Zawartość strony
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobraź sobie Pana Jezusa nauczającego rzeszę. W tym oznajmują Mu, że Matka i Jego krewni przyszli Doń w odwiedziny.
II. Proś o Łaskę, byś zawsze był ściśle połączony z Panem naszym Jezusem Chrystusem.
I. Punkt.
Pokrewieństwo nasze z Panem Jezusem.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Podczas, gdy Pan Jezus nauczał rzeszę, wychwalając Św. Jana Chrzciciela, oznajmiono Mu, że Matka i inni Jego bliscy krewni przybyli z Nazaretu, chcąc z Nim mówić, ale do Niego przystąpić nie mogli, dla ciżby. I powiedziano Mu: Oto Matka Twoja i bracia Twoi przed domem Cię szukają. A On odpowiadając, rzekł mówiąc: Która jest matka Moja i którzy są bracia Moi? I ściągnąwszy ręką na ucznie Swoje, rzekł: Oto matka Moja i bracia Moi (Mar. III, Mat. XII) to jest ci, którzy Mi zastępują miejsce Matki i braci Mojej.
ZASTOSOWANIE. Czego nas uczy tutaj Boski nasz Zbawiciel? Oto, że dla Chwały Bożej, dla zbawienia bliźnich i naszego własnego uświęcenia powinniśmy niekiedy opuścić wszystko, co nas wiąże do ziemi, a nawet uczynić ofiarę z rodzinnej miłości i szczęścia domowego, ile razy tej ofiary wymagać będzie Pan nasz, Stwórca i Najwyższy Dobroczyńca. Czyli innymi słowy, że powinniśmy kochać Pana Boga z całego serca i nade wszystko. Czyś dobrze to zrozumiał i zawsze postępował według tej zasady?
UCZUCIA [**]. Proś o Łaskę, abyś o niej pamiętał i według niej postępował.
POSTANOWIENIE [***]. Czuwaj nad uczuciami swoimi; nie ufaj zbytecznie sobie.
II. Punkt.
Kto jest bratem i siostrą Pana naszego Jezusa Chrystusa?
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Albowiem ktokolwiek czyni Wolę Ojca Mego, który jest w Niebiesiech, ten bratem Moim, siostrą i matką jest (Ibid). W jakimże znaczeniu ten, który czyni Wolę Bożą, stać się może bratem i siostrą Pana Jezusa? W tym, że zgadzając się we wszystkim z Wolą Bożą, która jest także Wolą Pana Jezusa, wchodzi z Nim w doskonałe braterstwo myśli i uczuć. W tym jeszcze, że przez wierne wykonywanie Woli Bożej okazujemy miłość ku Panu Bogu, która nas czyni Jego dziećmi przybranymi, a zatem braćmi i siostrami Pana Jezusa; zresztą Pan Jezus Sam nazywa tym imieniem uczniów Swoich, gdy mówi po Zmartwychwstaniu Swym do pobożnych niewiast, wracających od grobu: Idźcie, oznajmijcie braci Mojej, aby poszli do Galilei (Mat. XXVII).
ZASTOSOWANIE. Wszelkimi więc siłami starajmy się o cnotę zgadzania z Wolą Boga. Oprócz niezliczonych korzyści, każdemu znanych, ta doskonała cnota zjedna nam nazwę braci i sióstr Pana naszego Jezusa Chrystusa, zjednoczy nas najściślej z Panem Jezusem i przypuści do uczestnictwa w niezliczonych dobrach, które nam zdobył przez Mękę i Śmierć Swoją krzyżową. Jak cenisz tę cnotę? Jakie postępy w niej uczyniłeś?
UCZUCIA. O Panie i Boże mój! Niech się dzieje ze mną, we mnie i przeze mnie według Najświętszej Woli Twojej teraz i zawsze. Amen. (Modlitwa czcigodnego Ludwika du Pont).
POSTANOWIENIE. Zgadzaj się z rozporządzeniami Bożej Opatrzności, zgadzaj się tym doskonalej, im więcej to sprzeciwiać się będzie wrodzonym skłonnościom twoim.
III. Punkt.
Jak można stać się matką Pana naszego Jezusa Chrystusa?
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Ktokolwiek czyniłby Wolę Ojca Mego, który jest w Niebiesiech, ten bratem Moim, siostrą i matką jest. (Ibid). I matką jest! Oto zaiste coś szczytniejszego, niżeli być bratem Pana Jezusa; coś bardziej cudownego, bardziej niepojętego. Św. Grzegorz Papież tak nam wykłada znaczenie tych słów Pana Jezusa: Ten staje się matką Chrystusa Pana, który przez kaznodziejstwo rodzi go w sercach ludzi, tak, że Go poznają i miłują ci, którzy przedtem byli dalekimi od Niego (Hom. 3 na Ew. Mat. XII). To macierzyństwo jest wprawdzie czysto duchowe, ale czyż nie przewyższa ono nieskończenie zasługą i szlachetnością macierzyństwa naturalnego?
ZASTOSOWANIE. Wszyscy możemy mieć prawo do tego Boskiego Macierzyństwa, chociaż nie jesteśmy z powołania ani kaznodziejami, ani spowiednikami; wszyscy możemy dostąpić tego szczęścia, starając się wszelkimi siłami wspierać dzieła mające na celu rozkrzewianie Wiary; ofiarując Panu Bogu modlitwy, Komunie, krzyże i cierpienia nasze za nawrócenie grzeszników, niewiernych, schizmatyków i heretyków; jednym słowem, starając się wszelkimi sposobami, zawsze, wszędzie i przy każdej sposobności, aby Pan Jezus żył w sercu bliźniego. Czy nie masz sobie nic do zarzucenia pod tym względem? Zobacz, jak i w czym możesz lepiej na przyszłość czynić.
ROZMOWA DUSZY [****] z Najsłodszym Zbawicielem.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 30
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2023