i łasce, oraz zdobyć umocnienie w cierpieniach, niech często przyjmuje Komunię Duchową. Osobliwie podczas Mszy Świętej, raz na początku, drugi raz na Podniesienie, a trzeci, gdy kapłan pożywa Ciało Pańskie. Pożytki z Komunii Duchowej są ogromne. Jeden akt doskonałej Miłości Bożej, jedno gorące pragnienie i westchnienie do Pana Jezusa jest tu dostateczne. Czy to więc trudno?

Należy jednak dodać następującą przestrogę. Święty Sobór Trydencki uczy, że kto chce pragnienie komunikowania wznieść do doskonałości Komunii Duchowej, trzeba, aby to pragnienie pochodziło ze źródła żywej wiary z miłością połączonej, tj.: gdy kto pragnie duchowo złączyć się z Jezusem i chce być uczestnikiem pożytków z tego zjednoczenia wynikających, choćby był w stanie Łaski Boskiej czyli bez grzechu śmiertelnego, potrzeba, aby wzbudził akt doskonałego żalu w sercu pierwej, nim duchowo komunikować ma; bo ten, co by się poczuwał do grzechu śmiertelnego i w takim stanie duszy chciałby Chrystusa Pana przyjąć, nie tylko by jego pragnienie było daremne, ale nadto popełniłby grzech ciężki i gatunek świętokradztwa; dlatego też przed każdą Komunią Duchową trzeba w sobie wzbudzić akt doskonałej skruchy.

Komunię Duchową można przyjąć w każdej chwili, w każdym miejscu, gdyż nie potrzeba być na czczo. Św. Tomasz, doktor Anielski, twierdzi, iż każdym aktem miłości na ziemi, dusza zyskuje nowy stopień chwały w niebie.

* * *

Nowy Brewiarzyk Tercyarski przez O. L.K. 1910:

Komunię Duchową, którą jednym pragnieniem serdecznym, a więc wszędzie i zawsze przyjąć możemy, należy powtarzać często, każdego czasu, ale szczególniej wobec ciężkich pokus lub jakich bądź trudności życia naszego. Dobrze jest także przy braniu pożywienia wspomnieć na Ciało Pańskie, a przyjmując napój, Krew Jego Przenajświętszą uczcić rozmyślaniem.

 

Modlitwa dla Komunikujących Duchowo. (Św. Augustyna).

Uczyniłeś nas dla Siebie, o mój Boże, i serce nasze trwożyć i niepokoić się będzie, dopókąd w Tobie nie spocznie. Cóż więc uczynię, ażeby znaleźć Ciebie, któryś jest życiem prawdziwym! Kiedyż znajdę zapomnienie mych cierpień w słodyczy Twej Obecności? Kiedyż będziesz mi wszystkim, o miłości moja i dobro moje jedyne? Wzywam Cię, o mój Boże, któryś pamiętał o mnie, kiedym ja uciekał(a) od Ciebie! Wzywa Cię wiara moja, jakąś mnie Sam napełnił, i wołam Cię do swej duszy, którąś przygotował na przyjęcie Ciebie przez gorące pragnienie posiadania Cię, o mój Panie! Oto ja przedstawiam Ci wszystkie dolegliwości i niedostatki moje; o Niebieski Lekarzu, uzdrów mnie! o Światło niewidzialne, oświeć mnie! o Siło Boska, podnieś mnie! Jezu Synu Dawidowy, mniej litość nad mą duszą! Miotany(a) tysiącem myśli burzliwych, zmęczony(a) niespełnionymi pragnieniami, złamany(a) próżnościami i cierpieniami tej ziemi pełnej boleści, dusza moja łaknie i pragnie, o Panie; nie odsyłaj jej głodną! nakarm ją Chlebem Żywota!

O Boski Pocieszycielu mój! Ty, który jednym wejrzeniem osusasz łzy bolesne; Ty, który jednym słowem uśmierzasz wściekłość morza, pójdź i chodź po falach serca mojego!

Pójdź! aby cichy spokój po burzach jego nastąpił! Pójdź, abym chroniąc się pod cieniem skrzydeł Twoich, mógł (mogła) na Sercu Twoim utulić głowę zmęczoną i spocząć przy Nim na chwilę!

