Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

 

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

 

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

 

 

 TOM I.

 

 

 

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

 

 

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

 

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

 

 

 

 

 

 

„Czekaliśmy Nań i zbawił nas” — (Ks. Iz. 25, 9).

 

PRZYGOTOWANIE. — Najświętsza Dziewica przy zbliżaniu Narodzenia się Syna Bożego takimi uczuciami miłości była przejęta, iż w porównaniu z niemi wszelkie najgorętsze nawet akty Patryarchów i Proroków zimnymi nazwać by można. — Chwili Swego Narodzenia Pan Jezus nie chciał przy­śpieszyć, lecz dostosował się do praw natury, obowiązujących inne dziatki. Przygotowując się w zaciszu do przyjścia na świat, chciał nas sku­pienia nauczyć. Jakżeż wzniosła to dla nas nauka, byleśmy umieli z niej korzystać!

 

I. — Najświętsza Dziewica pojmowała zaszczyt, jaki stał się Jej udziałem, że miała zostać Matką Zbawiciela, i niezmierne Skarby Łask, na jakie z tego powodu zasłużyła, toteż w miarę zbliżania się chwili Narodzenia Pana Jezusa, takimi płonęła uczu­ciami miłości, że w porównaniu do nich zimnymi by nazwać można westchnienia, jakie w ciągu ty­sięcy lat wznosili z utęsknieniem ku niebu dawni Patryarchowie i Prorocy, mówiąc: „Poślij, ko­go masz posłać”. Najświętszą Dziewicę do tych pragnień podwójna miłość pobudzała. — Kochając gorąco swego Boskiego Syna chciała, by przyszedł na świat, by Go zobaczyć, uściskać, miłością Go otoczyć, Nim się zaopiekować. — Poza tym Serce Najświętsze Dziewicy płonęło miłością bliźniego, toteż, pomimo iż przewidywała, jak ludzie przyjmą Pana Jezusa i jak po barbarzyńsku będą się z Nim ob­chodzić, chciała co prędzej wzbogacić świat tym Najwyższym Dobrem i tymi nieskończonymi Łaska­mi, jakie następnie chciała przelać w dusze nasze.

Matko Boża, dzięki Ci, iż tak pragnęłaś dać nam co prędzej Pana Jezusa. — Co prędzej i mnie Go daruj; spraw, aby jako z Ciebie Niepokalanej się narodził, tak i w sercu moim duchowo przez Ła­skę się odrodził; aby dusza moja zapalona Miłością Bożą, tąż Miłością objęła również bliźniego.

 

II. — Większe jeszcze niż Najświętszej Panny Maryi było pragnienie Pana Jezusa, Który zaraz po Poczęciu pra­gnął ujrzeć światło dzienne, by mógł odkupić lu­dzi — przyłożyć Rękę do Dzieła, jakie Ojciec Niebie­ski Mu zlecił. Już wówczas zapewne z Jego Serca wyrywały się słowa, które potem wyrzekł do Swych uczniów, mówiąc z nimi o Swojej Męce, iż pragnie, aby dopełnił się na Nim Chrzest Krwi, jakim ma być ochrzczony. Pomimo to jednak nie chciał przy­śpieszyć Swego Narodzenia, przystosowując się pod tym względem do praw naturalnych.

W Swej samotni Zbawiciel przygotowywał się do Przyjścia na świat, obracając te wszystkie cen­ne chwile na modlitwę i rozmyślanie. Chciał przez to nas nauczyć, abyśmy się również przy­gotowywali na Jego przyjęcie i dalecy od świato­wego zgiełku, często w skupieniu zastanawiali się nad sobą, zanim udamy się między ludzi, dla wykonywania obowiązków swego stanu.

Korzystajmy z tej wzniosłej nauki, jakiej udziela nam Boski Zbawiciel już w pierwszych chwilach swego życia; tymczasem swe pragnie­nia, aby co prędzej się narodził, łączmy z pragnie­niami Patryarchów, Św. Józefa, Najświętszej Dziewicy i Kościoła Katolickiego.

 

 

Modlitwa.

Boże, Najpotężniejszy Opiekunie i wierny Kierowniku Swego ludu, przyjdź odkupić rodzaj ludzki Najwyższą Swoją Mocą! Przybądź, by nas wyzwolić z nędz naszych i pokonać Wszechmocnym Swym Ramieniem potęgę ciemności, które rozciągły nad nami swe panowanie i tyle dusz zgubiły. — „A Ty, Ojcze Przedwieczny, coś, jak to Anioł zwiastował, zechciał, aby Słowo Boże przy­jęło Ciało w Łonie Najświętszej Dziewicy, użycz nam Ła­ski, byśmy, czcząc Ją, jako prawdziwą Matkę Boga, mogli za Jej Orędownictwem dostąpić Twej Pomocy”. Spraw to z Miłości ku Jezusowi. Amen.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. poznania Nauki katolickie. Okres Bożego Narodzenia – Adwent.
  2. uczczenia Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego: Nabożeństwo na okres Adwentu.
  3. uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Niepokalanie Poczętej w nabożeństwie miesiąca Grudnia ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo grudniowe ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP — dzień 18
  4. Nowenna na cześć Bożego Narodzenia na pamiątkę oczekiwania Najświętszego Dzieciątka Jezus –Dzień trzeci.
  5. Nowenna do Najświętszej Maryi Panny przez 9 dni oczekiwania porodzenia Zbawiciela świata przed Narodzeniem Jego – dzień 3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023