Pamiątka kosztownej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Piątek IV Tygodnia Wielkiego Postu.

NABOŻEŃSTWO DO ZBAWICIELA W MĘCE NA PIĘĆ PIĄTKÓW POSTNYCH.

Pamiątka kosztownej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa.

WSTĘP DO MSZY ŚWIĘTEJ:

„Panie, odkupiłeś nas Bogu przez Krew Twoją, ze wszelkiego pokolenia i języka i ludu i narodu i uczyniłeś nas Bogu naszemu królestwem.“ (Objaw. 5, 9—10.) „Miłosierdzia Pańskie na wieki wyśpiewywać będę, od narodu do narodu prawdę Twoją usty memi opowiadać będę.“ (Psalm 88, 2.) Chwała Ojcu… itd.

Modlitwa kościelna.

Wszechmocny, Wiekuisty Boże, Któryś Syna Swego Jednorodzonego Jezusa Chrystusa dał światu jako Zbawiciela i pozwolił się Jego Krwią przebłagać, prosimy Cię, pozwól nam uczcić w tym święcie cenę Odkupienia naszego i wskutek Jej Mocy takiej doznać obrony od przeciwności teraźniejszego życia ziemskiego, abyśmy się wiekuistym owocem tego żywota cieszyć mogli w Niebie. Przez tegoż itd.

LEKCJA.

Ta sama, co w następną niedziele.

Wyjaśnienie.

Św. Jan Chryzostom tak pisze o sile i dostojności Krwi Pańskiej (Homil. 46 do Jana): „Wiele pięknych rzeczy mówi o Krwi Tej Św. Paweł w liście do żydów. Krew Ta oczyściła świętość świętości. Jeżeli już obrazowi Tej Krwi w świątyni żydowskiej i pokropieniu progu w kraju Egipskim przypisywano moc taką, wtedy rzeczywista krew ma o wiele większą siłę. Krew ta uświęciła złoty ołtarz, bez niej nie poważał się arcykapłan wejść do świątyni, ta krew świeciła na kapłanów i oczyszczała pierwiastkowo z grzechów. Jeżeli obrazowo miała tę siłę, jeśli śmierć tak drży przed cieniem, jakże dopiero zadrżeć musiała wobec Prawdy? Ta Krew jest zbawieniem dusz naszych, Ona obmywa dusze, nadaje jej piękność i blask, przez Nią staje się nasz duch jaśniejszym od ognia, a dusza błyszczącą więcej od złota. Przelanie tej Krwi utorowało nam drogę do Nieba. Strasznymi są zaiste Tajemnice Kościoła, straszną Ofiara Ołtarza. Z Raju wyszło Źródło, które dało początek rozlicznym rzekom; z tego stołu tryska Źródło, rodzące rzeki duchowne. Nad tym Źródłem zasadzono nie wierzby nieurodzajne, lecz drzewa niebotyczne, nieustannie okryte owocem, nigdy nie więdniejące. Jeśli kto goreje, niechaj przyjdzie do tego Źródła i ochłodzi żar wewnętrzny, gdyż ono łagodzi posuchę i chłodzi wszystko, cokolwiek nie jest spalone słońcem, lecz ognistymi pociski. Jak człowiek kupujący niewolników daje pieniądze i łoży pieniądze na ich przyodzianie, tak Chrystus Pan odkupił nas Swą Krwią i Krwią Swoja nas przyozdobił. Ci, którym się ta Krew dostała w udziale, są między Aniołami, przyodziani w królewskie szaty Pana Chrystusowe i dzierżą oręż duchowny. Oblekli się nawet w godność królewską. Ponieważ to jest tak wielkim i cudownym, i ty przeto przystępując (do Świętej Komunii), dostępujesz zbawienia; ale jeśli to czynisz z nieczystym sumieniem, czeka cię kara i potępienie“.

Ewangelia Św. Jana, rozdział 19, wiersz 30-35.

Jezus tedy, gdy wziął ocet, rzekł: wykonało się. A skłoniwszy głowę, ducha oddał. Żydowie tedy, (ponieważ był dzień przygotowania), aby na szabat nie zostały ciała na krzyżu (albowiem był wielki on dzień szabatu), prosili Piłata, aby połamano golenie ich, a zdjęto ich. Przyszli tedy żołnierze: a pierwszego złamali golenie i drugiego, który z nim był ukrzyżowan. Lecz przyszedłszy do Jezusa, gdy Go ujrzeli już umarłego, nie łamali goleni Jego. Ale jeden z żołnierzów włócznią otworzył Bok Jego, a natychmiast wyszła Krew i Woda. A który widział, wydał świadectwo i prawdziwe jest świadectwo jego.

Modlitwa (z odpustem) na uczczenie Krwi Przenajdroższej.

O nieoceniona Krwi żywota wiecznego, Ceno Odkupienia całego świata, napoju i łaźnio zbawienia dusz naszych, która nieustannie bronisz sprawy człowieka przed Tronem Miłosierdzia Najwyższego. Wielbię Cię z czcią jak najgłębszą i pragnę, o ile to jest w mej mocy, powetować krzywdy i zniewagi, jakie Ci ustawicznie wyrządzają ludzie, stworzenia Twoje, a mianowicie ci, co klątwą i złorzeczeniem Ci ubliżają. Któżby nie miał sławić Krwi tak niezmiernej ceny i wartości? Któżby nie miał rozgorzeć Miłością Jezusa, Który Ją przelał? Cóżby ze mnie było, gdyby mnie ta Boska Krew nie była odkupiła? I cóż wycisnęło ostatnią kroplę z żył Pana mego? Nie było to co innego, jak tylko Miłość. O niezmierna i niezgłębiona Miłości, coś nam dała ten Balsam zbawienny! O nieoceniony Balsamie, Któryś płynął ze Źródła niewyczerpanej Miłości! Spraw, aby wszystkie serca, wszystkie języki Cię sławiły, chwaliły i dzięki czyniły, teraz i zawsze na wieki wieków. Amen.

(Odpust 300 dni raz na dzień. Pius VII., dn. 18 Pażdz. 1815.)

Uczcij Pamiątkę Świętej Tajemnicy dnia dzisiejszego, Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa.

© salveregina.pl 2024