O paleniu ciał umarłych.
Źródło: Nabożeństwo za dusze zmarłych z nauką o czyścu 1876
Zwyczajem odwiecznym chrześcijańskim jest, że się ciała zmarłych grzebie, nie pali, tak jak to poganie czynili. Ten sposób opiera się na tych słowach Pisma Świętego: „Z ziemi uczynione są, i w ziemię jednako się obracają“ Eccles. III. 20 — i znowu: „Wróci się proch do ziemi swej, z której był, a duch wróci do Boga, który go dał“ (Eccles. XII. 7). Ten sposób najodpowiedniejszy dla okazania szacunku i czci dla ciał, które były kościołem Bożym, on ułatwia cześć świętych relikwii, on sercu najbardziej dogadza. Zresztą Katolicy dla samego poszanowania dla odwiecznego obyczaju chrześcijańskiego grzebanie umarłych zawsze zachować powinni.
W najnowszych zaś czasach, ci sami ludzie, którzyby radzi jak najspieszniej wszystko co chrześcijańskie usunąć, a co pogańskie na nowo wprowadzić, często już z tym się odzywali, aby postanowić nowe prawo palenia umarłych; a nawet bywały już gdzieniegdzie wypadki, że ciała zmarłych spalono.
Obowiązkiem wtedy jest Katolików nie dać obałamucić się ludziom, którzy mówią, że grzebanie umarłych i bliskość cmentarzy szkodliwie wpływają na zdrowie, a przeto palenie jest lepsze. — Cmentarze stoją od wieków i grzebią na nich naszych zmarłych, i nic to nam dotąd nie szkodziło, toć i nadal nie zaszkodzi, a jak chowali nasi praojcowie i jak ich pochowano, tak i my chowajmy i tak chciejmy być pochowanymi.
© salveregina.pl 2022