Zawartość strony
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM I
(od 1 stycznia do 30 czerwca)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Widzę Pana Jezusa stojącego wpośród Swoich Apostołów i Uczniów.
II. Prosić będę o Łaskę, abym żył w pokoju z Panem Bogiem, bliźnimi i samym sobą.
I. Punkt.
Pan Jezus życzy pokoju swoim Apostołom.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Pokój wam, Pax vobis (Łuk. XXIV). Pierwsze to słowo i pierwsze to życzenie Zbawiciela, gdy ukazuje się Apostołom w nocy po Dniu Zmartwychwstania. Pokój wam! prawdziwy pokój duszy i serca; jedyne prawdziwe szczęście człowieka w tym życiu! I po trzykroć, w następnych objawieniach, powtarza Pan Jezus to życzenie Swym Uczniom. Dlaczegóż trzykrotnie? Aby nas nauczyć, że ten pokój, jakiego nam życzy, winien być potrójnym w swej naturze: Pokój z Panem Bogiem, pokój z ludźmi, pokój z samym sobą.
ZASTOSOWANIE. Jakże używałem tych nieocenionych trzech Darów, a najpierw jak użyłem pokoju z Panem Bogiem? Odpowiedź na to zapytanie nie jest zbyt trudna. Wiemy, że ten pokój polega na zupełnej, bezwzględnej zgodności woli naszej z Wolą Pana Boga. Wiemy, że Wola Pana Boga jest nam objawiona w Jego Przykazaniach, w Przykazaniach Kościoła Świętego i w kierownictwie tych, których Opatrzność dała nam za przewodników. A zatem wystarcza, aby każdy zapytał siebie: jak zgadzałem z Wolą Bożą moje myśli, moje czyny, moje słowa? Z jaką gorliwością, z jaką dokładnością, z jaką ofiarnością, i z jaką miłością?
UCZUCIA [**]. Proś nieustannie o Łaskę zrozumienia i podzielania szczęścia tych wiernych, zwłaszcza osób zakonnych, które w każdej rzeczy szukają jedynie Woli Bożej i z zupełnym zaparciem siebie zgadzają się z Nią najzupełniej.
POSTANOWIENIE [***]. Unikać będę pilnie tego, co by zachwiać mogło pokój z Bogiem i Panem moim.
PRZEKAŻ 1.5% PODATKU
na rozwój Salveregina. Bóg zapłać
KRS: 0000270261 z celem szczegółowym: Salveregina 19503
II. Punkt.
Pan Jezus powtórnie pozdrawia Apostołów.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Rzekł im tedy zasię: Pokój wam. (Jan XX). Pokój z Panem Bogiem wymaga koniecznie pokoju z ludźmi, tego słodkiego i niezachwianego pokoju, który uszczęśliwia rodzinę, braci i siostry, wspólnie żyjących, uświęca i łatwymi czyni wszystkie uczynki miłosierdzia. Całą pełnię tego pokoju ugruntowanego na zespoleniu serc i świętej miłości Zbawiciel przyniósł w darze Apostołom, którzy w sposób szczególniejszy tegoż daru potrzebowali, bo najmniejsze wśród nich rozdwojenie, najmniejsza serc rozłąka mogłaby wniwecz obrócić ich apostolskie posłannictwo, mające na celu zjednoczenie wszystkich narodów ziemi w duchu tej samej wiary, tej samej nadziei, tej samej miłości.
ZASTOSOWANIE. Jakże szczęśliwe rodziny, wśród których panuje pokój, ten drogi owoc wspólnej niezamąconej miłości! Jakże znów nieszczęśliwi są ci, którzy żyją w niepokoju… Łatwo więc poznasz, jak pilnie powinieneś przestrzegać dwóch ważnych warunków miłości chrześcijańskiej i pokoju tj. znosić błędy drugich; nic nie dawać do znoszenia drugim. — Czy zachowujesz tę modłę? Czy zgoda i pokój nie były nigdy zachwiane w skutek twych błędów? twoim gniewem, gwałtownością… zbyteczną drażliwością?… kapryśnością albo upornym obstawaniem przy własnym zdaniu?
UCZUCIA. Jeśli masz szczęście należeć do rodziny, w której zgoda, jedność i pokój panują, z wdzięcznością Panu Bogu podziękuj za to; jeżeli przeciwnie, ubolewać musisz nad nędznym rozdwojeniem serc i umysłów, to uczyń wszystko, co możesz, aby waśń i niezgodę usunąć albo przynajmniej umniejszyć.
POSTANOWIENIE. Uczynić wszystko, co w naszej jest mocy, aby duch pokoju i jedności panował między członkami rodziny lub domu, w którym zostajesz.
III. Punkt.
Pan Jezus pozdrawia po raz trzeci Apostołów.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. I rzekł im znowu: Pokój wam (Łuk. XXIV). Aby życzenie Zbawiciela doskonale się w nas wypełniło, powinniśmy także posiadać pokój z sobą, czyli pokój wewnętrzny, który zasadza się na czystości sumienia, na poddaniu żądz ciała władzom duszy, namiętności rozumowi, a rozumu wierze.
ZASTOSOWANIE. Pokój ten nie może być zupełny i doskonały, dopokąd żyjemy na świecie; walki są nieuniknione; ciało zawsze buntować się będzie przeciwko duchowi, a miłość własna przeciwko Woli Pana Boga. Pokój więc naszej duszy polega w tym życiu na nieustannym, a energicznym opieraniu się niskim namiętnościom i żądzom, wedle tych pięknych słów autora o „Naśladowaniu”: opierając się namiętnościom, prawdziwy pokój duszy znajdziemy (Ks. I. Roz. 6). Czy w postępowaniu zgadzasz się z tą zasadą?
ROZMOWA DUSZY [****] z Panem Jezusem, Sprawcą wszelkiego dobra, a zwłaszcza pokoju wziętego w tym potrójnym znaczeniu. — Dziękujmy Mu za powołanie do życia ściśle chrześcijańskiego, w którym cieszyć się możemy tym potrójnym pokojem, którego świat nam dać nie może.
- uczczenia Tajemnicy Odkupienia w miesiącu kwietniu ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo kwietniowe do Tajemnicy Odkupienia – dzień 20.
- uczczenia Tajemnicy Przenajświętszego Oblicza Pana Jezusa w miesiącu kwietniu ku Jego czci poświęconym: Miesiąc kwiecień poświęcony ku czci Przenajświętszego Oblicza Pana Jezusa – dzień 20.
- poznania Nauki katolickie na okres Wielkanocny.
- uczczenia Tajemnicy Zmartwychwstania Pańskiego: Nabożeństwo na okres wielkanocny.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024