Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. I., 1965r.

 

 

 

Rozmyślanie.

PEŁNIA DUCHA ŚWIĘTEGO.

 

Pierwszą naszą Wielkanocą był Chrzest Święty. Powstaliśmy wtedy wraz z Chrystusem Panem ze śmierci do nowego życia. Coroczna Wielkanoc, to odnowienie Chrztu Świętego, dźwiganie się, wzrost w Łasce. Pierwsze nasze Zielone Święta to Bierzmowanie. Wtedy, jak Apostołowie, zostaliśmy napełnieni Duchem Świętym. Każde Zielone Święta mają w nas odnawiać Łaskę Bierzmowania. Mamy wzrastać w pełni Ducha Świętego.

 

1. Pełnia Ducha Świętego.

 

Już w chwili Chrztu Świętego otrzymaliśmy Ducha Świętego. Zostaliśmy włączeni w Chrystusa Pana, połączeni z prądem Jego Boskiego Życia, „z pełności Jego otrzymaliśmy Łaskę za Łaskę” (J 1, 16). Razem z Łaską otrzymaliśmy Ducha Pana Chrystusowego, Ducha Świętego. Dusza nasza w stanie Łaski jest „świątynią Ducha Świętego”; On w niej mieszka i działa (zob. 1 Kor 6, 19). Bierzmowanie prowadziło dalej i dopełniło dzieło Chrztu Świętego. Jesteśmy przez nie Chrześcijanami dojrzałymi, dorosłymi. Tylko Sakrament Kapłaństwa jest jeszcze dalszym ciągiem i uwieńczeniem Bierzmowania.

Bierzmowanie związało nas z Chrystusem Panem mocniej i głębiej jeszcze niż Chrzest Święty. Dało nam pełniejszy udział w Jego Życiu, a tym samym udział w większym stopniu Łask Ducha Świętego. Widać to w obrzędach Bierzmowania.

Najpierw w uroczystym wezwaniu Ducha Świętego biskup wyciągnął ręce nad nami, jakby przy pomocy swych namaszczonych dłoni chciał skupić i w dusze nasze wprowadzić strumienie światła i siły, jakie płyną w Kościele Bożym. Modlił się jednocześnie: „Wszechmogący, Wieczny Boże! Przez zmiłowanie Twoje ci słudzy Twoi zostali odrodzeni z wody i Ducha Świętego. Przebaczyłeś im wszystkie grzechy. Ześlij im teraz z Nieba Twego Siedmiorakiego Ducha Pocieszyciela! Ducha mądrości i rozumu. Amen. Ducha rady i męstwa. Amen. Ducha pobożności i umiejętności. Amen. Napełnij ich Duchem Twej bojaźni!”

O przekazywaniu Ducha Świętego mówi też włożenie rąk biskupa. Było to milczące, ale wymowne: „Weźmij Ducha Świętego!” wypowiedziane słowami w Liturgii święceń kapłańskich.

Najpiękniejszym jednak symbolem wewnętrznego namaszczenia Duchem Świętym było namaszczenie krzyżmem, mieszaniną oliwy i balsamu. W oliwie jest niejako światło, ciepło i siła słońca, w którego promieniach dojrzewa oliwka. Balsam, rodzaj wonnej żywicy, która chroni przed zepsuciem. Czy można znaleźć odpowiedniejszy symbol dla pełni Łaski i wspaniałych skutków Bierzmowania?

— Zastosowanie. Dziękujmy za pełność Ducha Bożego otrzymaną przy Bierzmowaniu! Przepraszajmy pokornie za wszystkie zawinione usterki i braki w naszej dojrzałości duchowej!

— Postanowienie. Podziękujmy serdecznie za pełnię Łask, jaką otrzymaliśmy przez Bierzmowanie.

