Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Jeden z żołnierzy włócznią otworzył Bok Jego, a natychmiast wyszła Krew i Woda. — Jan 19, 34.

PRZYGOTOWANIE. — Serce jest jednym z pierwszorzędnych organów życia, odgrywa też ono niezmiernie ważną rolę w uczuciach ludzkich, tak dobrych, jako i złych. Aby dać środek zaradczy na to zanieczyszczone źródło grzechów, Pan Jezus chciał, by Mu Serce przebito. Zechciał też nieco przedtem, aby Mu przebito Ręce i Nogi na zadośćuczynienie za grzech Adama — za spożycie zakazanego owocu — i za nadużywanie wolności przez ludzi. O godne podziwu wynalazki Miłości Pana Boga! Czyż Go za to kochać nie będziemy?

I. — Pewien pobożny pisarz słusznie zauważa, iż w Męce Pana Jezusa wszystko zdumiewa, wszystko jest nadmiarem. Żydzi i poganie, kapłani i świeccy, wszyscy razem złączyli się przeciw Niemu, aby uczynić zeń, według proroctwa Izajasza, męża boleści i wzgardy. Zgroza przejmuje na myśl o wszystkich katuszach i zniewagach, jakie Pan Jezus poniósł w ciągu mniej niż jednej doby, od pojmania do śmierci. Któżby nie sądził, iż przynajmniej po Jego Śmierci ludzie nie będą Go już obrażać? Jednakże tak nie jest.

Św. Jan opowiada, iż żydzi, aby ciała skazanych nie pozostawały na krzyżu w czasie soboty paschalnej, prosili Piłata, by kazał połamać im golenie i wszystkich życia pozbawić. I oto, gdy Marya opłakiwała Śmierć Syna, ujrzała, iż kilku ludzi uzbrojonych we włócznie żelazne, zbliżyło się do Pana Jezusa. Na ten widok najpierw zadrżała z przerażenia, a następnie, jak mówi Św. Bonawentura, powiedziała: Dajcie pokój, mój Syn już umarł, zaprzestańcie Go znieważać, nie dręczcie mnie już więcej, biednej Matki Jego! — Gdy tak mówi, o Boże! jeden z żołnierzy gwałtownym uderzeniem włóczni przebił Bok Pana Jezusa.

Przy tym uderzeniu krzyż zadrżał, a ze zranionego Serca Pana Jezusa wypłynęła Krew i Woda; zaledwie parę kropel Krwi Panu Jezusowi pozostało, a i te Zbawiciel zechciał przelać, aby nam okazać, iż już nie miał więcej nam jej do dania. Zniewaga, jaką ta włócznia wyrządziła Panu Jezusowi, sprawiła Boleść Maryi, której nikt z Nią nie podzielił.

Duszo moja, zbliż się z rozrzewnieniem do tego krzyża, połącz swe cierpienia z Cierpieniami twej drogiej Matki i wraz z Nią rzuć się do Stóp Pana Jezusa, aby spłynęła na ciebie Jego Krew Boża.

II. — Ponieważ serce jest jednym z pierwszych źródeł i organów życia ma też ono pierwszorzędne znaczenie odnośnie do uczuć ludzkich. Toteż Pismo Święte powiada: Z serca wychodzą złe myśli, mężobójstwa, kradzieże, bluźnierstwa. Aby dać środek zaradczy na to zanieczyszczone źródło grzechów, Pan Jezus chciał, by Mu Serce przebito. Zechciał też nieco wcześniej, aby Mu przebito Ręce i Nogi na zadośćuczynienie za grzech Adama — spożycie zakazanego owocu — i za nadużywanie wolności przez ludzi. Toteż Kościół Święty nie waha się czcić tej włóczni i tych gwoździ, które dostąpiły szczęścia, iż zaczerwieniły się Krwią Pana Jezusa. W odnośnym Oficjum Kościół Święty, pozdrawiając je, tak do nich się odzywa: „Wiarołomstwo żydów wybrało was na narzędzia zbrodni, lecz Pan Bóg zamienił was na sługi Łaski. Z Ran bowiem, któreście zadały Najświętszemu Ciału Pana Jezusa, jakoby z tylu źródeł wypłynęły dla nas strumienie Łask Bożych”.

Połączmy również nasze uczucia z uczuciami tej dobrej Matki Kościoła; prośmy Pana Jezusa o przebaczenie, że nadużywaliśmy wolności i prośmy Go, by zwrócił przeciw nam owe gwoździe i włócznię i mszcząc zniewagi, jakie Mu wyrządziliśmy, przebił nam serce, ręce i nogi. — Nogi, aby od dziś stały się niezdolne do narażania się na niebezpieczne okazje; ręce, aby już odtąd nic złego nie czyniły; serce, aby wyzbywszy się wszelkich nieporządnych przywiązań ziemskich, zawsze płonęło Miłością Bożą.

Modlitwa.

Proszę Cię więc, mój Boże, „który w słabości natury, jaką przyjąłeś, zechciałeś zostać przebity gwoździami i zraniony włócznią, daj mi tę Łaskę, abym, czcząc tu na ziemi pamiątkę tych gwoździ i włóczni, mógł dostać się do Nieba, by cieszyć się tam chwalebnym tryumfem Twego zwycięstwa”. — Spraw to przez Miłość Bolejącego Serca Maryi. Amen. (* I, 248)

© salveregina.pl 2023