OKTAWA ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO. ŚRODA. Rozmyślanie. Nasza współpraca. O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY

Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

UWAGA!

Dziś, tj. w środę 31 maja 2023r. przypada pierwszy dzień Suchych Dni Letnich, zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku jako nadal obowiązującym, w którym obowiązuje POST ŚCISŁY.

Rozmyślanie.

NASZA WSPÓŁPRACA.

OBECNOŚĆ BOŻA. — O Duchu Święty, uczyń mnie pojętnym na Swoje Działanie, zawsze posłusznym Twemu Kierownictwu i prowadzeniu.

Rozważanie.

1. Wobec świętości wszyscy jesteśmy początkującymi uczniami, którzy posiadają bardzo niewielką znajomość sztuki, jakiej się uczą, potrzebują zawsze przewodnika i pomocy swojego nauczyciela. Nauczycielem świętości jest właśnie Duch Święty. Pan Jezus powiedział o Nim: „On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko” (Jan 14, 26). Uczy nas Duch Święty co marny czynić, aby kochać Pana Boga ze wszystkich sił naszych, przypomina nam to, czego nie wiemy odnośnie Pana Boga czy też praktyki doskonałości. Lecz nie tylko nas poucza, ale stawia nas w możności spełnienia tego dobra, które nam ukazuje. Istotnie, działając bezpośrednio na naszą wolę, umacnia ją, pociąga, rzuca potężnie w Pana Boga i skierowuje całkowicie do Niego. W ten sposób Duch Święty „wspomaga niemoc naszą” (Rz 8, 26), a ponieważ ona należy do istoty naszej i jest nieodłączną od ludzkiej natury, potrzebujemy ustawicznie Jego wsparcia. Istotnie, On nas nigdy nie opuszcza. Całe nasze życie duchowe jest objęte Jego Działaniem. Widzieliśmy, jak od początku wychodzi nam naprzeciw, przygotowując i wspierając nasze osobiste wysiłki, a potem, gdy znajduje nas posłusznymi swoim wezwaniom, sam przyjmuje na siebie inicjatywę. Dlatego całe Dzieło uświęcenia sprowadza się zasadniczo do posłuszeństwa Boskiemu Pocieszycielowi. Przede wszystkim powinniśmy być bardziej uważnymi i posłusznymi na Jego wezwanie: „Utinam hodie vocem eius audiatis: notite obdurare corda vestra; 0, jeśli dziś głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych!” (Ps 95/94/, 7-8). Wezwania Ducha Świętego mogą dojść do nas przez słowa Pisma Świętego, kazania, nauczania Kościoła Świętego i różne okoliczności życia, dobre myśli, święte natchnienia. Odpowiadajmy im natychmiast, okażmy naszą dobrą wolę, przyjmując i słuchając ochoczo Jego wezwań.

2. Lecz często nasza wola jest uparta, niepojętna, krnąbrna, a to dlatego, że jeszcze tak mocno przywiązana jest do stworzeń, szczególnie zaś do tego stworzenia, jakim jest nasze ja, a które tak bardzo zawsze kochamy. A zatem, aby odpowiedzieć Działaniu Ducha Świętego, pierwszym warunkiem jest pracować gorliwie nad oderwaniem się do wszystkiego i również od siebie samych. Oderwanie uwolni nas od tylu więzów, które jak pęta przywiązują nas do stworzeń i utrudniają nam posłuszeństwo, podatność, zalety konieczne, aby poddać się z łatwością poruszeniom Ducha Świętego. I pamiętajmy, że, aby przywiązać dusze do stworzeń, wystarcza, choćby jedna cienka nitka, czyli nawet małe przywiązanie: „Wszystko jedno, czy ptak będzie uwiązany tylko cienką nitką czy grubą. Wprawdzie cieńszą nić łatwiej jest zerwać, lecz, choćby było łatwo, dopóki jej nie zerwie nie wzleci” (J. K.: Dr. I, 11, 4). Oderwanie zrywa nić, która nas wiąże do ziemi, a dusza nasza uwolniona w ten sposób, może być posłuszna nawet najmniejszym Natchnieniom Ducha Świętego, a On może ją opanować i pokierować według Swojej Woli.

Powiedzieliśmy, że Duch Święty nie zadowala się tylko zachętą do dobrego, lecz pragnie przelać w nas inicjatywę, aby nas prowadzić skutecznie do Pana Boga. Jednak szanuje naszą wolność i dlatego nie opanowuje naszej woli, jeśli nie jesteśmy gotowi oddać Mu jej dobrowolnie. Możemy i w tym stawiać inną przeszkodę Jego Działaniu. Duch Święty pragnie nas podnieść wysoko, do Pana Boga, lecz nie godzimy się na to całkowicie, ponieważ nie dopisujemy w wielkoduszności i przez swą małoduszność opóźniamy Działanie Boże. Może odpowiadamy tylko częściowo na Jego wezwanie, dajemy Mu tylko coś z tego, czego od nas żąda, ale nie oddajemy Mu „wszystkiego”. A zatem bardzo należy pielęgnować w sobie ducha totalizmu, który nie stawia granic naszemu oddaniu się Panu Bogu. Trzeba mieć serce szerokie, wielkoduszne, by nie opóźniać Działania Ducha Świętego, który chce nas prowadzić nie tylko do dobrych czynności, lecz czynności wspaniałomyślnych, heroicznych, świętych.

Rozmowa.

„Boże mój Miłosierny, Słodyczy i Miłości moja. Ześlij z Nieba Twego Ducha Świętego i stwórz we mnie serce i ducha nowego. Twoje namaszczenie niech mnie nauczy wszystkich rzeczy, albowiem wybrałam Cię z tysiąca i miłuję Cię ponad wszelka miłość i więcej niż duszę moją. O Duchu Święty, Boże Miłości, w ciągu całego życia mojego bądź moim Mistrzem, Nauczycielem i Najsłodszym Przyjacielem serca mego” (Św. Gertruda).

„O Dudni Święty, naucz mnie cenić każde nawet naj-mniejsze Twoje Natchnienie! Ono jest cenniejsze niż cały świat — choćby było najmniejsze, np., by powstrzymać się od słowa lub spojrzenia — albowiem jest ono „powołaniem”, jest wezwaniem do nawiązania ściślejszego współżycia z Bogiem przez wierność, wzrost w Łasce i miłości. O Duchu Święty, daj mi zrozumieć, że doskonałość polega na tym, aby Ci zawsze mówić ,Amen′ ilekroć żądasz ode mnie czegoś przez głos posłuszeństwa lub przez Swoje Natchnienie. Pomóż mi unikać najmniejszej nawet niewierności, wszelkiego wahania, naucz nie odmawiać Ci niczego, a wówczas Twoje Światło będzie zawsze wzrastało we mnie, a miłość stanie się przepaścią, której nikt zmierzyć nie zdoła. Lecz o Duchu Święty, wiem dobrze, że praktycznie często upadam i błądzę — Boże mój, oby to nie było dobrowolne! — poucz mnie, że nawet w tym wypadku powinnam powstać natychmiast i przez akt miłości poddać się pod Twój wpływ. Nie, Ty nie chcesz, abym się niepokoiła i zniechęcała niewiernościami, albowiem Duch Twój jest słodki: ,0 jako słodki jest Duch Twój, o Panie’, i gdzie jest Duch Pański, tam wolność, radość i pokój w Duchu Świętym” (zob. s. Karmela od Ducha Św., o. c. d.). Amen.

Zachęcamy do: