Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Rozmyślanie.

OSTATNIE NAMASZCZENIE.

OBECNOŚĆ BOŻA. — Niechaj Twoja Łaska, o Panie, oczyści mnie z wszelkiej winy, abym mógł się okazać niepokalanym przed Obliczem Twoim.

Rozważanie.

1. Ostatnie Namaszczenie zostało nazwane bardzo wyraziście sacramentum exeuntium (Sob. Trydencki), czyli Sakrament tych, którzy mają zejść z tego świata, a wejść do wieczności. Życie chrześcijańskie, rozpoczęte przez Chrzest Święty, udoskonalone przez Bierzmowanie, podtrzymywane przez Eucharystię, odnowione przez Pokutę, zostaje zamknięte i niejako ukoronowane przez Ostatnie Namaszczenie, które uzupełnia oczyszczenie duszy i wzmacnia ją do walki ostatniej godziny oraz przygotowuje do stawienia się przed Obliczem Bożym. W rzeczy samej, szczególnym skutkiem tego sakramentu, jak poucza Sobór Trydencki, „jest Łaska Ducha Świętego, Który Namaszczeniem Swoim usuwa resztki grzechów, pociesza i umacnia duszę chorego, pobudzając go do wielkiej ufności w Miłosierdzie Boże, wskutek czego chory znosi spokojnie dolegliwości choroby i mężniej zwalcza pokusy szatańskie”.

Bez wątpienia Ostatnie Namaszczenie ma również moc „gładzenia grzechów powszednich i ciężkich, z których chory, skruszony w duchu, nie mógłby się wyspowiadać” (Katechizm Św. Piusa X); lecz nie na tym polega Jego szczególniejsza Łaska, bo to jest właściwym skutkiem Sakramentu Pokuty. Ostatnie Namaszczenie usuwa pozostałości grzechu, leczy duszę z wszelkich dolegliwości, z wszelkiej słabości spowodowanej przez grzechy popełnione w ciągu całego życia a odpuszczone już przez Spowiedź. Jak Bierzmowanie umacnia i doskonali Łaskę otrzymaną już na Chrzcie Świętym, tak Ostatnie Namaszczenie doskonali oczyszczenie duszy, dokonane przez pokutę. „O Zbawicielu nasz — modli się Kościół Święty przy udzielaniu Ostatniego Namaszczenia — Łaską Ducha Świętego ulecz wszystkie słabości tego chorego, wszystkie rany jego, przebacz mu grzechy, usuń wszystkie dolegliwości ciała i duszy, przywróć mu doskonałe zdrowie duchowe i fizyczne”. Doskonałe zdrowie duszy, czyli całkowite odpuszczenie nie tylko grzechów, lecz również wszystkich pozostałości po nich, jest skutkiem Sakramentu Ostatniego Namaszczenia, dzięki któremu umierający, uwolniony z ciężaru popełnionych win może spokojnie wyczekiwać ostatniej chwili.

2. Ostatnie Namaszczenie, poucza Św. Tomasz, jest ostatnim Sakramentem, jest do pewnego stopnia „wypełnieniem” całego dzieła oczyszczenia duszy, które człowieka przygotowuje do uczestnictwa w Chwale.

Gdy umierający przyjmuje w należytym usposobieniu ten Sakrament, dostępuje zupełnego odpuszczenia grzechów i całej kary należnej za nie do tego stopnia, że z tego ziemskiego wygnania może przejść wprost do Chwały Wiecznej, nie zatrzymując się Czyśćcu. Ale chociaż taki jest zwykły skutek Ostatniego Namaszczenia, praktycznie jednak niewielu osiąga go w całości z powodu braku odpowiedniego przygotowania.

Nie ma może drugiego Sakramentu dla dorosłych, który by tak był lekceważony, jak Ostatnie Namaszczenie, przyjmowane w pośpiechu, często niespodziewanie, całkowicie lub na półświadomie. Następstwem tego jest udaremnienie w większej części jego cennych owoców. O jakże należało by się starać, aby chorzy w granicach możliwości, byli przygotowani do przyjęcia go na czas, z pełną świadomością i głęboką pobożnością, aby mogli skorzystać w całości z tej wielkiej Łaski, jaką on daje. Obawa, by nie przestraszyć chorego lub jego rodziny, nie powinna odciągać od spełnienia z miłością i delikatnością tego obowiązku miłosierdzia, którego wszyscy będziemy kiedyś potrzebowali, a szczęśliwi będziemy, jeśli znajdzie się ktoś, kto potrafi spełnić go na czas. By rozproszyć uprzedzenia, jakie ludzie mają często względem tego Sakramentu, należy wspomnieć, że jest on ustanowiony nie tylko dla zdrowia duszy, ale również i ciała, o ile to zgadza się z Zamiarami Bożymi i pomoże nam do dobra duchowego. Lecz najważniejszą rzeczą jest zapewnić umierającym całkowity spokój sumienia, pociechę i Pomoc Bożą w przykrych dolegliwościach i ciężkich walkach konania, aby stawiając mężnie czoło napaściom nieprzyjaciela, przyjmując z poddaniem śmierć z Rąk Bożych oraz zdając się z ufnością na Miłosierdzie Boskie, mogli oni w końcu dojść do Niebieskiej Ojczyzny. Wtedy spełni się na nich ta wzruszająca modlitwa Kościoła Świętego: „Wynijdż duszo chrześcijańska z tego świata w Imię Boga Ojca, Który cię stworzył, w Imię Jezusa Chrystusa, Który umarł za ciebie, w Imię Ducha Świętego, Który ci został dany!” (Rytuał Rzymski).

Rozmowa.

„O Panie, Ty złagodziłeś nam strach śmierci, uczyniłeś kres naszego życia początkiem życia prawdziwego. Każesz odpocząć nieco naszemu ciału, ale tylko na krótko, potem zbudzisz je głosem Trąby Ostatecznej. Powierzasz nas ziemi, utworzonej Twoimi Rękami, aby nas zachowała i znowu weźmiesz te nasze szczątki śmiertelne, by je przyozdobić nieśmiertelną pięknością”.

„By nas zachować od przekleństwa grzechu, stałeś się dla nas przekleństwem i grzechem. Przygotowałeś nam zmartwychwstanie kiedy wyważyłeś bramy piekieł i zniszczyłeś przez Swoją Śmierć tego, który panował nad śmiercią”.

„Tym, którzy się lękają, dałeś Znak Krzyża, by mogli pokonać nieprzyjaciela i zabezpieczyć sobie życie. O Boże Wieczny, Tobie zostałam poświęcona od urodzenia, Ciebie kocham ze wszystkich moich sił”.

„O Mistrzu, postaw przy moim boku Anioła Światłości, by mnie zaprowadził na miejsce ochłody, skąd wypływa Źródło gaszące pragnienie, gdzie przebywają Święci Ojcowie”.

„Zapewniłeś Niebo człowiekowi, który był z Tobą ukrzyżowany i wyprosiłeś Sobie przebaczenie. Wspomnij również
na mnie w Królestwie Swoim, bo z Tobą jestem ukrzyżowana, dręczyłam ciało swoje bojaźnią Twoją i drżałam na wspomnienie Sądu Twego. Oby mnie otchłań nie oddzielała od Wybranych Twoich! Nie pamiętaj więcej na grzechy moje. Jeśli zgrzeszyłam przez słabość mojej natury, w myślach, słowach, uczynkach, przebacz mi, bo masz moc odpuszczania grzechów na ziemi. Oby dusza moja, składając szatę ciała, była znaleziona bez winy. Owszem, jeszcze więcej: racz przyjąć w Swoje Ręce duszę moją bez winy i plamy, jako ofiarę Ci przyjemną” (Św. Makryna). Amen.

Zachęcamy do:

1. podjęcia ratunku Dusz Czyśćcowych w miesiącu Listopadzie im poświęconym: Listopad – miesiąc dusz czyśćcowych dzień 16
2. Myśli i nauki o Sądzie Ostatecznym. Dzień 16. Przyjście Sędziego; rozłączenie dobrych i złych. Cz.5
   
3. uczczenia Najświętszej Maryi Panny Matki Miłosierdzia Ostrobramskiej w Jej Cudownym Obrazie w dniu Jej wspomnienia: Nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny, Matki Miłosierdzia Ostrobramskiej.
4. uczczenia Świętej Patronki dnia dzisiejszego, Św. Gertrudy Wielkiej, Dziewicy: Nabożeństwo do Św. Gertrudy Wielkiej, Dziewicy.

© salveregina.pl 2023