Chleb Powszedni – Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego

 

 

 

III. Rozmyślanie.

O Piekle.

 

 

Z rozmyślań o piekle powinniśmy zaczerpnąć:

I. wytrwałą cierpliwość i prawdziwą gorliwość w pracach podjętych dla ratowania dusz,

II. wierność w Służbie Bożej i zachowaniu przepisów za­konnych.

 

 

„Miłosierdzie Twoje wielkie jest nade mną i wyrwałeś duszę moją z największej otchłani” (Ps 85, 13).

 

I. Widzenie piekielnych czeluści rozstrzygnęło o ca­łym życiu Św. Teresy. Pragnęła, aby podobnie wpłynęło na jej duchowe dzieci. W tym celu pisze w tym samym rozdziale „Życia”, co następuje: „Powtarzam, że widzenie to było jedną z największych Łask, jakie mi Pan udzielił. Przyniosło mi ono tak wielkie korzyści, że odjęło mi oba­wę przed przeciwnościami i utrapieniami tego życia, utrwaliło w cierpliwości i zapaliło do służenia Panu Bogu, Który uratował mnie od tak strasznego nieszczęścia, jak teraz widzę. Od tego czasu przychodzi mi łatwo wszystko wycierpieć, porównując z tym, co tam w jednej chwili odczułam; dziwię się, że dawniej nie lękałam się mąk piekielnych, i nie uważałam je za takie, jakimi są, choć często czytywałam książki, w których w przybliżeniu są one opisywane. Ach, gdzież byłam wtenczas i jak mogłam podobać sobie w rzeczach, które byłyby mnie doprowa­dziły do tego miejsca mąk!? Bądź uwielbiony na wieki Panie! Jak jasno widzę, żeś Ty mnie uratował od tego więzienia ciemności, a ja tak często, dobrowolnie sama się tam wtrącałam.

Widzenie to sprawiło mi także ogromne cierpienie, które odczuwam z powodu tak wielu dusz idących na po­tępienie. Z niego to pochodzi silne pragnienie ratowa­nia dusz, które się gubią, że wydaje mi się, iż nawet z największą radością poniosłabym tysiąc razy śmierć, by choć jedna dusza tych mąk uniknęła. Nie wiem, jak można rozważać te cierpienia i patrzeć spokojnie jak wiele dusz szatan za sobą ciągnie. To rozmyślanie wzbu­dziło we mnie pragnienie nie zaniedbania niczego, co tylko w mojej mocy w tak ważnej sprawie zbawienia dusz naszych i innych. Panie użycz mi Łaski ku temu”. Po tych słowach dodaje jeszcze Święta: „Jeśli Pan Bóg dla mnie, która zawsze starałam się Mu służyć, zgotował piekło, to cóż czekało tych, którzy nie troszczą się wcale o zbawienie duszy i grzeszą ustawicznie?” A potem koń­czy: „Każdy winien z miłości ku Panu Bogu unikać grzechu, a Pan Bóg mu dopomoże jak i mnie dopomógł”.

 

II. Prócz gorliwości o zbawienie dusz czerpała Święta Teresa, z rozważania piekielnych mąk także wierność w Służbie Bożej. Tak oto pisze dalej: „Po odsłonięciu mi tych i wielu innych zakrytych rzeczy, które mi Pan w Do­broci Swej pokazał o chwale dusz pobożnych i o mękach złych, zapytałam się sama siebie, jaką mogłabym uczynić pokutę, aby uniknąć tak wielkiego nieszczęścia i zasłu­żyć na dobro tak wzniosłe? Wtedy powstało we mnie pragnienie całkowitego odsunięcia się od świata i uni­kania ludzi. Zastanawiałam się, co mogłabym uczynić dla Pana Boga. Wtedy przyszła mi myśl, żeby przede wszystkim iść jak najwierniej za moim, zakonnym powołaniem, powie­rzonym mi od Pana Boga, i z jak największą dokładnością pełnić Regułę zakonną”.

Oto wielkie postanowienia, które powzięła Święta Te­resa po widzeniu piekła. Zachowanie cierpliwości, gor­liwość o nawrócenie dusz, wierność w Służbie Bożej i za­chowanie przepisów Reguły. Wiemy, jak Święta wyko­nała te postanowienia. Z powodu tego widzenia dokonało się jej prawdziwe nawrócenie i postęp ku najwyższym szczytom doskonałości. Czyńmy podobnie według jej wielkiego przykładu.

 

 

Modlitwa:

Najmiłosierniejszy Jezu! Trwoga przejmuje mnie, gdy roz­ważam słowa Twej Świętej. Jeśli dla niej, gdyby była trwała w tych małych, wedle ludzkiego sądu, błędach, było przygo­towane tak straszne miejsce w piekle, cóż będzie ze mną, który Ciebie tak często i tak ciężko obrażałem, który i teraz daleki jestem od prawdziwego nawrócenia i oddania się Twej służbie? Tysiąckrotne dzięki Ci, o Jezu, że mnie do tego czasu zachowałeś od nieszczęścia strącenia w miejsce dla mnie przygotowane. Z żalem w sercu klęczę przed Tobą i proszę Cię, abyś mi udzielił tej Łaski, iżbym rozpo­czął służyć Ci w miłości i cierpliwości i oddał się prawdziwie dla zbawienia dusz. Amen.

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2022