O mój Boże! pozwól sercu mojemu przybliżyć się do Ciebie i usposób je do zrozumienia Ciebie! Otwórz ucho jego i powiedz mu tak, aby Cię dobrze pojęło: „Jam jest zbawieniem twoim!” I na te słowa niechaj ja biegnę do Ciebie, niechaj Cię znajdę, niech Cię ukocham! niech się na wieki przywiążę już do Ciebie! Pójdź, a nie zwlekaj przyjścia swojego już dłużej.

 

Modlitwa dla Komunikujących Duchowo.

Mój Jezu najmilszy, wierzę mocno, że w Przenajświętszym Sakramencie ołtarza prawdziwie obecny jesteś. — Miłuję Cię nade wszystko. — Z miłości ku Tobie żałuję za wszystkie grzechy moje. — Na wieki nieckcę więcej grzeszyć. — Dusza moja pragnie Ciebie przyjąć: ale, gdy Cię teraz w sakramencie rzeczywiście przyjąć nie mogę, więc przyjdź duchownym sposobem i zawitaj z łaską Twoją do serca mego. — Uściskam Cię o Jezu, jak gdybyś w rzeczy samej obecny był. — Łączę całego siebie z Tobą, nie dopuszczaj, abym się kiedykolwiek od Ciebie oddalił. / Kancyonał katolicki i razem książka modlitewna 1868/

 

 

Przykład Komunii Duchowej.

Panie, wysłuchaj modlitwę moją! – wybór modlitw z książek do nabożeństwa 1869:

O! Jezu najmiłosierniejszy! wierzę mocno żeś jest obecnym w Najświętszym Sakramencie; wielbię Cię w nim i miłuję nade wszystko, pragnę Cię i pożądam całym upragnieniem i pożądaniem serca mojego. A jeśli Cię w tej chwili sakramentalnie przyjąć nie mogę, niechaj Cię przyjmę upragnieniem serca mojego. Panie, zstąp do serca mojego i zamieszkaj w nim na zawsze. Łączę się z Tobą całą duszą moją, jak gdybym rzeczywiście w tej chwili pożywała Przenajświętsze Ciało Twoje: jak gdybym Ciebie już rzeczywiście posiadała. Oto, Panie mój, cała jestem w Tobie, cała się Tobie oddaję! O Jezu, Zbawicielu mój, nie odstępuj mnie teraz i w godzinę śmierci mojej. Amen.

 

Przykład krótszy.

O Jezu, Zbawco i Odkupicielu mój, zstąp do serca mego. O jakbym pragnęła przyjąć Cię w Komunii Świętej. O Jezu ukrzyżowany kocham Cię z całego serca! Kiedyż Cię posiędę na wieki. Amen.

Przysposobienie do Komunii Świętej o częstej Komunii na cześć Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Idź do Komunii, duszo kochająca Serce Jezusa Chrystusa idź do Niej dla uwielbienia Boskiego Pana swego, idź w celu otrzymania łask ci potrzebnych. Pamiętaj wszakże, że częsta Komunia wymaga usposobienia właściwego sobie… Unikaj starannie najdrobniejszych uchybień. Bóg bowiem daje się tobie, a ty miałażbyś popełnić to, co wiesz, że się Jemu podobać nie może! Zdążaj do doskonałości twojego stanu, Jezus daje ci Serce Swoje ze wszystkimi Jego bogactwami; żąda, abyś ty oddała Mu swoje, ze wszystkimi uczuciami jego. On cale oddaje się tobie, i ty także oddaj się Jemu zupełnie, i żyj tak świątobliwie, abyś mogła gdyby ci to dozwolonym było, komunikować tyle razy, ilekroć przy przenajdroższej Ofierze znajdować się będziesz.

 

 

 

Komunia duchowna przez Świętego Alfonsa Liguori.

O mój Jezu, wierzę, że jesteś obecnym w Przenajświętszym Sakramencie. Kocham Cię nade wszystko i dusza moja tęskni bez Ciebie. Ponieważ jednak nie mogę Cię teraz przyjąć w Przenajświętszym Sakramencie, przyjdź więc przynajmniej w duchowy sposób do mojego serca. Obejmuję Cię całego, jak gdybyś już był we mnie i łączę się zupełnie z Tobą: o nie pozwalaj, żebym kiedykolwiek znowu się z Tobą rozłączył. O Jezu, moje najwyższe Dobro i moja najsłodsza Miłości, zrań i rozpal moje serce, żeby odtąd zawsze płonęło całe miłością ku Tobie.

Odpust 60 dni raz dziennie.

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023