Zawartość strony
Rozmyślania na wszystkie dni całego roku
z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.
PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO
O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.
TOM I.
OKTAWA ZIELONYCH ŚWIĄTEK
CZWARTEK.
O szacunku, jaki się należy godności kapłańskiej.
Jam powiedział: Bogami jesteście i synami Najwyższego wszyscy. — Ps. 81, 6.
PRZYGOTOWANIE. — Słusznie Święci względem kapłanów żywili jak największe poszanowanie. Co się tyczy Mistycznego Ciała Pana Jezusa, jakiem są wszyscy wierni, kapłani mają władzę ratowania grzesznika od piekła i czynienia go godnym nieba. Co się zaś odnosi do ciała rzeczywistego, jest to prawdą wiary, iż gdy kapłan konsekruje, Słowo Przedwieczne musi zstąpić w jego ręce, by ukryć się pod postaciami sakramentalnemu. Jakże wielka godność! Starajmy się również największym uszanowaniem otaczać sług Bożych; jeśli zaś jesteśmy kapłanami, aby doznawać szacunku od innych, pierwsi starajmy się szanować nasz charakter kapłański.
I. — Godność kapłańska i szacunek jej należny mierzy się miarą władzy, jaką kapłan ma nad ciałem mistycznym i rzeczywistym Pana Jezusa. Co się tyczy ciała mistycznego, tj. wszystkich wiernych, to kapłan może zachować grzesznika od piekła i uczynić go godnym nieba. Sam Bóg zechciał zdać się na sąd kapłana, przebacza lub nie przebacza, zależnie od tego, czy kapłan rozgrzesza penitenta, o ile on na to zasługuje lub nie rozgrzesza. Poprzedza wyrok kapłana, a Bóg go potwierdza.
Jakiż to zaszczyt byłby dla poddanego, gdyby mu król udzielił władzy uwalniania z więzienia, kogo zechce! Lecz jeszcze większą jest władza, jakiej Pan Jezus udzielił kapłanom — zachowania od piekła nie tylko ciał, lecz również i dusz. Co się zaś odnosi do rzeczywistego Ciała Pana Jezusa, jest to prawdą wiary, iż gdy kapłan konsekruje chleb i wino, Słowo Przedwieczne jest obowiązane zstąpić w jego ręce, by ukryć się pod postaciami sakramentalnymi. Zdumienie ogarnia, gdy się słyszy, iż Pan Bóg usłuchał Jozuego i na jego głos dzień przedłużył. Usłuchał Pan głosu człowieka. Lecz większe jeszcze ogarnia zdumienie, gdy się pomyśli, iż na kilka słów kapłana sam Bóg posłusznie zstępuje na ołtarz lub gdziekolwiek on Go zawezwie i oddaje się w jego ręce, choćby ów kapłan był wrogiem Bożym.
Zstąpiwszy, Pan Jezus pozostaje cały do rozporządzenia kapłana. On może Go zamknąć w tabernakulum, wystawić na ołtarz, wynieść z kościoła, spożywać Go, skoro zechce, lub dać Go innym na pokarm. O wzniosła władzo kapłańska! O dobroci i niewysłowiona łaskawości Boskiego Odkupiciela!
II. — Skoro godność kapłanów jest tak wielka, słusznie Święci względem nich żywili uczucia czci jak najgłębszej. Św. Marcin, zaproszony do stołu cesarza Maksyma, najpierw oddał pokłon jego kapelanowi, a potem dopiero cesarzowi. Konstantyn Wielki na soborze nicejskim zasiadał na ostatnim miejscu, po kapłanach, na niższym siedzeniu. Św. Antoni opat, jeśli idąc, spotkał kapłana, klękał i wstawał wtedy dopiero, gdy ucałował jego rękę i otrzymał błogosławieństwo. Św. Katarzyna Sieneńska tak daleko się posunęła, iż całowała ziemię w tych miejscach, gdzie spoczęła stopa kapłana.
I ty, do jakiegokolwiek stanu należysz, staraj się naśladować tych Świętych we czci dla sług Pana Jezusa. Jeśli zaś to szczęście dostało ci się w udziale, iż jesteś kapłanem, aby doznawać od innych szacunku, sam najpierw szanuj swój wzniosły charakter w sobie i w innych kapłanach. — Mierz zawsze swe sprawy miarą swej godności, według słów Apostoła: „We wszystkim sam siebie podawaj przykładem dobrych uczynków, w nauce, w szczerości, w powadze; słowo zdrowe, nienaganne, aby się ten, który jest przeciwny, zawstydził, nie mając nic, co by o nas miał mówić złego.”
Zastanowiwszy się zaś nad tym, iż przez kapłanów przychodzi na narody ratunek lub zguba, błogosławieństwo lub przekleństwo, proś żarliwie i usilnie Pana Boga, by dał swemu Kościołowi żarliwych sług swoich. Uproszenie tej łaski jest właśnie jednym z głównych celów, dla których suche dni w ciągu roku zostały ustanowione.
Modlitwa:
Mój Boże, wierzę, iż kapłaństwo jest najwyższą wśród stworzonych godnością. Wierzę w to Panie; i dlatego z Twą Pomocą przyrzekam mieć zawsze dla wszystkich kapłanów cześć i uszanowanie, są bowiem Twoimi przedstawicielami na ziemi. Postanawiam również zawsze słuchać tych, których mi wyznaczyłeś na przełożonych, jak Twego głosu; powiedziałeś bowiem: Kto was słucha, mnie słucha, a kto wami gardzi, mną gardzi. Użycz mi, mój Boże, siły, bym wiernie dochował swego przyrzeczenia i użycz Kościołowi żarliwych kapłanów, którzy by się podobali Twemu Sercu i wielką liczbę dusz nawrócili. O tę łaskę Cię proszę przez przyczynę Najświętszej Panny Maryi. Amen.
KLIKNIJ i odmów Nabożeństwo czerwcowe do Najświętszego Serca Pana Jezusa – dzień 9
KLIKNIJ i odmów Nowennę do Św. Antoniego Padewskiego – dzień 6
© salveregina.pl 2022