PONIEDZIAŁEK PO TRÓJCY ŚWIĘTEJ. Rozmyślanie. O stosunku Chrześcijanina do Trójcy Przenajświętszej.

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

I. Wyobraź sobie gorliwego Chrześcijanina, czy­niącego z pobożnością znak krzyża.

II. Proś o Łaskę, abyś mógł dobrze zrozumieć, jaki jest nasz stosunek z Trzema Osobami Trójcy Przenajświętszej.

I. Punkt.

Stosunek nasz z Bogiem Ojcem.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Kto jest Chrześcijaninem? Ten, kto ma szczególniejszy stosunek z Bogiem Ojcem, którego stał się synem przez Chrzest Święty. Czym Pan nasz Jezus Chrystus jest z prawa natury, tym Chrześcijanin stał się przez Łaskę przybrania, adopcji. W tym odrodzeniu duchowym otrzymuje stosun­kowo to, co Słowo Wcielone otrzymało w wie­cznym początku. Wzięliście, mówi Apostoł Paweł, ducha przybrania za syny, przez którego wo­łamy: „Abba, Ojcze. Albowiem ten duch świadectwo daje, iżeśmy są synami i dziedzicami Bożymi” (Do Rzym. VIII). Jakże szczęśliwe byłoby wiejskie dziecię, gdyby go król potężny przyjął za swoje i udzielił mu wszystkich praw rzeczywistego królewicza? A jednak to tylko słaby obraz tego Bożego przybrania, czyli adopcji, którego chrze­ścijanin staje się uczestnikiem przez Chrzest Święty.

ZASTOSOWANIE. Jakież są nasze obowiązki względem Ojca tak wielkiego i nieskończenie łaskawego? Oto przede wszystkim powinniśmy Go miłować z całego serca, miłować nade wszystko i dowieść Mu miłości naszej: 1) unikając ściśle tego, co Mu się nie podoba, nawet naj­mniejszego błędu popełnionego dobrowolnie; 2) usiłując podobać mu się coraz bardziej przez pełnienie cnót; 3) dążąc z nadzwyczajną gorli­wością do doskonałości stanu, wedle tych słów Pana Chrystusowych: „Bądźcie doskonali, jako Ojciec wasz Niebieski doskonałym jest” (Mt V). Czy da­łeś takie dowody prawdziwie synowskiej miłości? W czym jeszcze zostajesz dłużnym?

UCZUCIA [**]. Oskarżaj się przed Ojcem Niebie­skim, że serce twoje tak zimne dla Niego, że tak mało w nim czujesz Miłości Bożej.

POSTANOWIENIE [***].  Zacznij sumiennie pracować nad tym, abyś coraz to liczniejsze dawał dowody miłości, jakiej żąda od ciebie Ojciec Niebieski.

II. Punkt.

Stosunek nasz z Bogiem Synem.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Kto jest Chrześcijaninem? Czło­wiek, który ma przedziwny stosunek, a raczej stosunki z Bogiem-Synem, dla nas Wcielonym: jest Jego bratem przez podobieństwo natury; a przez Chrzest Święty staje się członkiem Mistycznego Jego Ciała. Wszyscy Chrześcijanie są przez Chrzest, mówi Paweł Święty, Ciałem Chrystusowym i człon­kami z członka (I. Do Kor. XII). Jak niepojęte i ścisłe połączenie! Lecz to nie wszystko: przez Komunię Świętą jesteśmy z Nim w jedno zespoleni wedle tych słów Samegoż Pana Jezusa: „Kto pożywa Mego Ciała i pije Moją Krew, we Mnie mieszka, a Ja w nim” (J VI). Jego Życiem żyjąc i niejako na się Naturę Jego biorąc, staliśmy się, jak na­ucza Piotr Święty, uczestnikami Boskiej Natury. Niepodobna wyobrazić sobie stosunku bardziej ścisłego, a zarazem bardziej zaszczytnego!

ZASTOSOWANIE. Cóż powinien czynić Chrześci­janin na myśl o tym stosunku tak ścisłym? Święty Jan Ewangelista odpowiada w kilku słowach: „Powinien jako On chodził i sam także chodzić” (I. list Roz. II), aby w ten sposób sprawdziły się na nim owe piękne słowa Św. Cypriana: Chrze­ścijanin, to drugi Chrystus. Christianus alter Christus.

UCZUCIA. Prosić będę o Łaskę zrozumienia, ile prawdy i obowiązków mieści się w tych krót­kich słowach: Chrześcijanin — to drugi Chrystus.

POSTANOWIENIE. Zachęcę się do gorliwości w Służbie Bożej, myśląc o tych wysileniach i pra­wdziwie heroicznym poświęceniu się innych ludzi pobożnych, może mniej ode mnie oświeconych, może mniej obdarzonych Darami Łaski.

III. Punkt.

Stosunek nasz z Bogiem Duchem.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Kto jest Chrześcijaninem? Czło­wiek, który przez Sakrament Chrztu Świętego wchodzi w szczególniejszy z Duchem Świętym stosunek, staje się jego żywą świątynią. Prawda ta znajduje swe wielokrotne zatwierdzenie w listach Św. Pawła do pierwszych Chrześcijan. Azali nie wiecie, pisze do Koryntian, iż członki wasze są świątynią Ducha Świętego, Który w was jest? Rzecz godna uwagi, że przy udzieleniu Chrztu Świętego służą te same obrzędy, czyli ceremonie, co przy poświęceniu kościoła.

ZASTOSOWANIE. Sam Apostoł Paweł Święty wy­prowadza wnioski z tej Prawdy, którąś dopiero rozważał. Powiedziawszy: Członki wasze są świątynią Ducha Świętego, dodaje natychmiast: chwal­cież i noście Boga w ciele waszym (Tamże) tzn. uczyńcie z ciała waszego narzędzie Chwały Bo­żej; zachowajcie je wolne od wszelkiej skazy: ozdabiajcie je blaskiem cnót i dobrych uczynków, jako się chowa i ozdabia Przybytek Pański. Czy tak czynisz?

ROZMOWA DUSZY [****] z Trzema Osobami Trójcy Przenajświętszej.

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.