Przewodnik prawdziwej pobożności

 

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

 

Zobacz imprimatur

czyli

 

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

 

 

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

 

 

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

 

 

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

 

 

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

 

 

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

 

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

 

 

UWAGA!

 

 Od jutra, tj. od środy 31 maja 2023r. rozpoczynają się Suche Dni Letnie, zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku jako nadal obowiązującym, w których obowiązuje POST ŚCISŁY.

 

 

I. Widzę ogniste języki, wznoszące się nad gło­wami Apostołów i uczniów.

II. Proś o Łaskę zgłębienia tajemnic ukrytych pod symbolami wiatru gwałtownego i języków ognistych.

 

 

I. Punkt.

Symbol wiatru gwałtownego.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Gdy się spełniły dni Pięćdzie­siątnicy, stał się z nagła szum jakoby przypadającego wiatru gwałtownego (por. Dz. Ap. II). Duch Święty, unosząc się wśród tego szumu i wichru gwałtownego i zatrzymując się nad Wieczernikiem, chciał przez to oznajmić Apostołom przyjście swoje i zwrócić na nich uwagę ludno­ści miasta, aby mieli większą sposobność ogło­szenia Ewangelii i założenia Kościoła Pana Chrystuso­wego w miejsce synagogi żydowskiej. Zresztą, symbol wiatru gwałtownego odpowiadał przedzi­wnie celowi, w którym Duch Święty zstąpił na Apostołów; oznaczał zaś świętą gwałtowność i zapędy gorliwości, z jaką szli na rozkrzewienie Ewangelii od krańca do krańca ziemi, przezwy­ciężając wszystkie zapory, które w tej drodze napotkać mieli.

ZASTOSOWANIE. Proś Ducha Świętego, aby tchnieniem swym silnie wzruszył twą duszę: uwolnił ją z więzów uczuć ziemskich i w obłoku ja­sności wzniósł ku Niebu, aby natchnął wszystkie władze duszy twojej, tak jak napełnił wszystek dom, gdzie byli Apostołowie (por. Dz. Ap. II). Mo­żesz mieć dzisiaj większą nadzieję, jak w każdym dniu innym, otrzymania tych Łask znakomitych. Skoro jednak nie uczujesz natychmiast skutku modlitwy, nie zniechęcaj się tym, ale pomnij, że „Duch, kędy chce tchnie” (Jan III). Jako powiedziano jest, przyjdzie z prędka, w chwili, w której się go najmniej spodziewasz.

UCZUCIA [**]. O Święte Tchnienie Bożego Ducha! Wznieś mnie nad ziemski poziom, abym stał za­wsze na wysokości mego wzniosłego powołania.

POSTANOWIENIE [***]. Będę się starał zawsze, a zwłaszcza w dniu dzisiejszym prowadzić życie, zasługujące na te nawiedziny Ducha Świętego.

 

 

II. Punkt.

Symbol języków.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Skoro Apostołowie zostali uwia­domieni o zstąpieniu Ducha Świętego, natychmiast ukazały się im rozdzielone języki jakoby ognie i usiadły na każdym z nich z osobna. Dla­czego Pan Bóg wybrał język jako symbol zstąpie­nia Ducha Świętego na Apostołów? Albowiem Apostołowie byli przeznaczeni do nauczania Słowa Bożego po wszystkich narodach, a tylko Duch Boży mógł ich usposobić do tak wielkiego posłannictwa, języki zaś ich miały być narzędziem w jego spełnieniu. Dlatego więc otrzymali Dar języków w tej uroczystej chwili, jak opowiadają Dzieje Apostolskie: „I napełnieni byli wszyscy Du­chem Świętym i poczęli mówić rozmaitymi języ­kami” (Dz. Ap. II).

ZASTOSOWANIE. Język twój nie ma wprawdzie tak szczytnego przeznaczenia, jak język Aposto­łów albo kaznodziejów czy misjonarzy; jednakże, kimkolwiek jesteś, używać go winieneś ku Chwale Bożej i ku pożytkowi bliźnich, a zwłaszcza jeżeli ślubami zakonnymi albo i bez nich poświęciłeś się na szczególniejszą Służbę Panu Bogu. Dar słowa, który polega na darze języków, jest najpiękniej­szym podarunkiem udzielonym przez Stwórcę człowiekowi. Zdasz Mu więc surowy rachunek z użycia, a jeszcze surowszy z nadużycia tego Daru. A jakże to trudno nie nadużyć go! Jeśli kto w mowie nie upada, ten jest mąż doskonały, mówi Apostoł Jakub. Masz tutaj nad czym zastanowić się i badać siebie.

UCZUCIA. Proś o przebaczenie, żeś nie dosyć ostrożnie używał języka. Uczyń zeń ofiarę Panu Bogu, aby był zawsze narzędziem Jego Chwały.

POSTANOWIENIE. Odnów postanowienie prowa­dzić rozmowy pożyteczne, mieszając do nich za­wszę coś budującego i nauczającego.

 

 

III. Punkt

Symbol ognia.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Powiedziano w Piśmie Świętym, że te języki były jakoby ognie. Ogień ze swej natury oświeca, rozgrzewa, rozszerza, czyści i pochłania. Wszystkie te własności są symbolem tego, co Duch Święty zdziałał w Apostołach i uczniach zgro­madzonych w Wieczerniku i opromienił ich najżywszym światłem Wiary, zapalił w nich Święty Żar Miłości ku Panu Bogu i bliźnim; rozszerzył ich serca tak, że tylko Sam Pan Bóg Nieskończony mógł je zapełnić i że ziemia wydała się im zbyt małym polem dla ich gorliwości, oczyścił ich z najmniejszej skazy i tak przekształcił, że odtąd byli z Nim jednego Ducha.

ZASTOSOWANIE. Te są skutki, jakie Duch Święty zawsze, a zwłaszcza w dniu Zielonych Świątek sprawia w tych, którzy godnie przyjmują Go u siebie. O, gdyby to szczęście mnie spotkać mo­gło! Dlaczegoż by nie? Nowenna, którąś odprawił i ta gotowość Ducha Świętego, z jaką zjednoczyć się z nami pragnie, powinna cię przejąć najży­wszą ufnością. Proś, a będzie Ci dane, a będziesz wysłuchany.

ROZMOWA DUSZY [****] z Najświętszą Panną Maryą. — Proś, błagaj, aby ci wyjednała, tak jak Aposto­łom i uczniom, obfitość Darów Ducha Świętego, a w szczególności tego Daru, który ci jest naj­bardziej potrzebnym.

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny w miesiącu maju: Nabożeństwo majowe – dzień 30
  2. pobożnego przygotowania się do uroczystości Trójcy Przenajświętszej przez Nowennę: Nowenna przed świętem Trójcy Przenajświętszej – dzień 5
  3. Nauki o Duchu Świętym z przedwojennych wydań modlitewników
  4. nabożnego uczczenia Ducha Świętego: Modlitwy do Ducha Świętego.

 

 

 

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023

Powiązane: