Przewodnik prawdziwej pobożności

 

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

 

Zobacz imprimatur

czyli

 

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

 

 

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

 

 

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

 

 

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

 

 

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

 

 

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

 

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

 

 

UWAGA!

W czwartki Wielkiego Postu zgodnie z kan. 1252 § 3, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku, obowiązuje POST ILOŚCIOWY. Jutro, tj. w piątek, a także w sobotę obowiązuje POST ŚCISŁY. Szczegóły o obowiązujących postach są opublikowane w wpisie: Nauki katolickie o Wielkim Poście. 

 

 

 

 

 

I. Patrz, jak na dworze Heroda szydzą sobie z Pana Jezusa i mają Go za szalonego.

II. Proś o Łaskę, byś umiał cenić zniewagi, które z miłości ku Panu Jezusowi ludzie ponoszą.

 

 

I. Punkt.

A gdy się Piłat dowiedział, iż należał do władzy Herodowej, odesłał Go do Heroda, który też w Jeruzalem był w one dni. A Herod, ujrzawszy Jezusa, uradował się bardzo, bo… spodziewał się widzieć jakie Cuda od Niego uczynione (Łuk. XXII. 7, 8).

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Herod, ów podły i próżny ka­zirodca, który skazał na śmierć Św. Jana Chrzci­ciela, żąda i spodziewa się, że Zbawiciel, o któ­rym tak wiele nadzwyczajnych rzeczy słyszał, Cud jaki przed nim uczyni! Lecz dlaczego chce być świadkiem Cudu? Czy na to, aby dać się oświecić, poruszyć i nawrócić? Bynajmniej, jedy­nie dlatego, aby nasycić swą próżność i ciekawość! Nie takim to ludziom udziela Pan Bóg Łask nadzwyczajnych. On je zachowuje dla dusz po­kornych, które się czują ich niegodne, które umarłszy samym sobie i wszelkim uczuciom mi­łości własnej szukają we wszystkim tylko Chwały Bożej, i które, jeśli proszą o Łaski nadzwyczajne lub cuda to tylko w tym celu, by się Panu Bogu więcej podobały lub pozyskały Mu nowych czcicieli.

ZASTOSOWANIE. Czyż nie dlatego, że albo niedostatecznie, albo nawet wcale tak nie jesteś usposobiony, jak owe pokorne dusze, tak mało Łask nadzwyczajnych otrzymujesz i po wielu latach przepędzonych na pobożnych praktykach tak mało podobny jesteś do Świętych, do tych ludzi możnych słowem i czynem, których żywoty chę­tnie odczytujesz i do których tak pragniesz być podobnym?

UCZUCIA [**]. Pragnij poznać najskrytsze skłon­ności swego serca. — Wyrzeknij się, wobec Pana Boga, wszelkich dobrowolnych myśli i uczuć, po­chodzących z miłości własnej lub próżności.

POSTANOWIENIE [***]. Umieraj coraz bardziej sa­memu sobie — we wszystkich rzeczach patrz i dąż tylko do Pana Boga.

 

 

PRZEKAŻ 1.5% PODATKU
na rozwój Salveregina. Bóg zapłać
KRS: 0000270261 z celem szczegółowym: Salveregina 19503

 

 

II. Punkt.

I pytał Go wielą mów. A On mu nic nie odpowiadał. Lecz przedniejsi kapłani i doktorowie stali, usilnie Nań skarżąc.  (Ibid).

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Zaiste podziwienia godnym jest to milczenie i całkiem bierne zachowanie się Bo­skiego Zbawiciela wobec dworu i trybunału He­roda, któremu Jego sprawa była oddana… Tam Go oskarżają o największe zbrodnie, zniesławiają; mógłby kilkoma słowy swych oskarżycieli za­wstydzić, zmusić wszystkich do oddania sobie hołdów i poklasków, a jednak milczy !… Idzie tu o Życie Jego; niech tylko, posłuszny żądaniu Heroda, zrobi Cud jaki, a ten stanie się natych­miast Jego obrońcą i protektorem. Cudu tego jednak Pan Jezus nie czyni!.. Wznieść się w ten sposób ponad wszelkie wrodzone uczucia: to większy Cud, niż umarłego wskrzesić! Ale świat, zarówno jak i dwór Heroda, nie umie ocenić tego rodzaju Cudów — widzi w tym tylko głupotę i niemoc. — U świata sprawiedliwy — to głupiec, z którego żarty stroją. — to szaleniec, który litość wzbudza!

