OKTAWA ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO. PIĄTEK. Rozmyślanie. Dar rady. O. BERNARDYN GOEBEL

Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. I., 1965r.

UWAGA!

Dziś, tj. w piątek 2 czerwca 2023r. oraz jutro w sobotę 3 czerwca 2023r. przypadają Suche Dni Letnie, zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku jako nadal obowiązującym, w których obowiązuje POST ŚCISŁY.

Rozmyślanie.

DAR RADY.

Każde poznanie służy ostatecznie życiu. Dary Ducha Świętego wspomagające rozum mają pomóc człowiekowi ułożyć sobie życie po Bożemu. Ten cel praktyczny Duch Święty pomaga osiągnąć przy pomocy Daru rady.

1. Istota Daru rady.

Rozum i objawienie podają nam wprawdzie zasady moralne, ale nie podają gotowych recept na każdy czyn moralny. Zastosowanie zasad do poszczególnych wypadków, to już nasza sprawa. I nie zawsze łatwa. życie jest bogate i urozmaicone. Nie ma w nim dwu wypadków zupełnie do siebie podobnych. Zmieniają się ciągle okoliczności, nadając wypadkom nowy wygląd. Oprócz tego tak łatwo przy powzięciu decyzji ulec jakimś wpływom i dać się oszukać. Najgroźniejszy przeciwnik to pożądliwość. Św. Ambroży mówi, że jesteśmy podobni do chorego w gorączce, który majaczy i bredzi. A jednak od słusznej decyzji wiele nieraz zależy. Czasem całe życie. Nierzadko jednego błędnego kroku, np. w sprawie wyboru stanu, trzeba całe życie żałować, nie mogąc już nic zmienić.

Razem z Łaską otrzymaliśmy do pomocy nadprzyrodzoną cnotę roztropności. Wspomaga ją rozum ze swym praktycznym doświadczeniem, oraz wiara ze swymi nadprzyrodzonymi, od Pana Boga pochodzącymi zasadami i ocenami. Wspierana Łaską oświecającą cnota ta zastanawia się nad wszystkimi okolicznościami w danym wypadku, a potem wydaje sąd, co według Woli Bożej należy czynić.

Czy jest jednak choć jeden człowiek, który by potrafił ogarnąć wzrokiem nieskończenie liczne możliwości poszczególnych wypadków i z zupełną pewnością zorientować się w chaosie, jaki wywołują wewnątrz namiętności, a z zewnątrz przeróżne wpływy? Przechodzi to ludzkie możliwości. „Dlatego — pisze Św. Tomasz — Pan Bóg, Który wszystko pojmuje, musi człowiekiem kierować. Kierownictwo to zapewnia Dar rady. Kieruje on tak człowiekiem, jakby człowiek od Pana Boga Samego radę otrzymywał. Bywa przecież i wśród ludzi, że kto sam nie może rady znaleźć, szuka jej u mądrzejszego” (II-a II-ae, qu. 52, a. 1 ad 1). Dzięki Darowi rady sam Duch Święty, Najmądrzejszy, Najżyczliwszy, zostaje naszym doradcą. I nie tylko w wypadkach trudniejszych, ale — jak Św. Tomasz uczy — „we wszystkich sprawach, potrzebnych do zbawienia” (tamże ad 2). W ten sposób Dar rady udoskonala cnotę nad-przyrodzoną roztropności, podobnie jak inne dary, związane z rozumem, doskonalą cnotę Boską wiary.

— Zastosowanie. Duch Święty szafuje hojnie swymi darami, ale nie narzuca się z nimi. Byłoby to niegodne Jego Boskiego Majestatu. Zaofiarowuje nam Łaski, ale pragnie, byśmy się do nich przygotowali, byśmy się o nie modlili. Tak jest również z cennym Darem rady.

Przygotowujmy się do niego przez ochotne posłuszeństwo natchnieniom, o których wiemy z pewnością, że pochodzą od Ducha Świętego. Kto lekceważy lub wahaniem i zniechęceniem marnuje otrzymaną radę, ten jest niegodny dalszych pouczeń.

— Postanowienie. Przygotować Darowi rady drogę do naszej duszy przez posłuszeństwo Natchnieniom Ducha Świętego.

2. Wartość Daru rady.

Dar rady daje duszy jakieś swoiste ukojenie, głęboki pokój. Wiemy przecież, że prowadzi nas za rękę bardzo wytrawny Przewodnik, który w każdym wypadku uczy nas rzeczy najlepszej i najważniejszej, będącej pierwszym warunkiem zbawienia i świętości: jak wypełniać Wolę Bożą. Przy takim Przewodniku możemy śmiało mówić: „Pan mnie prowadzi, nic mi nie braknie” (Ps 23/22/, 1). A jak dodatnio odbija się na całym życiu i postępowaniu taka spokojna ufność. Dar rady ma nieocenione znaczenie dla kierownictwa. Pomaga przełożonym czuwać nad dyscypliną społeczności, upominać, a w razie potrzeby karać, ale czynić to z miłością. Nieocenione usługi oddaje Dar rady kierownikom dusz. Właściwym kierownikiem i wychowawcą jest zawsze Duch Święty. Kapłan-kierownik ma tylko przyprowadzać dusze do Ducha Świętego, otwierać Mu je jak najszerzej. Spełniwszy to zadanie, ma się wycofać, jeśli nie chce sprzeniewierzyć się Duchowi Świętemu.

Dar rady pomaga zrozumieć należycie to zadanie i je spełnić. Zabezpiecza przed taką opieką nad duszami, która zabiera odpowiedzialność osobistą, zamiast do niej wychowywać. Uczy rozwijać, a nie hamować siły każdej duszy. Kierownictwo pozostające pod wpływem Ducha Świętego, łączy serdeczne oddanie się duszom z roztropnością. Dar rady jest naprawdę darem kierowników dusz.

— Zastosowanie. Duch Świty w swym działaniu nie wyłącza zazwyczaj ludzkiego pośrednictwa, często nim się posługuje. Trzeba więc radzić się ludzi i rady od ludzi przyjmować. Zwłaszcza od tych, którzy z Woli Bożej są niejako organami Ducha Świętego. Pokora i uległość wobec nich czyni nas godnymi kierownictwa Ducha Świętego. Samowystarczalność i upór zamykają drogę Darowi rady. Ważnym warunkiem jest spokój i skupienie. Gorączkowy pośpiech w postanowieniach i postępowaniu, rozproszenie, nie pozwalają dojść do głosu Duchowi Świętemu, Sam Pan Bóg mówi przez Proroka: „Zaprowadzę ich na samotność i będę mówił do ich serc” (Ks. Oz. 2, 14). Słynny mąż stanu Donoso Cortes, powiedział: „Znałem bliżej wielu ludzi. Niewzruszoną postawę ducha, prawdziwą wnikliwość, cudowną zdolność mądrego i praktycznego rozwiązywania najtrudniejszych zagadnień wykazywali jedynie ci, którzy prowadzili życie kontemplacyjne i skupione”.

— Postanowienie. Przygotować Darowi rozumu drogę do naszej duszy przez pielęgnowanie pokoju wewnętrznego i skupienia, oraz przez serdeczną modlitwę.

Modlitwa.

Duchu Święty! Z głębi duszy błagam Cię: „Z Tobą jest Mądrość Twoja, ześlij ją ze Świętych Niebios Twoich i ze Stolicy Wielkości Twojej! Aby ze mną była, ze mną pracowała, abym wiedział, co jest przyjemne Tobie” (Ks. Mądr. 9, 9-10). Amen.