3 Maja.
O Znalezieniu Krzyża Zbawiciela.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Święta Helena, matka cesarza Konstantego Wielkiego, który był pierwszym Chrześcijaninem na tronie cesarskim w Rzymie, odbyła 326 r. pielgrzymkę do Palestyny, celem zwiedzenia miejsc uświęconych pobytem Zbawiciela. Żydzi i poganie przez trzy wieki starali się pozacierać wszelkie ślady, które przypominały Chrystusa Pana. Grób Jego zarzucili ziemią i gruzem, a gdy mimo to chodzili tam modlić się Chrześcijanie, postawili na tym miejscu pogańską świątynię wenery. – Kazała więc Helena zburzyć ową świątynię i rozkopać narzucone gruzy, aż się dobyto do Golgoty, gdzie odnalazła miejsce Grobu Chrystusa Pana i Krzyż, na którym został umęczonym. Właściwie trzy znaleziono krzyże, tj. Chrystusa Pana i dwóch łotrów, tablicę osobno leżącą z napisem ,,Jezus Nazareński, król żydowski” i gwoździe. Który jednak był Krzyż Chrystusa Pana rozpoznać nie można było. Miał wówczas objawienie biskup Jerozolimy Makariusz, że ten jest Krzyż Chrystusa Pana, którego dotknąwszy się konająca w mieście niewiasta, wyzdrowieje. Jakoż dotykała się jednego krzyża i drugiego, ale bez skutku; dopiero trzeci krzyż zdrowie jej przywrócił. Cudem tym wskazał Pan Bóg prawdziwy Krzyż Pana Jezusa. Na miejscu Grobu Pańskiego kazał Konstantyn postawić rządcy Jerozolimy Dracylianowi wspaniałą świątynię, i w niej umieszczoną była część drzewa krzyżowego oprawna w złoto. Drugą część krzyża i gwoździe wzięła ze sobą Św. Helena, i zawiozła do Rzymu, dla którego cesarz Konstantyn także kazał postawić kościół pod wezwaniem Krzyża Świętego z Jerozolimy. Jeden z gwoździ umieścił cesarz w swojej koronie. Wydał zaś prawo, aby odtąd nikogo w całym państwie nie karano śmiercią krzyżową, ale tracono innym rodzajem śmierci. Wspaniały kościół Grobu Pańskiego zniszczyły hordy króla perskiego Kozroesa 614 r. który uwiózł drzewo Krzyża Świętego do Persji. W r. 629 zwyciężył cesarz Herakliusz Kozroesa, wypędził Persów z Palestyny, i odebrał Krzyż Święty Zbawiciela, który dnia 14 września wniósł sam uroczyście do Jerozolimy i umieścił w kościele na dawnym miejscu. Krzyżowcy w XI wieku zbudowali znowu wielką bazylikę na Kalwarii. Od r. 1342 Bracia mniejsi Św. Franciszka objęli opiekę nad Bazyliką Grobu Chrystusa Pana i do dziś ją sprawują.
Nauka Św. Efrema o Znaku Krzyża Świętego.
My Chrześcijanie odróżniać się musimy od żydów i pogan Znakiem Krzyża Świętego. Znak Krzyża Świętego kładźmy na czole, na ustach, na piersi naszej; na domach i podwojach naszych; na roli i rzemiośle naszym. Krzyż naszą zbroją niezwyciężoną; krzyż zwycięzcą śmierci, nadzieją wiernych, umocnieniem wiary, zbawienną strażą i sławą wieczną prawowiernych. Widząc Ten Znak, złe siły i szatańskie moce uciekają z bojaźnią, Krzyżem uzbrojeni Apostołowie i Męczennicy okrucieństwa i podstępy tyranów przemogli. Ten Krzyż Święty po skończeniu świata ukaże się na Niebie, aby niepodzielnie panować już na wieki.
Modlitwa.
O Jezu wielbię Cię na Twym Krzyżu i błagam, naucz mnie krzyż rozumieć i krzyż kochać. Pociągnij mnie ku sobie i naucz żyć według Przykazania Krzyża. Pociągnij mnie i ukrzyżuj wraz z Sobą, abym umarł(a) dla swych grzechów i przestępstw. Pociągnij mnie i daj zmartwychwstać razem z Tobą w Wiecznej Chwale. Amen.
© salveregina.pl 2023