Rozmyślania na wszystkie dni całego roku
z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.
PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO
O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.
TOM I.
KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ
DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.
Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.
Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.
Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.
Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.
Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.
W roztargnieniach mów:
Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.
Jednego potrzeba. — Łuk. 10, 42.
PRZYGOTOWANIE. — Nie jest konieczne, byśmy na tym świecie piastowali wysokie stanowiska, byli bogaci, zdrowi, cieszyli się ziemskimi przyjemnościami. Koniecznym jest tylko, byśmy się zbawili; nie ma bowiem drogi pośredniej: albo będziemy zbawieni, albo też potępieni, zawsze szczęśliwi w Niebie lub na zawsze nieszczęśliwi w piekle. Dlatego Pan Jezus nas ostrzega, byśmy nie zbierali bogactw na tej ziemi, lecz w Niebie, gdzie ani rdza ani mól nie psuje i gdzie złodzieje nie wykopują ani kradną.
I. — Nie jest konieczne, byśmy na tym świecie piastowali wysokie stanowiska, byli bogaci, zdrowi, używali ziemskich przyjemności; koniecznym jest tylko, byśmy się zbawili, nie ma bowiem drogi pośredniej: albo się zbawimy, albo też potępimy. Po tem krótkiem życiu będziemy albo zawsze szczęśliwi w Niebie, albo też na zawsze nieszczęśliwi w piekle.
Iluż takich, którzy swego czasu byli obsypani bogactwami i zaszczytami, którzy piastowali wysokie urzędy i nawet na tronach zasiadali, teraz cierpi w piekle! Cała ich pomyślność, jaką cieszyli się na tym świecie, służy im tylko do powiększenia ich męki i rozpaczy. „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi…, ale skarbcie sobie skarby w niebie, gdzie ani rdza ani mól nie psuje i gdzie złodzieje nie wykopuję, ani kradnę.” Wszystkie pozyskane dobra ziemskie traci się w chwili śmierci; dobra zaś duchowne są to skarby bez porównania od tamtych większe i do tego wieczne.
Pan Bóg nam powiada, iż pragnie zbawić wszystkich i wszystkim udziela pomocy do zbawienia. Kto się więc gubi, gubi się z własnej winy i świadomość tego będzie dlań największem w piekle cierpieniem. Karą dla ciała bezbożnego jest ogień i robak. Ogień i robak (tj. wyrzuty sumienia) będę zadawać katusze potępionemu, by pomścić się na nim za jego grzechy; lecz robak będzie go przez całą wieczność więcej dręczyć niż ogień. — Jakże smuci na tej ziemi utrata jakiej cennej rzeczy, diamentu, zegarka, pugilaresu z pieniędzmi, tem więcej, jeśli się ją utraciło z własnego niedbalstwa! Nie je się, nie śpi, myśli się o tem, w jaki by sposób szkodę poniesioną naprawić. Jakżeż więc dopiero będzie cierpiał potępiony na myśl, iż z własnej winy utracił Pana Boga i Niebo, i nie ma już nadziei ich odzyskania!
II. — Tak więc zbłądziliśmy. Nieszczęśliwi potępieni przez całą wieczność tak mówić będą z płaczem: „A więc zbłądziliśmy, zgubiliśmy się dobrowolnie i na nasz błąd już nie ma środka.“ — Na wszystkie nieszczęścia, jakie ludzi dotykają na ziemi, czas przynosi lekarstwo, albo przez zmianę losu, albo też przez święte poddanie się woli Bożej. Żaden jednak z tych środków nam nie pomoże z chwilą, gdy dostaniemy się do wieczności, jeśli na nieszczęście zbłądzimy z drogi do Nieba.
Dlatego Apostoł nas zachęca, abyśmy się starali o zbawienie wieczne z nieustanną obawą, że je utracimy: Z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie wasze sprawujcie. Ta bojaźń sprawi, iż zawsze ostrożnie iść będziemy, że zawsze będziemy unikać okazyj niebezpiecznych i będziemy polecać się Panu Bogu i przez to się zbawimy. Prośmy Pana Boga, aby za Jego łaską zawsze stała nam przed oczyma ostatnia chwila naszego życia, od której zależy czy będziemy na wieki szczęśliwi czy też nieszczęśliwi.
Modlitwa.
Mój Boże, tyle razy lekceważyłem Twą Łaskę. Nie zasługuję na Litość, lecz Prorok zapewnia mnie, że jesteś dobry dla tych, którzy Cię szukają.. Dobry jest Pan… dla duszy szukającej Go. W przeszłości uciekałem od Ciebie, lecz teraz Ciebie tylko szukam, Ciebie jedynie pragnę i miłuję; zlituj się, nie odtrącaj mnie od siebie, wspomnij na krew, którą za mnie przelałeś. W tej Krwi i Twym Orędownictwie, o Matko Boża, Maryo, pokładam całą nadzieję. Amen. (II, 277)
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny w miesiącu maju: Nabożeństwo majowe – dzień 3
- uczczenia Zmartwychwstania Pańskiego: Nabożeństwo na okres wielkanocny.
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski: Nabożeństwo ku czci NMP Królowej Polski
© salveregina.pl 2023