Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

 

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

 

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

 

 

TOM II.

 

 

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

 

 

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

 

 

Miłosierdzia Pańskiego pełna jest ziemia. — Ps. 33/32/, 5.

PRZYGOTOWANIE. — Dobroć z natury swej jest skłonna do udzielania swych dóbr innym. Ponieważ zaś Pan Bóg ze Swej Istoty jest Dobrocią, niezmiernie pragnie udzielać nam Swego szczęścia i woli okazywać nam Miłosierdzie, niż nas karać. Ta właśnie wielka Dobroć skłoniła Go, iż zstąpił z Nieba na ziemię, by żyć w cierpieniach, a wreszcie umrzeć za nas na krzyżu. Nie myślmy więc, że Pan Jezus przez czas długi zwleka z udzieleniem nam przebaczenia, jeśli zgrzeszymy; przebacza nam, bylebyśmy mieli postanowienie nigdy Go już więcej nie obrażać.

 

I. — Dobroć z natury swej skłonna jest do udzielania swych dóbr innym. — Toteż Pan Bóg, Który z Natury Swej jest Dobrocią Nieskończoną, niezmiernie pragnie udzielać nam Swego szczęścia — nie chce karać, lecz wszystkim wyświadczać Miłosierdzie. Karanie, jak powiada Prorok Izajasz, nie odpowiada skłonnościom Pana Boga i jeśli karze, to, że tak powiemy, czyni to niechętnie, jakoby zmuszony do tego przez bezbożność. „Zagniewa się, aby uczynił uczynek swój, obcy uczynek swój”.

„Boże, mówi Dawid, rozgniewałeś się i zmiłowałeś nad nami. Okazałeś ludowi twemu ciężkości, napoiłeś nas winem żałości; dałeś znak bojącym się Ciebie, jakby uciec od oblicza łuku“. Co znaczy: Panie okazałeś się zagniewanym, abyśmy przejrzeli i obrzydzili sobie grzechy. I jeśli Pan Bóg ześle na nas jaką karę, to czyni to dlatego, iż nas kocha, żeby okazać nam Miłosierdzie w życiu przyszłym i uchronić nas od wiekuistego karania. Pan Bóg uważa za Chwałę dla Siebie okazywać Miłosierdzie i przebaczać grzesznikom. „Wywyższon będzie, odpuszczając wam“. W tym bowiem, jak mówi Kościół Święty, najbardziej się okazuje Wszechmoc Boża: „Wszechmoc Twoją najbardziej przez litość i miłosierdzie okazujesz”.

To właśnie wielkie Miłosierdzie skłoniło Pana Boga, iż zesłał na ziemię Swego własnego Syna, aby stał się Człowiekiem i przez lat 33 wiódł Życie w cierpieniach, a wreszcie umarł na krzyżu, aby nas uchronić od śmierci wiecznej. Własnemu Synowi Swemu nie przepuścił, ale Go za nas wszystkich wydał. Św. Zachariasz w swym kantyku tak się wyraża: Dla wnętrzności Miłosierdzia Boga naszego, przez które nawiedził nas Wschód z wysokości. Przez „wnętrzności Miłosierdzia” rozumie się Miłosierdzie, które pochodzi z głębi Serca Ojca Przedwiecznego, Który, abyśmy nie zginęli, zgodził się na śmierć Swego Syna.

 

II. — Nie myśl, iż Pan Bóg każe ci długo czekać na darowanie winy. Skoro zapragniesz przebaczenia, Pan Bóg ci go udzieli: nie żąda od Ciebie długiego opłakiwania win twoich; jedna łza żalu, a Pan Bóg ci przebaczy. „Na głos wołania twego, skoro usłyszy, odpowie tobie”. Nie postępuje Pan Bóg z nami tak, jak my z Nim postępujemy; On nas woła, a my pozostajemy głusi. Nie tak Pan Bóg; skoro usłyszy, iż mówimy do Niego: „Mój Boże, przebacz mi”, zaraz odpowiada i udziela nam przebaczenia.

 

 

Modlitwa.

Mój Drogi Odkupicielu, padłszy do Nóg Twoich, dziękuję Ci, że pomimo tylu grzechów mnie nie opuściłeś. Iluż takich, którzy mniej niż ja Cię obrazili, nie otrzymało tego światła, jakiego teraz mi udzielasz. Widzę, że chcesz mnie zbawić i ja głównie dlatego chcę osiągnąć zbawienie, aby Tobie się podobać. Chcę przez całą wieczność wysławiać w Niebie tak wielkie Miłosierdzie, jakiego doznałem od Ciebie. Ufam, iż mi już przebaczyłeś; jeśli bym jednak i teraz jeszcze pozostawał w Twej niełasce, ponieważ nie umiałem należycie żałować za zniewagi, jakie Ci wyrządziłem, to teraz za nie żałuję z całej duszy, brzydzę się nimi nade wszystko. Jezu mój Miłosierdzia!

Zlituj się i przebacz mi; pomnażaj we mnie coraz bardziej boleść, iż obraziłem Ciebie, Boga tak dobrego. Udziel mi żalu i miłości. Kocham Cię, Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, lecz kocham Cię za mało. Pragnę Cię bardzo miłować. O tę miłość Cię proszę i jej spodziewam się od Ciebie. Wysłuchaj mnie, mój Jezu; przyrzekłeś bowiem wysłuchać tego, kto Cię o co prosi. Matko Boża, Maryo, wszyscy mnie zapewniają, iż nie zostawiasz bez pociechy tego, kto Tobie się poleca. Nadziejo moja, po Jezusie do Ciebie się uciekam, w Tobie ufność pokładam; poleć mnie Swemu Synowi i wyjednaj mi zbawienie. Amen.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 17
  2. uczczenia Świętej Patronki dnia dzisiejszego, Św. Małgorzaty Marii Alacoque: Nabożeństwo ku czci Św. Małgorzaty Marii Alacoque.

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023