ZASTOSOWANIE. Dlaczegóż postępował Pan Jezus w ten sposób w owym pamiętnym zdarzeniu? Nie tylko dlatego, by ukarać pychę Heroda, ale także i przede wszystkim dlatego, aby nas nau­czyć i zachęcić do poskromienia naszej własnej pychy. My wszyscy niestety, doznajemy owych nieporządnych i jakby przeciwko woli naszej po­wstających żądz i pragnień: by mieć jakieś zna­czenie, ściągać na siebie uwagę, być chwalonym i odbierać poklaski świata, a w szczególności tych ludzi, którzy w nim wyższe stanowiska zaj­mują. — Jak silnie i z jakim skutkiem zwalcza­łeś dotychczas ową żądzę nieporządną?

UCZUCIA. Uwielbiaj, błogosław, dziękuj Panu naszemu Jezu­sowi Chrystusowi za dany Przykład i zachętę.— Proś o Łaskę naśladowania Go.

POSTANOWIENIE. Jeżeli miłość bliźniego nie obowiązuje cię do mówienia, odpowiadaj na nie­słuszne nagany: milczeniem, słodyczą i cierpli­wością.

 

 

III. Punkt.

A wzgardził Nim Herod z wojskiem swoim i naigrał obleczonego w szatę białą i odesłał do Piłata. (Ibid).

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE . Patrz, jak Pan Jezus, Król Chwały, Mądrość Przedwieczna, miany jest na dworze He­roda za głupiego i szalonego; jak, dziwacznie ubrany, idzie ulicami Jerozolimy w pośród szy­derstw i krzyków pospólstwa i niezliczonego tłumu obcych, którzy na święto Paschy tam się zgromadzili, a zobaczysz, że to, co przepowiedział o sobie przez Proroka Jeremiasza, spełniło się co do litery: Stałem się pośmiewiskiem wszyst­kiemu ludowi memu. Factus sum in derisum omni populo. (Tren. III, 14).

ZASTOSOWANIE. A żebyś z tego rozmyślania odniósł korzyść, rozważ pilnie, że Pan nasz Jezus Chry­stus jest prawdziwą, jedyną Drogą wiodącą do wiecznego żywota i żywym Wzorem doskonałości. Wzbudź wtedy w swym sercu gorące pragnienie stać Mu się podobnym i chętnie nosić Jego Cierpienia, tj. być za Jego Przykładem i z miłości ku Niemu wzgardzonym, wyszydzonym, znieważonym, a nawet mianym za szalonego od nieprzyjaciół Pana Boga i Jego Kościoła, nie dając jednakże do tego żadnego powodu. Oto, co nazywamy świę­tym głupstwem i szaleństwem krzyża. Wielu ze Sług Bożych doszło aż do tego; dlaczegóż nie miałbyś wstępować w Ich ślady?

ROZMOWA DUSZY [****] z Najświętszą Panną, na Którą spadają zniewagi wyrządzone Jej Boskiemu Synowi.

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Św. Józefa w miesiącu marcu ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo marcowe ku czci Św. Józefa, Oblubieńca NMP – dzień 7.
  2. poznania Nauki katolickie o Wielkim Poście.
  3. uczczenia Tajemnicy Odkupienia w Wielkim Poście: Nabożeństwo na okres Wielkiego Postu.
  4. uczczenia Męki Pańskiej: Nabożeństwo do Męki Pańskiej.
  5. uczczenia Świętego Patrona dnia dnia dzisiejszego, Św. Tomasza z Akwinu, Doktora Kościoła Świętego i Wyznawcy:Nabożeństwo do Św. Tomasza z Akwinu, Doktora Anielskiego.
  6. lektury czytania wielkopostnego:Czytania wielkopostne o Matce Boskiej Bolesnej — dzień 23

 

 

 

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2024

Powiązane: