Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

UWAGA!

W poniedziałki Wielkiego Postu zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku jako nadal obowiązującym, obowiązuje POST ILOŚCIOWY. Szczegóły o obowiązujących postach są opublikowane w wpisie: Nauki katolickie o Wielkim Poście. 

Dała mu poznanie rzeczy świętych. — Mądr. 10, 10,

PRZYGOTOWANIE. — Jakże wielka to mą­drość umieć kochać Pana Boga i zbawić duszę! Ze wszystkich spraw ta jest najbardziej konieczna; choćbyśmy wszystko umieli, a nie umieli się zba­wić, na nic by się nam to nie przydało, bylibyśmy zawsze nieszczęśliwi; i przeciwnie, zawsze będzie­my szczęśliwi, jeśli będziemy umieć kochać Pana Bo­ga, choćbyśmy nic innego nie umieli. Iluż uczonych w piekle! Iluż takich, którzy nie byli uczeni, w Niebie się cieszy! Na co się pierwszym przyda ich nauka? Cóż szkodzi tym drugim, iż jej nie mieli ?

I. — Prawdziwie mądrzy są ci, którzy umieją pozyskać Łaskę Bożą i Niebo. Jakaż to mądrość, umieć kochać Pana Boga i zbawić duszę! Sprawa zba­wienia jest ze wszystkich najważniejsza. Jeśli będziemy wszystko umieć, a nie będziemy umieli się zbawić, na nic się nam wiedza nie przyda i będziemy na zawsze nieszczęśliwi; i przeciwnie, zawsze będziemy szczęśliwi, jeśli będziemy umieli kochać Pana Boga, choćbyśmy nic innego nie umieli.

„Szczę­śliwy, kto Cię zna, choć nic innego nie umie!” wo­ła Św. Augustyn.

Pewnego razu br. Egidjusz powiedział do Św. Bonawentury: Szczęśliwyś, Ojcze Bonawenturo, iż tyle rzeczy umiesz, ja biedny nie­uk nic nie umiem; możesz do większej niż ja dojść świętości. — Wiedz, odpowiedział Święty, iż jeśli nieoświecona staruszka umie bardziej ode mnie kochać Pana Boga, większą świętość osiągnie.

„Nieoświeceni porywają Niebo”, powiedział Św. Augustyn. Iluż nieoświeconych nie umie czy­tać, lecz umie kochać Pana Boga i osiąga zbawie­nie! Iluż uczonych się potępia! Nie ci, lecz tamci są prawdziwie mądrzy. Jakże mądrzy byli Św. Paschalis, Św. Feliks kapucyn, Św. Jan Boży, choć nauk ludzkich nie znali! Jakże byli mądrzy, któ­rzy porzucili świat, aby zamknąć się w klaszto­rach lub żyć na puszczy! Jakąż mądrość okazało tylu Męczenników, tyle Dziewic, które wyrzekły się możności zawarcia najświetniejszych zwią­zków małżeńskich, aby umrzeć za Pana Jezusa! — Kró­tko mówiąc, ci, którzy opuszczają dobra ziemskie, aby oddać się Panu Bogu, zasługują na nazwę takich, którzy nie dali się oszukać, tych zaś, którzy opu­szczają Boga dla dóbr doczesnych, trzeba nazwać ludźmi, którzy zwieść się dali.

A ty czy do liczby pierwszych czy też drugich chcesz należeć? Abyś dobrze wybrał, Św. Jan Chryzostom radzi nawiedzać cmentarze, które są najlepszą szkołą do poznania marności dóbr tego świata i zrozumienia mądrości Świętych. „Odwie­dzajmy cmentarze”. Powiedz mi, czy umiesz od­różnić, patrząc na szkielety, kto był księciem, mę­żem znakomitego rodu, uczonym? Co do mnie, mówi Święty, to widzę tylko zmieszane kości, ro­baki i zgniliznę!

II. — Jeśli, mój Chrześcijaninie, chcesz stać się mądrym, nie dość, byś poznał, jak wielka jest doniosłość twego celu, lecz musisz też użyć odpo­wiednich środków, by go osiągnąć. Wszyscy chcieliby się zbawić i stać się świętymi; ponieważ je­dnak nie używają potrzebnych środków, nie uświę­cają się i idą na potępienie. Trzeba unikać okazji, często przystępować do Sakramentów Świętych, odpra­wiać rozmyślanie, a przede wszystkim należy wy­ryć sobie w sercu zasadę Ewangelii: Cóż pomo­że człowiekowi, jeśliby wszystek świat zyskał? Należy wszystko utracić, na­wet i życie, aby zbawić duszę. Żeby naśladować Pana Jezusa, trzeba odmówić miłości własnej przyjemności, jakich się domaga ciało. Nasze zbawienie polega na spełnianiu Woli Bożej. Te i tym podo­bne zasady często musimy rozważać, jeśli chcemy stać się prawdziwie mądrymi, jeśli zbawić się pragniemy.

Modlitwa.

Ojcze Miłosierdzia, spójrz na mą nędzę i zlituj się nade mną! Udziel mi światła i daj, bym poznał szaleństwo mych lat minionych i je opłakiwał; spraw, bym poznał Twą Dobroć Nieskończoną i ją miłował. Jezu mój, nie oddawaj bestiom dusz, wyznających ciebie. Przelałeś Krew dla mego zbawienia; nie pozwól, bym jeszcze kiedy stał się niewolnikiem szatanów, jak byłem nim w przeszłości. Żałuję, Dobro Najwyższe, iż Cię opuszczałem. Złorzeczę tym wszystkim chwilom, kiedy przyzwalałem na grzechy i obejmuję Twą Świętą Wolę, Która pragnie jedynie mego dobra.

Ojcze Przedwieczny, dla Zasług Pana Jezusa użycz mi siły, abym wszystko wypełniał, co Tobie się podoba. Spraw, abym raczej umarł, niż miał sprzeciwić się Twej Woli. Dopomóż mi Swą Łaską, bym Ciebie tylko kochał i oderwał się od wszyst­kiego, co nie odnosi się do Ciebie. Kocham Cię, o Boże mej duszy, kocham Cię nade wszystko, od Ciebie spodziewam się wszelkiego dobra, przebaczenia, wytrwania w Twej Miłości i Nieba, by Cię tam kochać na wieki. Maryo, proś dla mnie o te Łaski. Twój Syn niczego Ci nie odmawia. Nadziejo moja, w Tobie ufność pokładam. Amen. 

© salveregina.pl 2023