Rozmyślanie.

Opatrzność Boża sprowadza Świętą Rodzinę z Egiptu

i towarzyszy Jej do Nazaretu.

“Idź do ziemi izraelskiej, pomarli bowiem ci, co na życie Dziecięcia czyhali” (Mt 2, 20).

I. — Rozważ, jak wiernie Pan Bóg troszczy się w Swej Ojcow­skiej Miłości o Swoich, strzeże ich, nie zapominając nawet w największym opuszczeniu. Mogło by się wydawać, jakby Pan Bóg zapomniał o Świętej Rodzinie, Która już kilka lat przebywała w pogańskim kraju. Jak swego czasu zjawił się Anioł we śnie Józefowi i polecił mu udać się w ucieczkę przed Herodem, tak teraz, gdy ten umarł i nie istniały już żadne niebezpieczeństwa z jego strony dla Boskiego Dzieciątka, znowu zjawił się Anioł Józefowi i dał mu polecenie powrotu do ojczyzny. Nie było już celu przebywać dłużej w Egipcie, który to kraj uświęcił Pan Jezus, aby kiedyś stał się krajem Świętych i zaroił się rzeszą eremitów i anachoretów.

Niekiedy wydaje się osobom bojaźliwym, że Pan Bóg nie myśli o nich wcale, gdy są pogrążeni w utrapieniach. Tymczasem Pan Bóg przez pozbawienie ich odczuwania Obec­ności sprawia w ich duszach wielkie rzeczy. Dokonuje tego, że umierają w nich najniebezpieczniejsi wrogowie: egoizm, pycha, pożądliwość, opieranie się na ludziach; przez te uciski dopomaga właśnie ich duchowemu wzro­stowi. Podobnie Chrystus Pan przebywając w Egipcie wzra­stał w Mądrości i Łasce. Pan Bóg zawsze jest blisko nas, ale nigdy nie jest bliżej jak wówczas, gdy czujemy się osamotnieni i daleko odsunięci od swoich. Gdy Pan Bóg od­rywa nas od wszystkiego, to znak, że chce nas zespolić z Sobą.

Poznaj z tego wielkie pożytki, jakie wynikają dla ciebie z utrapień. O jak wielkim dobrem i jak wielką korzyścią jest być pozbawionym wszelkich naturalnych podpór, a móc oprzeć się jedynie na Boskiej Wszechmocy i Łasce. Nie ma więc nigdy powodu do upadania na duchu, natomiast jest zawsze racja po temu, abyśmy ulegali pod Wszechmocną Ręką Bożą. „Bliski jest Pan tym, którzy są strapionego serca” (Ps 33, 19).

II. — Gdy Święty Józef po swoim powrocie do kraju judzkiego dowiedział się, że na miejscu Heroda panuje syn jego Archelaus, uląkł się znowu. Jednak i tym razem dała znać o Sobie Opatrzność Boża, Która przez Anioła napomniała Józefa, aby ominął całkowicie Judeę, a udał się do Galilei i osiadł w mieście Nazaret. W ten sposób małe, niepozorne, wzgardzone miasteczko Nazaret stało się sławne w historii ludzkości, gdyż w nim żył ukryty Pan Jezus przez dwadzieścia kilka lat. Święty Mateusz po­daje: „Przyszedłszy osiadł w mieście, które zowią Na­zaret, aby się wypełniło, co było powiedziane przez proroków: iż Nazarejczykiem będzie nazwany” (Mt 2, 23).

O nieszczęśliwy kraju Judy, od którego usuwa się Pan Jezus z Maryą! O szczęśliwy Nazarecie, w którym za­kładają Swoje mieszkanie Najświętsze Trzy Osoby! Szczęśliwyś i ty, gdy Pan Jezus, Marya i Józef są przy tobie, gdyż tam gdzie Oni się zatrzymują, znajduje się szczęście i Błogosławieństwo, a gdzie Ich nie ma, tam nie można spodziewać się niczego dobrego. Pan Jezus nie może zatrzy­mać się tam, gdzie panuje Herod, to jest samolubstwo, zmysłowość albo wygórowana ambicja. Gdzie jest wiele niskich pożądań, tam zamierają wszelkie żywsze aspi­racje. Dusza, która przywiązana jest do rzeczy ziem­skich, nie może zjednoczyć się z Panem Bogiem. Święty Jan od Krzyża robi silny nacisk na konieczność zerwania wszystkich przywiązań. „Dopóki dusza nie uwolni się od wszelkiego przywiązania, nie może tutaj posiąść Pana Boga przez czystą, przekształcającą miłość, ani w Niebie przez nie zamąconą kontemplację” (Droga na Górę Karmel, ks. I, r. 4, 3).

Modlitwa:

O Jezu, Maryo i Józefie Święty, zapraszam Was do mego ubożuchnego serca. Oby ono stało się dla Was drugim Naza­retem, przyozdobionym wszystkimi, miłymi Wam kwiatami cnót. O Jezu, Który jesteś kwiatem polnym i lilią padolną, niech Twoja Miłość zakorzeni się w sercu moim. A gdyby w sercu moim tkwiła bodaj jedna żyłka, która by nie drgała miłością ku Tobie, to wraz z Świętym Franciszkiem Salezym proszę Cię, nie oszczędzaj mnie, nie cofaj się przed zadaniem mi bólu, ale wyrwij ją, albo oczyść, aby drgała tylko Twoją Miłością. Amen.

Zachęcamy:

1. W oktawie Epifanii do uczczenia Tajemnicy Objawienia Pańskiego tj. Święta Trzech Króli: Nabożeństwo na święto Trzech Króli.
2. Do uczczenia Najświętszego Imienia Jezus w nabożeństwie miesiąca Stycznia ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo styczniowe ku czci Najświętszego Imienia Jezus.
3. Do uczczenia Najświętszego Imienia Jezus: Nabożeństwo ku czci Najświętszego Imienia Jezus.

© salveregina.pl 2023