 

2. Ku dojrzałości duchowej.

 

Między życiem przyrodzonym i nadprzyrodzonym jest podobieństwo, jedno jest odbiciem drugiego. Skutki Chrztu Świętego i Bierzmowania lepiej poznajemy, porównując je z ich odpowiednikami w życiu naturalnym. Przez Chrzest Święty zostaliśmy odrodzeni w Chrystusie Panu. Siły fizyczne i umysłowe niemowlęcia są w zarodku, w możności. Wszystkie przejawy życia dziecka mają w sobie coś początkującego, niewykończonego. Dziecko jest człowiekiem, ale niesamodzielnym, niepełnoletnim. Jest w rodzinie, ale potrzebuje najpierw troski i miłości rodziny, a samo niewiele daje rodzinie. W miarę rozwoju fizycznego i umysłowego zanikają w nim cechy dziecinne. Jest pełnoletnie, samodzielne. W coraz większym stopniu zaczyny brać udział w pracach rodziny.

Otrzymane na Chrzcie Świętym życie Łaski było właśnie bogactwem nadprzyrodzonych możliwości i zdolności. Byliśmy całkiem zdani na opiekę Matki Kościoła. Dopiero pełność Ducha Świętego, przekazana nam przy Bierzmowaniu, ma doprowadzić te możliwości do rozwoju i rozkwitu. Ma nas doprowadzić do dojrzałości i pełnoletności duchowej.

Dojrzałość duchowa ma się okazać najpierw w życiu osobistym. Całe nasze życie nadprzyrodzone ma strząsnąć z siebie cechy dziecinne, a wykazywać męską samodzielność. Wiara nasza ma się rzeczywiście zmienić w nadprzyrodzony pogląd na życie, który z Bożego punktu widzenia osądza i ocenia wszystkie rzeczy i wydarzenia. Czynności religijne, modlitwa, przystępowanie do Sakramentów Świętych, mają zatracić charakter zwyczaju, a stać się świadomym przeżyciem. Cała nasza postawa moralna musi przybrać charakter zdecydowany, wyrobiony, aby sprostać trudnościom wewnętrznym i zewnętrznym. To właśnie ma na myśli Apostoł, pisząc, że nie możemy być „chwiejącymi się dziećmi, unoszonymi każdym podmuchem wiatru nauki przez złość ludzką i przez podstęp wiodący do błędu”, ale mamy stać się „mężami doskonałymi, na miarę dojrzałości Chrystusowej” (Ef 4, 14 i 13).

Nasza dojrzałość duchowa jest skierowana również ku społeczności. Bierzmowanie daje posłannictwo społeczne. Włącza ras w posłannictwo Apostołów: w ich urząd kapłański, nauczycielski, pasterski. Ofiarą, modlitwą, słowem, życiem musimy bronić spraw Królestwa Pana Chrystusowego. O pasowaniu na rycerzy Pana Chrystusowych mówiło udzielanie Bierzmowania przez biskupa, naszego duchowego wodza, a także słowy: „Znaczę ciebie znakiem krzyża i umacniam krzyżmem zbawienia”, oraz lekkie uderzenie w policzek.

— Zastosowanie. Błagajmy gorąco, aby Duch Święty ożywił w nas obfitość swych darów i dopomógł nam dojść do pełni dojrzałości Chrystusowej.

— Postanowienie. Przeprośmy serdecznie Ducha Świętego za wszystkie zawinione braki w naszej dojrzałości duchowej; prośmy o pełnię Ducha i dojrzałość duchową.

 

 

Modlitwa.

Przybądź Duchu Święty

I zlej z Niebios

Promień Twego światła!

Tyś spoczynkiem w pracy,

Tyś ochłodą w skwarze,

Tyś pociechą w płaczu.

O, światłości błoga.

Napełń wnętrze serca

Wszystkich Twoich wiernych.

Obmyj to, co brudne,

Zroś to, co jest oschłe,

Ulecz, co zranione.

Ugnij, co oporne,

Ogrzej, co jest zimne,

Sprostuj to, co zdrożne.

Daj zasługę cnoty,

Daj zbawienny koniec,

Daj wieczystą radość! (Sekwencja). Amen.

 

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny w miesiącu maju: Nabożeństwo majowe – dzień 29
  2. pobożnego przygotowania się do uroczystości Trójcy Przenajświętszej przez Nowennę: Nowenna przed świętem Trójcy Przenajświętszej – dzień 4
  3. Nauki o Duchu Świętym z przedwojennych wydań modlitewników
  4. nabożnego uczczenia Ducha Świętego: Modlitwy do Ducha Świętego.

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023