Zawartość strony
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Zobacz Pana Jezusa siedzącego w pośrodku Apostołów przed licznym zgromadzeniem słuchaczów.
II. Proś o Łaskę, abyś te trzy warunki: stan Łaski, dobrą intencję oraz uświęcenie się przez krzyż i cierpienie, jako niezbędnie potrzebne do zebrania w krótkim czasie wielkich duchowych skarbów, znalazł zawsze w swej duszy.
I. Punkt.
O gromadzeniu skarbów: Stan Łaski.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, mówi Pan Jezus, gdzie złodzieje wykopują i kradną (Mat. VI). Gdzie śmierć okrutniejsza, niż złodzieje, zabiera wszystko w jednej chwili i nic nie pozostawia oprócz żalu, a często rozpacz.
Zostawmy więc ludziom światowym troskę o rozwiązanie tej wielkiej zagadki ich życia: Jakim sposobem można w krótkim czasie dojść do wielkiego majątku?
A sami posłuszni tej radzie Zbawiciela: Skarbcie sobie skarby w Niebie, gdzie złodzieje nie wykopują, starajmy się rozstrzygnąć zagadkę daleko ważniejszą, to jest, jakim sposobem można zapewnić sobie w krótkim czasie wielkie skarby zasług i szczęśliwości w Niebie? Rozwiązanie nie jest trudne.
ZASTOSOWANIE. Jeżeli przez krótki czas życia, chcemy uzbierać wiele dla Nieba, a któż by tego nie chciał, potrzeba przede wszystkim, abyśmy byli w stanie Łaski, gdyż wiara nas uczy, że wszystkie, chociażby dobre, chociażby najlepsze uczynki, nie są zasługujące, jeżeli były spełnione bez miłości, tj. w stanie grzechu śmiertelnego. Podczas gdy wszystkie dobre czyny sprawiedliwego, z Łaską wykonane, zasługują na nagrodę. A ileż to dobrych uczynków zdarza się nam spełnić w jednym dniu, w jednym tygodniu, w jednym miesiącu. Gdyby przyjmowanie Świętych Sakramentów tylko tę jedną przyniosło ci korzyść, żeby zachowało cię w stanie Łaski uświęcającej, to jakże wysoko powinieneś je cenić.
UCZUCIA [**]. Dziękczynienie. — Radość.
POSTANOWIENIE [***]. Będę się starał przyjmować coraz częściej i godniej Komunię Świętą.
II. Punkt.
O gromadzeniu skarbów: Dobra intencja.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Pomiędzy tylu uczynkami, które zapełniają nasz dzień, wiele jest takich, które z natury swojej nie są ani dobre, ani złe, ale zupełnie obojętne, jak np. jedzenie, picie, spanie, nauka lub praca ręczna, odwiedzanie lub przyjmowanie odwiedzin, odpoczynek itd.; jednakże przez dobrą intencję możemy podnieść ich wartość i uczynić je zasługującymi, zapewnia nas o tym Św. Paweł, pisząc do Koryntian: Czy jecie, czy pijecie, czy co innego czynicie, wszystko ku Chwale Bożej czyńcie, (1 Kor. X.) tj. wszystko to będzie przyjemne Panu Bogu i przyniesie wam zasługę.
ZASTOSOWANIE. Byłby to wielki nierozum nie korzystać z tak łatwego sposobu pomnożenia skarbu zasług. Bo w rzeczy samej, cóż łatwiejszego, jak ofiarować Panu Bogu przy porannej modlitwie wszystkie uczynki nasze, oświadczając przy tym, że chcemy je wykonać jak najlepiej, w celu podobania się Jemu i spełnienia Jego Świętej Woli? Cóż wreszcie łatwiejszego, jak odnawiać często tę dobrą intencję w ciągu dnia, krótką, a gorącą modlitwą? Wielką jeszcze pobudką do tej praktyki jest to, że dobra intencja bezpośrednio przed czynem wznowiona, nadaje mu szczegółową zasługę i że odnawiając tę dobrą intencję często, nie tak łatwo próżność zepsuje lub zniszczy pierwotną jej czystość. Jakże starasz się o tę dobrą intencję? Z jaką gorliwością, z jakim natężeniem woli? Czy odnawiasz ją w ciągu dnia?
UCZUCIA. Wzbudź żal za przeszłe niedbałości.
POSTANOWIENIE. Przedmiotem szczegółowego rachunku mego sumienia będzie częste odnowienie dobrej intencji.
III. Punkt.
O gromadzeniu skarbów: Uświęcenie się przez krzyż i cierpienia.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Ojcowie Kościoła Świętego podają nam jeszcze jeden niezawodny środek zebrania w krótkim czasie wielu zasług dla Nieba, a tym jest, pracować bez wytchnienia dla Chwały Bożej i dobra bliźnich, a osobliwie cierpieć wiele i znosić z zupełnym zdaniem się na Wolę Bożą wszystkie krzyże, które nam zsyła Opatrzność.
ZASTOSOWANIE. Wyciągnijmy jak największe skarby z tej bogatej kopalni nadnaturalnych zasług tym bardziej, że nie potrzebujemy ich szukać daleko. Ciężkie próby i doświadczenia, przykrości i krzyże, są udziałem wszystkich ludzi, nikt nie jest od nich wolny. Narzekamy, upadając pod ich ciężarem… ale na cóż się to przyda? Uświęćmy raczej krzyże nasze, uczyńmy je zasługującymi na żywot wieczny, przyjmując je ze świętą rezygnacją i z miłością, jako pochodzące z Ręki Pana Boga, łącząc je z krzyżem i cierpieniami Pana Jezusa Chrystusa. Czy tak czyniłeś?
ROZMOWA DUSZY [****] ze Świętym Bonawenturą, który był nazwany nauczycielem mądrości anielskiej, nie tylko dla swej głębokiej nauki, ale głównie dla wielkiej miłości, dla ścisłego połączenia się z Panem Bogiem. Proś Go, aby ci wyjednał Łaskę wzrastania w Miłości Bożej i w łączności z Panem Bogiem. Kościół Święty obchodzi w dniu dzisiejszym Jego święto.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 14
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2023